Në zgjedhjet lokale të mbajtura në Kosovë, Lista Serbe ka fituar në 10 komuna me shumicë serbe, sa janë gjithsej, duke e bërë këtë subjekt fituesin më të madh në vend të këtyre zgjedhjeve, për sa i përket numrit të komunave.
Përfaqësuesit e Listës Serbe thonë se ky fakt i ka krijuar këtij subjekti politik fuqi, të cilën nuk do ta keqpërdorin në raport me subjektet e tjera qoftë serbe, qoftë shqiptare, por do ta shfrytëzojnë për të avancuar jetesën e komunitetit serb. Por, njohësit serbë të zhvillimeve politike, vlerësojnë se ky rezultat i Listës Serbe është produkt i një fushate jodemokratike dhe nuk do të ishte arritur pa mbështetjen absolute të Beogradit zyrtar.
Igor Simiq deputet i Listës Serbe në Kuvendin e Kosovës dhe zëdhënës i këtij subjekti politik, thotë për Radion “Evropa e Lirë” se dominimi i Listës Serbe në zgjedhjet parlamentare karshi subjekteve të tjera serbe, fitorja në zgjedhjet lokale në 10 komunat me shumicë serbe, si dhe arritja e qëllimit që të ketë këshilltarë komunalë në 7 komuna të tjera, ku serbët nuk janë shumicë, janë tregues të fuqisë së këtij subjekti politik.
“Mund të them se me Listën Serbe, serbët kanë fituar një korpus politik unik, i cili do të luftojë për një jetesë më të mirë të serbëve në këto hapësira. Mund të them se kjo është fitore e popullit serb, por edhe fitore, me të cilën, në Kosovë po vazhdon politika e mençur dhe shtetërore e qeverisë së Serbisë dhe presidentit (Aleksandar) Vuçiq. Kjo që kemi treguar se jemi opsion i fuqishëm politik, nuk nënkupton se këtë do ta keqpërdorim dhe shfrytëzojmë kundër kujtdo qoftë, por vetëm në interes të serbëve dhe joshqiptarëve të tjerë, në mënyrë që t’i përparojmë kushtet në të cilat jetojnë”, tha Simiq.
Për njohësin serb të zhvillimeve politike, Rangjel Nojkiq, fitorja e Listës Serbe në të gjitha komunat me shumicë serbe, nuk paraqet befasi. Duke folur për Radon “Evropa e Lirë”, ai thekson se Lista Serbe ka qenë i vetmi subjekt i serbëve që ka pasur mbështetjen e plotë të Beogradit dhe që, sipas tij, ka bërë fushatë jodemokratike.
“Në fakt, është vlerësuar edhe nga ana e bashkësisë ndërkombëtare, nga OSBE-ja dhe nga të gjithë faktorët politik në Kosovë, se ka qenë një proces krejtësisht jodemokratik në fushatën parazgjedhore, në të cilën dominimin e kishte Lista Serbe. Numri më i madh i serbëve në Kosovë varet nga shteti serb në shumë kuptime dhe më duket që nuk ekziston asnjë familje, e cila nga ndonjë burim nuk është e lidhur ekonomikisht për Serbinë. Të mos flasim që kanë arritur që edhe në institucionet që janë të lidhura me Kosovën, por edhe në institucionet që janë të lidhura me Serbinë, të vendosin njerëzit e vet dhe ta kontrollojnë pushtetin absolut. Kështu që, kjo ka qenë e pritshme, ndonëse kjo nuk është demokratike dhe nuk është diçka, me të cilët do të mund të lavdëroheshin serbët”, theksi Nojkiq.
Por, a do të mund ta krijonte Lista Serbe fuqinë politike dhe ndikuese tek serbët pa mbështetjen e Beogradit?
Simiq thotë se, serbët e Kosovës i kanë sytë kah Serbia dhe qëndrimi i Beogradit se kush duhet t’i përfaqësojë interesat e Serbisë dhe popullit serb, është fakt që vlerësohet nga serbët e Kosovës.
“Mbështetja nga Beogradi nuk ka ardhur kot, por për shkak se është vlerësuar se Lista Serbe është ajo që i mbledh serbët në Kosovë dhe që mund t’i përfaqësojë, në mënyrën më të mirë në këtë hapësirë, interesat e serbëve, por edhe të Serbisë”, tha Simiq.
Por, Nojkiq thekson se me fitoren e Listës Serbe, Beogradi zyrtar ka siguruar dëgjueshmërinë e serbëve të Kosovës. Por, me këtë, sipas tij, nuk do të zgjidhen problemet lokale të serbëve të Kosovës. Se si do të zhvillohet situata më tej, siç thotë Nojkiq, varet nga ngjarjet që do të rrjedhin.
“Në qoftë se Vuçiqit do t’i duhet t’i ndjekë kërkesat e bashkësisë ndërkombëtare dhe në qoftë se do t’i duhet t’i plotësojë të gjitha ato që i ka premtuar para zgjedhjeve, atëherë i nevojitet ajo fuqi politike, gjegjësisht, mbështetja e të gjithë faktorëve relevantë në të gjithë hapësirën. Kjo për arsyen që ta paraqesë atë si zgjidhje të vetme dhe si diçka që ka bërë absolutisht mirë për serbët në këto hapësira. Më qoftë se, megjithatë, do t’i kundërshtojë përfaqësuesit e bashkësisë ndërkombëtare, përsëri i nevojitet mbështetja politike, sepse në qoftë se në Kosovë do të shpërthejë ndonjë revoltë për shkak të çfarëdo zgjidhjeje, përgjegjësinë më të madhe do ta bartë Vuçiq”, tha Nojkiq.
Ai ka shtuar se Vuçiqi, me fitoren e Listës Serbe ka siguruar një qetësi politike për veten, pavarësisht se si do të rrjedhin gjërat në të ardhmen në vet Serbinë, por edhe në nivelin e raporteve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë.

Presidenti prej një kohe të gjatë i Zimbabves, Robert Mugabe, nuk e respektoi afatin e caktuar për të hënën, për largimin nga posti. Tani ai përballet me një proces ligjor për shkarkimin e tij. Të dielën, ai deklaroi në televizion, se nuk kishte ndër mend të jepte dorëheqjen.
Miliona vetë e ndoqën fjalimin e zotit Mugabe në televizion dhe në radio, me shpresën për të festuar fundin e sundimit të tij autokratik 37-vjeçar.
Njerëzit u zhgënjyen, disa madje shpërthyen në lot, kur dëgjuan deklaratën e zotit Mugabe, se do të drejtojë Kongresin e Partisë së tij ZANU-PF muajin e ardhshëm.
Ai nuk e përmendi fare dorëheqjen dhe as e mori seriozisht çështjen e ndërhyrjes ushtarake për zgjidhjen e krizës politike.
Në Uashington, një zyrtar i Deparatmentit të Shtetit tha se, “ardhmja e Zimbabves duhet të përcaktohet dhe vendoset nga populli” dhe se Shtetet e Bashkuara mbështetin tranzicionin e vendit drejt demokracisë.
Zyrtari i tha “Zërit të Amerikës” se, “cilado qoftë marrëveshja afatshkurtër e qeverisë, e ardhmja duhet të sjellë zgjedhje të lira dhe të drejta, që populli i Zimbabves, të gëzojë lirinë e grumbullimit dhe të shprehë opinionet e veta pa patur frikë, si dhe t’i zgjedhë vetë udhëheqësit e vet”.
Një analist në kryeqytetin e Zimbavesë, Harare tha se refuzimi i zotit Mugabe për të dhënë dorëheqjen është lëvizja e tij e fundit.
“Ky është një refuzim për t’i dhënë legjitimitet pasardhësit të tij dhe një përpjekje për të krijuar një situatë në të cilën ai detyrohet të largohet dhe pastaj të heqë çdo pretendim se ajo që ka ndodhur nuk është një përpjekje për grusht shteti. Ai shpreson të marrë mbështetje rajonale dhe nga Bashkimi Afrikan, sepse Bashkimi Afrikan ka dispozita të qarta sipas të cilave ata nuk tolerojnë grushtshtete në asnjë vend afrikan”, thotë Derek Matyszak nga Instituti i Studimeve për Sigurinë.
Mugabe udhëhoqi përpjekjet e Zimbabvesë për pavarësi nga Britania, por që kur u bë udhëheqës i vendit më 1980, ai e bëri atë një nga vendet më të varfëra në botë. Udhëheqja e tij është përfshirë nga autoritarizmi dhe nga korrupsioni.
Lufta e tij e pamëshirshme për të mbajtur pushtetin përfundimisht çoi në konflikte brenda partisë së tij. Kriza e fundit politike në Zimbabve shpërtheu rreth dy javë më parë, pasi Mugabe shkarkoi zëvendësin e tij dhe ish-aleatin Mnangagwa në atë që shihet si një përpjekje për të mbështetur ambiciet politike të bashkëshortes së tij.
Disa anëtarë të partisë në pushtet thonë se fillimi i procedurës së shkarkimit nuk do të çojë në dorëheqjen e menjëhershme të zotit Mugabe dhe mund të kërkojë disa ditë për të përfunduar.

Ishin fjalë të qarta ato që erdhën nga Pallati Bellevue. Presidenti duket se nuk do të lejojë shpejt zgjedhje të reja. Me këtë mbetet e hapur si do të vejë puna më tej, mendon Christoph Strack.
Përvishjuni punës! Edhe njëherë! Presidenti federal Frank-Walter Steinmeier u ka kërkuar aktorëve të CDU, CSU, FDP, Të Gjelbërve dhe SPD që të zhvillojnë bisedime të tjera për formimin e qeverisë. Ashtu siç ia kërkonte posti, Steinmeieri foli i qetë dhe si përfaqësues i shtetit. Por kur e lexon dhe dëgjon edhe njëherë atë që tha, e kupton se ai dha një shuplakë.

Risi në historinë e Republikës Federale Gjermane
Ajo që tha ishte edhe në mbështetje të rendit shtetëror – kjo fjalë merr një kuptim të ri në këto orë. Sepse Steinmeieri flet në momente serioze: “Ndodhemi në një situatë, e cila nuk ka ekzistuar ndonjëherë në historinë e RFGJ, pra që prej 70 vjetësh”. Dhe ai u kujton partive thelbin e veprimit politik: “Të gjitha partitë politike të zgjedhura në Bundestag kanë detyrim ndaj interesit të përgjithshëm, ato i shërbejnë vendit tonë”.
Që një President i Gjermanisë e shqipton në këtë moment një fjali kaq të qartë – pa asnjë lloj kufizimi – e kthen apelin në një shuplakë. Ndihmë në politikën shtetërore në orë, në të cilat kremtohet politika partiake. Steinmeieri nuk përdor konceptin politikë klienteliste – por paralajmërimin e tij për të mund ta lexosh nga rreshtat e tij. “Ai që konkurron në zgjedhje për përgjegjësi politike, ai nuk duhet t’i shmanget asaj, kur e ka në dorë”.

Si do të vejë puna më tej mbetet e hapur
Puna është se Presidenti Federal, të cilin e quajnë nganjëherë me shpoti zëvendësmbret, ka në dorë vetëm pak më shumë se fuqinë e fjalës, të fjalës së madhe. Detyra e tij më e rëndësishme sipas Kushtetutës është që të sqarojë në një situatë shumë të caktuar çështjen e zgjedhjeve të reja në federatë. Dhe pikërisht për këtë pikë Steinmeieri kontribuon për sqarim.
Se çfarë do të ndodhë po të mos bien dakord me njëra-tjetrën partitë, këtë Presidenti Federal e lë me të drejtë të hapur. Në fjalët e tij nuk ndihej as nënkuptimi më i lehtë për të ikur drejt zgjedhjeve të reja. Përgjegjësia nuk është në Pallatin Bellevue. Por edhe më tej tek partitë. Kjo nuk duhet të jetë vetëm detyra e tyre, por para së gjithash paralajmërim. Gjermania është model për shumë vende, ose edhe vend i ëndërruar. Partitë do të bënin mirë të kujtohen.