Shqipëria është një “pikë grumbullimi” për heroinën, e cila është transportuar më pas nga grupet kriminale shqiptare në destinacione të ndryshme, përfshirë Greqinë. Ky është shqetësimi i ngritur nga kreu i Departamentit të Prokurorisë së Policisë së Sigurisë së Atikës, Kostas Panagiotopulos, në lidhje me trafikun e drogës nga Shqipëria. Megjithatë, ka një përfshirje të konsiderueshme të shtetasve grekë në përgatitjen dhe “prerjen” e heroinës. Shtetasit afganë dhe pakistanezë janë gjithashtu të përfshirë shpesh në trafikimin e heroinës, ndërsa prodhimi, trafikimi dhe konsumimi janë rritur ndjeshëm në Afrikë.
Pozita gjeografike e Greqisë në pikën ku takohen tre kontinente dhe një portë midis Lindjes dhe Perëndimit e bën atë një rrugë kryesore për tregtinë botërore të drogës, tregu më fitimprurës i tregtarëve kriminelë ndërkombëtarë dhe ajo që përbën pothuajse gjysmën e të ardhurave të krimit të organizuar në mbarë botën. Kreu i Departamentit të Prokurorisë së Policisë së Sigurisë së Atikës, Kostas Panagiotopulos, në një raport të publikuar të dielën, bisedoi me Agjencinë e lajmeve Athinë-Maqedoni rreth rolit të Greqisë në tregtinë ndërkombëtare të drogës dhe rrugët e përdorura për të transportuar drogë nga vendet ku ata janë prodhuar në Evropë.
“Greqia është mjë vend që prodhon sasi të vogla të kanabisit dhe një vend destinacioni për sasitë që vijnë nga jashtë për konsum të brendshëm, por edhe për transportimin e substancave në vendet e BE-së, kryesisht nga Shqipëria. Në të njëjtën kohë, pozita e Greqisë në udhëkryqin e tre kontinenteve, e pozicionuar pranë vendeve që prodhojnë dhe trafikojnë drogë, e bën atë automatikisht një nga rrugët kryesore për transportimin e heroinës, si në kufinjtë e saj tokësorë të zgjeruar dhe përgjatë kufijve të saj detarë”, tha ai. Për heroinën, në veçanti, Greqia është një nga vendet kryesore të tranzitit për sasitë e dërguara në Evropë, si dhe një vend destinacioni për konsumin e brendshëm. Një numër i madh grekësh janë të përfshirë në trafikimin e heroinës në vend, dhe pas saj vijnë shqiptarët. Konfiskimet e heroinës në Greqi shpesh përfshijnë sasi të mëdha, të tilla si busti i një kamioni frigorifer që lëviz 369 kilogramë të drogës që u ndalua në Greqi në rrugën e saj drejt Belgjikës, ose 20 kilogramë gjetur të fshehur në një autobus turistësh që po vinte nga Turqia.
Një shumëllojshmëri metodash dhe mënyrash transporti përdoren për të trafikuar drogën përtej kufijve, me sasitë më të mëdha të ardhura nga vendet ku ajo prodhohet (Afganistani, Taxhikistani dhe Pakistani) nëpërmjet Turqisë dhe më pas, duke ndjekur në rrugë alternative për të hyrë në Evropë. Italia është destinacioni më në jug, qoftë përmes Greqisë apo Ballkanit.
Kur vjen puna te kokaina, pikat hyrëse të drogës në Evropë janë portet në Atlantik, Belgjikë, Holandë, Spanjë dhe Portugali, ku Greqia dhe Italia luajnë një rol dytësor. Grekët kanë një rol të kufizuar në tregtinë e kokainës, megjithëse përfshirja shqiptare po rritet vazhdimisht në këtë fushë. Shqipëria është bërë një pikë kryesore e shpërndarjes për kokainën e destinuar për tregjet evropiane dhe përdoret si një vend ruajtës, së bashku me rolin e saj në tregtinë me trafikun e heroinës, edhe pse grekët ende mbizotërojnë tregun grek të tregtisë me kokainë.
Grupet kriminale bashkëpunojnë me homologët e tyre në Amerikën Latine dhe Karaibe dhe krijojnë kompani si “fronte” për të lehtësuar transportimin e drogës me mallrat e tyre dhe për të legalizuar të ardhurat e tyre. Përsëri, një shumëllojshmëri e mënyrave të transportit dhe mjeteve përdoren për të sjellë kokainë në Greqi. Edhe më marramendës është shumëllojshmëria e automjeteve dhe metodave të përdorura për të importuar kanabis në Greqi, tha Panagiotopoulos, i cili varion nga makinat dhe kamionët privatë në ski jet dhe parcelat postare. Grupet kriminale të përfshira në tregtinë e kanabisit janë kryesisht greke, dhe shqiptarët që vijnë fill pas grekëve.
Shumica e produkteve të importuara nga jashtë Evropës vijnë nga Afrika e Veriut dhe Libani, kryesisht në anije mallrash dhe anije peshkimi, me vendet e Mesdheut zakonisht “pika shpërndarëse” e parë, ndërsa shumica e kanabisit të prodhuar në Evropë erdhi nga Shqipëria, nëpërmjet Greqisë dhe kufijve veriorë të Italisë.
Shqipëria, “pikë grumbullimi” për heroinën
Çështja Tahiri, Bylykbashi: Fronti opozitar do të përshkallëzojë
Deputeti i Partisë Demokratike, Oerd Bylykbashi ka deklaruar se Shqipëria është një shtet i krimbur dhe se po humbet partnerët ndërkombëtarë. Ai gjithashtu është shprehur se për çështjen “Tahiri” fronti opozitar do të përshkallëzojë aktivitetet e saj dhe se nuk do ta lërë që kjo çështje të mbyllet lehtë. “Ata tashmë kanë marrë kohën e mjaftueshme për të fshehur provat. Siç e tha dhe vetë deputeti i mazhorancës z. Manja, është e kotë të jepet leja për të kontrolluar banesën e Tahirit, sepse nuk ka më prova, tregoi qartë se ata i kanë fshirë ato. Kërcënimi i Tahirit ndaj Ramës, se do të të marr me vete, e trembi Kryeministrin. Kjo është e vetmja arsye pse Rama nuk e lëshoi Tahirin. Në fillim doli Tahiri për të sulmuar Prokurorinë, më pas Rama dhe më vonë e gjithë Partia Socialiste. Nëse nuk voton PS-ja për heqjen e imunitetit atëherë ky është një precedent i rëndë për ta. Provat nuk vlerësohen në Parlament, por në gjykatë. Mazhoranca e Edi Ramës mori përsipër që të bëjë gjyqtarin dhe kjo vetëm për të mbrojtur Saimirin dhe më pas dhe veten e tyre. Veprimi opozitar do të shkojë drejt përshkallëzimit, nuk mund që kjo çështje të lihet të kalojë kaq lehtë”. “Ligji është i barabartë për të gjithë. Por për Ramën dhe ministrat e tij, bashkëpunëtorë në krim, është edhe më i barabartë se për të tjerët. Komisar Zagani denoncoi me fakte trafikun e drogës së Habilajve edhe me makinën e Saimir Tahirit, ?përfshirjen e ministrit dhe zyrtarëve të policisë. Saimir Tahiri dhe Edi Rama e denigruan. Çfarë ndodhi? Zagani u arrestua për shpërdorim detyre sepse ua kishte dhënë informacionin agjencive ligjzbatuese të Italisë dhe u detyrua të kërkojë azil politik. Saimir Tahiri, ministër i Brendshëm, rezulton në përgjimet e italianëve si i lidhur me trafikun e Habilajve dhe se ka marrë miliona euro dhe dhurata nga trafikantët?. Prokuroria kërkon arrestim me qëllim që Tahiri të mos prishë provat. Saimir Tahiri kërcënoi Kryeministrin. Çfarë ndodhi: Mazhoranca socialiste vendosi që të përdorë imunitetin parlamentar për të mbrojtur Saimir Tahirin nga arrestimi e ta mbajë të lirë. Shqiptarë, ligji në duart e Edi Ramës është i pabarabartë. Kjo qeveri duhet rrëzuar!?”, është shprehur ndërkohë Bylykbashi.
Me krimin në partner, qeveria terror bizneseve dhe qytetarëve
Deputeti demokrat, Luçiano Boçi ka reaguar dje në lidhje me ngjarjen e rëndë që ndodhi në Elbasan, ku bandat kriminale grabitën një biznesmen dhe e dhunuan atë. Përmes një deklarate për mediat, Boçi tha se kjo është lufta e vërtetë që bën sot shteti me krimin si partner në krah. “Krimi në Elbasan nuk i vihet kapak floriri duke drejtuar gishtin tek Prokuroria apo gjykata, por duke i mbyllur portat atij. As duke nxjerrë në rrugë të madhe ato që përballen përditë dhe rrezikojnë. Ngjarja e mëngjesit të sotëm (djeshëm), grabitja e biznesmenit Ylli Salla, dëshmon se krimi në Elbasan është trimëruar e është bërë më i fortë se kurrë dhe jo rastësisht. Mbrojtja publike që i bën Kryeministri simboleve të krimit të organizuar dhe sulmet publike të tij ndaj drejtësisë, e frymëzojnë. Goditet personi që pak kohë më parë u godit fizikisht nga miqtë e Edi Ramës, të cilët administrojnë fabrikën e peshkut, ndotësen më të madhe të Labinot Fushës e është në proces gjyqësor me ta. Po policia ‘e re’?!!! Rri e vështron dhe i shkel syrin krimit se Ylli është ‘i skeduar’. I skeduar si i djathtë! Kjo është lufta e vërtetë që bën ky shtet e kjo qeverisje. Luftë ndaj biznesit e njerëzve të thjeshtë. Ndërsa krimin e ka partner në ‘beteja'”, u shpreh deputeti demokrat.
Qeveria ul taksat për oligarkët, i rrit për qytetarët
Një numër shumë i vogël biznesesh në Shqipëri do të përfitojnë ulje taksash vitin e ardhshëm, ndërsa barra për qytetarët do të rritet minimalisht me 120 milionë euro. Sipas variantit zyrtar të paketës fiskale 2018, qeveria do të ulë nga 15 për qind në 5 për qind Tatim-Fitimin për hotelet luksoze me 5 yje, ndërsa pjesa tjetër e shqiptarëve do të paguajnë qindra milionë euro më shumë për shkak të shtrirjes së Tatimit mbi Vlerën e Shtuar edhe tek biznesi i vogël, si dhe rëndimit të taksës së pronës.
Paketa fiskale
Procesi i negocimit të paketës së re fiskale nuk është bërë publik, por qeveria e argumenton uljen e taksave për hotelet luksoze si një masë për të nxitur investimet në sektorin e turizmit. Përfituesit e kësaj mase janë një grusht fare i vogël biznesesh. Ndonëse aktualisht Shqipëria nuk ka një renditje zyrtare të hoteleve dhe resorteve turistike, është e qartë se cilat nga hotelet ekzistuese do të jenë përfituesit e uljes drastike të taksave. Paralelisht përfitues do të jenë edhe hotelet apo resortet e reja që po planifikohet të ndërtohen në Shqipëri, jo rastësisht edhe këto nga biznese të afërta me qeverinë. Mesa duket këto biznese e kanë bindur qeverinë që t’ia ulë taksat, një histori e pastër klientelizmi, e cila përsëritet vit pas viti.
FMN kundër
Ulja e taksave për hotelet luksoze është kundërshtuar ashpër nga misioni i Fondit Monetar Ndërkombëtar, gjatë diskutimeve për paketën e re fiskale para disa muajsh. Ekspertët e FMN kanë kërkuar që tatim-fitimi për hotelet të mos ulet, por as kundërshtimi i tyre nuk ka mjaftuar për të ndalur qeverinë. Uljet selektive të taksave për bizneset afër qeverisë, veçanërisht gjatë viteve të fundit kanë shqetësuar jo pak Fondin Monetar Ndërkombëtar. Në më shumë se një herë FMN i ka bërë thirrje publikisht që të ndalë përjashtimet tatimore, por edhe këtë herë, paketa fiskale ka të njëjtën filozofi. Ulje taksash për klientët e qeverisë dhe rritje për qytetarët.
Syri.net
Çfarë sjell fitorja e SHBA kundër ISIS
Pas katër vitesh pushtimi, “Shteti Islamik” është dëbuar nga Raka në Siri. Ajo që duket si lajm i mirë në fillim, nuk është arsye për t’u gëzuar në realitetin e atjeshëm, madje as për luftëtarët kurdë që hynë në qytet.
Ajo shihet si një fitore simbolike për koalicionin e drejtuar nga SHBA kundër të ashtuquajturit “Shteti Islamik”, por një fitore e shtrenjtë. Kur luftëtarët kurdë, të Forcave të Armatosura Demokratike Siriane, SDF, ngritën flamujtë e tyre në Raka, ata gjetën një qytet tërësisht të shkatërruar, gati të braktisur nga 300.000 banorët e tij. Edhe numri i viktimave është shumë i lartë. 3000 viktima ka llogaritur Qendra Siriane e Vëzhgimit për të Drejtat e Njeriut, ndër ta 1100 civilë.
Por fitorja e Rakës nuk do të thotë mposhtje përfundimtare e IS-it. Megjithëse, Raka ka qenë e pushtuar nga qershori, IS-i arriti të zhvendoste qindra luftëtarë dhe një pjesë të armatimeve të rënda në Dayr-az-Zur, në juglindje të Eufratit. Fitorja u bë po ashtu e mundur, pasi qindra islamistëve të IS-it iu sigurua kalimi i lirë. Ndërkohë që strategjia e koalicionit në Siri është shkatërrimi i IS-it dhe mosnegociimi. Si është e mundur kjo?
Armiku i armikut tim…
Eshtë nganjëherë prapë armiku im. Kështu deviza në këtë luftë ka qenë të gjithë kundër të gjithëve. Fakti që IS-i nuk është zhdukur ende, ka lidhje edhe me një fakt tjetër, që në rajonin e luftës ai ende ka rëndësi strategjike dhe nga shumë palë të luftës përdoret si kartë kundër konkurrencës. Në këtë rast është koalicioni i drejtuar nga amerikanët, që kërkon të frenojë përparimin e ushtrisë siriane në Dayr az-Zur, me qëllim që forcat e SFD-s të kenë kohë të fusin ndikimin e vet aty.
Me këtë lojë filloi edhe regjimi në Damask. Pak muaj para, shpërthimit të luftës në vitin 2011, ai liroi mijëra islamistë nga burgjet, në një kohë që arrestonte, vriste, e torturonte demonstrues paqësorë. Shumë nga këta islamistë iu bashkuan grupimeve të armatosura që në vitin 2013 u bashkuan tek IS-i. Kur IS-i filloi të pushtonte territore të mëdha, kjo shkoi në disfavor të opozitës së moderuar, si në vitin 2014 në Raka. Mes IS dhe regjimit u duk sikur kishte një pakt të pashprehur të mossulmimit. Të vlefshme për të dyja palët. IS-i nuk u pengua të pushtonte territore të tëra në Siri dhe Irak, dhe Damasku mund të godiste opozitën e moderuar në pjesë të ndryshme të vendit, e në shkallë ndërkombëtare të deklaronte, se është alternativa e vetme ndaj një sundimi islamist të dhunshëm.
Favoret e PYD-s
Por shfaqja e IS-it solli favore edhe për partinë siriano-kurde të Unionit Demokratik, (PYD) dhe krahun e saj të armatosur, njësitë popullore të mbrojtjes. Kur protestat në Siri u shkallëzuan në konflikt të armatosur, ushtria pro regjimit u tërhoq nga rajonet e qeta kurde në veri të vendit për t’u përqendruar në shkatërrimin e rebelimit në pjesë të tjera të vendit. Pa deklaratë zyrtare, Damasku i la rajonet kurde nën vetëadministrimin e PYD-s, gjë që solli rivlerësimin politik të kurdëve. Problemi kryesor i PYD-s ishte se në Turqi, SHBA e BE ato konsideroheshin si krahu sirian i partisë popullore kurde, PKK që është e kategorizuar si organizatë terroriste. Por kjo ndryshoi me avancimin e shpejtë të IS-it dhe mbrojtjen që i bënë kurdët qyteteve, Aynal-Arab dhe Kobane. Papritur ata u bënë të pranueshëm në sallonet perëndimore dhe u bënë aleatë të amerikanëve në luftën civile siriane.
Me ndihmën amerikane, PYD arriti të ndalte IS-in dhe të pushtonte territore, që nuk ishte banuar me shumicë nga kurdë. U duk se ëndrra për bashkimin e territoreve në Sirinë veriore me pjesën perëndimore në një shtet të mëvonshëm të madh të Kurdistanit. Raporti i Amnesty International në vitin 2015 akuzon PYD-n për pastrime etnike, krime lufte dhe dëbimin e banorëve arabë nga fshatrat e pushtuar. Për të përmirësuar imazhin, luftëtarët e PYD-s u riformatuan dhe ushtarët u integruan në SDF-n, Forcat e Armatosura Demokratike Siriane, por realisht kjo ushtri përbëhet 90% nga luftëtarë të PYD-s.
Nga Raka një Kirkuk sirian?
Shtrirja e ndikimit të PYD-s në rajonet jo kurde të pushtuara në më shumë se dy vitet e fundit, nuk pranohet jo vetëm nga popullsia lokale, por edhe fuqitë rajonale, sidomoa nga Turqia. Edhe “këshilli civil” që kërkon të krijojë, ajo për të qeverisur Rakan, ka pak shanse të jetë i pranueshëm. Në plan afatmesëm me shumë gjasa, kurdët sirianë mund të kenë fatin e vëllezërve irakianë në Kirkuk, që duhet të dorëzonin së fundmi provincën e pasur me naftë tek qeveria qendrore në Bagdad. Ata do të përpiqen që nga territoret e fituara të nxjerrin sa më shumë kapital politik, edhe pse e dinë që një marrëveshje politike në rajon, edhe ato të mbyllura me fuqitë e mëdha, nuk kanë shumë vlefshmëri. Oferta e ministrit të Jashtëm sirian, Al-Muallim për autonomi të rajoneve kurde ka ardhur në kohën e fuhur për ta. Mbetet të sqarohet, nëse SHBA do të jetë dakord dhe të gatshëm në plan afatgjatë të angazhohen për zbatimin e një marrëveshje që mund të arrihet.
Pas Austrisë, të Djathtët triumfojnë edhe në Çeki
Kryeministri i ardhshëm i Çekisë, Babis ka në plan të krijojë në BE një aleancë kundër refugjatëve. Për këtë, ai nuk do të kufizohet vetëm me shtetet e Vishegradit.
Pas fitores së partisë së tij populiste ANO në zgjedhjet parlamentare, fituesi i tyre bëri edhe njëherë të qartë se për se do të luftojë. Andrej Babis tha se, synimi i tij është një aleancë kundër refugjatëve në Bashkimin Evropian. Ai do të kërkojë mbështetje tek shtetet e tjera të BE për luftën e tij kundër imigrimit, tha kryetari i partisë në një intervistë në Pragë me agjencinë e lajmeve “Reuters”. “Duhet të përgatisim fusha tematike, duhet të bëjmë të qartë në Këshillin Evropian atë që duam të ndryshojmë”
Babis kërkon të bëjë për vete Kurz-in e Austrisë
Ashtu si Viktor Orbani në Hungari dhe Jaroslav Kaczynski në Poloni miliarderi Babis, kërkon mbylljen e kufijve evropianë dhe paralajmëron për rrezikun e terrorizmit nga migrantët. Por në iniciativat e tij, ai nuk do të përqendrohet në shtetet e Vishegradit, ku krahas Çekisë bën pjesë edhe Polonia, Hungaria dhe Sllovakia. Te fituesi konservator i zgjedhjeve në Austri, Sebastian Kurz, ai sheh një aleat në politikën e anti-imigrimit, tha Babis. “Grupi i Vishegradit ka nevojë për aleatë të tjerë, na duhet Austria dhe shtete të tjera në Ballkan, Sllovenia, Kroacia e ndoshta të tjerë”.
Këtë qendrim e kritikon kryeministri çek socialdemokrat në largim, Bohuslav Sobotka. Ai u shpreh i tmerruar për zhvendosjen djathtas të elektoratit. Edhe ministri i Jashtëm i Luksemburgut, Jean Asselborn, i kritikoi shprehjet e Babisit kundër migrantëve. “Në vitin 1968 ne në shumë vende të BE, edhe në Luksemburg qemë krenarë që t’u jepnin një shans për një jetë të re refugjatëve të Çekosllovakisë së atëhershme”, tha Asselborn për gazetën “Tagesspiegel”.
Çekia para një formimi të vështirë të qeverisë
Partia ANO do të jetë në të ardhmen forca më e madhe politike në Parlament, me 78 nga 200 mandate në Parlamentin çek. Në të njëjtën kohë, miliarderi Babis ndodhet para një formimi të vështirë të qeverisë. Gjithsej në Parlamentin e ri hynë nëntë parti. Kryeministri i deritashëm socialdemokrat Sobotka dhe kristiandemokratët, të cilët patën ndërtuar së fundi një koalicion me ANO deklaruan që tani se nuk duan të hyjnë në një koalicion nën ANO-n.
Partia e protestës ANO, e themeluar nga personi që zë vendin e dytë për nga pasuria në Çeki, mblodhi mbështetës si në kampin e majtë, ashtu edhe në atë të djathtë. Para së gjithash, pakënaqësia për klasën politike ia siguroi asaj sipas analistëve fitoren. ANO premton se do të ulë taksat, do të largojë nga pushteti politikanë të korruptuar dhe se do të mbyllë kufijtë evropianë, në mënyrë që në Çeki të mos hyjë asnjë refugjat i vetëm.
Oligark egocentrik
Politologu çek Jiri Pehe, ndërkohë nuk sheh te Babisi një nacionalist të tipit të Jaroslaw Kaczynskit në Poloni ose të Viktor Orbanit në Hungari. 63-vjeçari nuk ka bindje të forta apo ide, ai do më tepër të shtojë pasurinë e tij, i tha Pehe agjencisë së lajmeve dpa. Më shumë ai i ngjan Presidentit amerikan Donald Trump ose ish-kryeministrit italian Silvio Berluskoni, se sa zotërinjve të grupit të Vishegradit.
Sondazhet: Shinzo Abe fiton zgjedhjet në Japoni
Sondazhet menjëherë pas votimit tregojnë se koalicioni qeverisës i kryeministrit japonez, Shinzo Abe do të sigurojë lehtësisht fitoren në zgjedhjet e sotme të përgjithshme.
Sipas një sondazhi televiziv, koalicioni i udhëhequr nga Partia Liberal-Demokrate e zotit Abe, duket se do ta ruajë “shumicën dërrmuese” me dy të tretat, që kishte në Dhomën e Ulët të Parlamentit para se kryeministri ta shpërndante atë në shtator.
Një fitore në zgjedhjet e parakohshme ka gjasa t’i sigurojë zotit Abe edhe një mandat tjetër trevjeçar, si kreu i koalicionit, duke e bërë atë udhëheqësin japonez që ka shërbyer më gjatë në këtë post.
Sondazhet tregojnë se, votuesit e konsideruan qeverinë e zotit Abe si zgjedhjen më të sigurt, ndërsa vendi përballet me shqetësimin bërthamor të Koresë së Veriut.
Tre çështjet pezull të Brexit
Kryeministrja britanike Theresa May largohet nga samiti pa një datë konkrete për fazën e dytë të Brexit, por ajo ka hasur në mënyrë të pazakontë në dashamirësinë e madhe të partnerëve europianë. Mrekullia nuk ndodhi. Presidenti i Komisionit të BE-së Jean-Claude Juncker para samitit kishte thënë, se duhet ndodhë një mrekulli, që të jepet drita e gjelbërt në këtë takim për fazën e ardhshme të bisedimeve për Brexit. Me pesimizmin e tij ai pati të drejtë. Sidoqoftë, atmosfera mes kryeministres Theresa May dhe kryetarëve të tjerë të shteteve dhe qeverive të BE-së është më e mirë. Të dyja palët kanë kontribuar për këtë. E madje, pati edhe efektin e një simboli të unanimitetit fakti që: si May edhe kancelarja Angela Merkel të premten kishin ardhur të veshura me xhaketa të bardha në samit.
Kancelarja, ndërkohë nuk le t’i shpëtojë rasti, që t’i mbështesë krahët Mayit kundrejt kundërshtarëve të saj. Në partinë konservatore ka një sërë përkrahësish të Brexit pa marrëveshje, sepse ata nuk janë të gatshëm për asnjë lëshim ndaj Brukselit. Ndaj May ka nevojë urgjente për sukses, për t’u bërë ballë atyre dhe që të mund të dëshmojë diçka në opinionin britanik. “Unë dua qartësisht një marrëveshje dhe jo ndonjë zgjidhje të paparashikueshme”, tha Merkel. Edhe presidenti i Këshillit të BE-së, Donald Tusk u mundua, që të kontribuojë për një atmosferë të mirë: ai tha, se njoftimet për bisedime të mbetura në vend numëro janë të ekzagjeruara. May nga ana e saj theksoi, se vendi i saj do “t’u përmbahet detyrimeve të veta”, pa e preçizuar, se çfarë kupton ajo me këtë.
Londra më në fund duhet të thotë, se çfarë do
Por pikërisht ky është problemi. Të 27 vendet e tjera të BE-së ende presin premtimet konkrete nga Londra. Eshtë fjala për tri çështje: të ashtuquajturat “përllogaritjet e daljes” për të cilat përfytyrimet dallojnë nga rreth 20 miliardë euro (May) deri në 60 miliardë euro e madje edhe 100 miliardë euro nga ana e BE-së, ndërsa britanikët e vijës së fortë si ministri i Jashtëm, Boris Johnson kanë deklaruar, se nuk i kemi borxh anjë penny BE-së. May tha tani në Bruksel, se Britania e Madhe do ta shlyejë pagesën e parë vetëm, pasi të përfundojnë bisedimet “si pjesë e një marrëveshjeje përfundimtare për partneritetin tonë të ardhshëm”. Janë të paqarta gjithashtu se çfarë regjimi kufitar do të mbizotërojë në të ardhmen mes Irlandës së Veriut dhe Irlandës si anëtare e BE-së – dhe pika e tretë është – të drejtat e të huajve nga BE-ja në Britaninë e Madhe pas Brexit. Lidhur me këtë, megjithatë zgjidhja duket e afërt, pasi janë të prekur më shumë se tre milionë vetë, e kjo është një çështje e rëndësishme.
Meqënëse kësaj radhe nuk u dha drita e gjelbërt për fazën e dytë të bisedimeve, BE-ja shpreson që kjo mund të negociohet në dhjetor.
Pavarësisht se si do të vazhdojnë negociatat me britanikët, BE-ja ka edhe pa këtë mjaft probleme të tjera. Presidenti i Komisionit të BE-së, Jean-Claude Juncker, tha në Bruksel, se BE-ja në sfondin “e gjendjes së përgjithshme konfliktuale nuk mund të vazhdojë kështu edhe më tej”. BE-ja duke përfshirë edhe Eurozonën duhet të bëhet më “efikase” dhe më “e fortë në vendimmarrje”. Se çfarë kihet parasysh me këtë, Merkel e shpjegoi: që Europa duhet ta marrë vet në dorë fatin e saj. Të njëjtën gjë ka thënë Merkel edhe pas fitores së Donald Trump-it në SHBA.
Hollësitë për këtë janë ende të vakëta. Flamurtar ka dalë me tezat e tij presidenti i Francës, Emmanuel Macron, i cili do ta forcojë Eurozonën. Për këtë, ai në radhë të parë është i varur prej mbështetjes nga Gjermania. Problemi është, se ndonëse edhe në të ardhmen, ai do të ketë të bëjë me një qeveri Merkel, që i mbështet me maturi reformat, por që kancelarja së shpejti do të qeverisë me një koalicion të ri qeveritar. Pikërisht liberal-demokratët (FDP) si partner i mundshëm në koalicion i shohin me shumë sy kritik përfytyrimet e Macron-it për reforma.
Merkel, që tani u përfaqësua në Bruksel me qeverinë e vjetër, premtoi, se do t’i angazhojë partnerët e mundshëm të koalicionit qysh tani në politikën e Europës. Vendimet e këtij samiti janë aq “të përgjithshme, sa askush nuk do të dalë kundër”. Por për reformat e rëndësishme Merkel do ta shmangë që FDP-ja apo ekologjistët të ndihen të anashkaluar, përpara se të dyja këto parti të kenë rastin që të influencojnë direkt në politikën e Europës.
Përplasja mes Madridit dhe Katalonias hyn në një fazë kritike
Qeveria spanjolle njoftoi se synon të shkarkojë zyrtarët e qeverisjes lokale të rajonit Katalonia dhe të organizojë zgjedhje të parakohshme brenda gjashtë muajve, në kuadrin e përpjekjeve për të bllokuar shkëputjen e rajonit. Megjithatë, separatistët katalonas thonë se nuk do të nënshtrohen dhe se do të kalojnë në mosbindje masive civile.
Aktivistët pro pavarësisë në rrugët e Barcelonës dolën dje në rrugë për të kërkuar lirimin e dy udhëheqësve të tyre që u burgosën disa ditë më parë nga Gjykata Kombëtare e Spanjës, të akuzuar për kryengritje.
Separatistët katalonas menduan se, referendumi i zhvilluar do t’u jepte atyre më shumë liri nga Spanja, dhe jo më pak. Por, qeveria spanjolle filloi dje procesin ligjor për të kufizuar pushtetin vetëqeverisës të Katalonjës, si dhe njoftoi se synon të shkarkojë udhëheqësit lokalë dhe të marrë rajonin nën kontroll.
JOSEPH COSTA, studiues i Shkencave Politike
“Mendoj se do të ketë mosbindje civile. Pala katalonase pro pavarësisë po përqendrohet tek shmangia e dhunës”, thotë studiuesi i Shkencave Politike, Joseph Costa.
Qeveria rajonale e Katalonias thotë se referendumi i 1 tetorit, i shpallur i paligjshëm nga Madridi, i ka dhënë mandatin për shkëputjen nga Spanja, por pezulloi shkëputjen e menjëhershme që të zhvilloheshin bisedime me Madridin.
Gjatë një mbledhjeje urgjente, qeveria në Madrid vendosi fillimin e procesit për zvogëlimin e pushtetit vetëqeverisës të Katalonjas. Ata synojnë të shkarkojnë zyrtarët rajonalë dhe të zhvillojnë zgjedhje të parakohshme brenda gjashtë muajve. Por, aktivistët e dalë në rrugë mbeten të vendosur.
Vetë katalonasit mbeten megjithatë të përçarë, siç demonstrohet nga flamujt e ndryshëm që valëviten në ballkonet e shtëpive.
“E di që jemi më të fortë së bashku dhe mendoj që prej problemeve ekonomike dhe krizës së një viti më parë, duhet të qëndrojmë së toku”, thotë Gitta, banore vendase.
“Tashmë është një çështje shumë e vështirë. Nuk e di”, thotë Lydia.
“Është çështje tepër e vështirë dhe nuk kam një qëndrim të qartë”, thotë Maria.
Senati në Madrid pritet të votojë këtë javë për planin e qeverisë spanjolle, duke shënuar kështu të parën herë që kufizohet vetëqeverisja e rajonit. Më pak se gjysma e popullsisë prej 7.5 milionë banorësh të Katalonias morën pjesë në referendum, megjithëse 90% e pjesëmarrësve votuan në favor të pavarësisë.
“Nëse partitë pro pavarësisë qëndrojnë të bashkuara, siç kanë premtuar, ka pak gjasa që qeveria spanjolle të zbatojë diçka”, thotë udhëheqësja separatiste, Tanya Verge.
Përplasja ndërmjet Katalonias dhe Madridit ka hyrë qartazi në një fazë tjetër kritike, me rreziqe më të mëdha për të dyja palët. Në përgjigje të Madridit, udhëheqësi separatist Carles Puigdemont akuzoi qeverinë spanjolle se kërkon të bëjë puç shteti në Barcelonë.
Dy rajone të pasura italiane votojnë për më shumë autonomi
Dy rajone të pasura italiane votuan me shumicë për më shumë autonomi nga Roma në referendumet e së dielës.
Votime u mbajtën në Veneto – rajoni verior që përfshinë edhe parajsën turistike të Venedikut dhe në Lombardi, një rajon tjetër verior ku atraksioni kryesor është qyteti i Milanos.
Presidentët e të dy rajoneve thanë se mbi 9 për qind e atyre që votuan u shprehën në mbështetje të autonomisë më të gjerë.
Referendumet nuk janë detyruese, por të dy presidentët thanë se zëri i popullit u jep atyre mandat më të fortë dhe ndikim më të madh kur të hapin bisedimet me kryeministrin italian, Paolo Gentiloni.
Udhëheqësit e të dyja rajoneve duan të mbajnë për vete më shumë të ardhura nga taksat dhe të kenë ndikim më të madh në çështjet që kanë të bëjnë me arsimin, migrimet, sigurinë dhe mjedisin.
Referendumet ndodhin në një kohë, kur Evropa po ndjek me vëmendje zhvillimet në rajonin e pasur spanjoll të Katalonjës, që votoi për pavarësi nga Madridi, i cili ka vendosur të pezullojë autonominë e rajonit.
Kryesore
Continue to the category
