Lionel Messi, aktualisht nën kontratë me Inter Miamin, siguroi se, kur sheh numrin 10, në mendje i vjen Diego Armando Maradona. “Pleshti” theksoi gjatë një bisede që pati me francezin Zinedine Zidane, në Miami, publikuar këtë të enjte nga Adidas, se “të gjithë donin të ishin si ai, edhe pse asnjëri prej tyre nuk u bë si ai. Maradona ishte lojtari që ne admironim.
E kam ndjekur pak Diegon, kur ai shkoi në Newell’s në fazën e tij të fundit, ishte gjashtë apo shtatë vjeç dhe nuk e mbaj mend, ashtu si Kupa e Botës 1994. Unë isha fëmijë, nuk mbaj mend shumë. Pastaj Kam parë ca video. Ai është referenca jonë, idhulli ynë. Për ne, Diego është diçka shumë e fortë që do të vazhdojë të jetë atje për shumë vite të tjera, nuk kam asnjë dyshim. Fëmijët e mi e dinë për Diegon pa e parë ndonjëherë, por me video nga ajo që kemi”, shtoi ai.
Messi deklaroi se kishte shumë vlerësim për bashkatdhetarët e tij Pablo Aimar dhe Juan Román Riquelme dhe tha se 10 është një pozicion i humbur në futbollin modern.
“Ka humbur shumë tani. Me 4-3-3 ose 4-2-2, është e vërtetë që kanë mbetur pak. Numri ynë 10, që karakterizonte numri 10 argjentinas, Riquelme, Aimar, janë pak ose aspak. 10 nuk hyn në ato sisteme ose është e vështirë të futet, tha tetë herë fituesi i Topit të Artë.
Messi po ashtu pranoi se kur ishte te Paris Saint Germain vuante nga mosmbajtja e fanellës me numrin 10. Në Francë, kur Neymar mbante atë numër, argjentinasi zgjodhi numrin 30.
“Kur isha në Paris, nuk e kisha numrin 10. Isha mësuar ta vishja, megjithëse nuk më interesonte dhe nuk ndodhi asgjë, më mungonte shumë që nuk e kisha. Më pas u mësova, – tha ai.
Në një bisedë shumë të qetë, Zidane dhe Messi shkëmbyen lëvdata të përzemërta.
“Të admiroj shumë, nuk patëm fatin të luanim së bashku, u përballëm pak me njëri-tjetrin. Unë gjithmonë e respektoj dhe admiroj atë që bëre dhe vazhduat të bënit”, tha Messi.
“Për mua ai është një nga më të mëdhenjtë në histori, e kam admiruar gjithmonë, e kam ndjekur shumë në Madrid, kam vuajtur sepse isha nga Madridi”.
“Ai ishte gjithmonë një lojtar ndryshe: elegant, i gjatë, magjik, kishte gjithçka. Më kujtohet goli kundër Leverkusenit, golat e Kupës së Botës…”.
Argjentinasi pranoi gjithashtu se shënimi i golave në një Kupë Botërore “është gjithmonë më i veçantë, për shkak të asaj që do të thotë”, krahasuar me shënimin në Champions League.
