Nga Red VARAKU
Në çdo vend normal të botës edhe kryeministri më naiv do të jepte menjëherë dorëheqjen dhe do ta çonte vendin në zgjedhje të parakohshme, pas përgjimeve të publikuara nga Zëri i Amerikës dhe gazeta gjermane BILD.
Kjo, jo aq për faktin se këto përgjime e delegjitimonin plotësisht atë si kryeministër dhe ishin një radiografi e ashpër e vetë qeverisjes, por për arsyen e thjeshtë, sepse që në fillim duhet të ishe vërtet i verbër, që të mos e kuptoje që sulmi që vinte nga dy kryeqytetet me te rëndësishme të botës Washingtoni dhe Berlini, nuk ishte në sulm i rastësishëm.
Kush ka njohuri elementare nga politika dhe mënyra se si funksionon ajo, e ka të qartë që informacionet tepër sensitive që u publikuan nga këto dy media, përkatësisht Zëri i Amerikës dhe BILD, janë aksione të mbështetura dhe të superkoordinuara nga vetë shtetet përkatëse SHBA dhe Gjermania, dy partnerëve tanë kryesorë.
Sigurisht, para djegjes së mandateve ai e kishte një mundësi të negocionte fundin e tij dhe të ruante legjitimitetin e PS-së. Pra, ai mund të jepte dorëheqjen, si njeri që nuk kishte dijeni për kasaphanën elektorale duke ruajtur kështu edhe integritetin e tij dhe integritetin e vetë PS-së.
Ky do të ishte një akt që do të vlerësohej të paktën nga vetë socialistët në rastin më të parë. Njëkohësisht, do të ishte një akt që do të dëshmonte përgjegjësi edhe përballë votuesve dhe opinionit ndërkombëtar.
Kjo dorëheqje do të ishte një shans për të dhe PS-në, sepse moralisht do të ishte edhe një mundësi për ta amnistuar deri diku edhe qeverisjen e tij për dështimet e tij spektakolare në sytë e opinionit publik. Ky do të ishte një akt që jo vetëm do ta nxirrte vendin nga kriza e rëndë, por do t’i siguronte shqiptarëve realizimin e ëndrrës së tyre shekullore, integrimin në Bashkimin Europian.
Por, dëshira për të qëndruar me çdo kusht në pushtet dhe e shkuara që e mbante peng, nuk e lanë dot ta realizonte as këtë. Sepse për të vepruar kështu, do duhej të sillej ndryshe nga të gjithë kundërshtarët e tij, por ai njësoj si ata ishte gati të bënte gjithçka për të zgjatur qoftë edhe disa javë qeverisjen e tij.
Ai e kishte të qartë që ofensiva e nisur në Janar nuk do të ndalej deri në largimin e tij, por ai ishte gati të tradhtonte dhe sakrifikonte këdo dhe gjithçka vetëm për pushtetin e tij. Ky është edhe akti më i madh i tradhëtisë ndaj popullit shqiptar dhe vetë PS-së, që është edhe nga arsyet kryesore pse ai i ka frikë zgjedhjet e parakohshme.
Gjithsesi, pas djegjes së mandateve dhe daljes nga sistemi të Opozitës, ai e ka të qartë që vendimi për të është marrë dhe nuk ka kthim pas. Çdo përpjekje e tij për ta ndalur atë, siç ishin zgjedhjet moniste pa Opozitën, vetëm se do ta fusë atë edhe më thellë në spiralen e krimit ku është zhytur nga lakmia për para dhe pushtet.
Ndryshe nga një vit më parë kur faktori ndërkombëtar ishte i rezervuar në deklaratat zyrtare, në lidhje me qeverisjen e tij, kësaj rradhe ata po i dërgojnë vetëm ultimatume kryeministrit. Tani së fundi BE-ja i bëri edhe një herë të qartë që pa plotësimin e nëntë kushteve nuk do të ketë integrim, ndërsa Uashingtoni në mënyrë eksplicite e kërcënoi nëpërmjet ambasadorit të saj në Berlin, mikut besnik të Donald Trump, Richard Grennel, se me shantazhin e tij ndaj Perëndimit nëpërmjet projektit të Jugosllavisë së re, rrezikonte të futej në një kurs përplasjeje me Shtetet e Bashkuara.
Më keq se kaq Edi Rama nuk ka qenë kurrë në këto vite. I vetëm dhe i braktisur, pa mbështetje ndërkombëtare, pa aleatë seriozë dhe pa mbështetës publikë, me përjashtim të ndonjë mercenari apo hallexhiu të mbetur pa punë, ai po përjeton momentet e fundit në pushtet.
Ai e ka kuptuar që kësaj here nuk i ka mbetur më asnjë alibi me spak për të gënjyer sërish shqiptarët. Ai e ka të qartë që nuk e bllokon dot dhe për shumë kohë rotacionin, sado spektakolare qoftë propaganda. Shqiptarëve po i soset durimi dhe nëse nuk ikën me dëshirë, ata do ta heqin zvarrë dhe ai nuk ka fuqi t’i ndalë dot më.
