“Personazhi kryesor është gjyshja ime, në momentin që kam intervistuar dikë për të mbledhur informacione, më ka ndodhur që kam qarë, më ka ndodhur që kam qarë edhe duke shkruar librin
Histori që duken edhe të pabesueshme, si kjo e burgosjes së vëllait të gjyshes, në shtëpinë ku ishte rritur. Ose elementë të tjerë, në fund të viteve ’70 vjen një Ansambël Kosovar në Tiranë. Kur kthehen marrin dhe gjyshen time e çojnë në kufi dhe ajo nga një distancë 200-300 metër nga kufiri Jugosllav shikon familjen e vetë, ndërkohë që gjatë 44 viteve ky ishte kontakti i vetëm ‘fizik’ me familjarët. Libri është i gjithi me histori të tilla, të cilat janë fatkeqësisht të gjitha të vërteta”, tha Ermal Hasimja.
Me përjetime reale pa heronj apo fund të lumtur, vepra trajton harresën si strategji vetëmbrojtëse për të përballuar realitetin.
“Rrugës vura re një analogji shumë interesante midis efektit që shkakton harresa tek individi përmes sëmundjes, Alzhajmerit dhe nga ana tjerët, pasojat e mundshme që ka harresa e diktaturës nga shoqëria në tërësi”, u shpreh Hasimja.
Me modesti, pa ambicien për t’u identifikuar si shkrimtar, autori synon që kjo histori nga diktatura e shkruar në formë letrare të jetë e kuptueshme edhe për brezat e rinj, duke ua lënë lexuesve përgjegjësinë të analizojnë dhe të kuptojnë thelbin e komunizmit. A.K.
