Të dashur qytetarë, në këtë ditë nxehtë nga më të fundit e korrikut, siç shtë bërë traditë në fund të seancave të verës dhe në fund të seancave të dimrit, bëhen dhe pazaret më të ndyra në kurrizin tuaj. I tillë është dhe pazari i konkluduar natën e mbrëmshme dhe që sot pret të marë votat e përbashkëta të dy palëve që në fakt janë një parti. Se çfarë i bashkon do t’i kthehem për pak, por së pari dua ta them qartë për gjithësecilin prej jush, se sot në këtë moment që flasim listat janë 100% të hapura. Janë ta hapura për arsyen e thjesht sepse kështu ka urdhëruar Gjykata Kushtetuese. Ka urdhëruar Gjykata Kushtetuese që kandidati që merr më shumë vota nga qytetarët të jetë përfaqësuesi i qytetarëve të Shqipërisë. Sigurisht duke respektuar kuotat gjinore. Pra, edhe në këtë moment që flasim me vendim të Gjykatës Kushtetuese, listat janë 100% të hapura. Pazari i mbrëmshëm që pret vulën e sotme, është mbyllja e këtyre listave. Jo thjesht rimbyllja sipas paktit famëkeq të 2008-ës. Kyçja e këytare listave.
Dua po kështu të jem i qartë se pse shprehem kështu. Me sistemin e kaluar të 2021-it me votat e Parlamentit të kërpëratës, ndonëse opozita insistoi për lista 100% të hapura, u votua për lista gjysmë të hapura por edhe ato lista dikush që thyente herësin mund të zgjidhej. Tani ustallarët e pazarit të djeshëm dhe të sotëm, kanë bërë diçka tjetër. E kanë ndarë listën në dy klasa, bussines class për veten e tyre dhe karrocë për të tjerët. Në bussines clas do të thotë që futen kandidatë të cilët i vendos kryetari i partisë dhe të cilët nuk kanë nevojë për votim, nuk votohen. Që do të thotë nëse një kandidat në pjesën tjetër të listës që është e hapur votohet dhe merr 5 mijë, 15 mijë, 20 mijë, 100 mijë vota, por lista e partisë së tij nuk arrin përtej listës së mbyllur, ai mbetet jashtë parlamentit, ajo mbetet jashtë parlamentit. Dhe në Parlament hynë kamikazët e kryetarit.
Prandaj është një listë dopio e kyçur edhe në krahasim me atë që hodhi poshtë Gjykata Kushtetuese. Tani të vijmë të motivet, motivet që i bëjnë këto dy palë një parti. Nuk janë paratë siç tha një parafolës. Nuk janë paratë, janë provat, siç tha një parafolëse. Janë provat që u duhen kryetarëve të këtij teatri të ulët, provat që u duhen për një motiv edhe mbi të. Motivi kryesor i kësaj që po ndodh është frika. Frika në rradhë të parë e kryeministrit. Frika e kryeministrit i cili në momentin që flasim ka disa çështje të hapura nën hetim penal ku bota mbarë e jo më Shqipëria e di përfshirjen e tij me zë dhe me figurë, nga aferat korruptrive tek ajo e inceneratorëve, tek korruptimi i zyrtarit të lartë të inteligjencës amerikane si ai i McGonigal, tek përfshirja e tij në koncensione të tjera korruptive të cilat po hetohen.
Dhe mekanizmi që kryeministri ka zgjedhur për t’iu kundërvënë frikës janë kamikazët. I duhen kamikazë, si Saimir Tahiri, Saje qori që ndonëse u fut në burg nuk guxoi të tregonte se sa nga paratë e kanabisit me të cilët mbuloi Shqipërinë i jepte Edi Ramës, sepse do të mbajë paratë e veta. Kamikazë si Arben Ahmetaj që kërcënoi se do të thoshte të vërtetat, por deri diku se pjesën tjetër i ka garanci për jetën. E patë si i ka zgurdhuluar sytë. Kamikazë si Erion Veliaj që pasi cicërojnë për të kërcënuar, kthehen përsëri në xhepin e tij. Kamikazë të tillë i duhen Edi Ramës në Parlamentin e ardhshëm, ndaj e mbyll listën për të caktuar kamikazët e rradhës, ata pra që japin prova siç tha një nga paravolëset e partisë së tij.
Po pala tjetër? Pala tjetër i është nënshtruar tekave të një njeriu që hallin e vet personal e bëri hallin e Partisë Demokratike, të opozitës edhe të gjithë Shqipërisë. I është nënshtruar tekave të një njeriu që për hallin e tij personal bëri pazarin me Edi Ramën provat e të cilëve i pamë njëri pas tjetrit dhe kjo është prova e fundit. Pazar pasojat e të cilit shqiptarët dhe demokratët i shohin. I panë më 14 maj 2023 kur i dorëzoi 90% të bashkive Edi Ramës. 90% të bashkive, Shkodrën, Tropojën, Kukësin, u kap Safeti e humbi edhe më thellë Kukësin. Pazar që vazhdoi nga kjo sallë me votën për të liruar të korruptuarit e Edi Ramës. Njerëzit që u kapën nga drejtësia dhe u dënuan për vjedhjen në tendera, për vjedhjen e votës së Partisë Demokratike, shkuan në burg të korruptuarit e Edi Ramës, disa të tjerë ndiqeshin penalisht nga SPAK, por u liruan jo vetëm me votat e Edi Ramës, por dhe me votat e këtyre. Gënjyen derisa në këtë foltore Altin Dumani dha numrin që këta e fshihnin në Pazar dhe në bashkëpunim me njëri-tjetrin. 117 të korruptuar të Edi Ramës të liruar nga votat e pazarit të përbashkët. Vazhdoi me presionin kriminalo-oligarkiko-politik ndaj Gjykatës së Apelit me vendimin paçavure që e ka parë e gjithë Shqipëria, ndaj të cilit sigurisht është bërë rekursi e do të ndiqet hap pas hapi. Dhe sot mbyllet për këtë sezon me pazarin për listat e mbyllura. Frika e Edi Ramës dhe Sali Berishës, e kryeministrit dhe ish-kryeministrit i detyron të ndërtojnë skalione njerëzish të bindur që i thonë dorës këmbë, të bardhës të zezë dhe të zezës të bardh. Dhe këta njerëz janë të qartë prototipet që përmenda më sipër dhe të tjerët që kemi këtu në sallë. Në anën tjetër janë ata që fillimisht për interesat dhe tekat e një njeriu i ranë me shkelmë interesave të demokratëve që përfaqësonin dhe një pjesë tjetër që ushqen iluzionin e mjerë se mundet që ditën mund të jenë me Saliun dhe natën me SPAK-un, e prap se prap të jenë në listën e sigurtë të Saliut.
Këto pazare të yshtura nga frika kanë në thelb edhe dërrmën ndaj demokracisë shqiptare. Shitjen pa filluar të ndeshjes, shitjen pa filluar sa i takon këtyre dyve të zgjedhjeve parlamentare të vitit 2025. Është e qartë për këdo që ka sadopak përvojë politike që me formulën e dakordësuar dje dhe që pritet të votohet sot nga pazarxhinjtë, pushteti i dorëzohet edhe për 4 vitet e ardhshme Edi Ramës. Në këmbim të favoreve të përbashkëta. Në këmbim të investimit më të madh që ka nisur dhe duan të bëjnë së bashku. Në këmbim të goditjes me çdo kusht dhe me çdo mjet të shkaktarit të frikës që është pandëshkueshmëria, të instrumentit të pandëshkueshmërisë që është SPAK. Ndaj akti i fundit i këtij pazari do të luhet në sesionin e fundit të kësaj legjistrature të turpshme dhë për t’u harruar. Do të luhet me aktet që do të ndërmerren kundër SPAK-ut si garanci e përbashkët që lidh kryeministrin dhe ish-kryeministrin si prova më e pastër se ky Parlament duhet të shpërbëhet jo thjesht për shkak të përfundimit dhe ezaurimit të afatit të vet dhe të mandatit të vet, por duhet të shpërbëhet si përfaqësuesi më famëkeq në këto 34 vite të vështira i fenomenit të politikanëve që për interesat e tyre i kundërvihen interesave të shqiptarëve. Padiskutim që ky nuk është akti i fundit për shqiptarët, ky nuk është momenti i triumfit të së keqes, është një moment i keq por triumfi do t’i takojë qytetarëve, do t’i takojë demokracisë. Faleminderit.
