Nga Viol R. Algionasi
Ka një moment në politikë kur e vërteta nuk shpërthen me zhurmë, por me qetësinë e një njeriu që ka duruar, pa ulëritur. Ky njeri është Lulzim Basha. Për vite me radhë e tallën, e nënvlerësuan, e trajtuan si “i buti” në një politikë plot zhurmë e dhunë verbale. Por ndërsa të tjerët shisnin emocione, ai mbante një pasqyrë përballë realitetit të hidhur.
Dhe sot, pas një dekade me Edi Ramën Kryeministër dhe në pushtet, ajo pasqyrë është kthyer në aktakuzë. Çdo aleat i afërt i kryeministrit është ose në burg, ose nën hetim. Kur një njeri i vetëm mbetet në majë dhe të gjithë ata që i kanë qëndruar pranë bien një nga një, nuk kemi të bëjmë me fatkeqësi – kemi të bëjmë me sistem. Dhe sistemi është Rama.
Drejtuesi politik i Koalicionit Euroatlantik, Lulzim Basha, nuk është thjesht një kandidat për deputet. Ai është provë se mund të bësh politikë ndryshe –pa marrë peng drejtësinë, pa shantazhuar mediat, pa përdorur pushtetin si mburojë për klanet. Ai është lideri që ka qëndruar jashtë skandaleve, i vetmi që nuk është përmendur në dosje, në audio-përgjime apo në lista klientësh.
Ndërsa Rama u rrethua nga hijet e korrupsionit dhe u mbështoll me arrogancën e pushtetit të pakufizuar, Basha ndërtoi durimin perëndimor. Ai nuk ka nevojë të ulërasë për të dëgjuar të vërtetën, sepse e vërteta po bërtet vetë: Rama ka mbetur vetëm, Basha është alternativa.
