Në podcastin e radhës, kreu i PD, Lulzim Basha, foli edhe për sfidat që pati në procesin e liberalizimit të vizave. Ai shprehet se nga 150 kushte që ishin vënë për Shqipërinë, bashkë me ekipin arritën të tejkalojnë edhe pritshmëritë më të paarritshme.
Një nga sfidat, sipas tij ka qenë edhe bindja e anëtarëve të tjerë të BE që vijonin të ishin skeptik si Hollanda dhe më pas u bë një nga mbështetëset më të fuqishme të Shqipërisë.
Më poshtë pjesë nga fjala e Bashës:
Lëvizja e lirë është themeli i një shoqërie të lirë dhe mentaliteti hajt të kufizojmë lirinë se kështu do të zgjidhim problemin, është puro komunist në kuptimin dogmatik, në kuptimin e një mendje të mbyllur në hekura. Dhe e shoh këtë edhe në rastin e kësaj që kanë bërë me mjekët, që thonë do të rini këtu, do t’ju marrim diplomën. Po jo mo zotëri nuk është kjo zgjidhja. Kjo është një zgjidhje tipike e dogmës së vjetër. Dukush që ka dëshirë të lëviz, do të lëviz se janë kushtet që e detyrojnë të lëviz. Ti merru me kushtet, jo me dëshirëne individit për të lëvizur.
Kam pasur një motivim të jashtëzakonshëm kur kam marrë propozimin e lëvizjes së lirë. Një pjesë si ministër i jashtëm, kur hapëm dialogun për heqjen e vizave, pjesën kryesore për heqjen e vizave sepse do duheshin 150 kushte. Na vunë 150 kushte. Vendet e tjera kishin 90, 80, 70 kushte, neve kishim 150 kushte dhe që në këtë moment kishte një frymë jo të mirë. Tani kishte dy mënyra për t’u marrë me to. Mënyra siç fatkeqësisht më merret sot kryeministri aktual qoftë dhe disa nga homologët e tij në Ballkan, përçmim, ankim, qurravitje, kush jeni ju, e tjerë e tjerë. Ose tjetra ta merrje këtë si një hipotekë historike. Dhe thoja ok, këtu jemi për momentin. Ne mendojmë që jemi shumë më mirë, por këtu jemi. Bëjmë diçka, të provojmë që ne jo vetëm do të plotësojmë 150 kushte, do të plotësojmë edhe 30 gjëra të tjera të pakërkuara në një kohë rekord e t’ju tregojmë që Shqipëria nuk është ajo që mendoni ju. Dhe meqë po flisnim për atë vrullin rinor, me këtë vrull iu përvesha kësaj pune. Pasi vlerësova se kushtet ishin plotësisht të përmbushshëm. Dhe kushtet ndaheshin në dy pjesë, kushtet politike dhe kushtet teknike. Në kushtet politike ishte preformanca kundër krimit të organizuar. Tek kushtet teknike ishte aftësia e Shqipërisë për të kontrolluar migracionin, pasaportat biometrike, sistemi elektronik ose TIMS-i famshëm është instaluar atëherë, sistem amerikan, sistemet e inteligjencës kriminale. PRa, ishte një investim shumëdimensional. Kërkonin digjitalizimin e kufirit, ne bëmë jo vetëm digjitalizimin, por i bëmë të gjitha bashkë me njëra-tjetrën dhe të gjitha ishin të lidhr me një system qëndror në Drejtorinë e Përgjithshme të Policisë. Dhe kur erdhën homolg të vendeve të tjera të BE, apo drejtorët e përgjithshëm të policive europiane, realisht mbetën të mahnitur nga potenciali teknik që Shqipëria kishte arritur.
Aty pastaj ndanë rolet. Sigurisht vendet që prisnin flukset më të mëdhaja, janë dhe vendet me ekonomi më të forta, Gjermania, Italia, po kështu Greqia që kamë një numër të madh shqiptarësh. Gjermania ishte strikte dhe e drejtë, Italia ishte mbështetëse, po kështu dhe Greqia. Ndërsa rolin e skeptikut ia ngarkonin vendeve të tjera, në këtë rast Hollandës, vendim tim të studimeve, të cili i kishin vënë rolin të qëmtonte kur i thonë gjilpërën në kashtë. Mua nder më bënë, se në qoftë se njihja mentalitetin europian, mentalitetin hollandz e njihja dhe më shumë. I shkova direct në zyrë ministres së Brendshme të Hollandës, ministrit të drejtësisë së Hollandës dhe ju shpjegova siç e deshën, në anglisht, në hollandisht me të gjitha. Kështu që në qoftë se kishin bërë plan të fshihnin skepticizmin pas disa vendeve që nuk kanë frikë, si me thënë të bëjnë striktin, të bëjnë te keqin, në këtë rast si duket nuk kishin parë CV time dhe kjo faktikisht dhe na ndihmoi. Sepse Hollanda u kthye në një kohë të shkurtër nga në kufijtë e skepticizmit në aleate të fortë të heqjes së vizave për Shqipërinë dhe një aleat të fort timin në Këshillin e Ministrave të BE, ku u mblodhën të gjithë ministrat e brendshëm dhe të gjithë kthyen kokën nga hollandezi.
150 kushte të përmbushura një për një. Edhe sot e kësaj dite, zyrtarë të lartë të Policisë së Shtetit të atëhershëm drejtor të policisë, mbajnë mend se si mblidheshim çdo të shtunë për një vit me rradhë dhe bënim, ishte si provim mature, ku jemi me këtë, ku jemi me këtë.
Çfarë na mësoi heqja e vizave? Që nëse ne i bëjmë detyrat tona, Bashkimi Europian na përgjigjet. Ndryshe nga çthuhet sot me cinizëm, përpiqet të hidhet faj diku tjetër. Nuk është faji i Bashkimit Europian, por lodhja për zgjerimin është e till që të pamundëson të ecësh afrofe kur ti nuk plotëson kushtet.
