Nga Fitim Zekthi
Dostoevsky shkruan në një artikull të botuar në atë kohë në shtyp se “kur një njeri ndahet nga populli i vet ai me siguri do të humbë edhe Zotin.” Me këtë ai kërkon të thotë se kur një njeri tëhuajësohet në atë masë që nuk shqetësohet apo nuk është i lidhur me njerëzit dhe hallet e tyre, tëhuajësohet aq sa për të ekziston gjë tjetër veç vetes së tij dhe egos së tij dhe ai nuk është më një njeri i komunitetit etj, atëherë ai do të pësojë krizë shpirtërore, do të humbë edhe bashkësinë e vlerave morale. E gjitha kjo do ta çojë tek humbja edhe e Zotit. Me një lloj sigurie duket se kjo u ndodh shumë politikanëve tanë dhe duyket se kjo ëhstë ndodhta themeli i krizës sonë. Shume prej tyre e kane humbur popullin dhe jane ne krize personale te plote. Ata kane humbur (do Zoti Jo) edhe Zotin.
