1000 miliardë dollarë kapitalizim të kompanive të kuotuara në bursë në një muaj. Si ju duket se Donald Trump qëndron në Wall Street? Jashtëzakonisht mirë dhe tashmë e kanë harruar nga ato anë se sa dhe si e kanë mbështetur fushatën e Hillary Clinton, pasi shohin se po formohet një qeveri shumë business friendly, siç e ka thënë vetë presidenti i sapozgjedhur në një intervistë të dhënë të dielën në mbrëmje për “Fox News”. Ama business friendly nuk ka të bëjë vetëm me kolosët e financave dhe të biznesit, por edhe me botën e biznesit të vogël e të mesëm, që më së fundi po fillon të marrë frymë. Është e sigurtë që Trump do ta eliminojë xhunglën e rregullave dhe taksave të epokës Obama, e konsideruar si më armiqësorja e historisë së Amerikës ndaj biznesit dhe në të cilën për herë të parë ka më shumë më tepër biznese nga sa janë hapur. Synoni që të shkatërroni gjithçka që ka bërë Obama? Është pyetja e bërë nga drejtuesi i emisionit të “Fox News” dhe Donald Trump, në mënyrë të pazakontë dhe jo rastësisht i qetë, përgjigjet: “Aspak, do të bëj vetëm atë që është e drejtë të bëhet”. Ama tek Puna ka zgjedhur Andrew Putzer, biznesmenin e fast food, kundërshtar i madh i rritjes së rrogës minimale për arsyet kuptimplota se kështu bllokohen punësimet dhe inkurajohet automatizimi.
Tek Mjedisi shkon Scott Pruitt, Attorney General i shtetit Oklahoma, Scott Pruitt, armik i betuar, aq sa do të çojë në gjykatë agjencinë e mjedisit EPA, i rregullave mjedisore të vendosura nga Obama, edhe në këtë rast të akuzuara se bllokojnë rritjen e vendeve të punës. Tom Price, i zgjedhur tek Shëndetësia, i urren publikisht prej vitesh rregullat burokratike që sipas tij pengojnë biznesmenët e vegjël të afirmohen.
Trump sqaron se në fakt nuk e ka me mbrojtjen e mjedisit, pasi ka folur gjatë për problemin me Al Gore dhe me aktorin Leonardo di Caprio, por ama nuk ka ndërmend të lejojë që biznesmenët të presin 15 vjet dhe pastaj ta shikojnë veten të refuzuar për faj të burokracisë së mjedisit. “Nuk mund të lejojmë që gjithë këto pengesa burokratike të bllokojnë vendet e punës. Procedurat duhet të jenë të thjeshta e të shpejta, nëse diçka nuk shkon mirë, nuk miratohet, por nevojitet një pastrim i mirë”. Marrëveshja e Parisit lidhur me klimën? Presidenti i zgjedhur po e studion, ama “nuk kam ndërmend që kjo marrëveshje të na vendosë në kushte të dizavantazhuara në konkurrimin me vende të tjera, këtu dikush po na ha mëngjesin”.
Nuk do të shkatërrojë gjithçka që ka bërë Obama, siç thekson, duke treguar një fytyrë qetësuese Trump, por po përpiqet të krijojë – dhe pothuajse e ka përfunduar ta bëjë – një kabinet revolucionar, jashtëzakonisht jokomod për të gjithë botën politike, edhe atë republikane, që ndjehet e privuar, pasi profesionistët e politikës janë lënë paksa mënjanë.
Jo vetëm gjeneralët me 4 yje në poste kyçe, i konfirmuar edhe Mattis tek Mbrojtja, jo vetëm tweet që komunikojnë ndryshime drastike, dje kanë komunikuar refuzimin e avionëve F35 shumë të kushtueshëm dhe të kotë, por emërime “bombë” si ai i Rex Tillerson, kryeshefit të kompanisë ExxonMobil, në postin e sekretarit të Shtetit, ka mundësi i shoqëruar si zëvendës i fuqishëm nga John Bolton, i cili qe ambasador i George W. Bush në Kombet e Bashkuara dhe gjatë këtyre ditëve ka nisur të bëjë deklarata publike lidhur me aferën Rusi–CIA.
Aferë krejtësisht e përfshirë tek emërimi, pasi nëse zgjedh si shef të diplomacisë dhe figurën më të rëndësishme të qeverisë tënde të ardhshme një njohës të mirë dhe vlerësues të deklaruar të Vladimir Putinit, nëse e bën pikërisht në ditët në të cilat del një seri deklaratash nga ana e CIA-s ku theksohet se hakerat rusë kanë punuar që Trump të fitojë presidencën, atëherë gjurulldia e afërt është e sigurtë.
Ose mund të jetë që zërat e pakontrolluara dhe për momentin jo të demonstruara nga CIA kanë rrjedhur me art për të dëmtuar raportet e reja më konstruktive dhe më pak konfliktuale që Trump, edhe nëpërmjet Tillerson, synon që të rivendosë me Rusinë dhe atëherë ka të drejtë Bolton kur deklaron se CIA e Obamës është bërë një agjenci politikisht e infiltruar.
Apo ende ka një përleshje midis FBI-së dhe CIA-s që masin reciprokisht pushtetin e ardhshëm, duke qenë se FBI-ja e kishte mbyllur një hetim lidhur me Rusinë dhe hakerat në fushatë elektorale pa gjetur asnjë provë të akuzave.
Kemi një agjenci të shërbimeve sekrete që i frikësohet stilit të ri e të drejtpërdrejtë të presidentit të sapozgjedhur, Donald Trump e të enturazhit të tij në menaxhimin e marrëdhënieve ndërkombëtare. Së fundi, është tentativë më e përgjithshme për të arritur më 20 janar me një presidencë të delegjitimuar.
A duket i preokupuar Donald Trump? As edhe një çikë dhe jo vetëm prej karakterit të vendosur si pak njerëz që tashmë po fillon të bëhet i njohur, jo vetëm pse stili postpolitik dhe komunikimi i drejtpërdrejtë me qytetarët amerikanë ka qëndruar në këmbë si gjatë fushatës elektorale, por edhe pse po formon një qeveri shumë të fortë në të cilën personazhe të nivelit shumë të lartë vënë në lojë fytyrën e tyre.
Mund të vendoset të besohet se gjëja më e rëndë është një konflikt interesi i supozuar i një Tillerson, që për më tepër është dorëhequr nga të gjitha postet apo mund të vendoset të besohet se është mësuar të bëjë tratativa pa ju dridhur qerpiku me eksponentët më të rëndësishëm të pushtetit botëror. Mund të vendoset të besohet se një gjeneral prej kohësh në lirim, i emëruar tek Mbrojtja, përfaqëson një interferencë të botës ushtarake në botën civile, por veç në rast se dëshirohet të poshtërohet forca e demokracisë amerikane, kjo nënkupton mbi të gjitha se në krye të ushtarakëve është një njeri që i njeh dhe tek i cili njohin veten.
Afera e CIA-s, që ka të bëjë me burime që u referohen disa senatorëve se hakerat rusë e kanë favorizuar Trump pasi megjithëse kanë arritur të penetrojnë në kompjuterët e Komitetit Kombëtar Republikan, kanë shpërndarë informacione vetëm mbi atë demokrat, është e destinuar të zgjasë edhe pak për disa arsye të caktuara.
Ndërkaq ka senatorë republikanë, të kryesuar nga i zakonshmi John McCain, i cili po perëndon në mënyrë të shëmtuar dhe vazhdon ta urrejë presidentin megjithëse është rizgjedhur falë mbështetjes së tij, që janë bërë aleatë me kolegët demokratë dhe me segmente të CIA-s, por edhe të Foggy Bottom, mjedisit magnatik të Departamentit të Shtetit, i destabilizuar dhe i irrituar nga zgjedhjet e sekretarit të ri dhe nga metoda krejtësisht e re, pasi Donald Trump thotë qetësisht, për shembull, se Kina nuk është një e vetme, sidomos deri kur të mos ndryshojë metodë tregtare dhe në të drejtat e njeriut.
Pastaj janë rusët, të cilëve nuk u duket e vërtetë të vazhdojnë ta tërheqin prej hunde demokracinë e madhe amerikane, duke parë se mbahen ende të gjalla polemika të lidhura me gjëra të vjetra, ka vërtet të drejtë “Wall Street Journal” që shkruan se Putini qesh kur shikon rrëmujën që u ka kombinuar amerikanëve.
Në çfarë aspekti Rusia e ka favorizuar Trump? Duke mos përhapur informacione për republikanët dhe duke përhapur në fakt për demokratët. Sigurisht që do të kishte dalë se të parët komplotonin keqazi kundër Donald Trump, i cili në fund ka fituar. Kurse demokratët komplotonin për të favorizuar emërimin e Hillary Clinton kundër Bernie Sanders dhe ia kanë arritur.
E-mail-et në drejtim të familjes Clinton
Shefi i fushatës së Clinton, John Podesta, shkruante e-mail-e në të cilët tregonte se kandidatja e tij ishte një lloj Ledi Makbeth e sëmurë nga uria për pushtet, se e bija Chelsea një budallaqe e sëmurë, Bill ngathtësira e zakonshme tashmë paksa i rrjedhur, katolikët amerikanë njerëz të prapambetur që nuk lahen.
Është faji i Rusisë nëse ka qenë fushata më e çmendur presidenciale dhe se jemi në epokën e internetit? Gjithçka për të kërkuar më kot eliminimin e Trump, i cili është zemëruar vërtet dhe ka bërë një tweet të rëndë, që lexon: “CIA? E njëjta që kishte gjetur armët inekzistente të shkatërrimit në masë të Saddam Hussein”. Dhe ka shtuar, duke e drejtuar gishtin nga bota e kapitalit: kërkojnë një pretekst të ri çdo javë.
Tani, mbi mashtrimet e CIA-s do të kishte qenë më mirë të heshtej, pasi janë të njëjtit agjentë që do të duhej ta mbrojnë dhe ta informojnë si president, por objektivisht provokimi është i fortë dhe është e padurueshme tentativa konstante e deligjitimimit të këtij presidenti nga ana e Uashingtonit, nga ana e mediave dhe e disa kancelarive ndërkombëtare, si ajo franceze, që delironte për masat fiskale europiane kundër Amerikës. Ama sytë nga të famshmet tregje dhe tek populli tjetërkund i injoruar: Trump është mjaft i fortë.
Përgatiti:
ARMIN TIRANA
