Nga Namir Lapardhaja
Shqiptarët kanë shprehjen që peshku qelbet nga koka dhe jo nga bishti.
Kjo vlen edhe për Edi Ramën dhe korrupsionin e qeverisë së tij.
Peshku ka marrë erë nga koka. Nëse Rama nuk e ndjen, ka probleme me nuhatjen.
Por që ta shesë luftën kundër korrupsionit si meritë të tij dhe të PS-së, kjo është hipokrizi e madhe.
Në fakt, është më shumë se kaq, është tallje me shqiptarët.
Asnjëherë më parë pushteti qendror dhe ai lokal nuk ka qenë më i korruptuar se sot nën qeverisjen e tij.
Nëse do ta përshkruanim në mënyrë figurative, Edi Rama sot i ngjan një dirigjenti, ku e gjithë orkestra e tij lëshon tinguj korrupsioni.
Tallja e Ramës ndihmohet edhe nga vullnetarët e Ballkonit, të cilët në përpjkeje për të mbajtur bustin gjallë, nuk e kuptuan asnjëherë kohën që nuk mund të kthehet pas dhe momentin që ishte me i volitshmi për t’u shkëputur një herë e përgjithmonë nga e shkuara dhe për t’u ndarë përfundimisht nga korrupsioni i së kaluarës, duke fuqizuar një forcë partiake e cila dallon nga pushteti nëpërmjet modelit ndryshe dhe ndarjes me të kaluarën korruptive.
Kjo nuk është fatkeqësi thjesht e një partie. Kjo është fatkeqësi e një kombi të tërë.
Ndaj është detyrë e Partisë Demokratike të Shqipërisë të japë një model tjetër, me programin dhe ekipin e saj, në mënyrë që të jetë alternativa e vetme që do të mund të bëjë ndryshimin në zgjedhjet e vitit të ardhshëm.
