Në horizontin e mjegullt të politikës shqiptare, ku shumë herë premtimet zëvendësojnë vizionin dhe fasadat zënë vendin e themeleve të forta, një emër po zë vend gjithnjë e më shumë në ndërgjegjen publike të qytetarëve të Shkodrës: Nikolin Radovani. I njohur për qetësinë, përkushtimin dhe sensin praktik, ai vjen në politikë jo si një figurë e rradhës, por si një projekt i ndërgjegjshëm për ndryshim. Nga rrënjët familjare te ndjeshmëria qytetare Radovani është lindur dhe rritur në Shkodër, një qytet që i ka dhënë Shqipërisë figura me peshë kulturore, politike e historike.
Duke qenë një kandidat që vjen nga shtresa e ish-të persekutuarve politik, me taban të fortë qytetar, ai shpalos shumë saktë dhe qartë pikat mbi të cilat do të mbështetet në politikë. ‘Për Shkodrën e zhvilluar dhe Shqipërinë në B.E. dhe përgjithmonë me SHBA-të’.
Vitet e diktaturës ishin shumë të vështira për familjen Radovani dhe për të atin e burgosur në burgjet e ‘ferrit’ ish-komunist. Baba i Nikos Alfons Radovani ka mbajtur qëndrim të shkëlqyer në burgjet komuniste. Nikolini sot vjen nga shkollimi për Administrim biznes, por në rininë e tij ka qenë edhe dashamirës i artit dhe i sportit. Ai ka luajtur në instrumentin e bukur të fizarmonikës dhe ka qenë futbollist shumë i mirë, teknik dhe i fuqishëm.
Nikolin Radovani është përfshirë shpejt në lëvizjen demokratike në vitet 90-të dhe ka punuar me shumë përkushtim e ndërshmëri në administratën publike.
Ai nuk flet për Shkodrën si një vend ku ka jetuar, por si një truall që e ka formësuar. Çdo rrugicë, çdo njeri, çdo përballje në këtë qytet e ka ndihmuar të ndërtojë një qasje të matur ndaj realitetit: të mos flasë shumë, por të dëgjojë më shumë. Në një kohë kur zhurma politike është bërë normë, ai ka zgjedhur të ngrejë profilin e një qytetari të ndershëm që e njeh si funksionon qyteti, jo vetëm në sipërfaqe, por deri në rrënjët e problemeve të tij sociale dhe ekonomike.
Nga ekonomia në angazhimin publik me një formim të fortë në fushën ekonomike, Radovani ka qenë pjesë e sektorit publik dhe privat, duke e njohur nga afër sistemin e shpërndarjes së burimeve, menaxhimit të infrastrukturës dhe dinamikat e shërbimeve urbane. Nuk është një politikan që e mëson qytetin nga zyra; përkundrazi, ai vjen nga terreni, nga zgjidhja e problemeve të përditshme, nga administrimi i realiteteve të vështira, që shpesh mbeten të padukshme për politikanët tradicionalë.
Shkodra që ai sheh – një qytet i mundshëm, jo i harruar Në vizionin e Radovanit, Shkodra nuk është një qytet i varfër për shkak të fatit, por për shkak të keqmenaxhimit. Ai flet për Shkodrën si një qendër potenciale të zhvillimit turistik, kulturor dhe ekonomik, me një rol kyç në zhvillimin e veriut të vendit. Për të, Shkodra nuk është periferia e një Tirane të tejmbushur, por porta që duhet të lidhet fort me Malin e Zi, Kosovën dhe tregjet e Evropës Qendrore.
Nën drejtimin e duhur, ai beson se qyteti mund të kthehet në një model të qeverisjes së ndershme lokale, duke përdorur burimet në mënyrë të drejtë dhe transparente, duke rritur aksesin e qytetarëve në vendimmarrje, dhe duke fuqizuar komunitetin nëpërmjet edukimit dhe investimeve të mirëmenaxhuara. Jo një populist, por një ndërtues i heshtur Në një vend ku populizmi është bërë sport kombëtar, Radovani nuk premton ura atje ku nuk ka lumenj. Ai nuk përdor slogane bosh, por ndan plane konkrete për zhvillimin e shërbimeve publike, për përmirësimin e transportit, rritjen e cilësisë së arsimit dhe të shëndetësisë, dhe – mbi të gjitha – për krijimin e një bashkëqeverisjeje me qytetarin. Ai nuk sillet si një shpëtimtar, por si një administrator i ndërgjegjshëm i një besimi që i jepet përkohësisht nga populli.
Një lidhje e natyrshme me Perëndimin Radovani është një nga ata shqiptarë që i ka rrënjët në vendin e vet, por sytë i ka të kthyer nga Perëndimi. Jo për t’u shkëputur nga vendi i tij, por për ta kthyer atë në një histori suksesi brenda familjes euroatlantike. Ai beson se Shqipëria nuk ka nevojë për mekanizma importi, por për zbatimin e atyre vlerave që bëjnë një shtet të funksionojë: meritokraci, ndershmëri, barazi përpara ligjit dhe respekt për dinjitetin njerëzor. Përfundim: Një qytetar që meriton të dëgjohet Nikolin Radovani nuk është një emër që vjen me bujë, por me përmbajtje. Në një kohë kur njerëzit janë lodhur nga fjalët boshe dhe nga politikanët që ndërrojnë flamujt sipas erës, ai përfaqëson një qëndrim: të punosh, jo të improvizosh. Të ndërtosh, jo të shkatërrosh. Të kesh vizion, jo thjesht pushtet.
Nëse Shkodra zgjedh të ecë përpara, atëherë figurat si Radovani nuk janë vetëm kandidatë – janë nevojë.
Përgatiti: Leonard Koja
