Qeveria britanike i ka hedhur poshtë raportimet për një shtyrje të votimit për Brexitin në parlament. Përgjithësisht pritet që kryeministrja May të pësojë disfatë në votimin në Parlament.
Zyra e kryeministres britanike, Theresa May kundërshtoi spekullimet për një shtyrje të mundshme të votimit për Brexitin në parlamentin britanik. “Votimi do të mbahet të martën”, tha një zëdhënës i Downing Street për agjencinë britanike të lajmeve PA.
Më parë mediet patën njoftuar se May dëshiron ta shtyjë votimin, përballë disfatës që e kërcënon. Me shtyrjen ajo do të përpiqej të fitonte kohë, ku me një “moment të çantës së dorës”, ajo do të përpiqej të negocionte kushte të reja. Sipas të dhënave të “Sunday Times”, May dëshironte të pengonte me këtë rrëzimin e mundshëm të qeverisë së saj.
Me “momentin e çantës së dorës” kuptohet dalja e ish-kryeministes britanike Margaret Thatcher, e cila në takimin e nivelit të lartë të vitit 1984 në Francë arriti lëshime më të mëdha në kontribute për Britaninë e Madhe. Në diskutim e sipër ajo e vendosi disa herë herë në mënyrë demonstrative çantën e saj të dorës mbi tavolinë.
Kërcënimi me shefin e laburistëve Corbyn
Në një intervistë me “Daily Mail”, May i paralajmëroi anëtarët e partisë së saj që të mos votojnë kundër marrëveshjes për Brexitin. Një Jo do t’i sillte pasiguri të mëdha vendit dhe rrezikun që Britania e Madhe të mos largohet nga BE.

“Po ta doni Brexitin, atëherë merreni, dhe për këtë bëhet fjalë në këtë marrëveshje”, tha ajo. Drejtuesi i opozitës Jeremy Corbyn vetëm pret sa të organizojë me çdo çmim zgjedhje të reja, tha May. “Unë besoj se Jeremy Corbyn në pushtet është një rrezik që nuk mund ta përballojmë”.
Për momentin konsiderohet pa gjasa, që parlamenti të martën e ardhshme të votojë në Londër pro marrëveshjes së Brexitit, për të cilën May ka negociuar në Bruksel. Alternativat do të ishin një dalje e çrregullt nga BE ose ndoshta edhe fare jo Brexit. Sipas “Sunday Times”, disa ministra po thurrin plane për një referendum të dytë.
Ministrja e Punës, Amber Rudd është shprehur tashmë për modelin Norvegji-Plus ose për një referendum të dytë si alternativa për planet e tanishme të Brexitit. Nëse marrëveshja për daljen nga BE për të cilën është rënë dakord nuk miratohet, modeli Norvegji-Plus mund të ishte plani B, i tha Rudd stacionit BBC dhe gazetës “The Times”. Asnjë ministër tjetër nuk është shprehur më parë kaq publikisht për këtë model.
Në rastin e modelit Norvegji-Plus, Britania e Madhe do të qëndronte në tregun e brendshëm dhe në bashkimin doganor. Ky model mund të marrë një shumicë tej kufijve të grupeve parlamentare në Parlamentin britanik. Norvegjia është anëtare e Hapësirës Ekonomike Evropiane, por jo anëtare e BE. Britania e Madhe mund të binte dakord për një bashkim doganor shtesë me Brukselin – pra Norvegji Plus. Kritikët nuk e pëlqejnë këtë zgjidhje, sepse e quajnë Brexit tepër të butë. Ata kanë frikë, se thuajse gjithçka do të mbetet si ka qenë, edhe liria e lëvizjes së personave.
Ruddi tha se e mbështet edhe më tej marrëveshjen. Por një dalje nga BE pa marrëveshje, mund të shkaktonte një kaos në Britaninë e Madhe, i tha ministrja BBC. Prandaj duhet vrarë mendja për alternativa. Këtu bën pjesë edhe një referendum i dytë. Ajo vetë do të votonte në një rast të tilllë për të qendruar në BE.

Automjete në flakë, barrikada, dyqane të bastisura: pas protestave të dhunshme kundër politikës reformiste, presidenti i Francës do të mbajë një fjalim drejtuar kombit. A do të mund t’i zbusë ai “jelekët e verdhë”? Automjete në flakë, barrikada, dyqane të bastisura: shumë sy pritet t’i drejtohen të hënën në darkë Presidentit Emmanuel Macron që ndodhet nën presion: shefi i shtetit francez do t’i drejtohet në orën 20 nga rezidenca e tij zyrtare popullit, bëri të ditur pallati Elize në Paris.
Ministrja e Punës Muriel Penicaud deklaroi se Macroni do të shpallë në fjalimin e tij drejtuar kombit masa “konkrete dhe të menjëhershme”. Midis tyre megjithatë nuk do të jetë ngritja e pagës minimale, sepse kjo do të kushtonte vende pune. “Shumë sipërmarrje të vogla nuk e përballojnë dot këtë dhe do të falimentonin”, tha Penicaud.
Presidenti dëshiron të dëgjojë me vëmendje
Qeveria me sa duket e ka nënvlerësuar nevojën e francezëve për t’i dëgjuar, pranoi një zëdhënës i Macronit. Njëkohësisht ai paralajmëroi për shpresat e tepruara në fjalimin e tij: “Jo të gjitha problemet e demonstruesve “jelekverdhë” mund të zgjidhen me shkop magjik”.
Që të hënën në mëngjes, Macroni dëshiron të takojë ndër të tjera përfaqësues të sindikatave, të punëdhënësve, si dhe të Presidentes së Asamblesë Nacionale dhe të senatit, siç konfirmojnë qarqe të Elizesë. Presidenti dëshiron të mbledhë në këtë kohë të vështirë të gjitha forcat politike, lokale, ekonomike dhe sociale, për të dëgjuar zërat dhe propozimet e tyre, u bë e ditur.

Qyteti në gjendje rrethimi
Protestat e “jelekverdhëve” në Paris, të shtunën kaluan sërish në dhunë. Në afërsi të bulevardit Champs-Elysées demonstruesit e qëlluan policinë me lëndë plasëse dhe me gurë kalldrëmi. Ata u vunë flakën barrikadave dhe automjeteve. Disa persona madje u përpoqën t’i vënë flakën një supermerkati luksoz. Disa dyqane u plaçkitën. Policia përdori gaz lotsjellës, ujëhedhës dhe plumba plastikë kundër huliganëve. Një sërë atraksionesh të turistëve si Kulla Eifel dhe Luvri si dhe një sërë stacionesh metroje qëndruan të mbyllura.
Në të gjithë vendin, sipas të dhënave të Ministrisë së Brendshme, në fundjavën e katërt radhazi të protestave, morën pjesë 136.000 vetë. Ata patën gjithsej 89.000 forca të sigurisë përballë. Numri i të arrestuarve përkohësisht ishte 2000, numri i të plagosurve mbi 250 vetë.
Jelekverdhët u takuan në mes të nëntorit përballë rritjes së taksave për karburantët. Këtë plan qeveria e Macronit ndërkohë e ka ngrirë. Por kërkesat e demonstruesve shkojnë ndërkohë shumë më larg – nga rënia e taksave deri te fuqia më e madhe blerëse deri te dorëheqja e kreut të shtetit.

DW: Zonja Kramp-Karrenbauer, ju arritët një fitore me diferencë shumë të vogël votash. Ka shumë njerëz në parti, të cilët do të kishin dëshiruar që partia të merrte një pozicion më konservator. Si i kënaqni këta të zhgënjyer, çfarë u ofroni?
AKK: Ne përjetuam një kongres partie, i cili me të vërtetë qe i polarizuar në debate, pikërisht në alternativa. Por më parë konstatuam gjithashtu, që përmbajtjet nuk dallohen midis kandidatëve. Kështu që njësoj si Friedrich Merzi dhe Jens Spahn-i unë përfaqësoj një pozicion, që e drejta për shembull duhet të zbatohet në mënyrë shumë konsekuente. Kjo buron nga historia ime si ministre e Brendshme: dhe këtë do ta vëmë në rrugë për shembull në kuadër të një seminari për temën e migrimit, për temën e sigurisë së brendshme pranverën e ardhshme.
Vitin e ardhshëm keni tri zgjedhje të rëndësishme në landet lindore të Gjermanisë. Në Gjermaninë lindore partia populiste AfD është veçanërisht e suksesshme. Si doni t’i rifitoni zgjedhësit e AfD-së?
AKK: Me fuqinë tonë vetjake. E para është që edhe në këto fushata elektorale, që ne e pranojmë që nuk do të jenë të lehta, nuk do të orientohemi te partitë e tjera, por do të paraqitemi fort si CDU lokale. Për këtë ekzistojnë një sërë temash rajonale, bilance të mira, dhe përsa u përket landeve ku jemi në opozitë, edhe kritika të justifikuara ndaj qeverisë. Me siguri që do të dalin edhe tema më të përgjithshme, si çështja sociale, tema e pensioneve, këtu duhet t’i koordinojmë mirë pozicionet edhe në pikëpamje organizative. Por, siç e thashë, pozicioni bazë është: ne duam t’i bindim njerëzit me fuqinë tonë dhe ta bëjmë këtë në një mënyrë të tillë që zgjedhësit të kthehen edhe njëherë te ne.

Në Francë rrugët janë në flakë, njerëzit dalin në rrugën sepse luftojnë kundër pabarazisë sociale. A mund të mësoni gjë nga kjo për Gjermaninë?
AKK: Unë besoj se Gjermania është në një situatë tjetër, sepse ne kemi një sistem, me ekonominë sociale të tregut, për shembull me sistemin e partneriteteve tona sociale, ku shumë çështje dhe konflikte diskutohen dhe rregullohen me njëri-tjetrin edhe në struktura të rregullta. Shpresoj shumë që paqen, paqen sociale, të cilën e kemi në këtë mënyrë, të mund ta ruajmë vërtet edhe në Gjermani, sepse e shohim, pavarësisht nëse bëhet fjalë për Francën apo për shtete të tjera, se sa e vështirë është, kur thyhen rregullat për të cilat në thelb është rënë dakord, dhe kur konfliktet, krejtësisht të justifikuara në tematikë, shkallëzohen dhe kalojnë në dhunë.
Muajt e fundit ju jeni pozicionuar edhe në politikën e jashtme, për shembull në drejtim të Rusisë, ku kërkoni sanksione më të forta, që shkojnë më larg.
AKK: Ne duhet të mbajmë edhe njëherë parasysh, edhe tani përballë ngjarjeve më të fundit në Ngushticën e Kerçit, që fillesa si të thuash e diskutimit dhe e konfliktit është aneksimi në kundërshtim me të drejtën ndërkombëtare i Krimesë, përzierja në Ukrainën Lindore dhe që ne duhet të bëjmë shumë të qartë, si përmes sanksioneve, që kemi, por edhe në reagim të incidentit, që këtë mënyrë të marrjes së tokës në Evropë nuk e durojmë dhe se nuk mund ta durojmë. Është shumë e qartë që Deti Azov nuk është det i brendshëm rus dhe është edhe në interesin evropian, në interes ndërkombëtar që kjo të sqarohet dhe të kujdesemi për këtë.
Ju thatë që ndiheni pa asnjë problem e aftë për të qenë kancelare. A besoni megjithatë se kancelarja Merkel do ta përfundojë legjislaturën dhe do të jetë edhe tre vjet të tjera kancelare?
AKK: Atëherë: ne kemi një qeveri federale që është zgjedhur për këtë legjislaturë. Angela Merkeli ka thënë se është në dispozicion për ta përfunduar këtë legjislaturë. Dhe kongresi i partisë e bëri shumë të qartë, se edhe e dëshiron këtë dhe kjo është edhe dëshira ime personale. Dhe detyrën time si shefe e partisë në pushtet unë e shoh edhe që të kujdesem, që kjo qeveri të ketë stabilitetin e nevojshëm, në mënyrë që të plotësojë mandatin e zgjedhësve.