Nga Ardi Stefa
Meqënëse abuzohet shumë kohët e fundit me këtë fjalë se cilët janë qëndrestarët e vërtetë dhe cilët jo.
1- Dallon qëndrestari në diktaturë, nga ai në demokraci. Në demokraci flet e vepron pa pasur frikën se dënohesh apo të ikën koka.
2- Dallon qëndrestari ideologjik nga “qëndrestari” i llogjeve dhe i jo ideologjive, apo ideologjive të dyshimta. D.m.th. i pazareve.
3- Dallon qëndrestari idealist nga “qëndrestari”, ushtar i interesave të ngushta të tij, apo edhe të kryetarit.
4- Qëndrestari i vërtetë dallon se është i varfër, “qëndrestari” i llojit tjetër dallon nga pasuria që ka vënë dhe luksi që jeton pa punuar.
5- Qëndrestari i vërtetë vë mbi të gjitha Shqipërinë, ai tjetri veten dhe partinë.
6- Qëndrestari i vërtetë di të reflektojë e të kundërshtojë”, qëndrestari” tjetër edhe pse mund të kuptojë, nuk kundërshton fjalën dhe interesat e kryetarit, rrjedhimisht edhe të tijat.
7- Qëndrestari i vërtetë vepron, reagon, “qëndrestarët” e tjerë flasin e shpifin prapa krahëve duke u rrotulluar në atë gjuhën dhe fjalorin e tyre të varfër me dhjetë citate e pesë fjali, pasi janë të palëçitur.
8- Namin ka qëndrestari që kafshon, se dëmin e bën ai që lëpin
Ka edhe dallime të tjera, por më mirë të mos zgjatem.
Ndaj më mirë mos të abuzojmë me këtë fjalë. Qëndrestarët e vërtetë gjithmonë kanë qenë në hije, naivë e besnikë të idealit, mendjehapur, tolerantë.
Qëndrestarët nuk janë ushtarët e kryetarit apo interesave të tyre, anipse këta të fundit flasin me fjalë të mëdha e përgjërohen për lirinë e demokracinë!
