12.1 C
Tirana
E mërkurë, 14 Maj, 2025

Kriminaliteti dhe arroganca pa kufi

Asllan BUSHATI

Ndoshta (në parim), nuk është etike dhe normale, t’i drejtohesh me këto epitete mazhorancës, qeverisë dhe Kryeministrit të vendit tënd. E pranoj këtë mungesë etike, por në të njëjtën kohë nuk dua dhe nuk më lejon morali im, që të fshihem prapa etikës duke poshtëruar mendimin im, të cilin dua ta ndajë me ata që mendojnë në të njëjtën linjë me mua. Po ashtu e di, se ka shumë të tjerë që mendojnë ndryshe, madje mund të më quajnë ekstremist. E respektoj mendimin e tyre nëse ma argumentojnë se ata janë më afër të vërtetës se unë. Por le të kthehemi tek faktet.
Telenovela Saimir Tahiri u shfaq, me të gjitha përmasat e saj, në Parlament siç e panë drejtpërsedrejti të gjithë shqiptarët. Mbrojtja mazhoritare parlamentare ishte, jo nga dy të ashtuqujturat thashetheme e “lajthitje shtypi” dhe të italianëve, por nga akuzat e shumta dhe ndoshta të përditshme të opozitës për gati katër vite. Akuza, të cilat kanë sjellë informacione se ish-ministri i Brendshëm është përfshirë në aktivitetin kriminal të kanabisit.
Nëse Edi Rama dhe mazhoranca (siç pretendojnë), është e interesuar për të nxjerrë të vërtetat në shesh, pyetja shtrohet pse ata e bllokuan Prokurorinë me vendim Parlamenti, për ta arrestuar dhe dërguar para Gjykatës Saimir Tahirin? Kush ka frikë nga ngujimi prapa hekurave i Saimir Tahirit? Kush është i interesuar të prishet çdo provë rreth veprimtarisë kriminale të tij të supozuar nga organi i akuzës? Vetë Edi Rama a ka frikë nga ata që di Saimir Tahiri dhe që po të thuhen hapur e merr me vehte në bankën e të akuzuarit edhe atë? Po të zbardhet tërësisht veprimtaria e grupit narkotik të Xibrakës së Elbasanit, a mos del i implikuar edhe Edi Rama me të afërmit e tij? A disponon fakte Saimir Tahiri për veprimtari kriminale të të afërmve të Edi Ramës në off shore? Po ashtu çfarë di zoti Tahiri nga aktiviteti antiligjor i Edi Ramës si ish-Kryetar Bashkie në Tiranë? Nëse Saimir Tahiri ishte më i miri ministër i kabinetit të tij të parë (siç ka deklaruar shpesh Edi Rama), pse nuk e riemëroi përsëri ministër? Ka edhe shumë pikëpyetje të tjera, por edhe kaq na mjaftojnë të arrijmë në përfundimin se: perceptimi i përgjithshëm është se edhe Edi Rama është i përfshirë në veprimtari të dënueshme dhe se dorëzimi i zotit Tahiri rrezikon jo vetëm pozitat e tij politike, por edhe më shumë. E thënë më shkurt, Edi Rama duke mbrojtur Saimir Tahirin po mbron edhe vehten nga prangosja. Po deri kur do të vazhdojë kjo tragji-komedi? Se dihet se italianët kanë edhe regjistrime të tjera, CIA nuk ka folur akoma, organet e reja të Prokurorisë e drejtësisë nuk kanë folur akoma. Dhe veç Edi Ramës e Saimir Tahirit ka edhe ca qeveritarë të tjerë që po dridhen se kur do t’u dalë emri në listat e kriminalitetit. Shtoj kësaj edhe bandat kriminale që bëjnë ligjin në Elbasan, Vlorë, Durrës, Shkodër, Lushnjë etj., të cilat bashkëpunojnë hapur e fshehtas me segmentet e qeverisë. Kjo e ka emrin thjeshtë kriminalitet i ngritur në sistem në shërbim të banditëve e në dëm të njerëzve të ndershëm, të cilët nga mos durimi kërkojnë të largohen me çdo kusht jashtë vendit.
Pas seancës parlamentare, Kryeministri “ju përgjigj” pyetjeve të gazetarëve. Ju përgjigj e them vetëm si shprehje e përdorur rëndomtë në të tilla raste, sepse ai jo vetëm nuk ju përgjigj, por i sulmoi gazetarët pa as më të voglën etikë. Edi Rama me një arrogancë të paparë, me një fodullëk të pakrahasueshëm me askënd tjetër, i ofendoi ata duke ju thënë se jeni të paditur, nuk lexoni, nuk kuptoni, jeni pjesë e llumit të kazanit të mediave etj. Kjo arrogancë është e denjë vetëm për njerëz të rrugës, kabadainj, megalomanë të tipit Edi Rama dhe për askënd tjerër. Nuk e di se si e duruan pa e ofenduar gazetarët e pranishëm, njeriun e gjatë që kishin para mikrofonave. Do të ishte krejt e pranueshme ta kalonin edhe ata qoftë edhe një herë të vetme kufirin e mirësjelljes, përpara një njeriu kaq arrogant siç është Kryeministri ynë e kryetari mazhorancës socialiste.
Në gjykimin tim, ju socialistët e vërtetë, duhet të respektoheni nga gjithë shoqëria, për bindjet tuaja të majta, me të cilat mendoni se shoqëria shqiptare mund të përparojë më shumë me idetë tuaja sociale. Dakort, e respektoj plotësisht mendimin dhe idetë tuaja. Por, në të njëjtën kohë edhe ju, ju lutem respektoni bindjet e mia të djathta (dhe të shumë njerëzve si unë) për një qeveri të vogël, taksa të ulta, gjenerim të biznesit, uljen e borxhit të jashtëm e të brendshëm, për arsimin, shëndetësinë, ndarjen territoriale, organizimin shtetëror etj., sipas pikëpamjeve të djathta. Por të nderuar socialistë idealist, a mund të më thoni se çfarë lidhje ka Edi Rama me idetë tuaja sociale? Edi Rama dhe klani i tij nuk janë socialistë e bartës të idealeve dhe interesave tuaja. Ata janë thjeshtë, bartës dhe mbrojtës të një grushti njerëzish multimilionerë, të bërë të tillë me afera korruptive e kriminale. Ju socialistë të vërtetë, duke mbështetur Edi Ramën në premtimet false, idetë avantureske, kanabizimin dhe kriminalitetin i keni bërë e vazhdoni t’i bëni një dëm të madh të majtës e të djathtës, të sotmes dhe të ardhmes së vendit. Do të ishte në nderin tuaj një reflektim sa më i shpejtë, duke mbështetur bartësit e menditit tuaj social, tek ata deputetë e intelektualë që nuk janë kompromentuar, korruptuar e kriminalizuar akoma.
Pajtohem me qëndrimet dhe lëvizjet e fundit politike të LSI-së dhe të Kryetares së saj zonjës Kryemadhi, si për luftën kundër kanabizimit e kriminalitetit dhe në qëndrimin ndaj problemit Tahiri. Por s’mund të pajtohem me lëvizjen e gabuar parazgjedhore të kësaj force, e cila nuk ju bashku qëndrimeve të PD-së dhe opozitës, e cila do të kishte sjellë rezultate të tjera zgjedhore. Gabimin që ka bërë po e pëson vetë nën megalomaninë e Edi Ramës, por po e vuan i gjithë populli shqiptar.
Kam mendimin se opozita në tërësi duhet ta njohë autoritetin e PD-së dhe të liderit të saj Lulzim Basha. Ai mund të ketë bërë edhe ndonjë gabim parazgjedhor i detyruar nga rrethanat dhe veçanërisht ndërkombëtarët, por ka treguar largpamësi e këmbëngulje në betejat për luftën kundër kriminalizimit të shtetit e kanabizimin, duke ju drejtuar me emër e mbiemër Saimir Tahirit e Edi Ramës dhe klaneve mafioze që i mbështesnin ata. Po ashtu, në gjykimin tim, ai ka qenë shumë serioz dhe i vendosur në platformën e tij për Reformën në Drejtësi. Shpresoj dhe dëshiroj që gjithë opozita të jetë më e bashkuar në qëndrimet e veprimet e saj, e të korrigjojë shënjestrën, duke ju drejtuar për goditje objektivave madhor.
Kohët e fundit në shkrimet e mia, kam qenë shpesh herë shumë kritik ndaj ndërkombëtarëve, veçanërisht ndaj Departamentit të Shtetit Amerikan dhe BE-së, për mbështetjen e pamerituar që ata i dhanë Edi Ramës në zgjedhjet e fundit parlamentare, duke ndihmuar që situata brenda Shqipërisë të përkeqësohet. Shpresoj që ata, nga telenovela Tahiri, të kenë nxjerrë përfundimet e duhura dhe të ndihmojnë në përshpejtimin e Reformës në Drejtësi, duke marrë pjesë aktive në luftën kundër krimit të organizuar që ka pushtuar Shqipërinë. Ndihmesa e tyre është shumë e nevojëshme dhe qëndrimi pa ekuivok ndaj kriminelëve e të korruptuarve, duke folur me emër e mbiemër është domosdoshmëri.

400 ndeshje në Angli, Murinjo: Kam uri si në fillim

Mbrëmjen e djeshme ndaj Swansea-s, Jose Mourinho drejtonte për herë të 400-të, në Angli dhe Lingard ia shpërbleu me një dopietë. Trajneri portugez është i lumtur për këtë shifër, ndërsa pranon se ka të njëjtën uri si në fillim dhe se nuk ka ndërmend të ndalet.
“400 ndeshje për dikë mund të jenë shumë, por për mua jo. Kam të njëjtën uri dhe dëshirë për fitore, si në ndeshjen e parë dhe besoj që do të ketë edhe shumë ndeshje të tjera”, tha portugezi.
Jose Mourinho shkoi në Angli, në qershor të 2004-ës, pasi kishte fituar Champions League-n me Porton dhe mori drejtimin e Chelsea-t. Portugezi, në 400 takime që ka drejtuar në Angli, regjistron 252 fitore, 89 barazime dhe 59 humbje, një bilanc vërtetë pozitiv.

Mbappé bën ndërmjetësin

Duket se dialogu dhe ndërmjetësimi për të zgjidhur problemin më të madh te PSG-ja, me të cilin po përballet presidenti Al Khelaifi dhe trajneri Unai Emery vjen nga një bashkëlojtar i tyre, Kylian Mbappe. Edhe pse 18-vjeçar, lojtari më i ri në moshë i parizienëve duket se ka marrë përsipër të sheshojë luftën e egove mes Neymar dhe Cavani. Tashmë me një “stof” të ri, i saposhpallur “Golden Boy” për vitin 2017. Merret vesh se, ai ka treguar pjekuri të madhe në trajtimin e konfliktit mes dy sulmuesve të skuadrës ku luan, me të cilët formon një “trident” të frikshëm. Në qoftë se një kohë më parë, ai deklaroi admirimin për Neymar, tashmë ka bërë të njëjtën gjë me Edison Cavani.
“Ai është një lojtar i përsosur për profilet si i imi dhe Neymar, tha Mbappe për kamerat e “PSG TV”, që tregoi karakteristikat kryesore të uruguajanit. Ai është gjithmonë në dispozicion të ekipit, vazhdimisht duke u munduar të krijojë mundësi shënimi. Është një golashënues natyral. Cavani tregon se është afër për të thyer rekordin e golave nga një lojtar i PSG. Ne do të bëjmë gjithçka për ta ndihmuar, që ta thyejë këtë rekord në këtë sezon”. Duke folur për cilësitë e futbollistit veç e veç, Kylian theksoi se, “Cavani është me të vërtetë një person i mirë, një profesionist i madh, një nga sulmuesit më të mirë në botë”.

Çfarë pritet nga mandati i dytë i Xi Jinping

Xi Jinping e nis me mbështetje të madhe mandatin e tij të dytë. Ky mandat të çon pas në epokën e sundimtarëve absolutë. Vetëm metodat bëhen më moderne, mendon Matthias von Hein.
Jo, Xi Jinping nuk është “Kryetari i Madh”. Por gjithsesi kryetari i shtetit dhe i partisë së Kinës konsiderohet si “Kryetar i të gjithave”. Asnjë kryetar partie pas Mao Ce Dun-it nuk ka përqendruar në duart e tij kaq shumë pushtet, sa përqendroi në pesë vitet e para të mandatit të tij Xi, i cili vjen nga një familje e vjetër funksionarësh komunistë. Tani, 64-vjeçari i afrohet edhe formalisht themeluesit të shtetit Mao Ce Dun: “Mendimi i Xi Jinping-ut për socializmin me tipare kineze për një epokë të re” u fisnikërua duke e bërë pjesë e Kushtetutës së partisë. Një nder kaq i madh nuk i qe bërë asnjë kryetari partie që prej Maos. Xi është në Këshillin e Përhershëm të Byrosë Politike në këtë mënyrë jo një i parë midis të barabartëve – ai tani është vetëm i Parë! Timonieri i madh 2.0.

Ndarja me “udhëheqjen kolektive”
Një portret i madh i ish-timonierit të madh vazhdon të qendrojë i varur në hyrjen e Pallatit të vjetër Perandorak në qendër të Pekinit; maozoleumi i Maos me kufomën e tij të balsamosur vazhdon të mbizotërojë Sheshin Tien-An-Men. Por ia vlen të kujtosh: edhe zyrtarisht, veprimtaria e Maos vlerësohet pozitivisht vetëm në 7/10 e saj dhe në 3/10 vlerësohet si e keqe. Për shembull, sepse Mao si sundimtar absolut me “Hapin e madh përpara” shkaktoi midis viteve 1958 dhe 1961 urinë më të madhe të shkaktuar ndonjëherë nga njeriu, me disa miliona të vdekur. Ose sepse me Revolucionin Kulturor ai i shkaktoi Kinës një katastrofë nacionale. Për t’i shmangur në të ardhmen këto teprime, Partia Komuniste themeloi konceptin e “udhëheqjes kolektive”. Me meshën e kurorëzimit për Xi Jinpingun, partia distancohet në një masë nga kjo praktikë.
Xi e nis mandatin e tij të dytë me mbështetje të pashembullt. Përfshirja me emër në Kushtetutën e partisë është vetëm një gjë. Tjetra janë ndryshimet në personel, më të mëdhatë në organet e partisë që prej vitit 1969: 70 për qind e vendeve në Komitetin Qendror janë zënë tani me persona të rinj; pesë nga shtatë vendet e Byrosë Politike në Komisionin e gjithëpushtetshëm të Përhershëm të Byrosë Politike u liruan. Dhe Xi pati mundësi që të vendosë kudo mbështetës – për ta vënë në jetë edhe më tej programin e partisë.
Se në ç’drejtim do ta çojë kombin më të madh të botës njeriu më i pushtetshëm i Kinës që prej dekadash, këtë e bëri të qartë Xi në fjalimin e tij të gjatë në çelje të kongresit: Epoka e Ten Hsiao Pinit mori fund-koha në të cilën synimi ishte që Kina të bëhet e pasur. Tani vjen epoka Xi. Dhe në këtë epokë, Kina duhet të bëhet e fortë: e fortë brenda vendit, përmes një partie të gjithëpushtetshme dhe me një kryetar partie të gjithëpushtetshëm. E fortë edhe nga jashtë deri në vitin 2035, me një ushtri në nivelin botëror – me fjalë të tjera: në nivel të barabartë me SHBA.

Ndikim i partisë në të gjitha sferat e jetës
Vizioni i madh i Xi-së shtrihet deri në vitin 2050. Por ajo që shpalli ai për pesë vitet e ardhshme tingëllon se do të kemi më shumë nga e vjetra: fushata antikorrupsion do të vazhdojë. Dhe para së gjithash ndikimi i partisë në të gjitha fushat e jetës do të zgjerohet më tej. Kjo në një kohë që Xi do të mbështetet edhe në Big Data: Partia do të përdorë të dhënat e sipërmarrjeve kineze të IT dhe do të fusë me detyrim për secilin nga 730 milionë përdoruesit e internetit një “sistem të vlerës sociale”: çdo veprim do të shpërblehet me pika plus ose do të ndëshkohet me heqje pikësh. Inteligjenca artificiale do të ndihmojë në krijimin e nënshtetasit perfekt. Shteti i mbikëqyrjes po punon tashmë për një sistem të identifikimit të fytyrës: sigurimi i shtetit do të jetë në gjendje që brenda tri sekondash të identifikojë çdo kinez, të filmuar në njërën prej 20 milionë kamerave të përgjimit në sheshet publike. Me diktaturën njëpartiake të suksesshme ekonomikisht, Xi Jinping hyn në garë sistemesh me Perëndimin. Dobësia e Perëndimit me një Donald Trump në Shtëpinë e Bardhë ia lehtëson ndërkohë punën. Evropa duhet të gjejë një përgjigje për këtë.

Turqi, lirohet nga burgu aktivisti gjerman Peter Steudtner

Gjyqi kundër shtetasit gjerman dhe 11 veprimtarëve të tjerë të të drejtave të njeriut nisi të mërkurën në mëngjes. Gjykata vendosi: Peter Steudtner lirohet nga paraburgimi.
Pas tre muaj të kaluar në paraburgim, Gjykata vendosi që Peter Steudner të lirohet. Ndërsa ai tha se do të marrë avionin e parë të mundshëm dhe do të largohet nga Turqia për në Gjermani. Të lirë janë shpallur edhe shtatë persona të tjerë të akuzuar në këtë proces.
Procesi gjyqësor kundër Steudtnerit dhe njëmbëdhjetë aktivistëve të tjerë të të drejtave të njeriut kishte nisur më parë. Qeveria turke e ka akuzuar grupin e veprimtarëve “se ka ndihmuar organizata terroriste të armatosura” përmes veprimeve me shoqërinë civile. Qeveria i ka akuzuar aktivistët edhe për anëtarësi në Partinë Punëtore të Kurdistanit, e cila është e ndaluar në Turqi, në partinë e ekstremit të majtë, DHKP-C dhe në Lëvizjen Gulen.
Steudtner i hedhi poshtë të gjitha akuzat. Gjykatës në Stamboll ai i tha të mërkurën: “Unë jam i pafajshëm dhe kërkoj lirimin tim të menjëhershëm”.
Kritikët, duke përfshirë qeveritë e SHBA, të Bashkimit Evropian dhe të Gjermanisë, i quajtën akuzat e qeverisë kundër aktivistëve të të drejtave të njeriut të motivuara politikisht dhe “absurde”. “Ne po punojmë për këtë synim (lirimin e Steudtnerit) dhe nuk do të pushojmë së punuari për këtë”, tha të mërkurën zëdhënësi i qeverisë, Steffen Seibert.
Grupi i të akuzuarve përbëhet edhe nga kryetarët lokalë të Amnesty International, Idil Eser dhe Taner Kilic dhe nënshtetasin suedez, Ali Gharavi.
Autoritetet turke e arrestuan Steudtnerin dhe nëntë persona të tjerë në korrik, kur po ndiqnin një kurs për të drejtat e njeriut në ishullin e Buyukada-s pranë Stambollit. Kilicin e patën arrestuar disa javë më parë dhe rastin e tij e shkrinë më vonë me rastin e grupit të Buyukada-s.
Më shumë se 50.000 vetë kanë qenë burgosur dhe më shumë se 150.000 të tjerë janë pushuar nga puna në kuadër të gjendjes së jashtëzakonshme, të vendosur që kur dështoi grushti i shtetit kundër Presidentit Rexhep Tayyip Erdogan në qershor 2016. Këto veprime kanë shkaktuar shqetësim në të gjithë botën për shkak të goditjes kundër sundimit të ligjit në Turqi.

 

Mitrovicë Veriore: Tri vetura të djegura në oborrin e një qytetari shqiptar

Policia e Kosovës ka konfirmuar se tri vetura janë djegur sot herët në mëngjes në oborrin e shtëpisë së qytetarit, Teki Fetahu, furrtar, nga Mitrovica Veriore.
Fetahu ka thënë për Radion “Evropa e Lirë” se, nuk ka informacione se si ka ndodhur dhe kush e ka bërë këtë.
“Janë djegur dy veturat e mia, makinat e furrës dhe një veturë e fqinjit, i cili e kishte parkuar makinën te unë, ngase rruga në të cilën jeton, aktualisht është duke u rinovuar. Ndihem i sigurt, por nëse e ka bërë këtë vepër dora e njeriut, këtë e ka bërë një jonjeri”, ka thënë Fetahu.
Shefi i njësisë operative të Policisë së Kosovës në këtë zonë, Zhelko Bojiq ka thënë për Radion “Evropa e Lirë” se, bëhet fjalë për zjarrvënie dhe se prokurori i rastit e ka cilësuar atë si shkaktim i rrezikut të përgjithshëm.
Ndryshe, Teki Fetahu është pronar i një furre në Mitrovicën Veriore, ku furnizohen me bukë dhe prodhime të tjera nga furra, banorët e atjeshëm, kryesisht serbë, ngaqë ky komunitet përbën shumicën në atë pjesë.

Kryemadhi: Veprim urgjent për largimin e Ramës dhe bandës së tij

Monika Kryemadhi, kryetarja e LSI ka kërkuar dje mobilizimin e fuqishëm të partisë së saj në betejën kundër Ramës dhe bandës së tij në qeveri. Ndërsa shprehu shqetësimin se krimi ka marrë frenat e vendit në dorë, Kryemadhi tha se nuk duhet humbur më kohë, por duhet veprim i menjëhershëm në largimin e Ramës nga pushteti, ndërsa e personifikoi atë me djallin që ka zaptuar sot Shqipërinë në çdo territor të saj.
“Jemi në këtë takim për të diskutuar për organizimin e menjëhershëm të strukturave të partisë, përsa i përket situatës aktuale në vend. Krimi i organizuar ka marrë në dorë frenat e vendit. Ne të gjithë jemi koshientë se ç’po ndodh dhe se çfarë po na bëhet prezent çdo ditë e më shumë. Seanca e djeshme tregoi edhe njëherë se në ç’situatë gjendet sot Shqipëria. Reagimi i Partisë Socialiste është një reagim hipokrit. Prej tre vitesh kemi dëgjuar se si ata janë tallur me mërzinë apo me lodhjen që shqiptarët kanë pasur përsa i përket sistemit të drejtësisë. Sot më shumë se kurrë shikojmë se si gjithë ato ulërima dhe të bërtitura për të ashtuquajturën Reformë në Drejtësi, nuk ishin gjë tjetër, por ishin përgatitja e një plani për të zaptuar dhe për të pasur në dorë sistemin e drejtësisë dhe për ta kontrolluar atë. Pavarësisht nga kjo, ne do të shkojmë drejt bërjes dhe thirrjes urgjente të Konventës Kombëtare të LSI, të cilën do ta fiksojmë të gjithë së bashku, por probabiliteti më i madh është që të premten e ardhshme, të mbledhim Konventën Kombëtare, gjë e cila është e domosdoshme për të sqaruar pozicionin e LSI në të ardhmen, përsa i përket angazhimit të saj politik, pozicionimin e saj në opozitë dhe hapat e mëtejshëm që do të vazhdojmë. Ne jemi të vendosur në axhendën tonë opozitare për të ndërtuar një alternativë qeverisëse, të gatshme, e cila merr përsipër përgjegjësitë e duhura dhe përmbush aspiratat dhe pritshmëritë e qytetarëve për një jetë dinjitoze në vendin e tyre. Shqiptarët meritojnë një qeverisje që ka në fokus dhe punon përditë për ekonominë, punësimin, luftën kundër varfërisë dhe pabarazisë, për një arsim më cilësor, për një shëndetësi për të gjithë dhe të kudondodhur dhe për zgjidhjen e problemeve sociale, të cilat çdo ditë e më shumë po shkatërrojnë familjet shqiptare. Kjo do të jetë dhe axhenda jonë progresive. Ajo foli për nevojën e një qeverisjeje të re në vend larg krimit dhe drogës. “Për të ofruar një model të ri qeverisës, teksa qeveria e sotme kujdeset vetëm për një grup oligarkësh të cilët janë klientët e qeverisë aktuale dhe ndërkohë ngre taksat për shumicën e shqiptarëve, gjë të cilën ata po e ndiejnë çdo ditë e më shumë. Ne do t’i ofrojmë shqiptarëve alternativën tonë, ku shumica e të varfërve dhe klasa e mesme do të përfitojnë nga ulja e taksave dhe qeveria e shteti do të jenë në shërbimin e tyre dhe jo të oligarkëve. Kësaj qeverie nuk ia ndien që me mijëra fëmijë shqiptarë i zë gjumi të uritur, sepse kjo qeveri varfërinë e quan sëmundje, ndërsa drogën e quan ilaçin e saj. Prandaj edhe ky takim i sotëm vjen në një moment kritik për vendin, kur shqiptarët presin një zgjidhje nga opozita aktuale. Ata kanë kthyer sytë dhe veshët për të zgjuar shpresën dhe vetëdijen kombëtare në mënyrë të tillë që ky vend të bëhet dhe shumica e shqiptarëve të ndihen shqiptarë dhe jo të huaj në vendin e tyre. Janë këto njerëz, të cilët duan të zgjohen çdo ditë e më shpejt, të vrasin frikën, të ngrihen në këmbë për të drejtat e tyre dhe të marrin fatet e vendit në dorë. Ne jemi shumë më shumë se ç’janë banditë faktikisht në krye të shtetit shqiptar dhe duhet t’i mobilizojmë të gjithë shqiptarët që të trokasim në çdo derë, që zëri i tyre të dëgjohet në çdo rrugicë, në çdo rrugë, në çdo qytet, të fuqizojmë zërin e tyre, sidomos të të rinjve. Pra, LRI-a do të ketë rolin e saj kryesor për të zgjuar dëshirën dhe shpresën e të rinjve për të dashur vendin e tyre”, tha Kryemadhi. “Të gjithë ne që jemi këtu sot, kryetarët e Lëvizjes Socialiste për Integrim në gjithë Republikën e Shqipërisë, kemi një përgjegjësi të madhe për të hapur dyert e LSI-së për këdo që beson në kauzën tonë, për këdo që ndihet i braktisur, i zhgënjyer, i nëpërkëmbur, i varfëruar apo për këdo që beson që mund të kontribuojë në vendin e tij në këtë udhëkryq vendimtar për të ardhmen e vendit. Për t’ia dalë në këtë betejë që nuk është e lehtë me krimin dhe me bandat. LSI do jetë krahëhapur sidomos për mendimin intelektual, mendimin kritik të botës akademike, të profesionistëve të lirë, të ekspertëve, të trurit të vendit, të cilët duhet të angazhohen në politikë aktive, sepse ndryshe historia do t’i gjykojë ata për apatizmin e tyre. Dua ta mbyll thjesht me një fjalë siç i thonë, fjalë të urta. Djalli mbizotëron atëherë kur njerëzit e mirë heshtin dhe nuk bëjnë asgjë. Prandaj, dhe ne duhet të marrim një vendim përfundimtar për të vepruar ose më pas t’ia lënë në dorë këtij djalli që ka zaptuar çdo ditë dhe më shumë çdo territor të Shqipërisë dhe pak nga pak shpirtin e shqiptarëve”, u shpreh Kryemadhi.

Zbardhet skema e financimit të dosjes “anti-Trump” nga Hillary Clinton

Ka diçka që nuk funksionon në Maltë. Këtë e tregon vrasja e gazetares Daphne Caruana Galizia. BE nuk duhet të jetë vetëm i shqetësuar dhe i tronditur, por duhet të guxojë të ndërhyjë, mendon Bernd Riegert.
Shumë prej 400.000 banorëve të shtetit xhuxh të Maltës nuk kanë besim te politikanët e tyre, tek policia dhe te përfaqësues të tjerë të shtetit. Këtë e tregoi një manifestim proteste në fundjavë, në kujtim të gazetares investigative të vrarë Daphne Caruana Galizia. Shefi i policisë, kjo ishte njëra nga kërkesat kryesore, duhet të eleminohej. Daphne Caruana Galizia kishte vite që mbronte tezën, se Malta po zhytet në një kënetë korrupsioni dhe bashkëpunëtorësh midis mafias, politikës dhe ekonomisë. “Kudo ka gangsterë”, shkruante ajo në blogun e saj.
Se kush qendron pas atentatit me bomba, vazhdon të jetë e paqartë. Jo vetëm qytetarët e Maltës, edhe shumë politikanë të BE nuk kanë më tani besim se do të kemi një sqarim të plotë të vrasjes dhe të sfondeve të saj. Malta nuk është në gjendje ta bëjë vetë këtë, deklaroi edhe kryetari i Grupit Parlamentar të partive konservatore në Parlamentin Evropian, Manfred Weber. Prandaj vendi ka nevojë për një hetim të pavarur nga instanca evropiane. Vërtet që kryeministri i Maltës, Joseph Muscat u ka kërkuar ndihmë autoriteteve hetimore nga Holanda, Britania e Madhe dhe SHBA, por kjo nuk është e mjaftueshme për disa në Parlamentin Evropian. Të Gjelbërit kërkojnë dorëheqjen e qeverisë socialdemokrate të Muscatit. Ka shumë korrupsion.

Malta – një ishull mafioz?
Që prej pavarësisë nga Britania e Madhe në vitin 1964, në Maltë qeverisin herë Konservatorët ose Partia Laburiste. Të dyja partitë janë të lidhura ngushtë me familjet më të mëdha të Maltës. Policia, drejtësia dhe ekonomia janë të ndërthurura nga ana tjetër ngushtë përmes lidhjeve partiake dhe familjare. Suksesi ekonomik i Maltës bazohet që prej anëtarësimit në BE tek turizmi, shërbimet financiare, modelet e kursimit të taksave, kompanitë guackë dhe lojërat e fatit në internet. Këtyre do t’u shtohet në të ardhmen edhe sigurimi dhe administrimi i monedhave të internetit si Bitcoin.
Gazetarja e vrarë i ka goditur vazhdimisht strukturat mafioze në vendin e saj, Maltë. Ajo nuk vepronte me ndonjë kujdes të madh me qeverinë e opozitën kur shkruante. Si kryeministri aktual, ashtu edhe udhëheqësi aktual i opozitës e mbuluan me padi mohuese. Në blogun e saj, një nga mediumet më të lexuara në Maltë, ajo nganjëherë shkruante edhe në stil bulevardesk, pa dëshmi të mëdha kundër nepotizmit në republikën ishullore që lulëzon. Por edhe sikur të jetë e vërtetë vetëm një pjesë e kritikave të saj, do të ishte boll e keqe.
Atentati ndaj gazetares, ndaj lirisë së medieve dhe me këtë kundër thelbit të vlerave evropiane, ngre pyetjen nëse Malta është vazhdon të jetë një shtet juridik, i cili është në gjendje ta shërojë veten. Që kësaj pyetjeje t’i japësh përgjigje nga jashtë është e vështirë. Megjithatë, BE duhet të nisë të paktën një dialog formal me qeveritarët në Maltë, për të sqaruar nëse parimet bazë të shtetit juridik do të respektohen në hetime, në ndjekjen penale dhe në mbrojtjen e të drejtave bazë. Veç kësaj, BE duhet të verifikojë urgjentisht se cila është përgjegjësia që mban për modelin e biznesit të Maltës, një parajsë fiskale për mbi 70.000 firma nga e gjithë bota.

Malta, ishulli mafioz?

Ka diçka që nuk funksionon në Maltë. Këtë e tregon vrasja e gazetares Daphne Caruana Galizia. BE nuk duhet të jetë vetëm i shqetësuar dhe i tronditur, por duhet të guxojë të ndërhyjë, mendon Bernd Riegert.
Shumë prej 400.000 banorëve të shtetit xhuxh të Maltës nuk kanë besim te politikanët e tyre, tek policia dhe te përfaqësues të tjerë të shtetit. Këtë e tregoi një manifestim proteste në fundjavë, në kujtim të gazetares investigative të vrarë Daphne Caruana Galizia. Shefi i policisë, kjo ishte njëra nga kërkesat kryesore, duhet të eleminohej. Daphne Caruana Galizia kishte vite që mbronte tezën, se Malta po zhytet në një kënetë korrupsioni dhe bashkëpunëtorësh midis mafias, politikës dhe ekonomisë. “Kudo ka gangsterë”, shkruante ajo në blogun e saj.
Se kush qendron pas atentatit me bomba, vazhdon të jetë e paqartë. Jo vetëm qytetarët e Maltës, edhe shumë politikanë të BE nuk kanë më tani besim se do të kemi një sqarim të plotë të vrasjes dhe të sfondeve të saj. Malta nuk është në gjendje ta bëjë vetë këtë, deklaroi edhe kryetari i Grupit Parlamentar të partive konservatore në Parlamentin Evropian, Manfred Weber. Prandaj vendi ka nevojë për një hetim të pavarur nga instanca evropiane. Vërtet që kryeministri i Maltës, Joseph Muscat u ka kërkuar ndihmë autoriteteve hetimore nga Holanda, Britania e Madhe dhe SHBA, por kjo nuk është e mjaftueshme për disa në Parlamentin Evropian. Të Gjelbërit kërkojnë dorëheqjen e qeverisë socialdemokrate të Muscatit. Ka shumë korrupsion.

Malta – një ishull mafioz?
Që prej pavarësisë nga Britania e Madhe në vitin 1964, në Maltë qeverisin herë Konservatorët ose Partia Laburiste. Të dyja partitë janë të lidhura ngushtë me familjet më të mëdha të Maltës. Policia, drejtësia dhe ekonomia janë të ndërthurura nga ana tjetër ngushtë përmes lidhjeve partiake dhe familjare. Suksesi ekonomik i Maltës bazohet që prej anëtarësimit në BE tek turizmi, shërbimet financiare, modelet e kursimit të taksave, kompanitë guackë dhe lojërat e fatit në internet. Këtyre do t’u shtohet në të ardhmen edhe sigurimi dhe administrimi i monedhave të internetit si Bitcoin.
Gazetarja e vrarë i ka goditur vazhdimisht strukturat mafioze në vendin e saj, Maltë. Ajo nuk vepronte me ndonjë kujdes të madh me qeverinë e opozitën kur shkruante. Si kryeministri aktual, ashtu edhe udhëheqësi aktual i opozitës e mbuluan me padi mohuese. Në blogun e saj, një nga mediumet më të lexuara në Maltë, ajo nganjëherë shkruante edhe në stil bulevardesk, pa dëshmi të mëdha kundër nepotizmit në republikën ishullore që lulëzon. Por edhe sikur të jetë e vërtetë vetëm një pjesë e kritikave të saj, do të ishte boll e keqe.
Atentati ndaj gazetares, ndaj lirisë së medieve dhe me këtë kundër thelbit të vlerave evropiane, ngre pyetjen nëse Malta është vazhdon të jetë një shtet juridik, i cili është në gjendje ta shërojë veten. Që kësaj pyetjeje t’i japësh përgjigje nga jashtë është e vështirë. Megjithatë, BE duhet të nisë të paktën një dialog formal me qeveritarët në Maltë, për të sqaruar nëse parimet bazë të shtetit juridik do të respektohen në hetime, në ndjekjen penale dhe në mbrojtjen e të drejtave bazë. Veç kësaj, BE duhet të verifikojë urgjentisht se cila është përgjegjësia që mban për modelin e biznesit të Maltës, një parajsë fiskale për mbi 70.000 firma nga e gjithë bota.

Presidenti Trump, urdhër ekzekutiv për pranimin e refugjatëve

Presidenti amerikan Donald Trump ka nënshkruar një urdhër ekzekutiv që rifillon procesin e pranimit të refugjatëve në vend, por që imponon një shqyrtim më të rreptë të shtetasve të 11 vendeve që konsiderohen me rrezik të lartë për sigurinë kombëtare.
Zyrtarët refuzuan të bëjnë të ditura shtetet, por sipas agjensisë “Reuters” dhe asaj franceze të lajmeve, bëhet fjalë për të njëjtat shtete, qytetarët e të cilëve po i nënshtrohen ndërkohë masave të shqyrtimit të nivelit të lartë.
Në listën me 11 vende përfshihet Egjipti, Irani, Iraku, Libia, Mali, Koreja e Veriut, Somalia, Sudani Jugor, Sudani, Siria dhe Jemeni.
Urdhëri i lëshuar të martën është përpjekja më e fundit e zotit Trump në kuadër të fushatës së tij të premtimeve për të kufizuar numrin e refugjatëve që hyjnë në Shtetet e Bashkuara.
Që nga janari me mijëra refugjatë kanë hyrë në Shtetet e Bashkuara, pavarësisht dy urdhrave ekzekutivë të Presidentit Trump në përpjekje për të ndalur programin.