Thirrjen “Rama ik” tani po e hasim kudo. Edhe një grup maturantësh janë filmuar teksa me dy gishtat lart brohorasin në kor; “Rama ik”.

Më në siklet nga kjo video është vendosur mësuesja e tyre e cila e alarmuar ka kërkuar t’i tërheqë mënjanë.

Nga Albana Vokshi

Gjuha e urrejtjes së Edi Ramës, dhuna e vazhdueshme verbale, psikologjike, institucionale si dhe fizike, po bën që gazetarët të punojnë e të jetojnë në një mjedis krejt të pasigurt për ta dhe familjet e tyre.

Gazetari i mirënjohur Basri Çollaku denoncoi shantazhet ndaj tij dhe familjes. Persona të paidentifikuar kanë filmuar dhe fotografuar në orët e para të mëngjesit shtëpinë e gazetarit.

Ky është një kërcënim i urdhëruar për të intimiduar gazetarin e publikimeve që ia kanë tronditur karrigen Edi Ramës.

Basir Çollaku kërcënohet si bashkëpunëtori kryesor i gazetës gjermane, me tirazhin më të
madh në Europë “BILD”, e cila muajt e fundit ka publikuar përgjimet ku Kryeministri bashkë me ministra, deputetë dhe kryebashkiakë blejnë zgjedhjet me kriminelë të skeduar.

Basir Çollaku kërcënohet sepse intervistoi oficerët Dritan Zagani dhe Emiljano Nuhu, të cilët zbuluan se si Saimir Tahiri, Rrahman Rrahja, Taulant Balla, Artur Bushi etj kanë vënë gjithë shtetin në dispozicion dhe shërbim të krimit dhe narkitrafikut.

Basir Çollaku kërcënohet se Edi Rama del edhe në materialin që gazetari ka njoftuar se do të transmetohet së shpejti në Shijak TV.

Presidenti Meta ka kërkuar përnes një mesazhi se nuk ka më kohë të ecet në dy rrugë dhe se 13 Tetori duhet të jetë një ditë e zgjedhjeve të trefishta. Ilir Meta iu rikthye sërish 30 qershorit, duke u shprehur se iku si datë e përbashkët vetëm kalendarike.

Meta shkruan në “Facebook” se tani është koha që të mos mbetemi edhe në vjeshtë pa negociata, teksa risjell në vëmendje 17-18 tetorin, kur KE do të marrë vendimin për çeljen ose jo të negociatave me Shqipërinë.

Duke iu drejtuar një mesazh të fortë Edi Ramës dhe Lulzim Bashës, Meta thekson se nuk mund të vazhdohet të ecet në dy rrugë të kundërta, që nuk takohen me njëra-tjetrën, ndaj dhe të dyja palët politike duhet t’iu krijojnë mundësinë të gjithë shqiptarëve të shkojnë në tre palë zgjedhje më 13 tetor.

Forca të shumta të Policisë i janë drejtuar sot guroreve në malin e Tomorrit për të ndaluar veprimtarinë e këtyre bizneseve. Një punonjës i guroreve dhe banor i zonës ka shprehur shqetësimin e tij të madh për sekuestrimin nga Policia të mjeteve të rënda, me të cilat ata punojnë.

Ish-Kryeministri Sali Berisha ka publikuar denoncimin plot të ankth të punëtorit, ilustruar me fotografi dhe është shprehur se ky operacion policor ka motive të qarta, çnjerëzore dhe politike.

Postimi i ish-kryeministrit Berisha

Qindra narkoforca te narkopolicise ne Malin e Tomorrit duke iu prere kafshaten qindra e qindra familjeve ne Skrapar me motive te qarta çnjerezore dhe politike!

Lexoni mesazhin dhe shikoni fotot e qytetarit dixhital. sb

Pershendetje doktor po te shkruaj nga Mali tomorrit 200 forces policie po marin eksavatorat te lutem na ndimo po i marrin me dhuna klosi tiku zotka dhe drejtori policis Asan ametaj

Ilir Meta

KOHA QË TË MOS MBETEMI EDHE NË VJESHTË!

Të dashur qytetarë,
30 qershori iku si një datë e përbashkët vetëm kalendarike. Përpara kemi një datë tepër të rëndësishme, për ne dhe të ardhmen e vendit tonë, 17-18 tetor 2019, kur Këshilli i Bashkimit Europian do të marrë një vendim për çeljen ose jo të negociatave me Shqipërinë.

Ndaj nuk mund të vazhdohet më të ecet në dy rrugë të kundërta, që nuk takohen me njëra-tjetrën: në një anë atë të kapjes së çdo institucioni, çdo zyre dhe çdo vendi pune, dhe atë të delegjitimimit të çdo institucioni nga ana tjetër.

Të dy palët duhet t’u krijojnë mundësinë të gjithë qytetarëve shqiptarë, që në mënyrë të qetë, civile dhe demokratike të shprehin sovranitetin e tyre për të gjitha institucionet, vendore dhe qendrore, përfshi dhe Presidentin nga populli, në 13 tetor.

KOHA ËSHTË TANI!

Në 19 tetor do të jetë shumë vonë!

Nga Lulzim BASHA

42 vjet më parë, diktatura komuniste vrau dy poetë në Librazhd, Vilson Blloshmin dhe Genc Lekën. Instrumenti i terrorit, Sigurimi i Shtetit, pushkatoi natën e 17 korrikut dy të rinjtë poetë vetëm pse guxuan të përshkruanin figurativisht në poezi Saharanë që mbizotëronte në realitetin shqiptar.

Në fillim të dekadës, në vitin 1971, Sigurimi kishte vendosur një tjetër rekord të zi, kishte pushkatuar Dom Shtjefën Kurtin, vetëm se kishte pagëzuar një fëmijë. Pushkatimi i dy poetëve ishte një gjëmë që regjimi po deklaronte se do e kthente në normë: cilido intelektual që do mendonte me mendjen e tij dhe do të guxonte ta shprehte sadopak mendimin e tij në shoqëri do ndëshkohej rëndë.

Diktatura e mbante fjalën kur ishte fjala për të shtypur intelektualët. Dënimi me varje i poetit Havzi Nela 11 vjet më vonë, i fundit dënim me varje i një poeti në Evropën ish-komuniste, ishte tregues se monstra diktatoriale nuk hiqte dorë deri në fund nga dhuna ndaj intelektualëve.

42 vjet me vonë, shohim kudo shenjat shqetësuese se intelektuali shqiptar po intimidohet, po tulatet, po detyrohet të mbyllë gojën, apo në rast se nuk bindet, po hiqet nga puna, duke e detyruar kështu të largohet nga vendi.

Kudo shohim tabelat mediatike të shndërruara në fletërrufe të qeverisë që kërcënojnë intelektualët, që synojnë të damkosin profesionistët dhe që në një përpjekje antishqiptare ngrenë në piedestal hajnin, dallkaukun e xhahilin.

Prandaj kjo ditë, ky përkujtim për Vilson Blloshmin e Genc Lekën bëj thirrje që të na shërbejë për t’i ndihmuar intelektualët, për të qenë solidarë me ta dhe për t’u bërë jehonë qendrimeve të tyre, denoncimeve të tyre, pasi sot më shumë se kurrë denoncimet e intelektualëve janë pasuria më e madhe që kemi në përballjen me të ligën.

Qëndresa e Aleancës së Teatrit dhe pedagogëve e akademikëve, janë prova se metastazat e reja të asaj diktature që u mori jetën poetëve nuk do t’ja dalin dhe se pasardhësit e atyre xhahilëve që kërkonin bakshishe pse kishin përndjekur e paditur klerikë që kryenin misionin e tyre për lehtësimin e plagëve të besimtarëve që e ushtronin lutjen ndaj Zotit veç në klandestinitet, s’do të çimentohen në kolltuqet e qeverisë.

Shkrimtari Ismail Kadare, në parathënien e librit të Sadik Bejkos “Vilsoni dhe Genci” e përcakton betejën e poetëve, ashtu si edhe të klerikëve, një betejë të shqiptarëve për të mbrojtur rrënjët e tyre në Perëndim.

Në 42-vjetorin e pushkatimit të poetëve, mund të them me krenari se armata e qytetarëve shqiptarë të bashkuar rreth vlerave të Perëndimit është forcuar, por beteja ende nuk ka mbaruar.

Ndaj metastazave që ëndërrojnë të mbrojnë krimet e diktaturës dhe të dënojnë çdo intelektual që guxon të denoncojë gjëmat dhe bëmat e një nomenklature hajdute dhe të lidhur me krimin, nuk duhet reshtur beteja, çdo ditë, kudo, deri në triumfin ndaj të keqes.

42 vjet më vonë, para nesh nuk është Saharaja e poetëve të Bërzhezhtës së Librazhdit, por agonia e një klike sa hajdute, dhe kriminale aq edhe injorante dhe anti perëndimore që lajmëron shuarjen e vet, pikërusht se u ka shpallur publikisht luftë poetëve, shkencëtarëve, pedagogëve dhe intelektualëve të këtij vendi.

Mirënjohje përjetë Vilson Blloshmit dhe Genc Lekës! I pavdekshëm qoftë kujtimi i tyre!