Barbara WESEL
Për fat të keq gratë në politikë nuk janë në parim njerëz më të mirë. Ato nuk janë gjithashtu luftëtare më të drejta në fushatat elektorale. Dëshminë për këtë e dha ditët e fundit Andrea Leadsom, kandidate për postin e Kryeministres britanike. Tani ajo theu qafën prej një interviste me gazetën “Times”, në të cilën lëvdonte veten si Kryeministre më e mirë, sepse është nëna e tri fëmijëve. Nënat kanë më shumë interes për të ardhmen se sa ata që nuk kanë fëmijë, deklaroi sekretarja e Shtetit për Energjinë, sepse ato janë të shqetësuara për perspektivën e familjes së tyre. Dhe për këtë arsye ato mund të kujdesen më mirë për një vend. Pas këtij budallallëku për ditë me radhë vazhduan debatet në gazeta.
Populizmi i kandidatëve të paaftë
Kjo ishte e pabesë për shkak se ministrja e Brendshme, Thereza May kishte thënë përpara kësaj në një intervistë televizive ku kishte treguar për veten dhe kandidaturën e saj se asaj dhe bashkëshortit u vinte keq që nuk kishin mundur të bëheshin prindër. Në këtë plagë Leadsom shpoi thellë duke e rrotulluar thikën disa herë me forcë. Edhe vetëm kjo e diskualifikon atë për poste më të larta të shtetit. Dhe jo vetëm për të meta karakteri, por për shkak të budallallëkut të madh. Edhe më keq u bë puna kur ajo pretendoi se gazeta “Times” e kishte cituar gabim, gjë që ishte një gënjeshtër, sepse gazetarët i kishin regjistruar të gjitha fjalët e saj dhe e kishin cituar fjalë për fjalë.
Britanikët mund të jenë të kënaqur që shpëtuan nga një grua e tillë si Kryeministre. Më parë ishte bërë e njohur se ajo e kishte falsifikuar apo fryrë CV-në e saj me pretendimet se kishte qenë gjoja bankiere. Por për pasuesit e saj nga kampi i Brexit-it vlente vetëm fakti që ajo ishte angazhuar me pasion për daljen nga BE-ja, pavarësisht se dihej se ajo i kishte gënjyer britanikët me shifra dhe fakte të gabuara. Për populistët e djathtë vlen vetëm besimi dhe për këtë dalin në krye kandidatë që janë të paaftë si nga karakteri edhe intelektualisht.
Me rënien e Andrea Leadsom kampi i përkrahësve të Brexit-it mbetet nga pikëpamja e personelit pa kandidatë, sepse edhe Boris Johnson, Johnson dhe Gove nga konservatorët apo Nigel Farage kanë dalë nga gara.
Presion ndaj Theresa May-t
Ministrja e Brendshme, Theresa May do të jetë tani pasuese e David Cameron-it, pa procese të mëtejshme përzgjedhjeje, thjesht sepse nuk ka më kandidatë të tjerë.
Theresa May nuk është për t’u lakmuar për postin dhe trashëgiminë politike që merr mbi vete. Ajo ka përvojë të mjaftueshme në qeveri për t’ia dalë mbanë kësaj, por asaj do t’i duhet të zbatojë një Brexit që ajo vetë nuk e donte, ndërkohë që kundërshtarët e tij po formohen. Në tryezën e saj të ardhshme të punës ajo nuk do të gjejë një plan B nga paraardhësi i saj. Nga ana tjetër nga ajo kërkohet që të bëjë sa më shpejt kërkesën për të dalë nga BE-ja. Por deri tani ajo nuk ka as personelin dhe as përvojën për të drejtuar bisedimet e vështira të daljes nga BE-ja. Por të paktën Britania e Madhe dhe pjesa tjetër e Evropës do të kenë të bëjnë me një politikane me profil dhe jo me një fanatike. Edhe vetëm kjo mjafton për një lloj mirënjohjeje.
