Më 14 shkurt, Reporter i BE-së publikoi një histori që përmbante pohime kundër z. Shkëlzen Berisha, birit të ish-kryeministrit shqiptar, Sali Berisha. Këto pretendime janë bërë nga një burim me sa duket i besueshëm. Tani pranojmë se jemi mashtruar dhe se këto akuza janë krejtësisht pa themel. Ne i ofrojmë z. Shkëlzen Berisha apologjinë tonë të parezervë.
Z. Berisha dëshiron të theksojë:
“Unë kurrë nuk kam udhëtuar me z. Kalaj në Pragë. Provat, të cilat pretendoni të jeni në dosjen e gjykatës nuk ekzistojnë. As dosja e gjykatës në të cilën ju i referoheni as dosja e komisionit parlamentar nuk përmban ndonjë dëshmi për një kërkesë të tillë. Në fakt, kjo nuk është përmendur as në argumentet publike të fryra.
Unë kurrë nuk kam diskutuar çështjen e privatizimit me drejtorët e ndërmarrjeve komunale të Çekisë, bashkëpunëtorët e tjerë të kompanisë apo çdokënd. Provat, të cilat pretendoni të jeni në dosjen e gjykatës nuk ekzistojnë. As dosja e gjykatës në të cilën ju i referoheni as dosja e komisionit parlamentar nuk përmban ndonjë dëshmi për një kërkesë të tillë.
Unë kurrë nuk kam patur në pronësi një vilë. Kam marrë një apartament në vitin 2013, nëpërmjet një kredie bankare, të cilën më vonë e shita në vitin 2016. Kjo ishte pasuria ime e vetme e vërtetë. Mbani në mend se kjo është pronë publike dhe lehtë mund të vërtetohet me deklaratën tonë të pasurisë të paraqitur çdo vit nga unë, që nga viti 2006.

Në lidhje me shpërthimin e Gërdecit, gjykata nuk hodhi poshtë asnjë akuzë kundër meje, sepse nuk kishte asnjë! Për arsyen e thjeshtë se nuk kam pasur marrëdhënie me atë ndërmarrje! Ka patur një gjykim të gjatë në Shqipëri rreth shpërthimit të Gërdecit që konsumon të gjitha hapat e gjyqësorit, me shumë të dënuar, me qindra dëshmi dhe kurrë emri im nuk doli një herë të vetme gjatë gjithë këtij procesi ligjor.
Unë e konsideroj pohimin se z. Kalaj është miku im, ose bashkëpunëtori im të rremë dhe pa prova. Ju lutem vini re se ky artikull do të shërbejë si referencë ndaj palëve të tjera, tani ose në të ardhmen, do ta mbaj autorin dhe botuesin bashkërisht përgjegjës për dëmet dhe do të ndërmarr veprimet e nevojshme ligjore. /Eureporter/

“Bota sot”: Z. Berisha, ky 10 vjetor i Pavarësisë së Kosovës, sipas juve si po e gjen Kosovën?
Sali Berisha: Ky 10-vjetor i pavarësisë e gjen Kosovën më mirë se kurrë në historinë e saj, më të lirë së kurrë, të pavarur duke ndërtuar lirinë dhe pavarësinë e saj. Kështu që mund të thuhet se projekti gjenial i arkitektit të saj, Presidentit Rugova, Komandantit legjendar Adem Jashari dhe të gjithë atyre që luftuan dhe ranë për t’u bërë të pavdekshëm për një Kosovë të lirë dhe të pavarur,është bërë realitet dhe udhëtim i sigurt drejt të ardhmes në BE dhe NATO.
“Bota sot”: Cilat janë dallimet nga viti 2008 krahasuar me 2018?
Sali Berisha: Dallimet janë shumë të mëdha dhe thelbësore. Sot kemi një shtet që lindi 10 vite më parë dhe që ka provuar se është i afte, i Zoti të ecë i pavarur. Kosova është pa mëdyshje një faktor paqe dhe stabiliteti në rajon. Kemi një vend të pavarur që e kanë njohur si të tillë mbi 95% të vendeve të lira të botës dhe në tërësi rreth 115 vende, një vend që këto 10 vite po ndërton një infrastrukturë moderne dhe që pavarësisht nga vështirësitë serioze me të cilat përballen qytetarët e saj, Kosova ka një ekonomi vibrante me rritjen më të lartë në rajon. Theksoj këtu se kjo rritje nuk bazohet në kanabisin apo drogat e tjera si në Shqipëri, por në mundin, djersën e qytetarëve të Kosovës dhe reformave të autoriteteve të saj.
“Bota sot”: Sa janë gjasat për Kosovën që të hyjë në BE?
Sali Berisha: Në vlerësimin tim, me gjithë vështirësitë e kuptueshme, vendi i Kosovës pashmangshëm është në BE.

“Bota sot”: Si e komentoni çështjen e Demarkacionit?
Sali Berisha: Duke treguar mirëkuptim të plotë me të gjithë ata që shprehen se janë kundër për shkak të territoreve që mbeten në Malin e Zi, varrezave, trojeve, etj., theksoj se: Së pari, për fat të keq, këto janë kufij që vendosen në trojet tona dhe kjo është historia jonë; së dyti, unë besoj plotësisht në deklaratën e Departamentit të Shtetit, në të cilën Qeveria Amerikane shprehet se, bazuar në kufijtë e Krahinës Autonome të Kosovës, mbi të cilët është shpallur dhe Pavarësia e Kosovës, ndarja e kufirit është korrekte dhe Kosova nuk humbet asnjë metër katror nga territori i saj, prandaj dhe unë kam qenë dhe jam për votimin e demarkacionit.
“Bota sot”: Si i vlerësoni raportet aktuale ndërmjet Kosovës dhe Shqipërisë?
Sali Berisha: Në rrafshin njerëzor, vëllazërore,në rrafshin zyrtar janë marrëdhënie shterpe. Prej katër vitesh asnjë progres. Këtu përgjegjësia direkte është e Edi Ramës. Pse e them këtë? Javën e parë të ardhjes në pushtet Edi Rama, pa bërë betimin si kryeministër i Shqipërisë, u turr në Kosovë me një vizitë blic në të cilën, siç do të merrej shpejt vesh, kishte si qëllim të vetëm të paraqitej si lider i shqiptarëve në rajon. Rama në fjalimin e tij përçarës në parlament, qëndrimin ndaj arkitektit të Pavarësisë së Kosovës, Presidentit Rugova, detyroi deputetët e LDK të braktisin sallën e Parlamentit. Më pas, ai, përsëriti një qëndrim të hapur paternalist, të dëmshëm ndaj Kosovës. Marrëdhëniet midis Shqipërisë dhe Kosovës, ndonëse vëllazërore, kanë qindra ndasi të trashëguara për t’u kapërcyer. Ato, nuk kanë nevojë për fotografi, as dhe fasadë, por kanë nevojë për investime të mëdha dhe serioze, kanë nevojë për njehsime ligjesh, normash, standartesh, në mënyrë që qytetarët të ndjehen njëlloj në të dy vendet, kanë nevojë për dyshtetësinë. Por këto 4 vite, thuajse koha ka ndaluar.

Qeveria shqiptare ka zero investime për integrimin e Shqipërisë me Kosovën. Më parë, nga Shqipëria u bënë miliarda euro investime në të gjitha rrugët që lidhnin Shqipërinë me Kosovën. Po kështu, Kosova në vitet e para të Pavarësisë ndërtoi autostradën “Ibrahim Rugova”, një investim ky i një rëndësie jetike për Shqipërinë dhe mbarë Kombin, u bë investimi në autostradën energjetike (e cila ka përfunduar por Vuçiç e bllokon atë), autostrada digjitale, u punua dhe u bë gati projekti për heqjen e doganave midis dy vendeve sipas modelit Slloveno – Austriak. Pas këtyre, mjerisht konstatoj se në rrafshin zyrtar, përveç fotografive, marrëdhëniet janë si të thuash vendnumëro. U premtua heqja e doganave, qeveria shqiptare nuk jep hapësirat e duhura doganore për palën kosovare në Durrës, por akuzon qeverinë e Kosovës se, atë, nuk e lejojnë oligarkët që të hiqen doganat me Shqipërinë. Unë jam i sigurt se, një hapësirë unike shqiptare tregu është interesi më i madh politik, ekonomik, tregtar i kombit shqiptar. Po kështu, nuk është lëvizur asgjë në drejtim të hekurudhës Tiranë-Prishtinë, jetike kjo si për Kosovën por edhe për portet tona dhe mbarë rajonin. Nuk po flas këtu për domosdoshmërinë jetike për të rishqyrtuar standardin e gjuhës shqipe, të vendosur përdhunisht nga diktatori Hoxha në ndëshkim të dialektit të gegërishtes. Cilido që lexon sot publikimet në Tiranë, Shkodër, Prishtinë konstaton se, standardi është tashmë i shpartalluar. E njëjta gjë mund të thuhet për bashkëpunimin në fushën e kulturës, arteve, letrave. Bashkimi i shqiptarëve në kuadrin e anëtarësimit të vendeve tona në BE, është padyshim e ardhmja më e mirë e tyre. Por, kjo nuk duhet te përdoret për spekulim. Asgjë nuk pengon shqiptarët që standardet, që vendet anëtare të BE përdorin në marrëdhëniet në mes tyre, të përdoren brenda një viti edhe midis Shqipërisë dhe Kosovës. Pse duhet të pritet integrimi në BE dhe të mos procedohet me shpejtësi për integrimet ndërnacionale? Pra aktualisht nuk ekziston një projekt i integrimeve Shqipëri-Kosovë por vetëm llafe boshe.

“Bota sot”: Më herët kishte disa ide nga krerë të shtetit të Kosovës, që qytetarët e Kosovës të pajisen me pasaporta të Shqipërisë, po ju si i komentoni këto ide?
Sali Berisha: Unë mendoj se, çështja kryesore që duhet të zgjidhet në mes të dy qeverive është njohja mbi bazën e një marrëveshjeje ndërshtetërore të dyshtetësisë për të gjithë qytetarët e Shqipërisë dhe Kosovës, që dëshirojnë të kenë dyshtetësi ose të mbajnë shtetësinë që duan. Kjo, do ndihmonte edhe më shumë konsolidimin e një tregu unik.
“Bota sot”: Së fundi patëm një ri-aktualizim të idesë për shkëmbim territoresh me Serbinë, çfarë mendoni ju për këtë?
Sali Berisha: Ideja e shkëmbimit të territoreve është një ide obsesive e Beogradit, gjithnjë në kuadrin e projektit të Serbisë së Madhe. Ata, kërkojnë bashkimin me Serbinë, të tre komunave por edhe më shumë të Kosovës, për të vazhduar më pas me territore të tjera, përfshi Republikën Serpska të Bosnjës. Unë kam bindjen më të thellë se çdo pazar me Beogradin për territor të Kosoves, është një gjymtim i integritetit territorial dhe sovranitetit të Kosovës, me pasoja të rrezikshme për Kosovën dhe rajonin. Në qoftë se sot Beogradi mban tri komunat e veriut, si protektorat të krimit të tij, ai këtë politikë do ta ndjekë më pas me çdo komunë me shumicë serbe në Kosovë. Por kjo do krijonte precedentë edhe për rajonin, në hartën aktuale të të cilit janë edhe disa Mitrovica të Veriut të tjera.

“Bota sot”: Tentimet për shfuqizimin e Gjykatës Speciale, si i vlerësoni?
Sali Berisha: Vlerësoj heqjen dorë nga udhëheqja e Kosovës nga ai projekt, i cili do të kishte pasoja zhbërëse për Kosovën dhe tejet të dëmshme në marrëdhëniet e saj me aleatin tonë kryesor strategjik SHBA dhe partnerët e tjerë perëndimorë. Por, le ta quajmë atë një ëndërr të keqe dimri! Mendoj se qeveritë në Kosovë dhe në Shqipëri duhet të kenë si gurë prove luajalitetin e tyre ndaj SHBA, vendi që ka luajtur rol përcaktues në parandalimin e zhdukjes së Shqipërisë nga harta nga fuqitë e tjera të mëdha në vitet 1920 vendi që udhëhoqi në vitin 1999 Aleancën e Atlantikut të Veriut në betejën e saj ajrore më të madhe pas Luftës së Dytë Botërore për çlirimin e Kosovës, vendi që luajti rol përcaktues në pavarësinë e Kosovës. Në këtë kontekst, heqja dorë nga projekti i anulimit të ligjit për Gjykatën Speciale ishte një veprim i mençur, i drejtë e pozitiv. Tani duke përfunduar këtë intervistë, dëshiroj t’ju uroj ju, stafit dhe drejtuesve të gazetës “Bota sot”, lexuesve të saj dhe mbarë qytetarëve të Kosovës: Gëzuar 10 vjetorin e pavarësisë së Kosovës!
Intervistoi: Suzana Rugova

“Bota sot”: Si i komentoni deklaratat fyese të Edi Rames karshi Presidentit, Kryeparlamentarit dhe Kryeministrit?
Sali Berisha: Mendoj se ajo deklaratë ishte denigruese dhe e papranueshme e banale që bëhej nga pozita paternaliste arkaike. Në sistemet totalitare është e zakonshme kafshërimi i kundërshtarëve pra, etiketimi i tyre si majmun, qenë, gomarë, mushkë etj. etj. Ky fjalor nuk mund të përdoret asnjëherë ndaj udhëheqjes së një vendi. Unë nuk kam qenë dakord dhe kam shprehur qëndrimin tim për nismën e shfuqizimit të gjykatës, por terma fyese për të shprehur kundërshtinë janë të papranueshme. Prandaj mendoj se Rama duhet të kërkoj ndjesë publike për fyerjen e tij.
“Bota sot”: Sipas juve, deri në çfarë pike të seriozitetit ka arritur dialogu në mes Kosovës dhe Serbisë?
Sali Berisha: Së pari, dua të theksoj se ky dialog ka një rëndësi jetike për marrëdhëniet midis dy vendeve, pra Kosovës dhe Serbisë, por edhe për paqen ne rajon. Mendoj se paqja në rajon do varet, më shumë se sa nga çdo gjë tjetër, nga marrëveshja Kosovë – Serbi dhe zbatimi i saj. Me keqardhje konstatohet se Serbia bën gjithçka për të bllokuar këtë marrëveshje, nuk zbaton marrëveshjet e arritura, përpiqet të përfitojë nga situata të brendshme në Kosovë, mendon jo marrëveshjen por ndarjen e Kosovës.

Duke thënë këto, mendoj se autoritetet e Kosovës nuk duhet të lënë shkas, në asnjë rast, për moszbatim të marrëveshjeve të arritura dhe të dëshmojnë seriozitetin e duhur ndaj tyre. Mendoj, se një ndikim negativ në raportet Kosovë – Serbi kanë patur edhe qëndrimet dhe ndërhyrjet e Edi Ramës në këto raporte. Më pas, në kundërshtim flagrant me interesin kombëtar, Rama zgjodhi t’i imponohet Kosovës nga Beogradi. Ai, u takua shumë më shpesh me Kryeministrin Vuçiq se sa me Kryeministrin e Kosovës dhe me deklaratat e tij paternaliste, ai cenoi fuqinë përfaqësuese të autoriteteve të Kosovës dhe ushqeu dogmën serbe të shqiptarëve të këqij dhe shqiptarëve të mirë, shqiptarë të Tiranës me të cilët merresh vesh dhe shqiptarë të Prishtinës me të cilët nuk merresh vesh. Nuk po ndalem këtu në deklaratat e tij kur Beogradi me trenin e aneksimit, marshimit drejt Kosovës, por theksoj këtu se qëndrimet e tij paternaliste ndaj Kosovës, jo që nuk janë të dobishme por qartësisht të dëmshme. Kosova sot ka përfaqësuesit e vet legjitim, është antishqiptare dhe e dënueshme çdo përpjekje për t’u marrë atyre përfaqësimin. Që në vitin 2005, Beogradi bënte përpjekje shumë të mëdha që të vendoste dialogun me Shqipërinë për Kosovën. Qëndrimi im ka qenë i prerë: asnjë dialog Shqipëri – Serbi për Kosovën. Kjo e fundit ka përfaqësuesit e saj dhe, përveç kësaj, Shqipëria në çdo rast nuk mund të ketë anë tjetër përveç Kosovës.

Në këtë mënyrë ne shmangim plotësisht Kosovën në takimet bilaterale dhe ky ishte një kusht për këto takime. Ka pasur raste që, partnerë kryesorë më kanë kërkuar të ndikoj në arritjen e një marrëveshjeje, ndërsa unë jam përgjigjur se, do ta mbështes marrëveshjen fill sapo të arrihet, por nuk ndërhyj. Mirëpo Rama ndjek rrugën e Enver Hoxhës e cila është rrugë tradhtie e mirëfilltë. Beogradin e njeh shumë më mirë Prishtina se sa Tirana. Në rast se e analizojmë marrëdhëniet Kosovë – Beograd, këto 4 katër vitet e fundit ato kanë ecur shumë ngadalë. Kjo sigurisht, për shkak të Beogradit, por edhe Rama ka aksionet e tij në këtë ngadalësim të ndjeshëm të këtyre marrëdhënieve. /Intervistoi: Suzana Rugova/

Carloalberto Rossi

Dashamir Shehu është një figurë e respektuar e politikës shqiptare, për simpatitë e tij, për historinë e tij familjare, për edukatën në raport me të tjerët, për kulturën, për gjuhën e tij të prerë, dhe për analizat e sakta dhe koherente si në mendim dhe në strukturë të cilat i ka ndjekur prej kohësh pa i braktisur asnjëherë.
Në më të paktën, ai nuk është pasuruar nga posti, në fillim si Ministër i Punës e më pas si Ministër i Ndërtimit dhe si Zëvendës Kryeministër. Nuk është kafsha politike karizmatike që shqiptarët adhurojnë, por një njeri normal, me njohje politike dhe logjikë të stabilizuar ndër vite. Dhe në fakt është i njohur si kampion i “mendimit perëndimor” që në Shqipëri me zor zë vend në debatin politik e shoqëror.
Qasja skandaloze e qeverisë Rama për realizimin e aeroportit të Vlorës-i cili i është dhënë në mënyrë private një grupi kompanish turke, jashtë çdo lloj procedure ligjore dhe logjike ekonomike, por me verbërinë e qartë të qeverisë për një politikë agresive të zgjerimit të Turqisë në vend përkundrejt përfitimeve të dyshimta për Shqipërinë-bëri që Dash Shehi të thoshte se prania e Turqisë në sektorët strategjikë të ekonomisë shqiptare ishte e mjaftueshme në mos e tejkaluar, në veçanti për një vend që dëshiron të jetë pjesë e perëndimit.

Është një mendim politik i mbështetur nga shumë, edhe pse në heshtje nga frika e ndëshkimit të pushtetit, dhe një ndëhyrje e drejtë në një debat që duhet të kishte ngjallur më shumë interes.
Përgjigjia që Kryeministri-i cili tashmë ndjehet si sulltan, mendjemadh dhe arrogant-i drejtoi në Kuvend Dash Shehit ishte poshtëruese, duke e përshkruar, pa e përmendur në emër, si një shqiptar tipik të Shqipërisë së Mesme, i cili i kalon ditët duke ngrënë fasule dhe kukurec, duke pirë raki e duke diskutuar politikën botërore, dhe që në fund është gjithmonë vetëm një pijanec.
Sërish, pavarësisht shumicës absolute parlamentare, babëzia për gjak, dëshira për ta shkatërruar përfundimisht kundërshtarin, për ta fyer dhe në fund për ta përçudnuar, triumfon mbi mundësinë, gjithmonë e më të vogël, për të ndërtuar një debat qytetar përrreth ideve.
Shpirti primitiv luftarak e gjakatar që kërkon të eleminojë përfundimisht dhe tërësisht kundërshtarin po shfaqet përsëri në skenën politike shqiptare, i bartur pikërisht nga ai udhëheqës që pretendon të jetë më evropian se të gjtihë. Një qasje prej vrasësi.
Një bandë vrasësish, në fakt, ka zaptuar pushtetin në Shqipëri dhe e përdor për të realizuar projektin e droguar të një bote që rrotullohet përrreth shefit të adhuruar, që përfundon me eleminimin e çdo kundërshtari, qoftë edhe i padëmshëm apo politikisht i pamundur.

Përse po përkufizoj si bandë vrarësish grupin e Rilindjes, pikërisht ato që akuzojnë opozitën aktuale që ka shkaktuar 21 janarin? Përgjigjen, si gjithmonë, e jep historia.
Në fillimet e mijëvjeçarit të dytë, nga bastioni persian i Alamutit, një sekt islamik i drejtuar nga udhëheqësi karizmatik Hasan-i-Sabbah-i njohur ndryshe edhe si Plaku i Malit-po imponohej në ekuilibrat politikë të Lindjes së Mesme. Ishte sekti i naziritëve, i njohur më shumë me emrin Vrasësit (asasini), i cili i arrinte qëllimet e veta politike përmes vrasjeve sistematike. Me disiplinë të brendshme të hekurt dhe të mençur në zgjedhjen e atij që do të mbeshtesnin, apo do të luftonin, fama e tyre arriti shpejt në Evropë-edhe sepse me ta do të duhej të ndesheshin kryqëzatat.
Historia thotë se pjesëtarët e sektit, përpara se të kryenin vrasjet, pinin hashash, që ju shpërndahej nga Plaku, dhe prej këtej lindi fjala “asasin” (vrasës), e pranishme në shumë gjuhë evropiane, e njohur unanimisht si derivat i fjalës hashishija që do të thotë “i varur nga hashashi”.
Madje thuhet se brenda mureve të Alamutit, Plaku i Malit kishte krijuar parajsën e Allahut, me lulishte të lulëzuara, dhe gra shumë të bukura, lumenj artificialë vere, qumështi dhe mjalti, ku çdo dëshirë plotësohej. Thuhet se burrin që e rrëmbente për ushtrinë e tij, e lejonte të jetonte për pak kohë në këtë parajsë-derisa t’i kërkonte vrasjen e dikujt: aty burri i caktuar drogohej dhe transportohej jashtë parajsës së Alamut. Dhe shpresa e vetme që mund të hynte sërish aty ishte të përmbushte misionin vrastar të kërkuar nga Plaku i Malit.

Kjo, pas rreth një mijë vitesh, është dhe mbetet modeli politik organizues i këtyre vrasësve modernë: parajsa e humbur dhe droga me shumicë nevojiten për të gjetur kurajon për të shtypur çdo kundërshtar, që për ta është thjesht dhe vetëm armik, deri në triumfin përfundimtar, vdekjen e çdo armiku.
Nuk ka asnjë lidhje me Evropën apo Perëndimin që ata predikojnë, por nuk e praktikojnë, dhe që me sjelljet e tyre i largohen çdo ditë e më shumë.
Një detaj tjetër kurioz, ose më saktë një koencidencë tjetër: pasardhësit e sektit të vrasësve, që sot gjenden në sektet islamike të ismailitëve, kishin traditën të peshonin çdo udhëheqës të ri, të njohur si Aga Kahn, në momentin e marrjes së detyrës, duke e mbushur me aq dhurata ari e diamanti sa duhej për të balancuar peshën e tij trupore.
Vetëm Karimi, Aga Khani i katërt, atëherë student në Harvard e më pas themelues i Bregut të Gjelbërt në Sardenjë, nuk pranoi të ulej në peshore dhe mbeti në këmbë, dhe që prej atëherë vendosi të përdori pasuritë e shumta të familjes për të financuar spitale dhe vepra bamirësie. Koha do tregojë nëse stërnipi i Ramës do të bëjë të njejtën gjë.