(Refleksion mbi panairin e librit)
T’i lemë rrenat!
Sipas një sondazhi në zonat të ndryshme të vendit, në vende rurale dhe urbane, sipas grupmoshave, pasurisë, etj., kryer nga një agjenci shumë e besueshme (emrin e së cilës do ta jap sapo të marr autorizimin përkatës) del se :
leximi i librave përvec teksteve shkollore,
vjen në vend të gjashtë për nga vendi që zë në interesimet e popullsisë në kohën e lirë:
Vendi i parë : vozitja në rrjetet sociale
Vendi i dytë : ndejtja pa bërë ndonjë gjë të veçantë dhe shëtitjet me miq e shokë, shoqëritë e ndryshme
Vendi i tretë: frekuentimi i kafeneve
Vendi i katërt : ndjekja e emisioneve televizive dhe e filmave në tv
Vendi i pestë : ushtrimi i një veprimtarie fizike dhe sportive
Vendi i gjashtë : leximi i librave
Kjo varion pastaj për llojin e librave, moshat, etj.
Gjithsesi një tabelë përmbledhëse për leximin e librit në veçanti rezulton si ajo më poshtë këtu.
Eshtë e qartë se leximi i librit në këtë intensitet problematik shtron pyetjen : a jemi më një shoqëri e alfabetit?
A jemi një shoqëri e alfabetizuar organikisht?
A është libri që ka marrë goditje, veçmas, apo e gjithë kultura e shkruar?
Mos jemi ribërë një shoqëri verbale dhe vizive?
Unë nuk dyshoj për këtë nga të dhënat që kam. Kjo sjell të gjitha pasojat e tjera.
Jemi ri-verbalizuar si qytetërim.
Zoti na ruajt!
Pyetja në thelb ishte : Sa lexoni?
