Orjola PAMPURI

Sot moren denimin, arrest me burg nje numer i konsiderueshem djemsh fare te rinj ne moshe, e gjitha kjo mbeshtetur ne nje vendim pa fakte kompromentuese. Per asnjerin prej tyre nuk kishte asnje fakt apo precedent, e vetmja arsye ishte pjesemarrja ne proteste.

E njejta situate si ne vitet e diktatures, kur, kush guxonte te ngrinte koke, denohej per tu bere shembull per te tjeret. Diktatura nuk ka brire, mjafton te rizgjohen bijte, niperit e mbesat e anetareve te byrose, spiuneve e bllokmeneve, atehere nuk mund te presim gje tjeter vecse historia te perseritet.

Populli i varfer ne ekstrem e nga ana tjeter klika e neveritshme komuniste endet salloneve te luksit, me gjakun e qytetareve te varfer. Te ruajme ne memorie nga gjykatesi i sotem, e deri tek oligarket e ketyre 6 viteve, dhe te gjithe ata qe veshen petkun e “aristokratit”, me para te vjedhura e pa e ditur cdo te thote te jesh i tille, te gjithe ata qe blene me para te vjedhura elegancen e finesen, te gjithe ata qe ne keto 6 vite u tallen me kete popull.

Fundi i tyre eshte i afert, lirine per zullumet e tyre nuk do te mund ta blejne me, me parate e qytetareve te ketij vendi.

Nga Çim PEKA

‘Kur do flasim?’ ishte mesazhi që Edi Rama i lëshoi mbrëmë pas proteste Lulzim Bashës në Twitter, pas një zhargoni tashmë të dalë boje, me tren e autobus.

Ofertën reale për të folur, Rama e lëshoi që në fund të dhjetorit kur shkriu gjysmën e qeverisë. Dhjetë ditë pritje nga shkarkimi i ministrave të kabinetit të tij, deri në caktimin e emrave të rinj ishin një ofertë e re për bashkëpunim, më të njëjtën përmbajtje, por formë të ndryshme nga marrëveshja e 17 majit 2017.

Pas protestës së studenteve, Rama e kuptoi po aq herët sa dhe Basha se gjerat kishin ndryshuar. Se mllefi i qytetarëve ndaj tij dhe qeverisë priste vetëm një shkëndijë, që të kthehej në flakë që do përpinin Ramën me çfarë kishte.

Pse, ndaj protestës se studentëve reagoi duke shkarkuar gjysmën e kabinetit, ndërsa ndaj uraganit popullor qëndron kokëfortë?

Për një arsye të thjeshtë: sepse kokëprerjet në kabinet nuk ishin përgjigje e tij ndaj protestës studentore, porse ishin tentative për parapritë ndaj protestave më të gjera popullore. Ndryshimet në kabinet ishin një ofertë për Bashën që ti merrte ato, duke përsëritur një skenar të parë dhe më parë.

Dhe në këndvështrimin e Ramës nuk ishte pak: Posti i zv kryeministrit dhe ministrit të Jashtëm që do te ishte një post i unifikuar ideal për Lulzim Bashën. Po ashtu, i la në dorë edhe ‘ministritë e lekëve’, si atë të transportit/ infrastrukturës/ energjetikës dhe financë/ ekonomi.

Në mendjen e Ramës për pazarexhiu, oferta ishte tepër bujare për tëe mos u pranuar nga Basha.

Basha e refuzoi këtë oferte duke ja lënë dorën varur Ramës. Ai i kapur gafil, duke e menduar kundërshtarin me këndvështrimin e tij të gjërave, kishte dështuar të kuptonte se Basha dhe rrethanat kishin ndryshuar. Se dinamika e ngjarjeve dhe zhvillimeve kishin marrë tjetër kahje, dhe se tashme Basha ishte në një tjetër dimension të të bërit politike dhe udhëheqjes së aksionit opozitar.

Pazarit të Ramës, Basha iu përgjigj me organizimin e protestave masive, dorëzimit të mandateve, mos njohjes së legjitimitetit të parlamentit dhe kërkesës për zgjidhje të parakohshme.

Makthi i Ramës kështu u kthye në realitet. Ofertat për pazar në zgjedhjet lokale kishin marrë një jo të forte nga ana e LSI-s. Basha s’e përfilli. Kampi opozitar s’u përça.

Tashmë që lufta politike është një betejë frontale, Edi Rama ka vendosur të qëndrojë fort në istikamin e tij. Ai po luan me nervat e popullit protestues, me shpresën se këto valë do shuhet e fashitet.

Në dy protestat e fundit ai e ka kuptuar se kjo nuk ka për të ndodhur, prandaj lëshoi edhe një herë thirrjen: ‘Kur donte flasim’!

Situata ka precipituar në atë pikë sa njëra nga palët duhet të ikë. Të ikë përgjithmonë. O Rama, o Basha dhe Kryemadhi.

Rama nuk ka ardhur në pushtet për të ikur. As nuk ka nxjerrë militante në shesh si gjah për tu vrarë, në mënyrë që të ikë. As nuk ka blerë vota, e është futur në shtrat me çdo element te mundshëm kriminal brenda dhe jashtë, për të ikur.

Prandaj ai po i fryn zjarrit të protestave që ta kthejë situatën në kaos total. Po e çon vendin në konflikt civil me 30 qershor me vetëdije të plotë, e një plan diabolik. Për këtë qëllim po përdor dhunën disproporcionale të policisë, mediat e kapura, e analistët e paguar prej tij. Në mendjen e tij të sëmurë, në pushtet vihet duke shkelur mbi kufoma opozitarësh. E meqë Basha nuk është nga ajo racë, ai nuk ka për të ardhur në pushtet.

Shpesh në zallahamahinë e zhvillimeve të mëdha, ndodhin zhvillime fare të vogla, që nuk bien në sy dhe janë të vështira për tu shquar, që ndryshojnë të gjithë rrjedhën e gjërave. Dhe këto gjëra të vogla ndodhën më date 11 maj.

Ëndrra e tij për të përplasur dhunshëm popullin opozitar me popullin rilindës ( siç preferon ai të ndaje popullin në dy kampe) me 30 Qershor ka për tu ndalur në mes.

Synimi i tij për të dalë ngadhnjimëtar nga flaket e 30 qershorit nuk kanë për tu realizuar.

Dhe këtë ai do ta mësojë shpejt dhe në mënyrën më të dhimbshme për të.

Përpara se të shqetësohet për mikrobusin e Qershorit të Lulit, duhet të mendoje për ambulancën e Majit për vete.

Unë e di qe ai e di.

Enver Bytyçi

Hashim Thaçi dhe Edi Rama kanë ndryshuar programin e shërbimeve në vijim të politikave serbe për pushtim territoresh. Pasi panë se ideja e propaganduar me aq pasion për ndarjen e Kosovës si presidenti i Kosovës edhe kryeministri i Shqipërisë kanë nisë një fushatë trupimi propagandistik me qëllim që ta rimashtrojnë opinionin publik në hapësirën shqiptare.

Për ta konkretizuar këtë fakt më duhet tu drejtohem disa deklaratave të tyre të kohëve të fundit, pas Samitit të Berlinit. Hashim Thaçi si fillim u përpoq ta denigrojë këtë samit dhe iniciativën e Merkel si dhe Macron për ti dhënë goditje fatale idesë së krijimit të Serbisë së Madhe, të cilën ai bashkë me Edi Ramën e bënë dhe e mbrojtën për më shumë se një vit temë diskutimi në mediat shqiptare e ndërkombëtare. Tha se Samiti i Berlinit është i dështuar, pasi për të u shpërfill roli amerikan. Por kur mori përgjigjen e kundërt nga ana e ministrisë së Jashtme të Gjermanisë dhe opinioni publik i njoftua se presidenti i Kosovës sërishmi kishte mashtruar, ka nisur nje truk tjetër.

Nuk më besuan veshët kur deklaroi se ideja e tij për bashkimin e Preshevës me Kosovën i paskan ndalur procesin e ndarjes së Kosovës. Njësoj si për taksën. Ndonëse e kërcënoi Ramush Haradinajn në sy të ambasadorit amerikan për heqjen e taksës, u kthye e tha se gjoja taksa është e drejtë e Kosovës. Një dredharak klasik, i pashembullt. Kështu po ndodh me përpjekjet e tij për tjetërsimin e integritetit territorial të Kosovës. Kërkesa e tij për bashkimin e shqiptarëve ne Jug të Serbisë thotë ai e paska ndal Vuçiqin për tia bashkuar Serbisë Trepçën dhe territoret e tjera të pasura të Kosovës.

E vërteta është se Thaçi idenë e Luginës së Preshevës e hodhi pasi pa reagimet e ashpra te opinionit publik shqiptar e ndërkombëtar të ndarjes së Kosovës në këmbim të njohjes së saj nga Beogradi. Në fillim Hashimi na thoshte se nuk ka asnjë mundësi tjetër, veç ndarjes, për ta fituar një ulëse në OKB. Dhe thoshte se statukuoja është më e rrezikshme se ndarja. Kur u ndesh me kritika të ashpra solli në vëmendje Luginën e Preshevës. Me këtë ide të shkëmbimit të territorit ai besoi se do ta kishte mbështetjen e shqiptarëve. Por veç Nexhat Dacit e Lutfi Haziirit, nuk gjeti mbështetës të tjerë as për këtë.  Ndërkohë ai e dinte se Lugina e Preshevës nuk do të hynte në lojën e ndarjes së Kosovës. Madje e kishte garantuar Vuçiqin se po bënte mashtrimin e radhës.

Politika, media opinioni e kuptoi lojën e re të Presidentit të Kosovës dhe iu kundërvu ashpër atij për mashtrimin që po bënte. Ndërsa tani po na servir një variant të ri mashtrimi. Thjesht paska patur qëllim ta ndalonte ndarjen e vendit. Një variant ky krejt i pabesueshëm edhe nga idiotët më injorantë, sepse opinioni publik e njeh tashmë militantizmin e Hashim Thaçit në funksion të ndarjes së vendit. A  u vu në konflikt me këdo që e kundërshtoi idenë, të cilën Thaçi thoshte dhe thotë se ishte e tij. Në fakt ishte e presidentit të Serbisë. Por thoshte se ishte e tij, sepse ndryshe Hashimi do të dekonspirohej si shërbëtor i Beogradit.

Ka edhe teori të tjera protagonizmi të Hashim Thaçit dhe Edi Ramës në përpjekje për të shlyer gjurmët e tradhtisë së tyre ndaj atdheut, ndaj Kosovës. Një ndër to duket ajo Edi Ramës për atë që ai e quan një hapësirë e përbashkët në Ballkanin Perendimor, të cilën në Beograd e interpretojnë si gjoja përpjekje të kryeministrit shqiptar për të bashkuar shqiptarët në rajon. Por po të ishte kjo arsyeja Rama kishte mjaft kohë së paku të ndërtonte ligje të njëjta doganore e tatimore me Kosovën, me qëllim integrimin e ekonomive të të dy vendeve tona. Ai bëri pesë a gjashtë mbledhje të qeverive të përbashkëta, thjesht për të promovuar shqiponjën e flamurit, por për ta penguar e vështirësuar marrëdhënien normale midis Shqipërisë dhe Kosovës.

Tani ka thirr në ndihmë ministrin serb të Mbrojtjes, Vulin, me qëllim që të ngrejë kreditit e tij anti-serbe. Vulin e akuzoi dje kryeministrin shqiptar si person që përpiqet të krijojë Shqipërinë e Madhe deri në Serbinë Qendrore. Ishte kjo një manovër perfekte që budallenjtë ta besojnë sërishmi mashtrimin e Edi Ramës për tu paraqit si nacionalist shqiptar, ndërkohë që me përpjekjet e tij për ndryshimin e kufijve të Kosovës në favor të Serbisë ai punoi e agjitoi thjesht is nacionalist serb.

Duket qartë se strategjia e Thaçit dhe Ramës ka ndryshuar. Regjizori është përsëri Aleksandër Vuçiq. Ndërmjetës mbetet edhe më tej Baton Haxhiu. Ndërkohë që media e tij KLAN Kosova vijon të bëjë gramafonin e Beogradit në Prishtinë.

Tiranë, më 14.05.2019