21.5 C
Tirana
E hënë, 9 Qershor, 2025

Katër studentët që do të bëhen deputetë

Parlamenti i ri që do të nisë në muajin shtator do të ketë shumë deputetë të rinj. Ndërkohë që nga grupi i deputetëve të vjetër, 3 janë ata që kryesojnë si më jetëgjatët në Kuvend; Sali Berisha, Gramoz Ruçi dhe Pandeli Majko.
Shumica e deputetëve të vjetër si Namik Dokle, Arta Dade, Valentina Leskaj, Jozefina Topalli, Arben Imami, Astrit Patozi, Genc Ruli etj., nuk u rikandiduan më për deputet, duke ngelur jashtë Parlamentit.
Nga ana tjetër, përveç shumë të rinjve që do të futen në sallën e Kuvendit për herë të parë, mësohet se 4 prej tyre janë akoma studentë.
2 prej këtyre studentëve janë të LSI-së, Kejdi Mehmeti dhe Floida Kërpaçi, si dhe  deputetja e PDIU-së në Dibër, Reme Lala, e cila po ashtu është studente. Mehmeti vazhdon studimet për Inxhinieri, Kërpaçi për mjekësi dega Farmaci, kurse deputetja Lala vazhdon studimet për degën Financë.
Ndërsa studenti i katër, por që ka mandat deputeti është Anduel Xhindi i PS. Sipas CV-së së tij të dorëzuar në Komisionin Qendror të Zgjedhjeve, Xhindi ka deklaruar se po vazhdon Fakultetin e Ekonomisë që prej vitit 2006, por ende nuk e ka përfunduar atë.

Të korruptuar të të gjithë botës bashkohuni!

Sali BERISHA

Një ish-gazetar, ministër laburist i Tony Blair, Denis Mc Shaine, i dënuar dhe burgosur për korrupsion, botoi një artikull në gazetën franceze “Le Monde”, në faqen që kjo gazetë boton artikujt kundrejt pagesës së kujtdo.
Në këta artikuj të paguar, autori mund të shkruaj, të mashtrojë çfarë të dojë, kundrejt pagesës për çdo rrjesht që shkruan, në rastin konkret mbrojtje dhe lavdërime të Edi Ramës. Ky i fundit, artikullin e botuar për lavdinë e tij personale kundrejt pagesës me paratë e takspaguesve shqiptarë, dëgjuesve të detyruar të mexhliseve, e postoi në FB si “mirëmëngjes” të madh e të përzemërt për qytetarët shqiptarë nga ministri anglez, gazeta e Francës dhe ai vet!
Me fjalë të tjera ai i tha popullit të mexhlisit “shikoni se kush jam unë, ja çfarë shkruan anglezi në gazetën e Francës për mua”!
Por, natyrisht, Rama e bëri këtë duke mos ju treguar se ky anglezi kur ka qenë ministër ka bërë burg për vjedhje të taksave të qytetarëve të tij dhe se shkrimi është shkruar me paratë e qytetarëve që ka vjedhur për të paguar për penën e ministrit anglez.
Por ju mos kujtoni se ai ka bërë burg dhe mos kujtoni se ju kam vjedhur për të paguar anglezin për shkrimin e tij dhe gazetën e Francës për çdo rrjesht të botuar në faqen e saj me paratë tuaja o shqiptarë.
Si përfundim, sot kuqalashet, parullën e famshme të manifestit komunist “proletarë të të gjitha vendeve bashkohuni”, në mungesë të proletarëve e kanë zëvendësuar me parullën “të korruptuar të të gjithë botës bashkohuni, të vjedhim sa më shumë së bashku për një botë të re! Lavdi vjedhjes, lavdi!!” sb

Zjarret, Mimi kthehet nga plazhi dhe kupton se vendi po digjet

Situata dramatike me zjarret ka detyruar Ministrinë e Mbrojtjes që të dalë sot para medias e t’i kërkojë qytetarëve shqiptarë të mobilizohen, krahas forcave të specializuara, për ta përballuar këtë situatë. Ministrja e Mbrojtjes Mimi Kodheli kërkoi “ndërgjegjësim”, ndërgjegjësim nga popullata.
“Situata e rëndë është në të gjithë Evropën, tha Kodheli. Kushtet klimaterike, nxehtësia e quajtur Lucifer, është në gjithë Evropën, si në Francë, Spanjë, Greqi etj., që vazhdojnë të kenë probleme me zjarrin.
I bëj thirrje gjithë qytetarëve të Shqipërisë që të mobilizohen për ta përballuar këtë situatë.
Po ashtu, dhe të mos e krijojnë këtë situatë. Ministrisë së Mbrojtjes i ka kushtuar mbi 80 milionë lekë, përballimi i kësaj situate, para këto të taksapaguesve shqiptarë.
Të ndihmojmë, duke mbrojtur çdo pemë, shkurre, duke mos flakur asnjë bisht cigareje nga makina.
Dua të falenderoj në përfundim të gjithë ata njerëz, ata banorë në zonat e zjarrit, që kanë mirëpritur ushtarakët në shtëpitë e tyre si bijtë e tyre, duke iu afruar qoftë edhe një gotë ujë”.

Atentati në Tiranë; pse nuk u hakmorre për djalin e dajës që të vranë

Tre ditë pas atentatit tek “Komuna e Parisit”, ku mbeti i plagosur 25-vjeçari Lorenc Hoxha, zbardhen motivet e ngjarjes.
Burime për “BalkanWeb” se Lorenc Hoxha kishte debatuar më herët me autorët, me të cilët kishte njohje. Debati kishte të bënte me qëndrimin e 25-vjeçarit Hoxha pas vrasjes së kushëririt të tij.
Autorët akuzuan Hoxhën se s’mori hak për djalin e dajës që i kishin vrarë. Të rinjtë ishin përplasur me njëri-tjetrin edhe një natë para ngjarjes. Përplasja fizike mes të rinjve kishte ndodhur në Sheshin ‘Nënë Tereza’, ku autorët kishin kryer veprime kërcënuese dhe kishin xhiruar gomat e makinave, duke i thënë 25-vjeçarit, “Do flasim”.
Të enjten autorët u përballën në semafor me Lorenc Hoxhën dhe e qëlluan në shpatull nga arma e Dejvis Rrustemaj. Ata nuk kanë pranuar se e kishin ndjekur nga pas me qëllim për ta plagosur apo vrarë.
Policia e Tiranës arrestoi dje 4 autorët e dyshuar të përplasjes me armë, ku mbeti i plagosur 25-vjeçari Mariglen Hoxha, alias Lorenc Hoxha.
Sipas policisë autori kryesor i ngjarjes dhe bashkëpunëtorët fshiheshin në qytetin e Vlorës.
Mbi bazën e punës dhe provave të grumbulluara, Sektori Kundër Krimeve të Rënda ndaj jetës në bashkëpunim me Sektorin e Forcës së Posaçme Operacionale dhe Drejtorinë Vendore të Policisë Vlorë, nën drejtimin e Prokurorisë së Rrethit Gjyqësor Tiranë, organizuan dhe zhvilluan operacionin policor të koduar “Poker”, ku u bë arrestimi i 4 të dyshuarve:
– Dejvis Rrustemaj, (në rolin e ekzekutorit), 27 vjeç, banues në Tiranë.
– Klajdi Kodra, (në rolin e bashkëpuntorit), 27 vjeç, banues në Tiranë.
– Igler Qose, (në rolin e bashkëpunëtorit) 26 vjeç, banues në Bulqizë.
– Ardit Xheferri, (përkrahës i autorit të krimit), 31 vjeç, banues në Tiranë.

Loja e dyfishtë e doganës në kontrabandën e naftës

Edmond Hoxhaj

Më 27 maj 2015, një grup inspektorësh nga kompania britanike ‘Crown Agents’ – e kontrakuar nga qeveria shqiptare për t’i dhënë asistencë doganave në luftën kundër kontrabandës, udhëtoi nga Tirana drejt Ballshit me kërkesë të ish-drejtoreshës së Doganës së Fierit, Lula Njebza (me herët zv/drejtoreshë e Përgjithshme), për të inspektuar një depozitë hidrokarburesh (G 43), ku sipas të dhënave ndodhej e depozituar një sasi e madhe nafte ‘virgine’ në pronësi të kompanisë Tea Construction & Petrol.
Por, për suprizë të grupit të inspektimit të udhëhequr nga britaniku Lea Nolan, këshilltar operacionesh për Crown Agents, stafi menaxhues i Rafinerisë së Ballshit – në atë kohë e marrë me qira nga kompania ‘Deveron Oil’, deklaroi se ‘nuk kishte asnjë marrëdhënie me kompaninë Tea Construction & Petrol’.
Nolan u kthye një javë më vonë me një akt-kontrolli të ri në emër të ‘Deveron Oil,’ por drejtori i rafinerisë, shtetasi iranian Ali Hajirasouliha i konfirmoi grupit të inspektimit se depozita G-43 ishte bosh dhe kishte qenë e tillë që nga viti 2013-të.
“Kur arritëm te depozita G-43, dyert ishin të hapura dhe nuk gjetëm asgjë brenda, ishte bosh”, do t’i tregonte më vonë Nolan prokurorëve shqiptarë që po hetonin zhdukjen e 4.8 milionë litrave naftë ‘virgine’.
Edhe pse nuk kishte asnjë fakt që të provonte se Tea Construction & Petrol e kishte depozituar naftën në Ballsh, grupi i Crown Agents u përplas ashpër pas kthimit në Fier me drejtoreshën Lula Njebza, e cila insistonte se për naftën e zhdukur duhet të ndëshkohej kompania ‘Deveron.’
“Unë i shpjegova asaj se për shkak të natyrës së shkeljeve dhe fakteve të rënda të rastit specifik, duhej informuar zyra hetimore në doagana”, kujton Nolan. “Lula më tha se nuk donte që të përfshihej zyra hetimore dhe as strukturat e tjera të doganave”, shtoi ai.
Pas debatit me Njebzën, Nolan njoftoi kolegun e tij në Crown Agents, Drew Robertson, i cili të nesërmen udhëtoi drejt Fierit. Njebza e kishte kontaktuar Robertson nëpërmjet telefonit dhe kishte insistuar që ai të shkontë në Fier vetëm dhe të mos merrte me vete përfaqësues nga Departamenti Operativ Hetimor në Dogana.
“Kërkesa e saj m’u duk shumë e çuditshme, sepse vetëm dikush që do të bëj diçka të pazakontë dhe ka diçka për të fshehur do të kërkonte që zyra hetimore e Doganës mos të përfshihej”, i tregoi më vonë prokurorëve Robertson.
“Kur takova Lulën ditën tjetër, për 1 orë e 20 minuta ajo insistoi se, për shkeljen doganore për sasinë e naftës që mungonte duhej të gjobitej Deveron Oil dhe jo Tea Contruction & Petrol”, shtoi ai, duke nënvizuar që “unë dhe skuadra e Crown Agents e kundërshtuam, duke nënvizuar se nga dokumentet rezultonte se nafta e ishte e kompanisë Tea Contruction & Petrol”.
Pas  gati 1 orë e gjysmë debati, Robertson kujton se Njebza nxorri nga sirtari një dokument, që ishte një kopje dhe nuk kishte numër protokolli dhe ia tregoi. Pasi e pa dokumentin, Robertson kuptoi se depozita G43 kishte qenë e mbyllur përpara veprimeve doganore që përshkruheshin në atë dokument.
“E mora dokumentin dhe ia dhashë zyrës hetimore në dogana për ta çuar hetimin përpara, sepse ai dokument ishte pika e nisjes për të zbuluar aktet kriminale”, tha ai.
Pasi njoftoi Departamentin Operativ Hetimor, DOH, Robertson informoi dhe Prokurorinë, e cila në dhjetor 2015 urdhëroi arrestimin e Njebzës dhe 6 doganierëve. Në maj 2016 Prokuroria e çoi çështjen për gjykim, duke akuzuar administratorin e kompanisë Tea Construction and Petrol, Adrian Xhillari për “fshehje të të ardhurave”, “mospagim i taksave” dhe “pastrim i produkteve të veprës penale ose veprimtarisë kriminale”. Akuzë u ngrit edhe për ish-kreun e Doganës së Tiranës, Mirëarbër Teneqexhiu dhe ish zv/drejtoreshën e Përgjithshme Lula Njebza, si dhe doganierët Alfred Bushi, Syrja Misiraj dhe Adrian Alikaj për shpërdorim detyre e falsifikim dokumentesh.
Të kontaktuar nga BIRN nëpërmjet mbrojtësve ligjorë, Adrian Alikaj, Alfred Bushi dhe Syrja Misiraj i mohuan akuzat, ndërkohë që avokatët e Teneqexhiut dhe Njebzës nuk iu përgjigjën një kërkese për koment. Avokati i Xhillarit, që është në arrati dhe nuk është ndaluar ende nga policia, gjithashtu i mohoi akuzat në emër të klientit të tij.
“Klienti im pretendon dhe insiston se është i pafajshëm”, tha avokati Maks Haxhia. “Presim drejtësinë të thotë fjalën”, shtoi ai.

Transporti fiktiv i naftës virgine
Kompania Tea Construction & Petrol është themeluar në dhjetor të vitit 2006-të, duke pasur si objekt tregtimim me shumicë të naftës, vajrave, mineraleve të papërpunuar dhe hidrokarbureve.
Sipas Prokurorisë, Adrian Xhillari, në cilësinë e administratorit të shoqërisë Tea Construction & Petrol, ka blerë në maj të vitit 2010 një sasi prej 5.65 milionë kg naftë virgine me vlerë 500 milionë lekë nga Rafineria e Ballshit. Nafta ‘virgine’ është një mbetje teknologjike hidrokarbure që nuk mund të tregtohet dhe përpunohet në territorin e Shqipërisë që nga viti 1996 dhe është e destinuar për eksport.
Në janar 2014 Drejtoria e Doganave, Drejtoria e Tatim Paguesve të Mëdhenj dhe Dogana e Tiranës, kanë inspektuar depozitat e kompanisë në Kodër Mëzez në Tiranë për të verifikuar sasinë e naftës virgine që kompania kishte në gjendje, e cila është vlerësuar nga grupi përbashkët i inspektimit në 4.4 milionë litra.
Sipas pProkurorisë, pas inspektimit në gusht 2014, Xhillari ka ndërtuar në bashkëpunim me të pandehurën Lula Njebza, në atë kohë zv/drejtorëshë e Përgjithshme e Doganave dhe të pandehurin Mirëarbër Teneqexhiu, me detyrë drejtor i Doganës së Tiranës, një skemë fiktive për zhvendosjen e sasisë së naftës të depozituar në Kodër Mëzez drejt depozitës G-43 në Ballsh, duke i mundësuar kompanisë Tea Construction & Petrol të hedhi në treg naftën virgine dhe të shmang detyrimet tatimore të akcizës.
Për të mundësuar transportimin e kësaj sasie të madhe nafte virgine brenda territorit të vendit, në qershor të vitit 2014, Xhillari i është drejtuar me kërkesë Drejtorisë së Përgjithshme të Doganave për një shtesë autorizimi për magazinën fiskale në Kodër Mëzez.
Praktika e shtesës së autorizimit është ndjekur dhe është miratuar nga ana teknike nga zv/drejtoresha e Përgjithshme e Doganave dhe Shefe e Departamentit të Akcizës, Lula Njebza. Menjëherë pasi ka siguruar statusin e magazinës doganore fiskale, Xhillari ka kryer dy kërkesa të tjera, një për heqjen e plumbçeve dhe tjetrën për transportimin e gjithë sasisë së naftës prej 4.4 milionë litra nga depozitat në Kodër Mëzez në Tiranë, për në magazinën doganore fiskale G-43 në rafinerinë e Ballshit.
Ndonëse këto kërkesa, ndër të tjera i janë drejtuar edhe Departamentit Operativ Hetimor (DOH) në Drejtorinë e Përgjithshme të Doganave, ato nuk janë trajtuar asnjëherë nga ky departament, por i janë dërguar për kompetencë nga ana e të pandehurës Njebza, Degës së Doganës Tiranë.
Pasi Kryetari i Degës së Doganës së Tiranës, i pandehuri Mirëarbër Teneqexhiu ka nxjerrë urdhërin për heqjen e plumbçeve, Xhillari ka siguruar garancinë për riaktivizimin e magazinës fiskale G-43 në Ballsh, e cila rezultonte të ishte inaktive për shkak të skadimit të garancive të mëparshme në vitin 2013. Krijimi i këtyre kushteve i ka mundësuar Xhillarit nxjerrjen e sasisë prej 4.4 milionë litra naftë nga magazinat në Kodër Mëzez me qëllim për t’u hedhur në tregun e brendshëm në mënyrë të paligjshme.
Për të mbuluar këtë fakt dhe për të tregtuar në mënyrë të paligjshme këtë sasi të madhe nafte virgine brenda territorit shqiptar, Xhillari ka depozituar pranë Degës së Doganës Tiranë 257 Dokumente Shoqërues Administriativë, DSHA, me përmbajtje fiktive, duke pretenduar se lënda është transportuar dhe depozituar në magazinën doganore fiskale G-43, në Ballsh.
Por, nga verifikimi i regjistrit të shoqërisë “A.K.F. Petroleum”, mjetet e të cilës janë marrë me qira nga Tea Construction&Petrol për transportimin e naftës virgine, ka rezultuar se këto mjete nuk e kanë kryer transportimin e produktit drejt Qarkut Fier, por në destinacione të tjera brenda vendit si Tropojë, Vlorë, Durrës etj.
Ndërkohë, fakti që vetëm tre muaj pasi është kryer ky transport i paligjshëm, Xhillari i është drejtuar me kërkesë Degës së Doganës Tiranë për mbylljen e magazinës doganore fiskale në Kodër Mëzez, në një kohë kur nuk kishte dorëzuar ende pasqyrat financiare dhe bilancet e vitit 2014-të, ka ngritur dyshimet e Prokurorisë se marrja e statusit për këtë magazinë ka qenë me qëllim transportimin fiktiv dhe shmangien e pagimit të akcizës. Nga hetimet ka rezultuar se të ardhurat e përfituara prej shmangies së detyrimeve tatimore, të pagimit të akcizës në shumën 242.7 milionë lekë (rreth 2 milionë euro), Xhillari i ka përdorur për investime të ndryshme.

Përfshirja e doganierëve në kontrabandë
Hetimet kanë zbuluar se ka qenë e pandehura Lula Njebza, ajo e cila ka trajtuar në vazhdimësi shkresat dhe kërkesat e paraqitura nga subjekti Tea Construcion&Petrol, lidhur me shtesën e autorizimit për t’i dhënë statusin magazinë fiskale depove në Kodër Mëzez. Ajo ka administruar kërkesat e Tea Construcion&Petrol drejtuar Departamentit të Akcizës dhe Departamentit Operativo-Hetimor, duke mos i kaluar nga një kopje këtij të fundit.
“Gjatë kohës që unë kam punuar si zv/drejtor i Përgjithshëm i Doganave dhe njëkohësisht drejtor i Departamentit Operativ Hetimor nuk më është referuar në asnjë moment ndonjë informacion lidhur me këtë subjekt si dhe me faktin që do të kryhej lëvizja e mallit”, ka deklaruar përpara prokurorëve ish-drejtori i DOH-së Admir Abrija.
Sipas Prokurorisë, pasi Njebza i ka trajtuar personalisht këto shkresa, ia ka dërguar për kompetencë Degës së Doganës Tiranë, nga ku rezulton se ajo është interesuar personalisht që të përmbusheshin kërkesat për heqjen e plumbçeve dhe lëvizjen e produktit naftë virgine. Fillimisht, Njebza ka hasur në kundërshtimin e Përgjegjësit të Zyrës së Akcizës, Gerand Ylli dhe kreut të Degës së Doganës së Tiranës, Drilon Bushati, të cilët kanë pretenduar se mungonte kushti i detyrueshëm për vendosjen e kontalitrave, ose njësive matëse në hyrje dhe në dalje të depozitave.
“Shtetasja Lula Njebza më ka marrë në telefon dhe më ka pyetur se çfarë po bëhej me këtë shkresë. Pas këtij kontakti lidhur me këtë shkresë, unë kam vënë re se Lula i ashpërsoi raportet me mua”, ka deklaruar Bushati.
Pak para se të niste transporti i paligjshëm i naftës virgin dhe krijimi i dokumentacionit fiktiv për të, me datë 2 gusht 2014, Bushati është larguar nga detyra si kreu i Degës së Doganës së Tiranës dhe në vend të tij është emëruar i pandehuri Mirëarbër Teneqexhiu, i cili e ka siguruar këtë post edhe falë mendimit pozitiv që ka përcjellë e pandehura Njebza tek Drejtoresha e Përgjithshme e Doganave, Elisa Spiropali.
Spiropali ka dëshmuar në Prokurori se, Njebza kishte një marrëdhënie të mirë me Teneqexhiun, ndërsa i ka propozuar dhe shkarkimin e shefit të zyrës së akcizës së Tiranës, Gerand Ylli.
“Para, gjatë dhe pas, këta shtetas kanë pasur marrëdhënie shumë të mira midis tyre”, ka dekluar në prokurori Spiropali. “Është e vërtetë se, Lula Njebza më ka kërkuar largimin nga detyra të shtetasit Gerand Ylli, dhe pasi kam parë dosjen personale të këtij shtetasi, i cili kishte disa vite që punonte në DPD, kam vlerësuar se ky shtetas nuk duhet të lëvizte nga detyra”, ka shtuar ajo.
Menjëherë pas emërimit në krye të Degës së Doganës së Tiranës, Teneqexhiu ka kërkuar informacion për kërkesat e subjektit Tea Construcion&Petrol, të cilat nuk ishin zbatuar deri në atë kohë dhe ka urdhëruar verbalisht dy vartëse që të shkonin në magazinat fiskale në Kodër Mëzes që të hiqnin plumbçet me argumentin se subjekti kishte bërë kërkesë që të bënte pastrimin e tubacionit të depozitave.
Por, dy doganierët nuk kanë pranuar të kryejnë asnjë veprim pa pasur një urdhër me shkrim. Gjatë deklarimeve të tij, i pandehuri Teneqexhiu ka pretenduar se ka zbatuar vetëm ligjin, pasi sipas tij produkti ka qenë i mbuluar me garanci fiskale, por, nga hetimi janë zbuluar prova të tjera. Rezulton se më datë 19 gusht 2014, subjekti Tea Construcion&Petrol  i ka kërkuar Degës së Doganës Tiranë kalimin e garancisë fiskale në Kodër Mëzez për në magazinën fiskale G-43 në Rafinerinë e Ballshit.
Nga këqyrja e sistemit ka rezultuar se, kalimi i garancive është realizuar nga Endri Dafa, një punonjës i Drejtorisë Teknike të Drejtorisë së Përgjithshme të Doganave më datë 18 gusht 2014, një ditë para se subjekti të kryente kërkesën. Dafa ka deklaruar para hetuesve se ka qenë e pandehura Lula Njebza, e cila në cilësinë e eprores i ka kërkuar në mënyrë të drejtpërdrejtë që të kryejë këtë veprim në sistem, duke i thënë se subjekti Tea Construcion & Petrol kishte bërë kërkesë për kalimin e garancive.
“Në datë 18.08.2014, Lula më ka pyetur se çfarë u bë me atë kalimin e garancisë, nëse kisha filluar procedurën e kalimit të saj apo jo, pasi subjekti e kishte bërë kërkesën dhe e kishte nisur”, ka deklaruar Dafa. “Ajo më urdhëroi gjithashtu që në atë moment të nisja procedurën e kalimit të garancisë si dhe kalimin e artikullit virgin naftë nga depozitat në Kodër Mëzez në atë në Ballsh”, ka shtuar Dafa.
Një tjetër fakt sipas Prokurorisë, prej nga konkludohet se të pandehurit kanë tentuar të fshehin paligjshmërinë e kryer prej tyre, është edhe veprimi i kryer nga Njebza menjëherë pas emërimit të saj në detyrën e Kryetares së Degës së Doganës Fier, kur ajo ka miratuar programin e kontrollit për shoqërinë Deveron Oil Albania, për magazinën doganore G-43, në KPTHN-në e Ballshit.
Por, pasi grupi i kontrollit ka shkuar në terren, administratori i Deveron Oil, nuk ka pranuar të kryhejë ky kontroll me argumentin se kjo depozitë nuk kishte qenë asnjëherë në pronësi apo në përdorim të subjektit që ai drejtonte. Për këtë arsye, Njebza ka bërë ndryshim të planit të kontrollit drejtuar shoqërisë Tea Construcion & Petrol. Ajo ka deklaruar para hetuesve se sapo kishte nisur punën si kryetare e Degës së Doganës Fier ka konstatuar se DSHA-të e shoqërisë Tea Construcion & Petrol nuk ishin të mbyllura në sistem dhe se për këtë arsye ka urdhëruar kryerjen e kontrollit tek ky subjekt.
Lidhur me konstatimet e grupit të kontrollit më datë 2 qershor 2015 dhe se cili subjekt duhej të penalizohej, e pandehura Njebza ka deklaruar para hetuesve se ka mbajtur qëndrim konstant se, subjekti që duhej të penalizohej ishte Shoqëria Tea Construcion&Petrol. Por, të tjerë zyrtarë të doganave dhe pjestarët e grupit të Crown Agents gjatë takimit të zhvilluar në ambientet e Degës së Doganës Fier, kanë theksuar se qëndrimi i Njebzës ka qenë që të penalizohet subjekti Deveron Oil, me pretendimin se produkti ndodhej në magazinën që administrohej nga ky subjekt.
Sipas deklaratave në Prokurori të shtetasit Arlind Lagji, me detyrë përgjegjës i zyrës së akcizës në Degën e Doganës Fier, Njebza ka insistuar gjatë takimit me grupin e inspektimit të Crown Agents që të ndëshkohej kompania Deveron Oil për naftën e kontrbanduar.
“Pasi u konstatua fakti që në depozitën G43 nuk u gjend sasia e artikullit  virgin naftë që duhet të ndodhej, përpara se të plotësohej procesverbali i konstatimit të shkeljes doganore dhe të merrej vendimi, u diskutua ndërmjet kryetares së degës doganore Lula Njebza, Crown Agents, mua dhe grupit të punës, se cili subjekt duhet të sanksionohej për shkeljen doganore”, ka thënë Lagji. “Unë kam shprehur mendimin dhe opinionin tim që ligjërisht duhet të sanksionohej subjekti Tea Construction & Petrol, mendim ky që e mbështeti dhe Crown Agents, ndërsa Lula Njebza diskutoi nëse mund të sanksionohej subjekti Deveron Oil Albania, pasi malli gjendej në magazinën e vendosur në territorin e tij”, shtoi ai.
Të tjera fakte që kanë kompromentuar të pandehurën Lula Njebza janë edhe deklarimet e saj dhe verifikimi i vërtetësisë së tyre. Ajo ka deklaruar para hetuesve se nuk ka pasur dijeni rreth transportit të lëndës naftë virgin nga subjekti Tea Construcion&Petrol  në muajin gusht të vitit 2014 dhe se nuk ka pasur njohje me administratorin e kësaj shoqërie, Adrian Xhillari dhe se as nuk ka kryer komunikime telefonike. Gjatë deklarimeve të tjera, ajo ka ndryshuar qëndrim përsa i përket dijenisë së transportit të naftës dhe ka pohuar se ka komunikuar personalisht me të pandehurin Teneqexhiu për ta udhëzuar se si duhej të kryheshin procedurat për transportin e kësaj lënde.
Nga këqyrja e tabulateve telefonike ka rezultuar se midis të pandehurve Njebza e Xhillari ka pasur 24 komunikime telefonike nga data 13 deri më datë 21 gusht 2014, ndërsa midis Xhillarit dhe Teneqexhiut ka pasur 15 biseda telefonike në muajin shtator 2014. Sipas Prokurorisë, Teneqexhiu ka dhënë urdhër që magazina doganore e Kodër Mëzezit të mos ruhej me pretendimin se produkti ishte i matur dhe i mbuluar me garanci fiskale.
Por, sipas legjislacionit dhe rregullores për transportimin e 4.4 milionë litra naftë vrigine duhej të viheshin në dijeni Drejtoria e Përgjithshme e Doganave, të merreshin masa paraprake nga Drejtoria e Antikontrabandës për shoqërimin e produktit dhe minimalisht të ishte njoftuar Dega e Doganës Fier si doganë pritëse për marrjen në dorëzim të tij.
Prokuroria ka pasur gjithashtu dyshime se lëvizjet në organikë nga ish-Drejtoresha e Përgjithshme e Doganave, Elisa Spiropali, e cila në datën 13 gusht 2014 – 1 ditë para se të hiqeshin plumbçet e depozitave të Tea Construction & Petrol në Kodër Mëzez – ka urdhëruar largimin nga detyra të përgjegjësit dhe drejtorit të Sektorit të Antikontrabandës.
Spiropali ka deklaruar në Prokurori se lëvizja nga detyra e krerëve të Antikontrabandës ka qenë ‘një lëvizje paralele”, në kuadër të riorganizimit të DPD-së.
“Fakti që data e lëvizjës paralele korrespondon me lëvizjen e produktit është krejt rastësi”, është mbrojtur Spiropali.
Prokuroria pretendon se transporti i naftës virigin nga Kodër Mëzezi është udhëzuar, urdhëruar dhe lejuar nga Njebza dhe Teneqexhiu, në një kohë kur që prej vitit 1996 është e ndaluar me ligj që të përpunohet në vend nafta virgin. Këto veprime janë kryer në datat 13-14 gusht 2014, kur përgjegjësi i Zyrës së Akcizës së Tiranës Gerand Ylli është larguar për kontroll me urdhër të Njebzës, pasi nuk kishte pranuar heqjen e plumbçeve dhe transportimin e naftës nga magazinat në Kodër Mëzes pa u instaluar më parë kontalitrat nga subjekti.
Pasi përgjegjësi i Zyrës së Akcizës ka marrë dijeni për ç’ka ndodhur i ka kërkuar Teneqexhiut që të kryenin mbikëqyrjen e kësaj lëvizjeje, por nuk ka marrë miratimin e tij, me pretendimin se ishin DSHA me pezullim dhe nuk krijonin të ardhura për Degën e Doganës Tiranë.
“Ai më tha, shiko DSHA-të të cilat japin rezultate”, kujton Ylli.
Sipas Prokurorisë, Njebza dhe Teneqexhiu, duke rakorduar veprimet me njëri-tjetrin në datat 13, 14, si dhe 15- 21 gusht 2014 e në vijim kanë lejuar dhe mundësuar me dashje lëvizjen e sasisë 4.4 milionë litra naftë virgine nga magazina doganore fiskale në Kodër Mëzez.
Në dosjen e organit të akuzës thuhet se, Njebza dhe Teneqexhiu kanë vepruar në kundërshtim me legjislacionin e aktet nënligjore në fuqi, me rregulloren dhe detyrat e tyre funksionale me dijeni për faktin, duke tentuar të bënin përgjegjës shoqërinë Deveron Oil Albania dhe jo të pandehurin Adrian Xhillari dhe kompaninë që ai administronte, për hedhjen për tregtim në mënyrë të paligjshme të sasisë prej 4.4 milionë litra naftë virgine. Prokuroria pretendon se dy të pandehurit e sipërcituar e kanë shpërdoruar detyrën me dashje dhe në bashkëpunim me njëri-tjetrin.
Prokuroria e Fierit akuzon edhe tre punonjës të Degës së Doganës Fier, përkatësisht, Syrja Misiraj, me detyrë si doganier mbikëqyrës i subjektit Tea Construcion&Petrol, Alfred Bushi, në cilësinë e Përgjegjësit të Sektorit të Akcizës dhe Regjimeve pranë Degës së Doganës Fier dhe Adrian Alikaj, në detyrën e doganierit pranë Sektorit të Akcizës në Degën e Doganës Fier.
Sipas Prokurorisë, nga provat e analizuara, rezulton se Adrian Alikaj, me dashje direkte ka mbajtur dhe ka hartuar në cilësinë e doganierit dhe në emër të Degës së Doganës Fier dokumentin “Procesverbal”, të datës 21 gusht 2014, për plumbosjen e magazinës doganore fiskale G-43 në KPTHN Ballsh, duke paraqitur në këtë procesverbal faktin e rremë se në këtë datë kishte mbërritur aty produkt i naftës virgine nga Shoqëria Tea Construcion&Petrol.
Sipas ish-drejtorit të Degës së Doganës Fier, Dritan Çekani, Alikaj kishte një marrëdhënie miqësore me Lula Njebzën, dhe ajo kishte ndikuar që ai të merrej në punë në doganën e Fierit.
“Lula më tha që Adrianin e kam mik shpie dhe më kërkoi ta merrja në punë atë pranë doganës në Fier, dhe më pas ai u emërua  doganier akcize në Fier”, ka deklaruar Çekani.
Gjithashtu doganieri i Degës së Doganës Fier, Ermal Çani, gjatë marrjes në pyetje, ka paraqitur një ekstrakt nga adresa e postës elektronike [email protected], e cila, sipas Prokurorisë, ka qenë në përdorim të të pandehurit Adrian Alikaj, ku në përmbajtje të këtij ekstrakti gjenden disa mesazhe në adresë të postës elektronike [email protected] me datë 28 maj 2015, ku paralajmërohet kjo shoqëri që të marrë masa për kontrollin që do të zhvillohet nga Dega e Doganës Fier dhe grupi i Crown Agents.
“Shikoni dokumentat, pasi e ka marrë në dorë kompania angleze këtë kontroll dhe për njohjen që kam me Xhillarin po ju njoftoj”, shkruan Alikaj në emailin drejtuar Tea Construction & Petrol.  “Kemi bërë një procesverbal vjet që e ka marrë Tarioni, prandaj doja të komunikoja, e kemi bërë te depozitat në Ballsh”, shton ai.
Ndërkohë, nga hetimet ka rezultuar se i pandehuri Misiraj, me cilësinë e doganierit mbikëqyrës ka kryer veprimin e heqjes së plumbçes së sigurisë së saraçineskës hyrëse të magazinës doganore fiskale G-43 në KPTHN Ballsh më datë 15 gusht 2014, pa asnjë urdhër e pa kërkesë paraprake me shkrim të subjektit që përdorte ose posedonte këtë magazinë që duhej të miratohej nga Kryetari i Degës Doganore. Prokuroria pretendon se Misiriaj, në këtë mënyrë, me veprime aktive dhe me mosveprime, i ka dhënë udhë transportit fiktiv të produktit naftë vrigine të shoqërisë Tea Construcion&Petrol, më datë 15 gusht 2014 e në vijim, duke shpërdoruar detyrën.
Ndërsa i pandehuri Alfred Bushi është akuzuar nga Prokuroria se ai me dashje ka mbajtur qëndrim mosveprues në kundërshtim me ligjin, duke sjellë si pasojë skadimin e garancive ende të vlefshme në sistem për transportimin fiktiv në naftës virgin, si edhe lejimin e gjendjes së kundërligjshme të kryer nga i pandehuri Adrian Xhillari. Sipas organit të akuzës, Alfred Bushi, në cilësinë e Përgjegjësit të Sektorit të Akcizës dhe Regjimeve pranë Degës së Doganës Fier, ka pasur si detyrë funksionale të kryente rakordimin e evidencave për gjendjen e naftës virgin në magazinën G-43.

Ping-pongu gjyqësor
Çështja kundër 6 të pandehurve është regjistruar fillimisht në Gjykatën e Shkallës së Parë në Fier. Në fazën paraprake të gjykimit të pandehurit Alikaj, Bushi dhe Misiraj, kanë kërkuar që çështja në ngarkim të tyre të zhvillohet me gjykim të shkurtuar dhe për këtë arsye Gjykata ka vendosur ndarjen e çështjes ndaj tyre.
Pas kërkesës së avokatit të të pandehurit Xhillari, Gjykata e Fierit me 3 shkurt 2017 ka shpallur moskompetencën për shqyrtimin e çështjes në ngarkim të të pandehurve Adrian Xhillari, Lula Njebza dhe Mirëarbër Teneqexhiu dhe kalimin e kësaj dosje për gjykim në Gjykatën e Rrethit Gjyqësor Tiranë.
Ndaj këtij vendimi ka bërë rekurs në Gjykatën e Lartë Prokuroria e Rrethit Gjyqësor Fier, e cila ka kërkuar prishjen e vendimit të Gjykatës, por kjo kërkesë është rrëzuar nga Gjykata e Lartë.
Më 18 korrik 2016, Gjykata e Fierit vendosi dënimin e të pandehurit Syrja Misiraj me 1 vit burgim dhe të pandehurin Alfred Bushaj me 10 muaj e 20 ditë burgim. Gjykata gjithashtu vendosi pezullimin e këtyre dënimeve dhe konvertimin e tyre me shërbim prove. Pas apelimit të çështjes, Gjykata e Apelit Vlorë ka vendosur më 3 mars 2017 pushimin e çështjes në ngarkim të të pandehurit Alfred Bushi, duke e cilësuar të pafajshëm dhe lënien në fuqi të dënimit për të pandehurin Misiraj.
Avokati mbrojtës i të pandehurit Alfred Bushi, i cili u shpall i pafajshëm nga Gjykata e Apelit Vlorë deklaroi për BIRN se, klienti i tij nuk ka pasur asnjë përgjegjësi për atë çfarë mund të ketë ndodhur.
“Klienti im, Alfred Bushi, ka qenë me leje vjetore që prej datës 11 gusht 2014 deri më datë 26 gusht 2014, periudhë kohore në të cilën Prokuroria pretendon se janë kryer veprimet e paligjshme. Ndërkohë, kur është kthyer në punë, as vartësit dhe as eprorët nuk e kanë lajmëruar për veprimet e kryera”, tha avokati Edmond Dema.
“Nuk është njoftuar nga vartësit e tij as për çplumbosjen dhe as për plumbosjen e magazinës. Për këto arsye, ai nuk ka asnjë lidhje apo përfshirje me atë çka mund të ketë ndodhur dhe për pasojë nuk ka asnjë lloj përgjegjësie penale”, shtoi Dema.
Ndërsa, avokati mbrojtës i të pandehurit Syrja Misiraj, i tha BIRN se, meqënëse çështja ndaj kilentit të tij është nisur për gjykim në Gjykatë të Lartë, nuk do të komentonin “pasi do lënë Gjykatën të shprehet në mënyrë përfundimtare”.
Ndryshe nga Misiraj dhe Bushi, ish-doganieri Adrian Alikaj ka kërkuar revokimin e gjykimit të shkurtuar dhe çështja në ngarkim të tij po shqyrtohet aktualisht në Gjykatën e Fierit.
I kontaktuar nga BIRN, Adrian Alikaj, ka mohuar që të ketë shkelur ligjin gjatë procedurës së plumbosjes së magazinës G-43 më datë 21 gusht 2014.
Ai ka deklaruar se, procesverbali që ka mbajtur më datë 21 gusht 2014 ka paraqitur situatën reale të produktit naftë virigin në depozitën G 43, që sipas tij ka qenë rreth 20,000 litra dhe jo 4.8 milionë litra, siç shkruhet në procesverbalet e sekuestrua nga Prokuroria në kompanitë Tea Contruction & Petrol dhe Deveron Oil-t,ë cilat sipas tij janë dokumente të paprotokolluara në Degën e Doganës Fier.
Alikaj sqaroi se ka kërkuar revokimin e gjykimit të shkurtuar, pasi Prokuroria ka paraqitur fotokopje të procesverbaleve pa vulë të njomë, të cilat nuk mund të konsiderohen prova. Kjo, pasi sipas Alikajt, procesverbali që është nënshkruar prej tij ‘do të jetë grisur’ nga personat që kanë kryer këtë aferë.
“Ky proces verbal duke paraqitur situatën reale të depozitës G 43 (sasinë prej 20 000 litra dhe jo atë prej 4,8 milionë litra) është grisur, pasi nuk i ka interesuar personave, të cilët me veprimet dhe mosveprimet e tyre lejuan lëvizjen fiktive të produktit virgin nafta nga data 15 gusht 2014 deri në datën 21 gusht 2014, datë në të cilën u gjend e paplumbosur depozita G 43”, tha Alikaj.
“Nga veprimet dhe mosveprimet e dy prokurorëve duket qartë fakti, që këta përfaqësues të organit të akuzës nuk kanë patur si qëllim zbardhjen e çështjes, por mbrojtjen e hajduteve, të cilët me veprimet dhe mosveprimet e tyre lejuan lëvizjen fiktive të produktit virgin nafta nga subjekti Tea Construction & Petrol”, shtoi ai.
Alikaj po gjykohet aktualisht i akuzuar për falsikim dokumentesh në gjendje të lirë në Gjykatën e Fierit, ndërsa Gjykata e Tiranës pritet të vendosë mbi marrjen ose jo të kompetencës tokësore për shqyrtimin e çështjes ndaj Xhillarit në mungesë nën masën e sigurisë “arrest në burg” dhe ndaj Njebzës e Teneqexhiut, të cilët po gjykohen në gjendje të lirë.
Masat arrest me burg kundër dy ish-krerëve të doganës, të dhëna nga Gjykata e Fierit në dhjetor 2015-të, janë rrëzuar nga Gjykata e Lartë në mars 2016-të. Ndërsa biznesmeni Xhillari vazhdon të jetë në arrati dhe është shpallur në kërkim ndërkombëtar nga Interpoli, pasi besohet se fshihet jashtë territorit të Shqipërisë.

“BIRN”

“Masakra” idiote për rënkimet e tenorit Agim Hushi!

Enver Bytyçi

Diktaturat edhe në grahmat e fundit të tyre adresohen te nacionalizmi. Kur Ismail Kadare u arratis nga Shqipëria më 25 tetor 1990, pikërisht ditën që këtu në Tiranë u mblodhën ministrat e Jashtëm të Ballkanit për të promovuar teorinë serbo-greke “Ballkani ballkanasve”. Aso kohe, diktatura i pati ditët e numëruara e megjithatë e gjithë propaganda e kohës, të gjithë opinionistët e ideologjizuar, media qeveritare e zyrtare, televizioni e gjithçka tjetër, morën urdhërin që në emër të nacionalizmit të masakrohej shkrimtari Kadare.
Tani, pas 27 viteve, “u riarratis” një artist, një tenor i përmasave ndërkombëtare, një shqiptar që për 20 vite jetoi në Australinë e largët dhe u kthye në Shqipëri, sepse besoi te atdheu i vet. E kemi parë të gjithë si u përball Agim Hushi me realitetin e trishtë të këtij vendi. I zhgënjyer e në dëshprim ai e qortoi në formën e tij atdheun e vet, pjesën që atij i takon! Sepse të gjithë ne i takojmë atdheut dhe të gjithëve ne na takon një pjesë e tij, pastaj brezave që vijnë e kështu me radhë! Por me tapi nuk e ka askush. Megjithatë reagimi erdhi përsëri në mënyrë biblike dhe u shndërrua në një patetizëm të pazakonshëm, duke e “masakruar” artistin e madh. Masakronjësit janë zhgarravinaxhinjtë e të njëjtës garniturë, shumica janë mercenarë të shtetit që është përgjegjës për gjendjen depresive të shqiptarëve.
E masakruan Agim Hushin, artistin dhe tenorin e famshëm shqiptar, me gjithë llojet e fjalorit të ndyrë! E shanë, i thanë M…, e paragjykuan, e akuzuan, e fyen, si të ishte djalli që prishi botën! Çfarë nuk i thanë! Nxorën nga fjalori i kohës së diktaturës gjithë arsenalin e akuzave kundër “armikut” dhe e bënë “delen e zezë” të kombit shqiptar! Karrierist, i thanë. Erdhe të bëheshe drejtor këtu në Shqipëri! Nënteksti: “Si nuk të vjen turp të kërkosh të bëhesh drejtor!”. Identik si në gjykimet e kohës së diktaturës, kur karriera quhej shfaqje mikroborgjeze, kur merita duhej strukur në “vrullin revolucionar të masave”, kur ideja konsiderohej “intelektualizëm mikroborgjez”! E njëjta histori, e njëjta mendësi, e njëjta metodë, i njëjti skenar! I thanë karrierist ata që kanë bërë karrierë jashtë profesionit të tyre, ndërkohë që tenori i famshëm donte të bënte diçka për këtë vend në rolin e një drejtuesi në profesionin e tij!
I thanë tradhëtar! Pse? Se “na tradhëtove udhëheqësin e madh”! Tradhëtove, sepse “i vure një njollë atdheut”! Tradhëtove se “nuk u pajtove me një Shqipëri të kriminalizuar e kanabizuar si kurrë ndonjëherë në historinë e saj”! Tradhëtove se “kritikove qeverinë tonë të suksesshme dhe demokratike”! Tradhëtove se “denoncove të keqen”! Tradhëtove se “shkove në Çadrën e Lirisë”! Dhe pse shkove? I thanë se “shkove për karrierë”! Më skuqet faqja kur i ripërsëris këto lloj lloj akuzash bolshevike! Pra, e vunë në bankën e akuzës publike për një vepër, të cilën Agim Hushi nuk e ka kryer! Se tradhëti është ta kriminalizosh atdheun e kombin e jo të kritikosh e mospajtohesh me këtë akt të skenarizuar e ideuar nga vetë qeveria e vendit tënd! Po militantët që shfaqen si nacionalistë dhe e përdorin nacionalizmin për të mbrojtur dikush interesat e tij personale, dikush injorancën e vet, dikush tjetër lidhjet politike me liderët tanë të dhënë pas drogës, të tjerë ideologjinë me të cilën mbrohen për çdo gjë! Këtë indoktrinim absolut e kemi provuar në diktaturë, por se ka ende të ashtuquajtur intelektualë, gazetarë, akademikë që marrin rolin e prokurorëve dhe kësisoj fyejnë ajkën e kombit, këtë nuk do ta besoja sot pas 27 viteve pluralizëm në një shoqëri të hapur pa demokraci!
E përçudnuan gjithashtu në stilin se “nga t’ia nis”, “si të të thërras” e të tjera si këto lloj shkrimesh bajate, të cilat të bëjnë të vjellësh, sepse u përkasin modelit të hartimeve të klasës së gjashtë për nga stilistika, metafora dhe përdorimi i fjalëve cilësuese e krahasuese! Dhe kush? Dallkaukët, militantët, të paguarit, injorantët e vunë në gijotinë dijen, artin, atë që i jep famë Shqipërisë në të gjithë globin! U duk se mezi prisnin që njeriu i madh të rrëshkiste në pistën ku ata donin!
A është kjo rastësi?! Jo! Eshtë ves i joni që të mos e durojmë hijen e tjetrit! Eshtë vesi jonë i keq që të mprehim thikat kundër njëri-tjetrit, edhe atëherë kur ky tjetri shkruan ose thotë të vërteta të hidhura! Eshtë në modën tonë të dëshmojmë primitivizëm kulturor, duke mos pranuar dikë tjetër më të mirë se veten! Ne jemi gati të shqyhemi mes veti e t’i përulemi deri të shputat e këmbës një të huaji! Po kështu përulemi para të fortit, por jo para talentit! Aq e vërtetë është kjo, sa nuk mbeti mëdyshje për të menduar ndryshe në rastin e “arratisjes” së tenorit Agim Hushi!
Kush ka emigruar duhet ta dijë se çdo të thotë të ikësh nga atdheu. Një fat të tillë të keq e kam pasur dhe unë me familjen time! Me javë nuk na u thanë lotët e hidhërimit, por ama asnjë mëdyshje nuk kishim se mund të kishim gabuar! Ata që i përvishen pushtetit të të fortëve në qeverisje e jo në qeverisje, ata që e ngrenë jetën përmes pisllëqeve dhe favorëve, deri te korrupsioni dhe mënyra të tjera të paligjshme, ata nuk e njohin dhimbjen e emigrimit, mund të thuhet gjithashtu se ata nuk kanë atdhe! Agim Hushi ka atdhe. Jam i bindur se e do atdheun më shumë se sharësit e tij! Ndryshe nuk do të linte skenën më të madhe të koncerteve në botë e të vinte në këtë vend që të ofron vetëm dëshprim!
Dhe atdheu nuk është nocion abstrakt. Janë njerëzit që banojnë në një territor të caktuar, të cilët i japin jetë atdheut. Këta njërëz i pamë edhe në rastin e reagimeve ndaj tenorit, se sa xhahilë janë! Atdheu nuk është vetëm histori. Atdheu identifikohet nga pikëpamja e së drejtës ndërkombëtare me shtetin. Pa shtet nuk ka atdhe, nuk ka komb! Shteti i atdheut tonë vetëm e ka rrjep kombin e vet, e ka rrënuar, e ka sakatuar, na ka lënë në çdo kohë më të dobëtit dhe më të përbuzurit e rajonit e të kontinentit europian! Dhe jemi të tillë, sepse ne i ndëshkojmë dhe masakrojmë ata që japin kontribute të vërteta e të sinqerta për atdheun! Kështu bëmë me Agim Hushin. Ne kënaqemi nëse qeveritë tona lavdërohen në gazetat e botës, por jo se bënë diçka të mirë për këtë vend e për këtë komb! Këta jemi ne. Prandaj krijojmë diferencën me talentet që na bëjnë nder e na japin emër në botë! Prandaj e masakrojmë një artist të talentuar, si Agim Hushi!
Po çfarë bëri tenori i famshëm Agim Hushi? Thjesht la Australinë, erdhi në Shqipëri, u përball me të keqen dhe iku nga kishte ardhur, duke lëshuar një klithmë dëshpërimi për atdheun e tij! Ajo klithmë e Agim Hushit është kambanë alarmi, nuk është fyerje. Ndërsa masakra kundër tij është rezistencë gjithashtu e dëshpëruar e forcave të errëta, të cilat mbështesin mbajtjen peng nga oligarkët të atdheut tonë, të kombit tonë!
Ikja e Agim Hushit është dhe mbetet mesazh, njësoj si ikja e Kadaresë para 27 viteve! Rënkimi i tij është i ngjashëm me rënkimin e Fishtës dhe Konicës! Vetëm njerëzit e mëdhenj marrin përgjegjësinë ta paralajmërojnë e ta vajtojnë greminën drejt së cilës shkon një komb! Ta qortosh atdheun nuk është thjesht lehtësim i shpirtit! Më shumë se kaq është dhimbje ekstreme në shpirt! Nuk mund ta bëjnë këtë të indoktrinuarit në fe, në histori, në atdhe, në parti e ideologji! Këtë e bëjnë njerëzit e lirë, njerëzit e përgjegjshëm, ata njerëz që ndjejnë tërmetet kur i afrohen atdheut dhe kombit! Artistët, shkrimtarët, krijuesit e mëdhenj kanë misione dhe prandaj u duhet që të japin mesazhe. Madje edhe kur shumica nuk i pranon, i qorton, i fyen dhe i masakron! Gjendjen në të cilën jemi nuk na e sjellin kritikat, edhe nëse ato i adresohen kombit e atdheut, na e sjellin kriminelët, tahmaqarët hajdutë e të korruptuar në pushtet, oligarkët që shesin shtëpi e katandi, atdhe e fe për para e pasuri!
E di se shumë njerëzve kjo ese nuk do t’u pëlqejë! Do jem shumë i lumtur për këtë, sepse do të thotë se kam arritur të jem vetvetja, të ndjehem i lirë në mendimet e mia!

Me shqiptarë nga Zyrihu në Prishtinë

Impressionen vom Europameisterschafts Spiel zwischen der Schweiz und Albanien, aufgenommen im der Kanzlei und an der Lagstrasse. 11.06.2016 (Tages-Anzeiger/Urs Jaudas) Schweizer und Albaner feiern in Kreis 4 Zürich gemeinsam Foto: Urs Jaudas

Enver Robelli

Është herët, shumë herët në mëngjes, por shqiptarët s’janë të përgjumur. Janë në disponim të flasin me njëri-tjetrin. Të gëzuar që po vizitojnë vendlindjen, ata duket se nuk kanë fjetur tërë natën. Flasin për biletat e shtrenjta të avionit, një temë e përjetshme; flasin për fatin që patën, kur arritën të blejnë një biletë me çmim të volitshëm, domethënë gati 400 franga për vajtje-ardhje (me pak më shumë se 500 franga njeriu shkon nga Zürichu në New York); flasin për planet që kanë gjatë qëndrimit në Kosovë: takim me familjarë, dasma, disa ditë në plazh në Durrës, Shëngjin apo Sarandë.
Për shqiptarët e diasporës, pushimet janë një aventurë e mundimshme. Mendojnë se do të vijnë për të pushuar në Kosovë, Luginë të Preshevës, në Maqedoninë shqiptare. Nuk janë naivë, e dinë se dëshira për të pushuar mbetet vetëm dëshirë. Por, atdheu, vendlindja, të tërheq. Diaspora shqiptare është e re dhe refuzon të shkëputet nga atdheu.
Andaj shumë mërgimtarë e ndjejnë veten të fyer, kur njerëz në Kosovë, të cilët kanë arritur të hapin një profil në Facebook, i fyejnë, i përçmojnë, i mbulojnë me klishe si të prapambetur, fshatarë gjoja të pakulturuar. Armiku më i madh i mendimit serioz është përgjithësimi.
Ndërsa njerëzit presin para policit zviceran që do të kontrollojë pasaportat, debati është në pikën e vlimit. «A e ke lexuar çka ka shkruar ajo? Ajo, bre, ajo gruaja e atij ministrit?» Disa fjalë të pamenduara mirë të një gruaje, e cila duket se profilin e saj në Facebook e percepton si pazar llafesh vulgare, arrijnë të zemërojnë edhe njerëz, shqiptarë, mes St. Gallenit dhe Gjenevës. Por, ata vijnë në atdhe dhe s’ndalen, përkundër fyerjeve. Në kohërat e shkuara (pa media sociale) një budallallëk do të dëgjohej më së largu në shtëpinë e fundit të mëhallës, në epokën e Facebookut çdo llaf merr botën.
Budallenj, të pakulturuar, agresivë, të pakujdesshëm ka në çdo shoqëri. Policia në Palma de Mallorca ka kërkuar që kompanitë ajrore dhe aeroporti i ishullit spanjoll të mos shesin alkool. Britanikë dhe gjermanë të dehur janë një sfidë e madhe për policët spanjollë. Primitivizmi i turistëve gjermanë dhe britanikë në plazhet e Mallorcas është legjendar. Ç’të bëjmë tani? T’i shpallim të gjithë gjermanët dhe britanikët primitivë, para të cilëve na vjen të vjellim?
Rrjedhimisht, siç ka britanikë, zviceranë apo gjermanë primitivë, ka edhe shqiptarë primitivë – në Kosovë dhe në diasporë. Ose të papërgjegjshëm. Në avionin e linjës Zürich-Prishtinë, stjuardesat së paku katër herë shpjegojnë dhe kërkojnë që të gjithë pasagjerët të lidhen patjetër kur avioni fillon aterrimin. Po ashtu kërkohet, që nënat t’i mbajnë fëmijët nën kontroll dhe të lidhur me rripin e sigurisë. Më parë, stjuardesat ia kanë shpjeguar çdo nëne si vendoset rripi i sigurisë. Asgjë s’ka bërë punë. Sapo rrotat e avionit prekin pistën në Aeroportin e Sllatinës, një fëmijë marshon nëpër korridorin e avionit. Një stjuardesë vrapon dhe ia hedh fëmijën në prehër nënës së papërgjegjshme, ndërkohë babai i fëmijës e sheh të udhës të tregojë trimëri në avion, të fjaloset me stjuardesën, e cila vetëm zbaton rregullat e sigurisë. Në këtë situatë, njeriu sikur ndjen nevojën të çohet në këmbë, të shkojë te burrë-gomari shqiptar dhe t’i thotë: «Avionët janë të pajisur edhe me pranga». Për çdo rast. Për çdo budalla. Natyrisht, që është e tmerrshme të shohësh një situatë të tillë, por budallai ka mundur të jetë edhe britanik, edhe francez, edhe austriak. Shqiptarët, as ata të diasporës, nuk e kanë licencën e budallallëkut. Ka lloj-lloj shqiptarësh.
Për shembull si ai mixha që u shfaq në sportelin e aeroportit për të dorëzuar valixhet dhe tërhoqi vëmendjen e pasagjerëve me dukjen e tij. Plisi i bardhë si bora dhe kravata, kuq e zi, e cila s’i mbërrinte as deri te kërthiza, andaj dukej si personazh i ndonjë komedie ballkanike. Megjithatë, kur aterroi avioni, mixha u soll në mënyrë shembullore: as nuk duartrokiti, as nuk mori hov të çohet në këmbë sapo avioni puthi tokën e Kosovës. Mixha priti me durim. Ka shqiptarë të llojllojshëm, prandaj edhe jeta është kaq e bukur. Madje edhe në avionin e linjës Zürich-Prishtinë.

Si po digjen malet me plehra

Artan Rama, Andi Bora

Vetëm pesëmbëdhjetë kilometra nga qendra e kryeqytetit të Shqipërisë, Tiranës, rreth tre mijë familje janë rrethuar nga flakët. Ndonëse në një stinë të nxehtë me temperatura të larta, shkaku i zjarrit është i pazakontë: këtu, në fushën e argjinaturës, po digjet një mal i lartë me plehra.
Kjo është mënyra e preferuar e Bashkisë së re të Kamzës për të menaxhuar mbetjet e saj urbane.
Dikur një fushë pjellore pranë lumit Tërkuzë, argjinatura ka kohë që është shndërruar në një vend depozitimi mbetjesh. Një pjesë, jo e vogël, përfundon në lumë. Banorët përreth, ankohen për erën e keqe dhe ndotjen, por gjithçka vazhdon si më parë apo shpërfillet, ndaj dhe një pjesë e tyre, sot ka dalë në rrugë për të protestuar.
Por Kamza nuk është e vetmja bashki që vepron kështu.
Berati, një qytet turistik në Jug të Shqipërisë, zyrtarisht Trashëgimi Botërore e UNESCO-s, gjithashtu e ka pozicionuar venddepozitimin e mbetjeve urbane pranë një lumi. Osumi, i famshëm për kanionet e tij, është padyshim një tjetër lumë i ndotur. Një pjesë e mbetjeve të qytetit përfundon në brigjet e tij. Shumica e të gjitha venddepozitimeve në vend, janë vendosur pranë shtretërve të lumenjve.
Tokat pranë lumenjve kanë qenë të lira dhe djegia e mbetjeve pranë tyre nuk u kushton asnjë shpenzim autoriteteve të këtij vendi të varfër. Por në të vërtetë po digjen miliona fitime të ardhshme! Ndërsa djegia po helmon burime natyrore të rëndësishme!

Mbetjet dalin jashtë kontrollit të shtetit

Shqipëria është një prej gjashtë vendeve të Ballkanit Perëndimor, kandidate për t’u anëtarësuar në Bashkimin Evropian. Ndonëse vendi ka bërë disa përparime në fushën ekonomike, kapacitetet admininistrative, veçanërisht në fushën e menaxhimit të mbetjeve, kanë rezultuar të dështuara.
Zyrtarët kanë raportuar se niveli i riciklimit të mbetjeve është në përputhje me objektivat e kërkuara për t’u përmbushur nga BE, por ata po fshehin një të vërtetë të frikshme: shërbimet publike të menaxhimit të mbetjeve po kontrollojnë gjithnjë e më pak mbetje në vend, ndërkohë që sasia e mbetjeve rritet vit pas viti.
Sipas të dhënave të fundit të vlefshme, të publikuara prej Institutit të Statistikave, në vitin 2013, një në çdo pesë tonë mbetje nuk mblidhej prej shërbimeve publike. Dy vjet më pas, në vitin 2015 sasia e pambledhur nga shërbimet publike u rrit në dy tonë për çdo pesë tonë mbetje. Ndërkohë, sistemi zhytej nën peshën e shtuar të mbetjeve.
Pra, në vitin 2015 vetëm tre për çdo pesë banorë u shërbyen prej sistemit të menaxhimit publik të mbetjeve. Ndërkohë që në Evropë ky shërbim u ofrohet pothuajse të gjithëve. Nëse Shqipëria do të pranohej sot në BE, ajo do të renditej shumë më poshtë se vendi i fundit i saj, Rumania, përsa i përket trajtimit të mbetjeve. Për çdo shtëpi, e cila nuk është e lidhur me sistemin e menaxhimit të mbetjeve në Rumani, në Shqipëri janë pothuajse tre.

Shqiptarët prodhojnë mbetje në përmasa alarmante

Ndërsa qytetarët e botës po ndërgjegjësohen për realitetin e ngrohjes globale, shqiptarët po prodhojnë plehra në përmasa alarmante.
Një prej politikave bazë të menaxhimit të mbetjeve është të zvogëlosh sasinë e mbetjeve. Gjatë dekadës së fundit, Evropa e uli sasinë vjetore të mbetjeve urbane me 6 për qind. Por programet evropiane të parandalimit të mbetjeve nuk kanë mbërritur në Shqipëri. Gjatë së njëjtës periudhë, shqiptarët e dyfishuan sasinë e mbetjeve urbane dhe problemi po zgjerohet me shpejtësi. Për çdo dy tonë mbetje të gjeneruara në vitin 2013, më 2015 është gjeneruar një ton më shumë.
Gjithnjë e më shumë plehra po përfundojnë në landfille si argjinatura. Për çdo dhjetë tonë mbetje të depozituara në landfille në vitin 2013, më 2015 u depozituan katërmbëdhjetë tonë. Ndërkohë, në BE ecuria është në kahun e kundërt: për çdo dhjetë tonë të depozituara në landfille në vitin 2013, dy vjet më vonë u depozituan nëntë tonë.
Zyrtarët e Ministrisë së Mjedisit, po hartojnë një strategji të re për të kontrolluar situatën. Por ende pa e përfunduar atë, qeveria ka lejuar ndërtimin e tri inceneratorëve, në përpjekje për të eliminuar malet me mbetje urbane. Djegia e plehrave mund të jetë një opsion i shpejtë, por jo i zgjuar.

Treguesit realë të riciklimit janë dy herë më të ulët se sa raportohen

Programet e riciklimit nuk ekzistojnë në Shqipëri. Zyrtarët thonë se në vitin 2015 u ricikluan 25 për qind të mbetjeve, por vlerësimet tona të mbështetura në të dhënat e publikuara nga INSTAT tregojnë se shifra reale është rreth 14 për qind e sasisë totale të mbetjeve të gjeneruara në vend – gjysma e asaj të pretenduar nga qeveria.
Shkalla modeste e riciklimit në vend po tretet, e nxitur prej rritjes galopante të mbetjeve të gjeneruara. Kështu, për çdo njëzet tonë mbetje të gjeneruara në vitin 2013, u ricikluan katër tonë, ndërsa dy vjet më vonë, më 2015, për të njëjtën sasi prej njëzet tonësh, u ricikluan vetëm tre tonë. Nëse vazhdohet me këto ritme, Shqipëria nuk do ta mbajë premtimin për të ricikluar 55 për qind të mbetjeve në vitin 2020.
Arritjet e fundit të riciklimit të mbetjeve në Evropë janë vetëm një element i një strategjie më të madhe për të garantuar një mjedis të pastër e të shëndetshëm. Sipas Eurostatit, në vitin 1995, për çdo njëzet tonë mbetje, trembëdhjetë prej tyre u dërguan në landfille, tre tonë u dogjën dhe vetëm dy tonë u ricikluan. Por njëzet vjet më pas, situata ndryshoi tërësisht: më 2015, u depozituan në landfille pesë tonë, u dogjën pesë të tjera dhe riciklimi u rrit në gjashtë tonë.

Të fitosh prej mbetjeve
Kjo strategji kërkon që të merren në konsideratë të dyja, përfitimet ekonomike dhe ato mjedisore. Në disa raste, nga djegia e mbetjeve prodhohet energji, por gjithashtu rritet ndotja. Metalet e rënda që çlirohen shpërndahen në ajër dhe në ujëra, çka dëmton shëndetin e njerëzve që jetojnë pranë.
Të mbështetura prej analizave të kostove dhe të përfitimeve, shumica e vendeve evropiane e kanë përcaktuar riciklimin si një prioritet. Për më tepër, për disa kategori mbetjesh, siç janë kanaçet e aluminit dhe të hekurit të vjetër, riciklimi rezulton metoda më e leverdisshme ekonomike në procesin e menaxhimit të integruar të mbetjeve.
Por qeveria shqiptare nuk ka asnjë strategji zyrtare riciklimi. Në vend të saj ajo po shpenzon 190 milionë euro për ndërtimin e tri inceneratorëve të mëdhenj, si një zgjidhje afatshkurtër për të trajtuar çështjen e plehrave.

“Exit.al”

1 vit nga vrasja e Ardit Gjoklajt në landfillin e Sharrës, akoma nuk ka drejtësi

Ka kaluar një vit nga 1-vjetori i vrasjes së të riut Ardit Gjoklaj në landfillin e Sharrës, vdekja e të cilit ka ngritur pikëpyetje të shumta. I mituri u vra në landfill nga një eskavator teksa punonte aty. Dy janë deri më tani personat që janë përballur me drejtësinë për vdekjen e Arditit: Përgjegjësi i turnit i kompanisë “3R” që menaxhonte përpunimin e mbeturinave, shtetasi Dëfrim Hakrama, si edhe fadromisti Edmond Kollari, nuk kanë respektuar rregulloret për mënyrën e punës, si pasojë e të cilave ka mbetur i vdekur shtetasi Gjoklaj, i cili punonte pranë kësaj kompanie.
Për këtë çështje, krahas hetimeve të nisura për vdekjen e 17-vjeçarit, janë duke u zhvilluar hetime edhe për përgjegjësitë e mundshme të kompanisë “3R”, shoqërisë “Eco Tirana” dhe Bashkisë së Tiranës, bazuar në një kallëzim të dorëzuar nga grupi i këshilltarëve bashkiakë të Partisë Demokratike. Ajo që ngelet akoma pa sqaruar është fakti, se si një i mitur u lejua të punonte në një vend të tillë kur është e ndaluar. Ishte kompania e kontraktuar nga Bashkia e Tiranës ajo që, sipas dëshmive punësonte edhe fëmijë për të punuar në landfillin e Sharrës.
Publikimi i një dokumentari nga emisioni “Publikus” shfaqi për publikun atë çka fshihej realisht në këtë landfill. Dokumentari u censurua në televizione, por u shpërnda në rrjetet sociale, duke sjellë një valë të madhe reagimesh. Protestat ndaj kryetarit të Bashkisë së Tiranës, Veliaj ishin të shumta për këtë ngjarje, duke e akuzuar si të përfshirë në krim për shkak të lidhjes së përfolur me kompaninë që merret me riciklimin e mbetjeve në Sharrë.
Gjithashtu në rrjetet sociale doli një foto ku shihej Veliaj së bashku me prokurorin e çështjes së 17-vjeçarit, të ulur në një tavolinë, duke biseduar pas dite pas ngjarjes së rëndë. Ndonëse ka kaluar një vit, kjo ngjarje që i mori jetën një të mituri dhe tregoi skandalin me riciklimin e plehrave nga Bashkia e Tiranës, asgjë nuk është zbardhur, përkundrazi, ngjarja po harrohet çdo ditë e më shumë. Së bashku me trupin e 17-vjeçarit u mbuluan edhe aferat e mëdha të pushtetit të Bashkisë së Tiranës, ndërsa drejtësia për këtë ngjarje duket se do të ketë pak gjasa të vihet në vend.
Lapsi.al

Qytetarët, kërkesë prefektit të mos pranojë rritjen e çmimit të ujit

Një grup qytetarësh të Tiranës i kanë kërkuar prefektit Admir Abrija të konsiderojë të pavlefshëm vendimet e marra nga Këshilli Bashkiak Tiranë në mbledhjen e 26 korrikut. Dy prej vendimeve më të rëndësishme, të cilat dhe qytetarët kundërshtojnë janë rritja e çmimit të ujit të pijshëm dhe dhënien me PPP të ndërtimit të shkollave në Tiranë.
Me anë të një letre, qytetarët argumentojnë se vendimet e marra në atë mbledhje janë në shkelje të ligjit:
Në mbledhjen e datës 26.07.2017 në sallën e Këshillit Bashkiak ishin vetëm 25 anëtarë me mandat të vlefshëm dhe 6 anëtarë të rinj që duhej të merrnin mandatin në atë mbledhje, pra do të duhej të betoheshin.
Mbledhja e Këshillit Bashkiak u zhvillua kur në fakt nuk kishte kuorum, çka bën ligjërisht të pamundur edhe betimin e 6 anëtarëve të rinj, por dhe miratimin e projektvendimeve.
Bazuar në ligjet përkatëse, qytetarët i kërkojnë prefektit Abrija të rikthejë për shqyrtim në Këshillin Bashkiak vendimet e datës 26 korrik.