Autizmi mund të diagnostikohet herët në fëmijëri, në moshën 1-2 vjeç e gjysmë, pohojnë dy studime të reja, dhe se si dhe ku fëmijët përqendrojnë shikimin e tyre teksa shohin ndërveprimin social të të tjerëve, mund të zbulojë aftësitë sociale dhe verbale.
Në studimin e parë të publikuar në JAMA Network Open, studiuesit ekzaminuan 1089 fëmijë të moshës 1 deri në 2.5 vjeç nga Children’s Healthcare of Atlanta me simptoma që sugjerojnë çrregullime të spektrit të autizmit ose faktorë gjenetikë që predispozojnë për çrregullimin neurozhvillues. 519 ishin tashmë të diagnostikuar.
Eksperimenti përfshinte shikimin e 14 videove afërsisht një minutëshe të ndërveprimeve të ndryshme sociale midis foshnjave. Kamerat speciale gjurmuan kokën e syrit të fëmijëve të testuar me një shpejtësi prej 120 herë në sekondë për të regjistruar mikrolëvizjet ndërsa ata shikonin filmat. Të dhënat më pas u ngarkuan në një kompjuter për t’u kontrolluar nga një program i krijuar posaçërisht për të zbuluar çrregullimet e autizmit.
Krahasuar me diagnozat standarde nga një klinik, metoda e gjurmimit të lëvizjes së syrit ishte 86% e saktë në identifikimin e çrregullimit. Profesor Warren Jones, autori kryesor dhe një pediatër në Universitetin Emory në Xhorxhia, tha: Rezultatet tregojnë se metoda se si fëmijët e vegjël marrin informacionit social vizual, mund të shërbejë si një biomarker efektiv dhe objektiv për zbulimin e shenjave të hershme të autizmit.
Studimi i dytë, i publikuar në JAMA, ishte me sens të përbashkët dhe ndoqi të njëjtin proces kërkimor, duke gjetur saktësi 78% krahasuar me procedurën standarde diagnostikuese. Profesorja Ami Klin nga Emory, e cila ishte bashkëautor i studimit, vuri në dukje se gjetjet sugjerojnë se shumë fëmijë presin dy ose më shumë vjet për t’u diagnostikuar, pas referimeve të lodhshme në spitale dhe qendra, deri në moshën 4 ose 5 vjeç, ndërsa çrregullimi mund të ishte diagnostikuar shumë më herët.
Vështirësia e diagnostikimit të autizmit është vënë në dukje nga studimet, sipas të cilave një familje në SHBA pret mesatarisht dy vjet e tre muaj, ndërsa në Britaninë e Madhe është më shumë se një vit, me një moshë mesatare diagnostikimi mbi pesë vjet.
Shkencëtarët nuk janë të sigurt për shkaqet e autizmit, me hipotezën mbizotëruese që ia atribuon atë një kombinimi faktorësh gjenetikë, si historia familjare dhe mosha e prindërve, dhe faktorët mjedisorë. Ashpërsia e çrregullimit gjithashtu ndryshon gjerësisht në të gjithë spektrin autik, që do të thotë se ka të ngjarë që nuk ka asnjë mundësi trajtimi.
