Carl Freidrich
Miliarderi hungarezo – amerikan George Soros është në epiqendër të një fushate nga ana e qeverisë hungareze. A është “antisemite” ta kritikish manjatin financiar apo ai është një rrezik për kontinentin europian dhe botën më gjerë?
“Project Syndicate” e sponsorizuar prej tij është maja e armiqve më të njohur të Europës. Nuk u desh shumë për Kryeministrin hungarez Viktor Orban që të akuzohej edhe një herë Akoma se po bënte një fushatë me stereotype anti-Semite. Stephan Löwenstein, gazetar dhe korrespondent për të përditshmen gjermane Frankfurter Allgemeine Zeitung, shkruan: “Fushata kundër Soros që vjen nga një familje hebreje hungareze, përdor pjesërisht elementë të repertorit klasik të antisemitizmit: manjati financiar që dëshiron të dominojë botën dhe që i luan agjentët e tij si kukulla”.
Qysh kur Viktor Orban ekspozoi rolin e Soros sidomos në lobimin proemigracion në Europë dhe sidomos në Hungari, një rrjet i tërë mediatik liberal paneuropian po e sulmon kështjellën e Orban. Nuk ka asnjë ditë pa sulme, akuza dhe kërcënime të reja ndaj Kryeministrit hungarez.
Sidomos fushata mediatike liberale antiOrban e vendos vëmendjen mbi një projekt të financuar nga Soros që ka qenë në veprim qysh nga viti 1995, pakashumë i fshehtë me qëllimin e formimit dhe influencimit të panoramës politike në Europë dhe pjesë të tjera të botës. Emri i tij tingëllon pakashumë si një titull episodi të “Godfather” sesa ai i një OJQ-je liberale: “Project Syndicate”. organizata në fjalë ndodhet në kryeqytetin çek Pragë, që nuk është shumë për t’u habitur.
Pas rënies së Bashkimit Sovjetik, shtete europianolindore të tilla si Çekia – por edhe Polonia dhe Hungaria – u bënë menjëherë nyje të shërbimeve të inteligjencës dhe të stacioneve propagandistike perëndimore. Nuk është as koinçidencë që mediumi i njohur propagandistik i financuar nga Kongresi amerikan Radio Free Europe/Radio Liberty (RFE/RL) gjithashtu ndodhet në Pragë.
“Project Syndicate” luan rolin e “korracatës” të opinionformimit liberal perëndimor, ndoshta rrjeti më i fuqishëm mediatik në planet. “Project Syndicate” nuk shfaq asnjë modesti false në përshkrimin e vetvetes: ““Project Syndicate” prodhon dhe shpërndan komente origjinale tejet cilësore për një audiencë globale.
Me kontribute ekskluzive nga liderë politike, politikëbërës, studiues, drejtues biznesi dhe aktivistë civilë të shquar nga anembanë bota, ne furnizojmë industrinë e lajmeve dhe lexuesit e saj me analiza dhe perceptime të mprehta, pavarësisht aftësisë për të paguar. Anëtarësia jonë përfshin mbi 500 media – më shumë se gjysma e të cilave i merr komentet tona falas apo me këste të financuara – në më shumë se 156 vende”.
OJQ-ja i shpërndan komentet e saj në anglisht dhe 13 gjuhë të tjera të përkthyera si në gjuhën arabe, kineze, çeke, hollandeze, frënge, gjermane, hindu, indoneziane, kazakistane, portugeze, ruse dhe spanjolle. Botime anëtare përkthejnë në 50 gjuhë të tjera. “Project Syndicate” thotë për veten: “Ne u përkushtojmë resurse të mëdha përkthimit të komenteve tona në 13 gjuhë.
Sigurimi i këtyre përkthimeve, shpesh falas, u mundëson botuesve anembanë botës që t’i botojnë njëkohësisht komentet tona, duke inkurajuar kështu debat në shkallë globale”. Vetëm kjo e bën këtë një projekt të Soros, që është i përkushtuar nga së ashtuquajturës “shoqëri e hapur” të Karl Popper, një prej armëve politike më të fuqishme dhe më influente në luftën e informacionit e kohëve të fundit. Në çdo kohë, “Project Syndicate” mund të nisë një “bombardim rrafshues” mediatik në sulm ose në mbrojtje të persolaiteteve, strukturave apo ideve të caktuara.
Informacioni i saktë rreth faktit sesi kjo organizatë ambicioze mund ta ofrojë bujarisht materialin “pararojë” të saj “falas ose me këste të financuara” nuk është bërë zyrtar, por megjithatë ka votuar një listë të mbështetësve financiarë. Vështirë për t’u habitur, në to përfshihen flamurtarja e George Soros Open Society Foundation, por edhe kontribues të tillë si Bill & Melinda Gates Foundation, the Mohammed bin Rashid Al Maktoum Knowledge Foundation, the MasterCard Foundation, the European Climate Foundation, the European Journalism Centre dhe Google Digital Neës Initiative. Me fjalë të tjera, përfaqëson një përzierje forcash globaliste politike dhe financiare.
Pra, çfarë bën saktësisht “Project Syndicate”? Më 4 mars, Presidenti francez Emmanuel Macron bënte apel në një editorial të titulluar “Reneëing Europe”. Ky artikull u botua njëherazi në media gjerësisht të qarkulluara të Europës thuajse në të njëjtin moment. Gjithashtu, lanale televizive e raportuan atë dhe e cituan Macron. Die Welt, The Guardian, El País dhe Corriere della Serra botuan të njëjtin artikull në të njëjtën ditë.
Asnjë media europiane nuk e ka zbuluar saktësisht se pse një artikull i tillë u shpërnda dhe u botua në një mënyrë mjaft të organizuar – u realizua nëpërmjet kanalit “Project Syndicate”. “Reneëing Europe” përfaqëson me përpikmëri temën kryesore ideologjike e Soros dhe “Project Syndicate” në një lloj gjuhe të dykuptimtë të sofistikuar.
Midis gjërave të tjera, Macron sugjeron krijimin e një shërbimi të ri të centralizuar të inteligjencës të Bashkimit Europian për të shtypur opozitën euroskeptike. Por me fjalët e tij tingëllon kështu: “Modeli europian është i bazuar mbi lirinë e njeriut dhe diversitetin e opinionit dhe krijimit. Liria jonë e parë është liria demokratike: liria për të zgjedhuar liderët tanë teksa fuqi të huaja kërkojnë ta influencojnë votën tonë në çdo zgjedhje. Unë propozoj krijimin e një Agjencie Europiane për Mbrojtjen e Demokracive, që do ta furnizonte çdo shtet anëtar me ekspertë europianë për mbrojtjen e zgjedhjeve të tyre nga kibernosulmet dhe manipulimet.
Në të njëjtin shpirt pavarësie, ne do të ndalojmë gjithashti financimin e partive politike europiane nga fuqi të huaja. Duhet të kemi rregulla europiane për të ndaluar të gjithë thirrjet për urrejtje dhe dhunë nga interneti, përoderisa respekti për individin është themeli i qytetërimit tonë të dinjitetit”.
Nuk ka nevojë për ndonjë analizë shumë të thellë të këtyre fjalëve për të parë se çfarë duan realisht Macron dhe aleatët e tij të “Project Syndicate”: Një “Agjenci Europiane për Mbrojtjen e Demokracive” që do të kontrollohet nga strukturat e Brukselit për të diskredituar çdo forcë opozitare në rritje si e “financuar nga jashtë” dhe çdo opinion kundërshtar ndaj platformave sociale si “urrejtje dhe dhunë nga interneti”.
Fakti që Macron po përdor OJQ-në pjesërisht të financuar nga jashtë “Project Syndicate” për të përhapur propagandën e tij kundër forcave euroskeptike është provë sesa serioz është ai me ndalimin e tij për “financimin e partive politike europiane nga fuqi të huaja”. Ndoshta do të kishte qenë më e ndershme të shkruhej se cilat fuqi të huaja përcaktohen si donatorë financiarë të “pranueshëm” dhe cilat jo. Por shumë ndershmëri nuk është aspak pjesë e kornizës ideologjike të Macron apo e “Project Syndicate”.
Jo vetëm Presidenti francez ka përfituar nga shfrytëzimi i rrjetit mediatik të “Project Syndicate”, por lista e autorëve që shpesh botojnë editoriale të përkthyera përhapen me shpejtësinë e dritës anembanë globit, duke si një “Who’s Who” e plotë e atyre forcave që duan të shkatërrojnë identitetin dhe sovranitetin europian, ata që luftojnë kundër familjes dhe ata që mbështesin njëherazi abortin dhe emigrimin masiv.
Njeriu mund ta quante “Project Syndicate” një asamble të shkrimtarëve, politikanëve, intelektualëve dhe biznesmenëve më të njohur antieuropianë. Hausmann pretendon se një sulm i tillë ushtarak kundër qeverisë së Caracas “mund të jetë mënyra e vetme për t’i dhënë fund një zije buke të shkaktuar nga dora njerëzore që po kërcënon miliona jetë njerëzore”. Më pas, ai e krahason situatën në Venezuelë me të ashtuquajturin “Holodomor” në Ukrainë në fillimvitet 1930.
Termi është për një zi buke, me sa duket e shkaktuar nga qeverisja e Stalinit. Emri i zgjedhur “Holodomor” nga propaganda ukrainase nuk është aspak koinçidencë, përderisa tingëllon e ngjashme me fjalën “Holocaust”. Por jo vetëm Europa është e sulmuar nga “Project Syndicate” e Soros. Në një editorial të përhapur gjerësisht të Ricardo Hausmann, ish Ministër Planifikimi i Venezuelës dhe ish Kryeekonomist e Inter-American Development Bank, nga janari i këtij viti, autori ëndërron hapur reth një “D-Day Venezuela”: me pak fjalë, për një ndërhyrje ushtarake.
Por as “Project Syndicate”, as vetë Hausmann nuk i kanë treguar audiencës së tyre globale se Ricardo Hausmann ka qenë në Venezuelë ministër nga 1989 – 1993 përpara se Hugo Chavez të bëhej President. Menjëherë pas Chavez erdhi në pushtet, Hausmann emigroi në Shtetet e Bashkuara nga ku organizoi fushatën e tij antiChavez me mbështetje amerikane. Në vitin 2016, Presidenti i sotëm i Venezuelës Nicolas Maduro e quajti Hausmann si arkitektin e luftës ekonomike kundër Venezuelës, luftë që krijoi zinë e bukës.
Në këtë moment, ka tankerë të shumë nafte jashtë brigjeve të Venezuelës të mbushur me qindra milion dollarë naftë venezueliane. Vetëm lufta ekonomike kundër Venezuelës e ndaloi këtë pasuri të kthehej në ushqim për popullsinë e uritur. Por, edhe një herë akoma, editoriali i Hausmann u botua njëherazi në shumë media kryesore.
Nuk është për t’u habitur që “Project Syndicates” mbështet përfshirjen dhe ndërhyrjen amerikane – përderisa kjo është saktësisht tema e bosëve të “Open Society” të mbledhur rreth George Soros. Nuk është aspak habimqë në mesin e janarit të këtij viti Aryeh Neier, një themelues i Human Rights Watch, po e vinte gishtin nga Presidenti i sapozgjedhur i Brazilit Jair Bolsonaro dhe po kërkonte që Shtetet e Bashkuara “të luajnë një rol kyç në avancimin e të drejtave të njeriut”. Neier, që ka shërbyer si President i Open Society Institute të George Soros nga 1993 deri më 2012, nuk humbet aspak kohë për të shkuar tek thelbi i artikullit, që paraqitet si një plan lufte: “Bolsonaro nuk është i vetëm. Liderët e Kinës, Rusisë, Indisë, Turqisë dhe Shteteve të Bashkuara janë gjithashtu armiqësorë ndaj të drejtave të njeriut, siç janë edhe shumë prej homologëve të tyre tjetërkund. Dhe qeveri ende të përkushtuara ndaj të drejtave të njeriut, kryesisht Gjermania, shpesh përballen me kundërshtarë politikë të brendshëm të ushqyer nga nacionalizmi ksenofob.
Jo për t’u habitur, kjo armiqësi po krijon shumë viktima. Avokatë kinezë të të drejtave të njeriut dhe gazetarë turq kalben nëpër burgje. Policia e Brazilit ka ekzekutuar masivisht kriminelë të vegjël të dyshuar dhe Presidenti sirian Bashar al-Assad i ka sulmuar kundërshtarët e tij me forcën e bombave dhe të armëve kimike”.
Me “Project Syndicate”, George Soros dhe partnerët e tij në krim instaluan një monopol të fuqishëm dhe influent për tregun e opinionit global, një lloj masmedia globale pa qenë një institucion korporativ real. Dhe, jo për t’u habitur, drejtuesit e “Project Syndicate” përdorin gjuhë të dyfishtë për t’ia shpjeguar misionin e tyre një audience mbarëbotërore: “Të gjithë njerëzit – kudo që jetojnë, ciladoqoftë e ardhura e tyre dhe ciladoqoftë gjuha që përdorin – meritojnë akses të barabarte në një sferë të gjerë pikëpamjesh nga drejtuesit dhe mendimtarët më të shquar të botës lidhur me problemet, ngjarjet dhe forcat që modelojnë jetët e tyre”.
Por se kush janë këta “mendimtarë të shquar”, kjo vendoset nga “Project Syndicate”, që nuk furnizon aspak një “sferë të gjerë pikëpamjesh”. Drejtues shtetërorë të tillë si Viktor Orban nuk do të lejohen kurrë në këtë rrjet, pasi ata e njohin rrezikun e penetrimit e opinionit të kontrolluar të George Soros.
“Free West Media”
Përgatiti
ARMIN TIRANA
