“Anatomia e një Rënie”
Një burrë gjendet i vdekur në dëborë, jashtë shtëpisë së tij Alpine. Ai u hodh nga dritarja e banesës, apo u shty nga gruaja e tij? Fitues i Palmës së Artë, çmimi kryesor në Festivalin e Filmit në Kanë, drama e Justine Triet-it është po ashtu një histori rrëqethëse mes rivaliteteve seksuale e profesionale brenda një martese.
“Djali dhe Heroni”
Hayao Miyazaki, një bashkëthemelues i Studio Ghibli, tha se ky do të jetë filmi i tij i fundit—dhe çfarë perle për çfarë perle bëhet fjalë në këtë film. Një histori e cila të detyron të heqësh dorë nga e kaluara, “Djaloshi dhe Heron” është i krahasueshëm me disa nga kryeveprat e kaluara dhe vizionare të zotit Miyazaki.
“Krijuesi”
Një nga filmat e paktë të kohëve të fundit sa u përket filmave fantastiko-shkencor që nuk bazohen në një ekskluzivitet komik ose të një filmi ku mbizotëron superheroi. Në filmin epik mbresëlënës dhe përmes aksioneve luan John David Ëashington, si një ushtar në betejën me njerëzve dhe robotëve. Inteligjenca artificiale është tematika aktuale e preferuar e Hollivudit, siç tregoi “m3gan” dhe kësti i fundit “Mission: Impossible”.
“Mbajtësit”
Në vitin 1970, një mësues historie i pacipë (Paul Giamatti) detyrohet të kalojë festën e Krishtlindjeve në një shkollë me konvikt dhe me një student të padisiplinuar (Dominic Sessa) por edhe me një kuzhinier të vdekur (Da’Vine Joy Randolph). Duke ribashkuar regjisorin dhe yllin e “Sideëays”, një film hit i vitit 2004, kjo komedi humane, gazmore vjen si një klasike festive.
“Merimanga e Shenjtë”
Një gazetar ivestigativ (Zar Amir Ebrahimi) heton rastin e një vrasësi serial i cili vret prostitutat në qytetin iranian të Mashhadit, vetëm për të zbuluar se shumë nga banorët e qytetit mbështesin vrasësin. Thrilleri i Ali Abbasit mund të jetë një kritikë fyese ndaj Iranit, por si film është i rëndësishëm dhe vlen edhe për politikën populiste në Perëndim.
“Si të bëjmë seks”
Një dramë tronditëse e moshës madhore ku në qendër të historisë janë rreth tre nxënëse britanike në një paketë pushimesh hedoniste në Kretë. Tara (Mia McKenna-Bruce) duket se po kalon kohën e jetës së saj, por Molly Manning Ëalker, shkrimtarja dhe po ashtu regjisorja, zbulon cenueshmërinë nën guximin e moshës së adoleshencës.
“Vrasësit e hënës së luleve”
Robert De Niro dhe Leonardo DiCaprio luajnë bashkë në këtë sagë që në qendër ka krimin e vërtetë, një film nga Martin Scorsese. De Niro është pronar i fermave të bagëtive dhe ka rrëmbyer tokën, duke vrarë dhjetëra njerëz në Oklahoma në vitet 1920. DiCaprio luan rolin e njeriut pa virtyte i cili helmon gruan e tij sepse ajo kishte dinjitet (Lily Gladstone).
“Maestro”
Bradley Cooper u ndëshkua për protezën e hundës në filmin e tij biografik të Leonard Bernstein, por “Maestro” është i pasur, i ndjeshëm dhe dashamirës, kurse Cooper sjell guxim dhe patos të parezistueshëm në rolin kryesor. Carey Mulligan shkëlqen edhe më shumë si gruaja besnike, ndonëse shfaqet konfliktuale e Bernstein.
“Openheimer”
Një biografi komplekse, teknikisht e mrekullueshme e J. Robert Oppenheimer (Cillian Murphy). Christopher Nolan kalon mes disa periudhave të ndryshme kohore për të shqyrtuar politikën pas Projektit Manhattan dhe kërkon të dijë se cili është ai person që do të mund të ndërtonte një armë që mund të shkatërronte botën.
“Jetët e së kaluarës”
Një vajzë 12-vjeçare shpërngulet me familjen e saj nga Koreja në Kanada, duke lënë pas të dashurin e fëmijërisë. Njëzet e katër vjet më vonë, ata takohen përsëri në Nju Jork. Romanca e hidhur e Celine Song-it i tregon fatin, ambicien dhe gjithçka që fitohet dhe humbet, nga zhvendosja në një vend tjetër.
“Sendet e varfra”
Në adaptimin e egër të Yorgos Lanthimos, rreth romanit satirik të Alasdair Grey, një grua (Emma Stone) rikthehet nga vdekja nga një shkencëtar i çmendur (Ëillem Dafoe) por pa ruajtur kujtime për jetën e saj të mëparshme. Në një turne që nis në Evropë, ajo mëson për konventat e ndryshme të shoqërisë dhe i shkatërron ato të gjitha.
“Realiteti”
Histori e vërtetë, Fituesi i realitetit (Sydney Sëeeney), e cila u mor në pyetje në shtëpinë e saj nga agjentët e FBI, në 2017. Çdo dialog është tërhequr nga regjistrimet e bëra në atë kohë, kështu që drama e Tina Satter ka natyralizmin e një dokumentari dhe shoqërohet me tensionin e një thrilleri.
“Shija e gjërave”
Pjesa më e madhe e filmit “Shija e gjërave” përbëhet nga gosti të shijshme franceze që përgatiten, ngadalë dhe me kujdes, në një kuzhinë idilike të shekullit të 19-të. Si pjatë anësore, ekziston pak romancë e moshës së mesme midis një kuzhinieri të shkëlqyer (Benoît Magimel) dhe kuzhinieres së tij besnike (Juliette Binoche).
“Zona e interesit”
Një triumf i jashtëzakonshëm nga Jonathan Glazer, ky film dramatizon rutinën shtëpiake të Rudolf Höss (Christian Friedel), i cili lun rolin e komandantit të kampit të përqendrimit Aushvic. Ai dhe familja e tij nxitojnë me shërbëtorët e tyre, duke injoruar vrasjet masive që kryhen pikërisht mbi murin e kopshtit të tyre.
