Indrit VOKSHI

Në vitin 1967 Partia e Punës e Shqipërisë (sot PS) suprimoi profesionin e avokatit. Nuk ka më avokatë – thanë – sepse avokatët prishin punë.
Partia e cila ka gjykatat, prokurorinë dhe hetuesinë, është pushtet i drejtë, ajo edhe e akuzon qytetarin po edhe e mbron nga akuza që vetë i ka ngritur. A besojmë ne se partia është e drejtë? Po. Atëherë kur besojmë kështu, si mund të mendojmë se kjo parti kaq e drejtë mund t’i bëjë padrejtësi qytetarit? Në asnjë mënyrë.
Prandaj meqë partia e mbron vetë qytetarin nga padrejtësia që ia ka bërë po vetë, avokatët nuk mund të na përzihen nëpërkëmbë. Këto janë cështje midis partisë dhe popullit. Kështu me ketë logjikë qesharake dhe idiote u zhduk profesioni i avokatit.
Sot studentët janë ngritur kundër padrejtësisë që mendojnë se iu është bërë nga pushteti i partisë. Dhe lideri i partisë së këtij pushteti, pasi ka lëshuar në sulm të gjithë të pavarurit e studiove televizive për tiu thënë shqiptarëve se asnjë parti dhe asnjë kryetar partie nuk mund tiu bashkohet studentëve, del dhe thotë se vetëm ai, kryetari i partisë në pushtet, ka të drejtë tiu bashkohet studentëve.
Pra njëlloj si në 1967, partia edhe ta shkakton padrejtësinë por edhe bashkohet me ty kundër padrejtësisë që ajo vetë të ka shkaktuar. I gjithi ky operacion u zhvillua për të na mbushur mendjen se opozita politike është e padenjë për të udhëhequr kërkesat e studentëve, kështu që “meqë nuk ka opozitë”, partia në pushtet merr përsipër të jetë njëkohësisht edhe pushtet edhe opozitë kundër pushtetit të vet.
Regjimet totalitare ketë natyrë kanë kudo në botë. Janë totalë. Duan të jenë vetë edhe pushteti edhe opozita. Edhe gjykata. Edhe prokuroria.

Edhe shtypësi edhe i shtypuri. Madje regjimet totalitare si ky, synojnë të jenë vetë edhe populli. Regjimi është populli, regjimi e di se çfarë do populli ndaj çdo grupim i popullit apo çdo individ i cili nuk mendon si regjimi-popull, dikur shpallej armik i popullit, sot shpallet shpellar, çeçen, i prapambetur, anti-zhvillim që nuk do zhvillimin që po na dhuron regjimi.
Duan të na mbushin mendjen se nuk kemi nevojë as për opozitë, as për gazetarë, sepse partia dhe pushteti i saj na mjaftojnë për gjithçka. Ata sundojë, ata marrin përsipër të bëjnë edhe opozitën në momentin kur njerëzit e kuptojnë se nuk po qeverisen por po sundohen dhe keqtrajtohen.
Dhe kjo opozitë që vetë pushteti ushtron kundër vetes, quhet “opozitë e moderuar”, opozitë korrektuese e cila ka synim ta përmirësojë sjelljen e partisë në pushtet, jo ta largojë partinë nga pushteti (thirrjet e neomarksistëve për protestë jopolitike, pasi nuk kemi gjë me kryeministrin). Kjo sepse partia nuk mund të largohet nga pushteti, pasi cilido që do ta zëvëndësojë “është më i keq se partia” (kështu përpunohet opinioni).
Në çdo vend ku logjika demokratike funksionon, kryeministri nuk do mundej të dilte me protestuesit në protestë kundër pushtetit të tij, pasi njerëzit do t’i thonin ska nevojë, protesta ngrihet kundër teje, ke mjete institucionale për tu bashkuar me protestuesit; firmos kërkesat e tyre ose thuaj nuk ua firmos, nuk bëhet.
Por në Shqipëri mentaliteti totalitar i ka rrënjët thellë; këtu gjykohet opozita, gazetarët, çdo individ i cili flet dhe vepron kundër pushtetit, ndërsa pushteti gjykon, është gjyqtar dhe nxit turmat për gjykim dhe linçim. Pasi pushteti totalitar synon ta diktojë edhe opozitën.
Në ketë kuptim Edi Rama, politikan me formim primitiv totalitar dhe shumë larg botëkuptimeve demokratike, nuk ka turp të deklarojë se do të jetë ai që do të protestojë kundër pushtetit të tij. Sepse të tilla janë adetet e totalitarizmit prej të cilit e kanë prejardhjen ai dhe partia e tij.

Luçiano Boçi

Këshilli i Ankesave i AMA-s me ndryshimet e reja, pritet të shndërrohet në Komitet Censure mediatike, sipas një skeme perfide të menduar e që po aplikohet në detaje.
Deformimi i rolit të këtij Këshilli në quasi-gjykatë është evident, por Ramës pak i intereson një gjë e tillë.
Ka parashikuar dhe kundërshtitë, por nën rrogoz vazhdon të ndjekë qëllimin e tij për të ndëshkuar me hakmarrje ato që ‘ia kanë nxirë jetën e qeverisjen’.
Ndryshimet ligjore janë paraprirë e po vazhdojnë paralelisht me ndryshimet që prekin drejtpërdrejtë vendimmarrjen, të lidhura me përbërjen e këtij Këshilli, i cili do marrë fuqi ekstra.
Sipas përcaktimeve të reja ligjore, vendimet e Këshillit të Ankesave do të variojnë nga gjoba që shkojnë në 10 milion e deri në mbylljen e portaleve.
Në ligjin aktual për ‘Mediat audiovizive’ 97/2013, Këshilli i Ankesave, përbëhet nga 3 anëtarë, të cilët sipas përcaktimeve të nenit 20, pika 1 ai zgjidhen nga Bordi i AMA, me shumicë të cilësuar. Zgjedhja është midis konkurrentëve të vetëparaqitur, pa cilësuar apo kondicionuar atashimin politik të tyre.
Vetë Bordi ruan balancën, në momentin e zgjedhjes, me kandidatë të mbështetur nga maxhoranca e opozita.
Por aktualisht për shkak të lëvizjeve të koalicioneve politike, Bordi ka këtë konfigurim: 3 anëtarë të mbështetur nga PD, 2 nga PS dhe 1 nga LSI. Kryetari është i mbështetur nga mazhoranca. Mandatet 5 vjecare të tyre, sidomos ajo e z.Bregu, vlejnë deri në 2021, pavarësisht se në momentin e zgjedhjeve gëzonin mbështetjen politike.

Kësisoj vendimmarrja e Bordit, për anëtarët e Këshillit të ankesave mbetet në favor të opozitës aktuale ( PD + LSI), ose e bllokuar, megjithëse sipas një truku, të përdorur për ndarjen e rrjeteve frekuencore, vota e Kryetarit, përllogaritet dy, për të siguruar një shumicë ‘fake’.
Në këto rrethana plasi lufta, për zbatimin e skemës për kapjen e Bordit, si hap i domosdoshëm për kontrollin e plotë të Këshillit të Ankesave.
Rama e lancoi iniciativën e tij për ligjin antishpifje në tetor, për ta risjellë si debat dhjetë ditëshin e dytë të nëntorit (20 nëntor), ku dha lajmin për pasjen gati të një ligji për portalet.
Momenti u zgjodh sepse po në nëntor përfundoi dhe mandati 3 vjeçar i anëtarëve aktualë të Këshillit: Znj. Monika Stafa, kryetare (e dorëhequr pak para mbarimit të mandatit), Z. Urim Bajrami (i komanduar kryetar) dhe Z. Erald Kapri.
Pak para këtij draftimi, në 13 dhjetor, ‘për cudi’, AMA , nëpërmjet Kuvendit inicioi shkarkimin e z. Bregu për konflikt interesi, për shkak të një kotratë qeraje të lidhur në 2015, ndërkohë që ai është rizgjedhur në 2016, duke e kapërcyer në këtë kohë pengesën e konfliktit të interesit.
Në morinë e ngjarjeve të mëdha (në komision diskutohej paralelisht buxheti), kjo ‘gjë e vogël’ kaloi pa ndonjë zhurmë mediatike, me përjashtim të një kundërshtimi letërkëmbyes të znj. Mehmetaj.

Me shkarkimin e tij maxhoranca kërkon të fitojë anëtarin e humbur prej konfigurimeve të reja, për të dominuar më pas vendimmarrjen e cila të çon tek Këshilli i Ankesave.
Komisioni i Edukimit e Mjeteve të Informimit publik me një procedurë të dyshimtë, merr vendimit e shkarkimit për t’ia dërguar seancës, më 17 dhjetor, pikërisht ‘rastësisht’ po në këtë datë që AMA bën diskutimin e parë publik për ndryshimet e propozuara.
Në janar vendimi i shkarkimit pritet të marrë mbështetjen e maxhorancës dhe Z. Bregu do të zëvendësohet me një kandidat të mbështetur nga PS.
Pas kësaj Bordi kalon në raportin 4 me 3 në favor të maxhorancës dhe me votën e përllogaritur dy të kryetarit, siguron shumicën e cilësuar, për të zgjedhur më pas, njëanshmërisht persekutorët e medias si anëtarë të Këshillit të Ankesave.
Precedenti i vlerës së dyfishtë të Kryetarit është krijuar në momentin e ndarjes së rrjeteve frekuencore.
Madje dhe emrat me lidhje të ngushtë e specifike me PS, Rama tashmë i ka gati.
Pritet vetëm miratimi i ligjit dhe pas kësaj nis gjuetia e shtrigave për të goditur e mbyllur portalet antiqeveritare.