15.5 C
Tirana
E enjte, 8 Maj, 2025
type here...

Luftë mes bandave në Lushnjë, 2 të vrarë dhe 3 të plagosur

Një përplasje me armë mes bandave në Lushnjë shkaktoi dy viktima dhe tre të plagosur, njëri në gjendje të rëndë për jetën. Ngjarja e rëndë ndodhi rreth orës 18:00 të ditës së djeshme në mes të qytetit të Lushnjës, pak metra larg Komisariatit të Policisë. Ngjarja ka ndodhur në shëtitoren kryesore dhe mjaft të populluar të qytetit dhe ka shkaktuar frikë dhe panik tek qytetarët. Autorët e maskuar mësohet se, kanë qëlluar me breshëri kallashnikovi nga një automjet, që ishte në lëvizje në drejtim të të rinjve që ndodheshin në një lokal.
Si pasojë e plumbave kanë mbetur të vdekur në vend Jurgen Hoxha, 22 vjeç dhe Zamir Latifi, 23 vjeç. Të plagosur kanë mbetur edhe tre persona, njëri prej të cilëve një kalimtar i rastit dhe pronari i lokalit, i cili ndodhet në spital në gjendje të rëndë për jetën. Fillimisht u njoftua se kishte mbetur i plagosur edhe Xhulio Shkurti, nipi i ish-kreut të bandës së Lushnjës, Aldo Bare, por bëhet e ditur se ai nuk është plagosur ndonëse ka qenë shenjestra e atentatit. Xhulio Shkurti ka qenë me dy viktimat në lokal, por i ka shpëtuar atentatit.
Policia ka shkuar në vendin e ngjarjes, por efektivët sapo kanë njohur trupat e pajetë të shtrirë në tokë janë larguar me vrap. Forcat e policisë janë larguar për shkak të frikës nga bandat rivale që bëjnë ligjin në Lushnjë. Burime nga vendi i ngjarjes bënë të ditur se, dy viktimat janë lënë për rreth 30 minuta në tokë pa u afruar askush.
Dëshmitarë nga vendi i ngjarjes thanë se, personat që kanë qëlluar me breshëri automatiku nga makina në lëvizje kanë qenë të maskuar.
Burime nga grupi hetimor thanë se, kemi të bëjmë me një atentat të tipit mafioz mes bandave dhe jo me një ngjarje që mund të jetë shkaktuar nga ndonjë konflikt i çastit. Dyshimet e para për një nga autorët e krimit bien mbi Laert Haxhiun, pasi ky i fundit plagosi para disa muajsht Xhulio Shkurtin, i cili është nipi i Aldo Bares, ish-kreut të bandës së Lushnjës.
Policia bëri të ditur nëpërmjet një njoftimi për shtyp, se në atentat kanë mbetur të vdekur dy persona dhe janë plagosur dy të tjerë. “Në datën 11.10.2017 në lagjen “Loni Dhamo”, në vendin e quajtur “Ura e Përroit” Lushnjë, nga persona të paidentifikuar ende është qëlluar me armë zjarri automatik dhe si pasojë kanë ndërruar jetë 2 shtetas, ka mbetur i plagosur rëndë 1 tjetër, si dhe ka marrë dëmtim të lehtë edhe një kalimtar i rastit, i cili ndodhet në Spitalin e Lushnjës nën kujdesin e mjekëve pa probleme për jetën.
Viktimat janë shtetasit Z.L, 23 vjeç dhe J.H., 22 vjeç, banues në lagjen “Loni Dhamo”, Lushnjë. Shtetasi i plagosur rëndë është M.Xh, 26 vjeç, banues në lagjen “Loni Dhamo”, i cili po transportohet për në Tiranë. Si dhe ka marrë dëmtim të lehtë shtetasi B.T, 66 vjeç.
Gjithashtu në Sallën Operative Lushnjë ka ardhur një telefonatë se në aksin rrugor Lushnjë-Berat, po digjet një mjet. Grupi hetimor ka shkuar menjëherë ku ka gjetur në automjet tre armë zjarri automatike. Automjeti dyshohet se mund të jetë i autorëve. Është ngritur grupi hetimor, i cili po punon për zbardhjen e plotë të ngjarjes. Janë ngritur pika kontrolli në hyrje-daljet e qytetit me qëllim identifikimin dhe kapjen e autorëve të kësaj ngjarjeje”, thuhet në njoftimin e Policisë.

Kush ishte shënjestra e atentatit

Nga të dhënat paraprake mësohet se, atentati ka qenë i mirëorganizuar nga persona ende të paidentifikuar nga Policia. Sipas burimeve, shënjestër e atentatit dyshohet se ka qenë Jurgen Hoxha, nipi i njërit prej anëtarëve të bandës së Albo Bares, (i dënuar me burg përjetë), ndërsa plumbave nuk mundi t’i shpëtonte as Zamir Latifi, 23 vjeç. Bëhet e ditur se, Zamir Latifi kishte pak ditë që ishte kthyer nga Italia. Po ashtu, i plagosur rëndë mbeti edhe pronari i lokalit, Marius Xhepexhiu.
Viktimat po qëndronin pranë një lokali në lagjen “Loni Dhamo”, në vendin e quajtur Ura e Çeleve. Burimet bënë të ditur se, nga hyrja e qytetit ka ardhur një makinë ku ndodheshin dy persona me maska, njëri drejtonte makinën, ndërsa tjetri ka hapur zjarr me kallashnikov në drejtim të të rinjve. Pas atentatit, ata janë larguar me shpejtësi nga vendi i ngjarjes.

Nipi i Aldo Bares ishte plagosur edhe një vit më parë

Xhulio Shkurti, nipi i Aldo Bares, është plagosur para një viti bashkë me shokun e tij, Sajmo Xhelili në qendër të qytetit të Lushnjës. Antentati ndaj tij ndodhi pranë lagjes “Çlirimi”, vetëm 100 metra larg Komisariatit të Policisë. Dy të rinjtë u plagosën me pistoletë, njëri në këmbë, ndërsa tjetri në bark.
Policia nuk arriti të zbardhë dot arsyet e atentatit që ndodhi një vit më parë, në fund të muajt shtator. Pasditen e djeshme, një tjetër atentat ka ndodhur në qytetin e Lushnjës, ku mbetën të vdekur dy persona dhe u plagosën tre të tjerë.
Dy të rinj janë ekzekutuar në lagjen “Loni Dhamo” të Lushnjës, pas një atentati ndaj tyre. Zamir Latifi, 23 vjeç, mësohet se është njëri prej viktimave, ndërsa ende nuk është identifikuar personi tjetër. Nga hetimet e para raportohet, se dy viktimat kanë qenë pranë një lokali, kur pranë tyre ka ardhur një makinë nga e cila është qëlluar me armë zjarri.
Një nga të plagosurit është Xhulio Shkurti, nipi i Aldo Bares, ish- kapo i Bandës së Lushnjës, i cili vuan dënimin me burgim të përjetshëm në një nga burgjet e Sigurisë së Lartë. Ndërkohë, viktimat janë miq të familjes së Aldo Bares. Forca të shumta policore janë angazhuar për të kapur autorët, duke ngritur edhe postoblloqe në rrugët dalëse të qytetit.

Mjeti i përdorur në atentat gjendet i djegur

Pak momente nga ngjarja e rëndë në Lushnjë, ku u vranë me armë zjarri dy persona dhe u plagosën tre të tjerë, është gjetur i djegur automjeti që u përdor në atentat. Burime nga policia bëjnë të ditur se, jë automjet është gjetur i djegur në aksin rrugor Lushnjë-Berat, në vendin e quajtur “Çukas i Vjetër”, brenda të cilës ishin tre armë zjarri automatike të padjegura.
Sipas policisë, dyshohet se mjeti i përket autorëve të dyshuar të atentatit, të cilët i kanë vendosur flakën për të humbur gjurmët. Atentati ndodhi pranë komisariatit të qytetit, tek “Ura e Prroit”, teksa viktima janë Jurgen Hoxha dhe Zamir Latifi. Personi i plagosur është identifikuar si Xhuljo Shkurti, 26 vjeç, nipi i kapos të Bandës së Lushnjës, Aldo Bare.
Lushnja është tronditur dje nga një krim i rëndë mes dy bandave rivale. Dy të rinj janë ekzekutuar shumë pranë Komisariatit të Lushnjës, ndërsa kanë mbetur të plagosur tre persona, njëri prej të cilëve ndodhet në gjendje të rëndë në spital.

Nipi i Aldo Bares nuk rezulton i plagosur

Atentati mafioz i kryer pasditen e djeshme në qytetin e Lushnjës ku mbetën të vdekur dy të rinj dhe dy të plagosur, kishte në shënjestër Xhulio Shkurtin, nipin e Aldo Bares. Burimet e policisë bënë të ditur se, Xhulio Shkurti ishte i pranishëm në momentin kur një makinë u afrua dhe qëlloi mbi të rinjtë, por fatmirësisht shënjestra ka arritur t’u shpëtojë plumbave të atentatorëve.
Dy viktimat e kësaj masakre, Jurgen Hoxha dhe Zamir Latifi kanë lidhje me Xhulio Shkurtin. Jurgen Hoxha është kushëri me Xhulio Shkurtin, ndërsa Zamir Latifi është shok i tij.
Një vit më parë, Xhulio Shkurti, nipi i Aldo Bares, është plagosur bashkë me shokun e tij Sajmo Xhelili në qendër të qytetit të Lushnjës.
Antentati ndaj tij ndodhi pranë lagjes “Çlirimi”, vetëm 100 metra larg Komisariatit të Policisë. Dy të rinjtë u plagosën me pistoletë, njëri në këmbë, ndërsa tjetri në bark. Policia nuk arriti të zbardhë dot arsyet e atentatit që ndodhi një vit më parë, në fund të muajt shtator.

Vendi nën kontrollin e bandave

Lushnja ashtu si Elbasani ndodhet nën kontrollin e bandave që bëjnë ligjin pas marrjes së mandatit të dytë të qeverisë Rama. Qyteti i Lushnjës përjetoi orë tmerri dje në mbrëmje. Dy të vrarët dhe tre të plagosurit, (njëri prej të cilëve rëndë) janë dëshmia më e qartë e një beteje të re mes bandave rivale. Nga njëra anë janë mbështetësit e kapobandës Aldo Bare, i cili në vitin ’97 ka luajtur futboll me kokën e prerë të armikut të vet. I vrari Zamir Latifi, 22 vjeç, i afërm i Bares dhe i vrari tjetër Jurgen Hoxha, 23 vjeç, gjithashtu i afërm i tij, tregojnë se ata janë të lidhur direkt me grupimin e njohur si banda e Lushnjës.
Në fakt shënjestër e atentatit ka qenë nipi i Aldo Bares, Xhulio Shkurti, por ai shpëtoi mrekullisht. Edhe disa muaj më parë autorët kishin tentuar një atentat të ngjashëm. Flitet se bandat rivale janë në luftë me njëra-tjetrën edhe për trafikun e drogës. Policia e Lushnjës ka dijeni për bandat që bëjnë ligjin në qytet, por nuk guxojnë t’i godasin. Ky fakt tregon se bandat kanë mbështetje nga lart.
Krimi ka terrorizuar qytetin, pasi kalimtarët janë zhdukur me shpejtësi pas policisë që ka vrapuar e para të largohet nga vendi i krimit, dyshohet të jetë kryer nga një grupim rival tejet i njohur në shkallë vendi. “Ata që goditën dyshohet që janë një bandë po aq e rrezikshme gjë që mund të çojë në një përshkallëzim të rrezikshëm të situatës në qytet”, tha një burim i policisë.
Pikërisht kjo goditje e re tregon se, grupet kriminale kanë dalë nga kontrolli. Fakti që policia ia mbathi nga sytë këmbët është treguesi më i fortë se rendi nuk varet më nga forcat e rendit, por bandat që bëjnë ligjin në qytetet kryesore të vendit.

R.POLISI

Masakra në Butrint, si qeveria ja fshehu UNESCO-s ndërtimin

Ministrja e Kulturës, Mirela Kumbaro e ka patur të vështirë përballjen dje në Komisionin e Medias teksa ishte thirrur për të dhënë shpjegime mbi skandalin që po ndodh brenda mureve të lashta të Butrintit, ku një ndërtim i jashtëligjshëm po ngrihet në favor të klientelës pranë qeverisë.
Në mënyrë të paturpshme, Kumbaro ka pranuar se UNESCO-n nuk e ka pyetur për çdo projekt, ndërsa për çështjen konkrete të punimeve të brendësi të parkut i është drejtuar UNESCO-s për marrje mendimi, pasi problemi është bërë publik.
UNESCO nuk aprovon projekte në sitet arkeologjike në të gjithë botën. Nëse UNESCO ka pyetje bën, nëse nuk ka pyetje s’bën. Komunikuam drejtpërdrejt me zyrën e UNESCO në Paris. Ne nuk kemi detyrim t’i dërgojmë UNESCO-s për çdo projekt. Raporti i është dërguar UNESCO-s, ia kemi dërguar edhe me email në anglisht pas publikimit të debatit”, tha Kumbaro.
Drejtuesja e komisionit, deputetja e PD, Albana Vokshi i kërkoi Kumbaros të ndërpresë menjëherë punimet. Vokshi tha gjithashtu se, Kumbaro nuk i ka vënë në dispozicion Komisionit të Medias komunikimin e Ministrisë së Kulturës me UNESCO-n.
Ndërkohë, kundër Kumbaros për atë që po ndodh në Butrint është rreshtuar edhe deputeti i PS në Sarandë, Alket Hyseni. Ai tha se ka një shqetësim real dhe të drejtë të qytetarëve për ndërtimin brenda Parkut të Butrintit. “Kjo është një çështje sensitive, prek interesin e qytetarëve”, tha Hyseni.
Debate në komision pati edhe për pengimin e mediave që të futeshin në Parkun e Butrintit. Kumbaro tha se, për filmimin e pasurive kulturore duhet leje, ndërsa Vokshi i kujtoi ministres se gazetari nuk ka pasur kamera me vete. Ajo i kërkoi ministres t’i kërkojë ndjesë publike gazetarit dhe një televizioni.
Gjatë mbledhjes së Komisionit të Edukimit dhe Mjeteve të Informimit Publik, kryetarja Albana Vokshi i kërkoi llogari ministres së Kulturës, Mirela Kumbaro nëse kishte marrë leje nga UNESCO, por ministrja tha se Organizata e OKB-së për Trashëgiminë Kulturore nuk jep leje të tilla.

Debatet në Komision

Vokshi: Llaç, tulla, beton. 400 metra katror.
Kumbaro: Më lini ta shpjegoj.
Vokshi: Më shpjego llaçin, tullën, se ligji nuk e lejon. Në zonat Arkeologjike A, është e ndaluar çdo lloj ndërhyrje me karakter ndërtimor. A është karakter ndërtimor?
Kumbaro: Jo! E gjitha ajo platformë me atë pjesë të vogël të telit me beton të varfëruar dhe me pjesën e drurit mund të zhvendoset në çdo moment dhe po kjo është e lejuar nga ligji. Ajo që ligji ndalon është ndërtimi i objekteve të reja, është gërmimi dhe ndryshimi i peizazhit.
Vokshi: E keni marrë lejen në UNESCO? Se një herë thatë po dhe një herë thatë jo. Ju ka dhënë aprovimin për këto gërmime?
Kumbaro: Më lejoni t’u shpjegoj këto dy gjëra. E para, nuk ka gërmime. E dyta, çfarë është UNESCO? UNESCO nuk jep leje për ndërtime të tilla.
Albana Vokshi: Kumbaro s’na ka sjellë komunikimin me UNESCO-n. Ndërprisni tani punimet dhe vijojmë dëgjesën për atë që po ndodh në Butrint.
Luçiano Boçi: Të ndërprisni menjëherë punimet dhe seancën dëgjimore e zhvillojmë edhe në një mbledhje tjetër, kur ju të jeni gati.
Alket Hyseni: Kjo është një çështje sensitive, prek interesin e qytetarëve.
Vokshi-Kumbaros: Nuk lejuat gazetarin e “Report Tv” të futej në Parkun e Butrintit.
Mirela Kumbaro: Ka pasur një incident me gazetarin e “Report Tv”. Për filmimin dhe fotografimin e pasurive kulturore, të kërkohet leja e autoritetit që e administron. Ne kemi dhënë pafund leje nga BBC, CNN e deri te më të vegjëlit.
Albana Vokshi: Gazetari nuk ka pasur kamera. Sot ju duhet t’i kërkonit ndjesë gazetarit dhe medias.
Mireal Kumbaro: S’kam asnjë lloj shqetësimi për këtë gjë.
Albana Vokshi: Ky është rast i paprecedentë.
Fidel Ylli: Problemi është i ndjeshëm edhe për ne. Nëse ka shkelur ligjin nuk ka ku shkon as ministri e askush. Nëse ligji është shkelur unë do jem në krahun e asaj pjese që është për informimin publik.
Ministrja Mirela Kumbaro ka raportuar sot në seancën dëgjimore për ndërtimin në Butrint. Gjatë seancës, deputetët e opozitës kanë kërkuar nga ministrja Kumbaro të japë sqarime për ndërtimet që po kryhen në Butrint. Ministrja Kumbaro tha se nuk është shkelur ligji për trashëgiminë kulturore, ndërsa sipas saj bëhet fjalë për një ndërtesë, objekt ekzistues që do shërbejë si pikë qëndrimi për turistët. Ndërkohë deputeti i PS, Fidel Ylli, i ka kërkuar kolegëve që mos ta kthejnë në shoë mediatik.
Vokshi: Shoh se nuk keni tërheqje as regres nga ajo që keni bërë dje.
Kumbaro (Bën përmbledhje të VKM-ve dhe vendimeve të marrë nga Ministria e Kulturës ndër vite)
Vokshi: Nuk kemi nevojë për histori
Kumbaro: Më keni kërkuar kuadrin ligjor. Duroni se po vij te përgjigjet konkrete
Vokshi: Dilni te Butrinti te projekti konkret.
Kumbaro: Mund të rijetëzohen po të mos të ndryshojnë funksion, pra në zbatim të legjislacionit, kemi hartuar një dokument për të arritur politikat institucionale.
Gjatë mbledhjes, kryetarja e komisionit, Albana Vokshi, kërkoi ndërprerjen e puimeveve, ndërsa shprehu shqetësimin për projektin. Ajo theksoi se Ministria e Kulturës nuk ka lejuar as median në zonë, duke mos lejuar transparencë.
Vokshi: Informacioni është i mangët. Të gjitha pikëpyetjet nuk marrin përgjigje shterruese, duke na sqaruar pse nuk ka komunikim me UNESCO-n, pasi Butrinti që nga viti 1992, për vetë vlerat kulturore dhe trashëgimore që përmban, ka vetëm një aneksë, por asnjë lloj komunikimi që Ministria mund të bëjë punime në Butrint. Për sa kohë gjërat mbeten të pasqaruara deri në fund, ju duhet të kërkoni ndërprerjen e punimeve tani për aq kohë sa të marrë informim i plotë i publikut.
Për të gjitha ato çështje që nuk do të marrin përgjigje mund ta thërrasim ministren në një rast të dytë. Është identiteti kombëtar në pikëpyetje. Është një trashëgimi botërore. I gjithë procesi është bërë në mënyrë jo transparente. Nëse ju pengoni mediat që të investigojnë të gjitha këto, ngrenë hije dyshimi në atë që ju e keni lejuar dhe disa profesionistë e quajnë krim.

Më pak nxënës, më pak shkolla, Shqipëria po rrudhet nga viti në vit

Numri i nxënësve nëpër shkollat nëntëvjeçare dhe të mesme në Shqipëri po bie në mënyrë drastike nga viti në vit si pasojë e rënies së lindshmërisë. Në shumë zona shkollat po mbyllen, ndërsa popullsia e Shqipërisë po tkurret me ritme të pabesueshme.
Në vitin arsimor 2012-2013, në Shqipëri numëroheshin 1,472 shkolla nëntëvjeçare me 25,363 mësues. Katër vjet më vonë, në vitin arsimor 2016-2017, numri i shkollave ka rënë në 1,370 ndërsa numri i mësuesve ka rënë në 24,866. Shifrat e publikuara nga Instituti i Statistikave në raportin Vjetari Statistikor Rajonal, tregojnë një Shqipëri me popullsi që tkurret me disa mijëra vetë në vit, por nëse shihen statistikat e lindjeve dhe të nxënësve më vete, vërehet se rënia e popullsisë pritet të jetë shumë më drastike në vitet dhe dekadat e ardhshme. Statistikat në seksionin e Arsimit në këtë publikim të INSTAT tregojnë se gjatë katër viteve të fundit janë mbyllur gjithsej 102 shkolla nëntëvjeçare, ose mesatarisht 25 shkolla në vit.
Rënia e numrit të shkollave, dhe rrjedhimisht të mësuesve, është në fakt pasojë dhe jo shkak. Shkaku është rënia dramatike e numrit të lindjeve dhe numrit të nxënësve. Numri i lindjeve shënoi kuotën më të ulët në një shekull në vitin 2016, në më pak se 32 mijë. Katër vjet më parë, në vitin 2012, numri i lindjeve pati qenë 35 mijë, ndërsa njëzet vjet më parë, në vitin 1996, qe 68 mijë.
Në vitin 2012, në shkollat nëntëvjeçare shqiptare kishte 391 mijë fëmijë, ndërsa sot ka 328 mijë. Brenda katër vitesh, numri i fëmijëve ka rënë me mbi 63 mijë vetë ose 15 mijë vetë në vit. Rënia kaq e shpejtë e numrit të nxënësve nuk shpjegohet dot vetëm me rënien e lindjeve. Nëse shohim pas në kohë, numri i lindjeve ka rënë me mesatarisht me 2 mijë në vit, ndërsa numri i nxënësve duket se ka rënë me ritëm shumë më të lartë se sa numri i lindjeve. Për rrjedhojë, emigrimi mund të jetë shkaku tjetër i rëndësishëm i rënies së numrit të nxënësve.
Numri i shkollave të mesme dhe i nxënësve në këto shkolla ka rënë gjithashtu, ndërsa numri i mësuesve është rritur. Në vitin 2012, në Shqipëri kishte 511 shkolla të mesme, ndërsa aktualisht ka 504. Numri i nxënësve në këto shkolla ka rënë nga 154 mijë në në 127 mijë. Numri i mësuesve qe më 2012, 8610 ndërsa është sot 9042.
Të gjitha qarqet e vendit kanë njohur rënie të numrit të nxënësve si në shkollat nëntëvjeçare ashtu edhe në shkollat e mesme. Rënia në numrin e nxënësve vërehet edhe në qarqet Tiranë e Durrës, dy qarqet për të cilat, vlerësimet e INSTAT flasin për rritje të popullsisë si pasojë e migrimit të brendshëm dhe jo rënie. Reporter.al

Italiani në Prokurori: Fola me Edi Ramën për tenderin e TAP!

Me ose pa dijeninë e tij, Edi Rama është përfshirë në skandalin e mashtrimit të një shtetasi italian nga Eduart Ndocaj, ish- deputeti socialist i Lezhës.
Burime nga Policia e Lezhës për Lapsi.al thanë se, biznesmeni italian e ka takuar Eduart Ndocajn në Milano, gjatë kohës që ky ishte deputet. Në bisedën që kanë bërë në Milano, “kaubojsi” i premton italianit se do ta ndihmonte, që ai të fitojë tenderin për shtrimin e tubave të gazsjellësit TAP. Por për këtë “nder”, Ndocaj kërkoi 50 mijë euro. Italiani tregon se ka paguar dy herë nga 25 mijë euro, por një tender i tillë nuk u zhvillua kurrë. Pasi priti t’i kthehen parate, bëri kallëzim në Prokurori për Eduart Ndocajn.
Burime nga Policia e Lezhës thanë për Lapsi.al se, Ndocaj ka arritur t’i sigurojë biznesmenit italian edhe një takim me kryeministrin Edi Ramën. Nuk dihet kur dhe ku është zhvilluar takimi, por italiani e ka hapur bisedën e tenderit të tubave të TAP edhe me Edi Ramën.
Duke qenë se kishte paguar paratë tek Eduart Ndocaj, italiani nuk ka pasur komplekse të flasë për një aferë korruptive edhe me kryeministrin e Shqipërisë, Edi Ramën. Nuk dihet nëse Rama është habitur nga biseda apo nëse kishte dijeni paraprakisht për premtimet e Eduart Ndocajt, por sipas deklarimit të biznesmenit në Prokurori, Edi Rama i ka thënë që për këtë çështje të takohet me ministrin e Energjisë, Damian Gjiknuri.
Eduart Ndocaj u bë deputet i Partisë Socialiste, pasi shpenzoi gati 500 mijë euro në fushatë. Këtë e ka pranuar vetë në një intervistë në televizion. 500 mijë eurot që investoi për Rilindjen e Lezhës, në një formë ose tjetër, biznesmeni Eduart Ndocaj duhej t’i rifitonte. A e dinte kryeministri përse po e takonte biznesmenin italian? Apo Ndocaj e mashtroi edhe shefin, njësoj si italianin?
Afera sapo ka shpërthyer dhe ngre shumë pikëpyetje. I takon kryeministrit, Edi Rama të sqarojë çështjen dhe nëse mundet, të dalë nga kazani, ku e ka futur “Kaubojsi”.
Ish-deputeti i Kuvendit të Shqipërisë, Eduard Ndocaj është ndaluar mbrëmjen e së martës nga policia, pasi ndaj tij ka ngritur kallëzim një shtetas italian dy ditë më parë. Italiani ka bërë denoncim në Policinë e Lezhës, duke deklaruar se, Eduard Ndocaj i ka vjedhur një shumë të konsiderueshme eurosh nëpërmjet mashtrimit në Itali. Paraprakisht flitet se bëhet fjalë për një shumë prej 78 mijë eurosh, përballë një tenderi që Ndocaj i ka premtuar italianit, identiteti i të cilit nuk bëhet i ditur, për shtrimin e një gazsjellësi në Shqipëri. Menjëherë pas këtij njoftimi, Ndocaj është ndaluar nga Policia në pikën kufitare të Portit të Durrësit më 9 tetor, ndërsa rezultonte i shpallur në kërkim prej datës 7 tetor. Policia e Lezhës ka kryer veprimet në komisariat me ish-deputetin, dhe në përfundim të verifikimeve, është vendosur që Ndocaj të hetohet në gjendje të lirë, dhe dosja me materialet proceduriale në ngarkim të tij të kalojë për hetim të mëtejshëm në Prokurori. “Më datë 09.10.2017, në PKK Port, Durrës, u kap shtetasi në kërkim E.N, vjeç 42, banues në Manati Lezhë, pasi dyshohet se nëpërmjet mashtrimit në Itali, i ka vjedhur një shtetasi italian një shumë eurosh. Në përfundim të veprimeve të kryera nga D.V.P Lezhë ndaj shtetasit E.N u referuan materialet në Prokurori dhe ndiqet në gjendje të lirë për veprën penale parashikuar nga neni 143/2 i Kodit Penal”. thuhet në njoftimin e Policisë.

Kush është Carles Puidgemont?

Emri: Carles Puidgemont
Shtetësia: Spanjolle
Ditëlindja: 29 dhjetor 1962
Roli: President i Generalitat de Catalunya

Carles Puigdemont i Casamajó është Presidenti në fuqi i Katalonjës nga 12 janari i vitit 2016. Emri i tij është ngjitur në faqet e para e kronikave ndërkombëtare midis fundit të shtatorit dhe fillimit të tetorit 2017, periudhë në të cilën në Spanjë janë intensifikuar tensionet dhe polemikat në pritje të referendumit për pavarësinë e Katalonjës, kjo e fundit e njohur si rajoni më i begatë dhe më i industrializuar i vendit iberik.
Puigdemont ka studiuar për Filologji Katalanse pranë Kolegjit Universitar të Zhironës dhe ka avancuar një karrierë diskrete gazetareske, e konsumuar fillimisht pranë gazetës “El Punt”, ku u bë kryeredaktor. Presidenti katalanas ka qenë edhe drejtor i Agjencisë Katalanase të Komunikimit (ACN) dhe drejtor i Përgjithshëm i “CataloniaToday”, një e përditshme katalanase në gjuhën angleze që ka kontribuar në shpërndarjen në rajon.
Puigdemont është impenjuar aktivisht në politikë nga nëntori i vitit 2006, moment në të cilin është zgjedhur si deputet i Parlamentit të Katalonjës. Si anëtar i Parlamentit katalanas, ai ka kryesuar Komisionin për Kulturën dhe Gjuhën Katalanase dhe ka qenë anëtar i Komisionit të Veprimit të Jashtëm dhe i Bashkimi Europian, i Politikës Rinore dhe i Departamentit të Arsimit.
Në vitin 2007, Puigdemont ka garuar në zgjedhjet lokale të Zhironës si kandidat i “Convergenza e Unione”, por nuk ka arritur suksesin e dëshiruar dhe ka mbetur në opozitë. Megjithatë, në zgjedhjet e mëpasme lokale, në vitin 2011, ka arritur që të thyejë hegjemoninë e Partisë së Socialistëve të Katalonjës që zgjaste prej më shumë se 30 vjetësh dhe të zgjidhet kryebashkiak, post i mbajtur në vijim të zgjedhjeve të vitit 2015.
Gjatë mandatit të tij ka qenë zëvendëspresident i Shoqatës së Komunave (ACM), anëtar i Komitetit Ekzekutiv të Shoqatës së Komunave për Pavarësinë (AMI) dhe President i “Komisionit të Monumenteve Historiko–Kulturore” të Federatës Spanjolle të Komunave dhe Provincave (FEMP).
Puigdemont ka dhënë dorëheqjen nga posti i kryebashkiakut në janarin e 2016 për të mbuluar rolin e Presidentit të Katalonjës. Pavarësisht përkushtimit të tij të plotë ndaj politikës, komunikimi vazhdon që të jetë një aktivitet që ai kërkon ta lidhë me përgjegjësitë publike. Presidenti katalanas ndjek me vëmendje evolucionin e sektorit të komunikimit, duke rezultuar veçanërisht i interesuar ndaj ndryshimeve kulturore, sociale dhe teknologjike që ndodhin në fushën e sipërpërmendur.
Puigdemont rezulton sidomos shumë i interesuar ndaj komunikimit lidhur me projeksionin ndërkombëtar të Katalonjës, duke ju përkushtuar kësaj tematike qysh nga fundi i viteve ‘80. Në vitin 1994 ka botuar librin “Cata … què? … Katalonja e parë nga shtypi ndërkombëtar” (Shtëpia botuese “La Campana”, Barcelonë).
Në vijim të polemikave që kanë pasuar referendumin për pavarësinë e Katalonjës dhe pozicionimit të ashpër të Mbretit të Spanjës Filipi i VI-të, që ka akuzuar autoritetet katalanase për pandershmëri kundrejt Spanjës dhe se ka prishur paktin kushtetues e demokratik me referendumin, Presidenti katalanas ka pohuar se: “Mbreti ka bërë një diskutim të mbështetur mbi politikën e qeverisë Rajoy, e cila ka qenë katastrofike për Katalonjën, dhe ka injoruar qëllimisht miliona katalanasit që nuk mendojnë si ai. Po i drejtohem drejtpërsëdrejti Madhërisë së Tij në gjuhën që kupton, njeh dhe flet: Jo. Me pozicionin tuaj Ju keni zhgënjyer shumë katalanas që ju çmonin: njerëz që shpresonin nga Ju një ton tjetër dhe një apel ndaj dialogut dhe mirëkuptimit”.

Bombardues të rëndë supersonikë, raketa ndaj gadishullit korean

Ndërsa Presidenti Donald Trump shqyrton veprime të mundshme ushtarake ndaj Koresë së Veriut, ushtria amerikane demonstroi forcën që mund të shihej qartë nga Koreja e Veriut.
Bombardues të rëndë supersonikë amerikanë ju bashkuan avionëve luftarakë japonezë dhe koreanojugorë, në një demonstrim force gjatë një manovre ushtarake, ku u qëllua me raketa në brigjet lindore edhe perëndimore të gadishullit korean.
Manovrat u zhvilluan, ndërsa Presidenti Trump u takua me këshilltarët e tij, si dhe pati një takim me ish-Sekretarin e Shtetit Henry Kissinger. Gjatë takimit, Presidenti Trump foli për një qëndrim të ri ndaj Koresë së Veriut.
Këto komente të zotit Trump vijnë pas disa javë tensionesh dhe replikash me udhëheqësin koreanoverior. Presidenti madje kërcënoi se “do ta shkatërronte plotësisht” Korenë e Veriut, në se do të ishte e nevojshme për të mbrojtur Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e tyre, në rastin e një sulmi nga Pheniani.
Koreja e Veriut ka kryer një numër provash bërthamore dhe me raketa, përfshirë kalimin e raketave mbi Japoni.
Diplomatë të lartë amerikanë, japonezë dhe koreanojugorë kanë në plan të takohen më 18 tetor në Seul, për të diskutuar mbi kërcënimet e vazhdueshme bërthamore të Koresë së Veriut.

Ofensiva ekonomike e Erdoganit në Serbi

Nemanja Rujevic

Xhaketa blu të errët dhe me kuadrata, duket se kjo veshje u solli fat dy burrave të fuqishëm të shtetit në prill. Me këtë veshje Aleksandar Vuçiç mori votën në zgjedhjet presidenciale në Serbi, të cilat në fakt ai i fitoi qysh në raundin e parë. Me të njëjtën veshje u shfaq edhe homologu i tij, Taip Erdogan në qendrën e votimit, kur ia doli të aplikojë sistemin presidencial përmes referendumit. Eshtë një copë simbolike e veshjes, që i bën dy të fuqishmit të duken modernë. Komuniteti serb i Twitter-it madje ka gjetur edhe një nofkë për këtë: xhaketa e diktatorëve.
Por, Erdoganin dhe Vuçiçin i bashkon më shumë se sa vetëm stili. Ndonëse për shkak të madhësisë së vendeve të tyre, ata luajnë në kategori të ndryshme, që të dy preferojnë pushtetin absolut si dhe nënçmimin e opozitës dhe të mediave kritike. Ata preferojnë të inskenohen si shpëtimtarë, që pa u lodhur punojnë për popullin për vende pune dhe zhvillim.
Pikërisht kjo synohet nga Erdogan i shoqëruar nga delegacioni i tij me investitorë i përbërë nga 150 bosë të ekonomisë viziton Beogradin. Nuk është e pazakontë për Erdoganin të udhëtojë i shoqëruar nga një delegacion investitorësh. Por për qeverinë serbe ky është një event, me të cilin ajo synontë fitojë pikë në popull. Mesazhi është: paratë po vijnë me thasë.

…e të gjithë janë të kënaqur

Arsyeja ekonomike e qeverisë turke harmonizohet lehtë me atë serbe, thonë ekonomistët. Fjala magjike në Ankara është eksport. Vetëm nëse rritet edhe më tej eksporti, mund të arrihet rritja e premtuar çdo vit me 5,5 për qind. Ballkani Perëndimor ofron mjaft forca të lira pune për investitorët turq si dhe lehtësi për aksesin në tregun e BE-së. “Praktikisht tani procesi i bisedimeve të anëtarësimit BE-Turqi është i vdekur. Ndaj është një avantazh deçiziv, nëse ndërmarrjet turke prodhojnë në vende, që janë më pranë BE-së e madje edhe brenda unionit”, mendon ekonomisti nga Stambolli dhe analisti politik Atilla Yeşilada.
Vuçiç në të kundërt i var shpresat tek paratë dhe vendet e reja të punës, ai është madje i gatshëm për këtë, që t’u paguajë investitorëve rreth 10.000 euro subvencion për çdo vend pune. Sundimtari i vetëm serb vazhdimisht deklaron, se do të jetë numri 1 europian për zhvillimin ekonomik. Por deri tani shifrat janë asgjësuese për të. Në tre vitet e fundit me një rritje 1,6 për qind vendi ishte i fundit në rajon (Mali i Zi me 7,7%, Kosova me 9,1% dhe Maqedonia me 10,2%). Paga mesatare me më pak se 400 € në muaj është ndër më të ulëtat në Europë.
Megjithatë paratë turke kryesisht do të derdhen në të ashtuquajturën industri me vlerë të pakët shtesë, pra atje ku ka nevojë më shumë për forca të thjeshta pune e jo për inovacion, thotë Yeşilada. Qysh tani më shumë se 1.000 punëtorë në Serbi prodhojnë pantallona Jeans të lira për firmat turke, dhe sipas qeverisë serbe kjo shifër do të rritet në 3.000. Përveç kësaj në opinionin serb përfliten edhe interesat turke ndaj industrisë së drurit dhe të qumështit. Kjo do të ishte me avantazh për të dyja palët: “Në të tilla degë në vendet e Ballkanit mund të arrihet menjëherë hopi ekonomik dhe njëkohësisht kjo shërben si bazë për ekonominë turke të eksportit”, thotë Yeşilada për DW.

Ëndrra neo-osmane
“Invazioni i biznesit: turqit sërish pushtojnë Serbinë”, kështu e titullonte gazeta bulevardeske “Blic” vitin e kaluar një artikull të saj, duke aluduar për sundimin pesëqindvjeçar të Perandorisë Osmane në Serbi. Por kjo hiperbolë kuptohet që aktualisht kishte konotacion pozitiv. Biljana Stepanoviç do të preferonte të ishte më realiste, sepse deri tani investimet turke në rajon kanë qenë të moderuara, thotë kryeredaktorja e revistës ekonomike të Beogradit “Nova ekonomija”.
Eksporti drejt gjashtë vendeve të Ballkanit Perëndimor, që ndodhen në sallonin e pritjes të BE-së për anëtarësim (Serbia, Shqipëria, Bosnjë-Hercegovina, Kosova, Maqedonia, Mali i Zi) me gjithsej 20 milionë banorë, ka një volum vjetor nën dy miliardë dollarë amerikanë. Më shumë produkte prodhuesit turq i shesin në Azerbajxhan apo Izrael, të dy vende këto me më pak se 10 milionë banorë. Ndaj thekson Stepanoviç, duhet pritur një herë, të shihet, se sa seriozisht e kanë turqit.
Shumë vëzhgues megjithatë hamendësojnë, se Turqia nuk synon vetëm ekonominë në Ballkan. Qysh tani, kryesisht në vendet me shumicë myslimane si në Bosnje-Hercegovinë apo Shqipëri financohen xhami, shkolla e organizata humanitare. “Ne kemi të bëjme edhe me neo-osmanizmin. Turqit jetojnë me iluzionin, se ish-kolonitë po i presin ata me krahë hapur”, thotë Atilla Yeşilada. Në fakt, nuk është kështu, megjithatë turqit kanë arsye të forta që të jenë të interesuar edhe politikisht për këtë rajon. Nga njëra anë duhet stabilitet në këtë pjesë të fqinjësisë, nga ana tjetër edhe pse “qeveria e AKP-së beson – gjë që për mua është gabim – se për një periudhë afatmesme BE-ja do të jetë më shumë rivale se sa partnere”, thotë Atilla Yeşilada.

A janë vërtetë miq Putin dhe Erdogan?

Turqia është anëtare e NATO-s. Që megjithë këtë ajo blen armë ruse, kjo është më se e pazakontë. A po përvijohet një miqësi e re midis Ankarasë dhe Moskës?
Të dy e ndiejnë veten se i kanë trajtuar në mënyrë të padrejtë. Me të dy Perëndimi sillet rregullisht ftohtë. Të dyve u pëlqen që të paraqiten si burra të fortë dhe në publik e quajnë veten “miq”. Ata kanë shumë të përbashkëta, Presidenti i Rusisë dhe i Turqisë.
Javët e fundit u shtuan shenjat, se Vladimir Putini dhe Rexhep Tayyip Erdogani mund të lidhin një partneritet: tregtia e tyre bilaterale po rritet, ushtarakët dhe shërbimet e tyre të fshehta bashkëpunojnë në Siri. Njëkohësisht, ata zhvillojnë luftën e vet përkatëse diplomatike me BE dhe me SHBA: Uashingtoni dhe Ankaraja nuk i japin viza palës tjetër. Turqia burgos gazetarë gjermanë dhe veprimtarë të të drejtave të njeriut dhe injoron si protestat nga Berlini, ashtu edhe të drejtën në fuqi. Ushtarë të mbështetur nga Moska luftojnë në Lindje të Ukrainës. Kremlini as nuk pranon të flasë për aneksimin, por kërkon heqjen e sanksioneve perëndimore.

Armiku i armikut tim është miku im?
Meqenëse Putini dhe Erdogani kanë – për t’u shprehur në mënyrë të sjellshme – probleme me Perëndimin dhe me të drejtën ndërkombëtare, çfarë mund të ishte më afër mendsh, se lidhja e një aleance të përbashkët? Për t’ua treguar tamam vendin partnerëve të NATO-s, që bëjnë si të ditur, Erdogani madje vendosi të blejë sistem antiraketor rus – megjithë protestat e Uashingtonit dhe të Brukselit.
Por çfarë i solli Erdoganit zemërimi i manifestuar publikisht, revoltimi i ekspozuar kundër Perëndimit ose miqësia e supozuar me Rusinë? Asgjë. Politikanët e politikës së jashtme, qoftë në Berlin, qoftë në Uashington tregohen të paimpresionuar nga kërcënimet e Erdoganit se në njëfarë mënyre, ai mund të kalojë në anën tjetër, me marrëdhënie më të mira me Rusinë. Ata besojnë se Erdogani do të qetësohet herët a vonë dhe do t’i vërë interesat e vendit mbi egon e tij.
Sepse, edhe sikur marrëdhëniet me Rusinë të bëhen edhe më të ngushta: ekonomikisht, Turqia nuk mund të fitojë në Moskë as një të dhjetën e asaj që mund të humbasë në Perëndim. Bursa i ndëshkoi menjëherë ashpër manovrat e kthesës në politikën e jashtme të Erdoganit. Rritja ekonomike turke ka kohë që financohet, duke shtypur para të reja. Që kur shumë turistë perëndimorë i rrinë larg Turqisë, në pazarin e famshëm të Stambollit mbyllet një stendë pas tjetrës.
Një pamje e ngjashme në Moskë. Edhe nëse ekonomia gjermane po investon atje sërish më fort: tregtia bilaterale është tepër larg nivelit të 2014-ës. Sanksionet kanë efekt.

Koha punon për Perëndimin
Në mundjen me Rusinë dhe Turqinë, koha është në anën e Perëndimit. Sepse edhe kaq i ngushtë nuk është partneriteti midis Rusisë dhe Turqisë. Përkundrazi. Moska është e zhgënjyer, sepse gjatë vizitës së tij në Kiev, Erdogani e quajti Krimenë pjesë të Ukrainës. E sigurtë është: sistemin antiraketor rus Erdogani tani e porositi, por deri tani ka paguar vetëm një pagesë paraprake. Kjo marrëveshje mund të përfundojë edhe pa sukses.
Sepse, Presidenti turk e shtrëngon edhe më tej grushtin në xhep, që Rusia ndalon edhe më tej importin e domateve turke dhe të produkteve të tjera. Interesa të kundërta të dyja palët ndjekin edhe në Siri: Moska mbështet Presidentin Assad, Ankaraja kërkon ta rrëzojë. Dikur, Assadi dhe Erdogani qenë miqtë më të mirë, madje i kalonin bashkë edhe pushimet me familjet e tyre. Por që atëherë ka kaluar shumë kohë. Siç venë punët me miqësitë politike.

Merkeli dhe Macroni apel për diversitetin kulturor

Në hapje të Panairit të librit në Frankfurt, Emmanuel Macron dhe Angela Merkel premtuan se do të nxisin këmbimet kulturore dhe unitetin evropian.
“Sa më e varfër do të ishte Gjermania pa ndikimin e kulturës franceze, dhe sa më e varfër do të ishte Franca pa gjermanët?” Kancelarja gjermane, Angela Merkel e shtroi këtë pyetje në hapje të Panairit të Librit në Frankfurt, të martën në mbrëmje.
Ajo u bëri jehonë e fjalëve të folura nga Presidenti francez, Emmanuel Macron, më herët në mbrëmje, që tha se “identiteti i gjuhës jeton përmes konfrontimit me gjuhë të tjera”. Franca është këtë vit e ftuara e nderit në Panairin e Librit të Frankfurtit, në panairin më të madh të librit në botë. Kjo është hera e dytë për Francën. 28 vjet më parë, kur Franca luajti një rol të rëndësishëm në panair, Evropa qe modeste dhe e ndarë, Muri i Berlinit ende nuk qe rrëzuar. Këtë e kujtoi Kancelarja Merkel, kur me goditjen e çekanit e hapi Panairin.
Merkeli theksoi më tej rëndësinë e bashkëpunimit gjermano-francez për Evropën, duke theksuar solidaritetin dhe miqësinë midis të dyja vendeve, që forcohet dhe përmes letërsisë. “Autorët mund të jenë krijues idesh dhe ndërtues urash”, tha ajo.
Kancelarja gjermane përmendi më tej “shkëmbimin kulturor” tradicional midis Gjermanisë dhe Francës, duke përmendur Hugenotët që erdhën në Berlin dhe faktin që poeti gjerman, Heinrich Heine jetonte më të shumtën e kohës në Paris.

Librat si armë
Në fjalën e tij, Presidenti francez Emmanuel Macron kundërshtoi populizmin në rritje dhe nacionalizmin në Evropë. Macroni foli për fuqinë bashkuese të letërsisë. “Ne luftojmë për librat tanë dhe për kulturën”, tha ai. “Pa kulturë, nuk ka Evropë. Librat janë arma më e mirë”, shtoi ai. “Asgjë nuk është më efektive se sa libri. Është gjëja më e vlefshme që kemi në botë”.
Presidenti francez me njohuri filozofike hoqi një hark të gjerë në histori, pas deri te Johann Wolfgang von Goethe dhe përkthyesi i tij tepër i ri francez, dhe theksoi miqësinë midis fqinjëve Gjermani dhe Francë. “Gjuha bëhet më e fortë, kur pranon botë përfytyrimi nga kultura të tjera”, tha ai në fjalën e tij prej gjysmë ore.
Duke theksuar rëndësinë e fjalës së shtypur, Macroni dhe Merkeli shtypën faqen e parë të Deklaratës Universale të të Drejtave të Njeriut me një shtypshkronjë replikë të Gutenbergut, që u shpik rreth 600 vjet më parë në Mainz, pranë Frankfurtit. Kancelarja gjermane tha se na “nevojiten impulset intelektuale dhe krijuese që vijnë nga letërsia në të gjitha situatat”. “Një libër na fton të ëndërrojmë dhe na zgjeron horizontin”.
Merkeli e falenderoi Macronin, që në veprimet e para të tij pas marrjes së mandatit ai rihapi sërish në Francë gjimnazet bilinguale. Edhe kancelarja Merkel e hodhi vështrimin pas në histori dhe kujtoi Konrad Adenauerin, ish-kancelarin gjerman, i cili e quajti solidaritetin dhe miqësinë midis Gjermanisë dhe Francës si parakusht për një Evropë në paqe.
Macroni tha se të rinjtë duhet të jenë të lirë që të qarkullojnë midis vendeve dhe gjuhëve, se duhet të ekzistojnë universitete evropiane, të cilat të përpiqen të riafirmojnë Evropën mbi bazën e gjuhëve të ndryshme.
Për temën e unitetit evropian, të kërcënuar nga Brexit-i dhe forcimi i partive euroskeptike të djathta si Alternativa për Gjermaninë, Merkeli e mbylli fjalën e hapjes të panairit me fjalët: “Çdo autor i panairit kontribuon për ta bërë Evropën më të fortë”.

SHBA, qëndrim të ri ndaj Koresë së Veriut

Ndërsa Presidenti Donald Trump shqyrton veprime të mundshme ushtarake ndaj Koresë së Veriut, ushtria amerikane demonstroi forcën që mund të shihej qartë nga Koreja e Veriut.
Bombardues të rëndë supersonikë amerikanë ju bashkuan avionëve luftarakë japonezë dhe koreanojugorë, në një demonstrim force gjatë një manovre ushtarake, ku u qëllua me raketa në brigjet lindore edhe perëndimore të gadishullit korean.
Manovrat u zhvilluan, ndërsa Presidenti Trump u takua me këshilltarët e tij, si dhe pati një takim me ish-Sekretarin e Shtetit, Henry Kissinger. Gjatë takimit Presidenti Trump foli për një qëndrim të ri ndaj Koresë së Veriut.
Këto komente të zotit Trump vijnë pas disa javë tensionesh dhe replikash me udhëheqësin koreanoverior. Presidenti madje kërcënoi se “do ta shkatërronte plotësisht” Korenë e Veriut, në se do të ishte e nevojshme për të mbrojtur Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e tyre, në rastin e një sulmi nga Pheniani.
Koreja e Veriut ka kryer një numër provash bërthamore dhe me raketa, përfshirë kalimin e raketave mbi Japoni.
Diplomatë të lartë amerikanë, japonezë dhe koreanojugorë kanë në plan të takohen më 18 tetor në Seul, për të diskutuar mbi kërcënimet e vazhdueshme bërthamore të Koresë së Veriut.

1...6 3516 3526 353...8 291Faqja 6 352 nga 8 291

Kryesore

Continue to the category
Më shumë
© 2024 Rilindja Demokratike Euroatlantike