Drejtuesi i korporatave franceze, Vincent Bollore, ka bërë një ofertë për transmetuesin më të madh italian, duke shpallur kështu luftë të hapur ndaj ish-kryeministrit italian, Silvio Berlusconi.
Asnjë prej bosëve të bizneseve franceze nuk mund të krahasohet me Vincent Bollore për sa i përket kapardisjes dhe agresivitetit, shkruan “The Economist”. Shpesh është cilësuar nga shtypi vendas si britaniku kokëfortë, përfitues i pamëshirshëm dhe vrasësi i buzëqeshjes, drejtuesi 64-vjeçar i korporatave ka shfaqur interes në sektorin e mediave, transportit, reklamave dhe telefonisë dhe shumë të tjerë, të shpërndarë në të gjithë Europën dhe Afrikën. Mendimet në vend janë të ndara midis atyre që mendojnë se metodat e tij janë shumë të vrazhda dhe atyre që mirëpresin efektin e tij në një botë të përgjumur të biznesit.
Javët e fundit ishte radha e shtypit italian që të vihej në shënjestër të primatit dhe mercenarit francez. Më 13 dhjetor, u përhap lajmi se firma franceze e medias, Vivendi, ku Bollore Group zotëron 20% të aksioneve, ishte në garë për të blerë aksionet e Mediaset, televizionit më të madh në Itali. Gjërat kanë lëvizur me shpejtësi. Një ditë më pas, Vivendi zotëronte 20% të aksioneve nga 3% që kishte dy ditë më parë. Firma italiane pretendon për një përpjekje armiqësore për marrjen e kontrollit, specialitet ky i vrasësit të buzëqeshjes.
Zoti Bollore për një kohë të gjatë ka pasur si synim që të zotërojë aksione të Mediaset-it. Më herët këtë vit, Vivendi pati rënë dakord mbi një plan në të cilin secila do të merrte një përqindje të vogël aksionesh në firmat e tjera dhe Vivendi do të merrte kontrollin e Mediaset Premium, televizion me pagesë jofitimprurës në Itali. Pasi marrëveshja u prish në verë, vijuan kërcënime ligjore kundër zotit Bollore, çmimet e aksioneve të Mediaset u tronditën, kështu që Vivendi bleu aksionet e Mediaset relativisht më lirë. Ai lakmon që të ketë të kombinuar 58% të tregut të televizionit tokësor në Itali (dhe në të njëjtën mënyrë është 43% e tregut spanjoll). Nëse ekonomia italiane do të gjallërohet, përfitimet do të jenë të mëdha.
Gjithashtu ai kërkon që të përputhë aktivitetin e këtyre firmave me interesat e veta personale në Francë, veçanërisht Canal Plus, që të formojë një transmetues të madh mesdhetar. Në median anglosaksone, vërehen individë të afërt me bordin e Vivendit, aleancat e mëdha janë të zakonshme. Shumë televizione europiane janë të mendimit se është koha që rajoni të ketë një konglomerat në shkallën e Timer Warner-it amerikan apo të Disney-t. (Herën e fundit që Vivendi provoi që të përmbushte një ambicie të tillë, nën drejtimin e Jean-Marie Messier, ish-drejtor ekzekutiv, rezultati ishte një rrëmujë që gati e çoi firmën në falimentim). Një objektiv më i largët mund të jetë bashkimi i përmbajtjes italiane me shpërndarjen. Këtë vit, Vivendi bleu një të katërtën e Telecom Italia. Bollore mund të planifikojë kombinimin e medias dhe funksionet e Telekomit në vend.
Në afat të shkurtër, ai do të përpiqet që të dobësojë kontrollin e aksionerëve më të mëdhenj të Mediaset-it, Fininvest, kompaninë familjare aksionere të Silvio Berlusconi-t, ish-kryeministër. Më 14 dhjetor, Berlusconi i quajti veprimet e Vivendit armiqësore dhe u zotua se do të mbronte interesat e tij. Fininvest-i rriti lehtësisht aksionet e saj në Mediaset në afërsisht 40%, dhe do të gjejë mënyra të tjera për të zotëruar më shumë.
I biri i Berlusconi-t, Pier Silvio Berlusconi, drejton Mediaset-in, por vëllezërit e tij kanë shprehur më shumë shqetësim në lidhje me betejën ndaj Vivendit. Përballja e Berlusconi-t të moshuar, tashmë 80 vjeç, me ish-mikun e tij Bollore, duket se do të tërheqë audiencat në disa tregje të Mesdheut dhe më gjerë.
