32.5 C
Tirana
E hënë, 9 Qershor, 2025

Pse oferta për dialog e Vuçiçit ka gjasa të dështojë

Analistët politikë këmbëngulin se propozimi i fundit i presidentit Aleksandër Vuçiç për një “dialog të brendshëm” mbi statusin e Kosovës është më e fundit e një sërë nismash për të hapur diskutime publike dhe për të arritur konsensus mbi çështje kryesore sociale dhe politike, edhe pse asnjë prej tyre nuk ka përfunduar me sukses deri më tani.
Vuçiç shkroi në një artikull për gazetën e përditshme “Blic” javën e kaluar se kombi serb duhet “të mos e fusë më kokën në rërë” përsa i takon çështjes së Kosovës dhe të fillojë “një dialog të brendshëm” rreth saj.
“Ne duhet të përpiqemi të tregohemi realistë, të mos humbasim apo japim atë që kemi, por s’duhet të presim as të marrim atë që e kemi humbur kohë më parë”, tha Vuçiç në një artikull më 24 korrik. Ai nuk ofroi ndonjë propozim konkret nga ana e tij.
Ekonomisti Milan Kovaçeviç shprehu skepticizëm për fjalët e Vuçiçit, duke sugjeruar se e vemja gjë që dëshiron të arrijë me këtë presidenti serb, është “të forcojë autoritetin e tij”.
“Nuk mendoj se ai ka ndërmend të ketë dialog tani. Në fund të fundit, nëse ai po fton për një dialog, do të ishte më e arsyeshme që ai të jepte mendimin e tij”, tha Kovaçeviç për “BIRN”.
Boban Stojanoviç nga Fakulteti i Shkencave Politike në Beograd pyeti se çfarë mund të arrinte një proces i tillë, pasi Vuçiç tashmë ka një qëndrim të fiksuar për të ardhmen e Kosovës.
“Nuk mendoj se ky dialog, nëse ndodh ndonjëherë, do të ketë ndonjë përfundim”, tha Stojanoviç për “BIRN”.
Stojanoviç beson se Vuçiç nuk është gati ta njohë Kosovën, e cila shpalli pavarësinë nga Serbia në vitin 2008 dhe kështu që “dialogu i brendshëm” mund të mos ketë asnjë ndikim në realitet.

Mungesë konsensusi
Vuçiç ka nisur “dialog” për një sërë çështjesh të tjera të rëndësishme në të kaluarën, vetëm për të mos bërë asgjë më shumë për to ose i ka marrë vetë vendimet.
Në mars 2014, para zgjedhjeve parlamentare të atij viti, Vuçiç premtoi të arrinte një konsensus kombëtar mbi çështjen e reformave të dhembshme ekonomike.
“Detyra jonë është të bashkojmë Serbinë. Ne nuk duam pushtet të madh, por që populli në Serbi të arrijë një konsensus për të pasur një vend të mirë dhe normal”, tha Vuçiç në atë kohë.
Disa muaj pas zgjedhjeve, në të cilat Partia e tij Progresive fitoi shumicën e votave, kryeministri i ri Vuçiç tha se reformat do të zhvilloheshin edhe pa konsensus.
Pak muaj më vonë, qeveria prezantoi masa shtrënguese, duke ulur të gjitha pensionet dhe pagat në sektorin publik të Serbisë që ishin më të larta se 25,000 dinarë (rreth 210 euro) në muaj.
Autoritetet serbe janë mburrur gjithashtu se kanë nxitur dialog mbi çështjet sociale, pasi Vuçiç u takua me përfaqësues nga Konfederata e Sindikatës europiane dhe dy sindikata serbe në prill të këtij viti.
Megjithatë, një marrëveshje e kohëve të fundit midis punëtorëve të Fiat Chrysler Automobiles në Serbi dhe punëdhënësit e tyre, e ndërmjetësuar nga qeveria, është kritikuar se po dëmton të drejtat e punonjësve.
“Ne kemi të kundërtën e dialogut social. Shikoni çfarë po ndodh me të gjitha grevat dhe çfarë po bën shteti”, tha Kovaçeviç.
Ai përmendi shembullin e “Gosa”, një kompani, punëtorët e të cilës aktualisht janë në grevë duke kërkuar rrogat që u detyrohen punëdhënësit e tyre.
Greva në “Gosa” së fundmi bëri që presidenti i sindikatës Sloga, Zeljko Veselinoviç, ta deklaronte “të pakuptimtë” dialogun social në Serbi.
“Nëse dialogu social ekzistonte, Vuçiçi nuk do të duhej të shuante zjarre duke i ofruar çdo punonjësi 60,000 dinarë (500 euro)”, tha Veslinoviç për stacionin televiziv rajonal “N1”, duke iu referuar pagesave të premtuara nga Vuçiçi.
Mungesa e konsensusit publik është përdorur edhe nga Vuçiçi në të kaluarën si një arsye për mosveprim në çështjet jetësore.
Në vitin 2016, Vuçiç tha se qeveria “nuk ka forcë” të luftojë huliganizmin në sport – një problem i rrënjosur thellë në Serbi – sepse nuk ka “asnjë konsensus social” për të ndërmarrë masa.
Ai nuk shpjegoi kurrë se kush ishte kundër shtypjes së huliganizmit.
Në pritje për t’u trajtuar është edhe çështja e ndryshimit të Kushtetutës serbe, që Vuçiç gjithashtu thotë se do konsensus.
Mediat e vendit kanë spekuluar për disa vite me radhë se BE po kërkon që Serbia të heqë ose ndryshojë preambulën e Kushtetutës së vendit, e cila deklaron se Kosova është pjesë e Serbisë.
Stojanoviç tha se “dialogu i brendshëm” i propozuar nga Vuçiç ndoshta mund t’i referohet këtyre ndryshimeve, por ai nuk beson se presidenti do të guxojë ta trajtojë seriozisht këtë temë politikisht shpërthyese.
“Gjatë vitit ose dy viteve të ardhshme, i vetmi diskutim serioz që mund të mbahet mund të ketë lidhje me preambulën, por nuk mendoj se ai do të ketë kurajë ta trajtojë këtë çështje”, tha Stojanoviç.

Koalicioni qeveritar në Maqedoni në rrezik prej gjuhës shqipe?!

Ligji për shqipen, debati për të cilin u la përgjysmë në mbledhjen e fundit të qeverisë akoma është duke u harmonizuar midis partnerëve të koalicionit qeverisës. “Alsat” mëson se gjatë ditës janë zhvilluar konsultime, por nuk jepen detaje se për cilat pika të draftit dallimet janë më të theksuara. Zyrtarisht qeveria mohon të ketë mosmarrëveshje.
Debati rreth propozimligjit për gjuhën shqipe ka kaluar në atmosferë të qetë dhe nuk është paraqitur asnjë problem gjatë këtij debati. Është konstatuar se nevojitet koordinim i mëtutjeshëm me qëllim që të arrihet harmonizimi për mënyrën e zbatimit të vendimit ligjor”, thanë në qeverinë e Maqedonisë.
Ndërkohë, eksperti juridik Osman Kadriu thotë se, ligji për shqipen parashikon vetëm avancim të shqipes për fusha konkrete. Sipas tij procedura për miratimin e shqipes nuk do të jetë fare i lehtë për faktin se për këtë ligj duhet të ketë pajtueshmëri edhe nga VMRO-DPMNE-ja.
Çdo gjë që del jashtë Kushtetutës atëherë mundet një ligj i tillë, edhe nëse miratohet a dyshoj se do të miratohet me ato kërkesa, me ato propozime do të bjerë në Gjykatën Kushtetuese si ligj antikushtetues. Prandaj, mendoj se edhe pse paralajmërimet janë sidomos nga pjesëtarët e bllokut shqiptar në qeveri se ka konsensus, se për këtë ligj duhet të ketë pajtueshmëri edhe nga VMRO-DPMNE, do të ketë një përkrahje të plotë, mendoj se procedura nuk do të jetë aq e lehtë në miratimin e këtij ligji dhe nuk është për t’u habitur se mund të vijë në pyetje edhe koalicioni i partive shqiptare në qeveri, deklaroi Osman Kadriu, ekspert juridik.
Ligji për përdorimin e gjuhës shqipe nuk kaloi në mbledhjen e fundit me arsyetimin se do të ripërpunohet dhe do të kalojë në seancë qeveritare pas festës së Ilindenit. Në njoftimin zyrtar u theksua se propozimligji ka ngecur tek formimi i organeve të reja të agjencisë për zbatimin e gjuhëve dhe tek Inspektorati për Përdorimin e Gjuhëve për të cilat duhet të përkufizohet dhe konfirmohet kompetenca e tyre. Kohë më parë, kryeministri Zaev paralajmëroi se drafti do të dërgohet për shqyrtim edhe në Komisionin e Venedikut, ndërsa paralelisht ligji mund të jetë në Kuvend, por më vonë të plotësohet nëse ka vërejtje.

Trump: Sanksionet e reja dëmtojnë aleatët europianë

Presidenti Donald Trump nënshkroi të mërkurën një ligj me sanksione ndaj Rusisë, të cilin ai e cilësoi “me shumë të meta” dhe me “disa klauzola jokushtetuese”.
Ligji ndëshkon me sanksione Moskën, për ndërhyrje në zgjedhjet presidenciale të Shteteve të Bashkuara, si dhe Iranin dhe Korenë e Veriut. Ligji po ashtu kufizon autoritetin e Presidentit për heqjen e këtyre sanksioneve.
“Përmes kufizimit të autoritetit të Presidentit, ky ligj ua vështirëson Shteteve të Bashkuara që të arrijnë marrëveshje të mira për popullin amerikan dhe do t’i afrojë me njëri-tjetrin vende si Kina, Rusia dhe Koreja e Veriut”, thoshte Trump në disa deklarata që i bëri të njohura të mërkurën Shtëpia e Bardhë.
“Megjithë problemet që ka, unë po e nënshkruaj ligjin për hir të unitetit kombëtar”, shtoi Presidenti. “Që kur u paraqit ligji në fillim, unë i shpreha shqetësimet e mia Kongresit lidhur me të, sepse ligji ndërhyn tek autoriteti i Presidentit, krijon një situatë të pafavorshme për kompanitë amerikane dhe dëmton interesat e aleatëve tanë europianë”.
Ligji i sanksioneve ndaj Rusisë u miratua thuajse unanimisht në të dyja dhomat e Kongresit.
Udhëheqësja e pakicës në Dhomën e Përfaqësuesve, Nancy Pelosi, tha se ligjvënësit republikanë “nuk duhet ta lejojnë Shtëpinë e Bardhë të Donald Trumpit të shmangë detyrat e saj për vendosjen e sanksioneve për sulmin e pacipë të Rusisë ndaj demokracisë sonë”.
Senatori republikan, Lindsey Graham, i tha “CNN”-it, se nëshkrimi i ligjit në qetësi dhe pa praninë e zakonshme të gazetarëve dhe kamerave, “përforcon idenë se administrata e zotit Trump nuk e ka seriozisht me masat ndaj Rusisë. Unë mendoj se ky është një gabim, sepse Putini ka për ta parë këtë si shenjë dobësie”, tha zoti Graham.

Ligji i sanksioneve ndaj Rusisë
Masat ndëshkimore ndaj Moskës merren për shkak të ndërhyrjes ruse ndaj zgjedhjeve presidenciale amerikane të vitit të kaluar.
Fillimisht, këshilltarët e zotit Trump ishin shprehur kundër ligjit të sanksioneve, pasi ai përmbante një klauzolë që u jep ligjvënësve 30 ditë kohë për të rishikuar dhe bllokuar çdo përpjekje të Presidentit për të lehtësuar sanksionet kundër Rusisë.
Ligji i ri i sanksioneve vendos kufizime të reja ndaj kompanive amerikane që punojnë me kompani ruse të naftës dhe të gazit. Sanksionet u shtohen atyre të vendosura nga Presidenti Barack Obama për ndërhyrjen e Rusisë në zgjedhjet amerikane, përfshirë mbylljen e dy komplekseve në Shtetet e Bashkuara, që përdoreshin nga diplomatë rusë dhe dëbimin e 35 diplomatëve rusë.
Të dyja dhomat e Kongresit votuan me shumicë dërrmuese për miratimin e ligjit të sanksioneve, duke e bërë të pavlefshme veton e Presidentit, nëse ai nuk do ta nënshkruante ligjin.
Moska reagoi lidhur me ligjin e ri të sanksioneve, para se atë ta nëshkruante Presidenti Trump.
Presidenti rus, Vladimir Putin urdhëroi shkurtimin me 755 vetë të personelit diplomatik amerikan në Rusi.
Departamenti amerikan i Shtetit e quajti urdhrin e Presidentit Putin “një veprim për të ardhur keq dhe të pajustifikuar” dhe thotë se po analizon se si do të reagojë.
Nënshkrimi i ligjit të sanksioneve nga Presidenti Trump vjen ndërsa nënpresidenti Mike Pence u tha udhëheqësve të Ballkanit Perëndimor se e ardhmja e tyre është “në Perëndim”, duke e cilësuar Rusinë “një vend të papredikueshëm”, që përpiqet për destabilizimin e rajonit.
Duke folur në kryeqytetin e Malit të Zi, Podgoricë, zoti Pence tha se, “Rusia po i vazhdon përpjekjet për ndërrimin e kufijve ndërkombëtarë me forcë dhe këtu, në Ballkanin Perëndimor, ajo ka punuar për destabilizimin e rajonit, për të minuar demokracitë tuaja dhe për t’iu përçarë me njëri-tjetrin dhe me pjesën tjetër të Europës”.
Nënpresidenti Pence është zyrtari më i lartë amerikan që vizion Malin e Zi në 100 vjet. Ky vend u bë anëtar i NATO-s në qershor të këtij viti dhe Rusia është përpjekur të mos e lejojë atë t’i bashkohet Aleancës ushtarake.
“Ne kemi besimin se Ballkani Perëndimor do t’i bashkohet Perëndimit”, tha zoti Pence.

Shtëpia e Bardhë përgënjeshtron “Washington Post”

Shtëpia e Bardhë hodhi poshtë një artikull të gazetës “Washington Post” që thotë se Presidenti Trump hartoi personalisht deklaratën, duke pretenduar se takimi mes djalit të tij, Donald Junior, zyrtarëve të fushatës së tij presidenciale dhe një grup rusësh nuk kishte lidhje me fushatën presidenciale republikane.
Shtëpia e Bardhë tha se, Presidenti Donald Trump mori pjesë në hartimin e deklaratës së publikuar në emër të djalit të tij muajin e kaluar, rreth një takimi të Donald Trump Jr., dhe zyrtarëve të tjerë të fushatës presidenciale me një avokate ruse. Megjithatë, zëdhënësja e zotit Trump tha se Presidenti nuk diktoi përmbajtjen e deklaratës, e cila brenda disa ditësh doli të ishte e pasaktë.
“Ai sigurisht që nuk diktoi deklaratën. Siç e thashë ai ofroi sugjerime siç do të bënte çdo prind”.
Donald Trump Junior më pas publikoi një seri e-mail-esh që tregonin se këshilltarë të Presidentit Trump në të vërtetë u takuan me një grup rusësh rreth mundësisë për të siguruar informacione negative ndaj kundërshtares së zotit Trump, demokrates Hillary Clinton.
Një ndërmjetës për avokaten ruse, Natalia Veselnitskaya kishte premtuar të dorëzonte informacione që dëmtonin zonjën Clinton gjatë takimit në Nju Jork ku merrte pjesë Paul Manafort, menaxheri i përgjithshëm i fushatës së zotit Trump në atë kohë dhe Jared Kushner, dhëndri i zotit Trump dhe këshilltari i tij i afërt.
Dy komisione të Kongresit dhe një prokuror i posaçëm po hetojnë nëse ekipi i zotit Trump bashkëpunoi në mënyrë të fshehtë me Rusinë për të ndërhyrë në zgjedhjet presidenciale të vitit të kaluar.

Trump kërkon largimin e komandantit të ushtrisë

Presidenti i Shteteve të Bashkuara, Donald Trump, ka propozuar largimin nga pozita e komandatit të ushtrisë së SHBA-së në Afganistan, John Nicholson, pas frustrimit se lufta kundër talebanëve është bllokur, kanë raportuar mediat.
Trump ka qenë tejet nervoz për mungesën e zhvillimeve në këtë çështje, gjatë një takimi në muajin e kaluar me këshilltarët e tij dhe ka kërkuar të informohet se cili do të jetë fundi i një lufte që ka zgjatur për 16 vjet, kanë raportuar “AP”, “Reuters” dhe media të tjera, duke cituar zyrtarë amerikanë anonimë.
Sipas tyre Trump ka thënë se sekretari i Mbrojtjes, James Mattis dhe stafi i tij duhet të konsiderojnë largimin e gjeneralit John Nicholson nga pozita e komandatit të forcave amerikane në Afganistan, pasi nuk është duke e fituar luftën.
Agjencia e lajmeve “Reuters”, ka raportuar se, Trump, ka thënë që SHBA-ja duhet të kërkojë nga Afganistani, një pjesë të fitimeve që ka ky vend nga pasuria minerale, e cila llogaritet të jetë në vlerë të 1 trilion dollarëve, në këmbim të ndihmës amerikane në qeverinë afgane.
Trump po ashtu është ankuar për fitimet e Kinës në minierat e Afganistanit, derisa SHBA-ja është duke shpenzuar për luftë.
Ky takim është mbajtur disa ditë pasi Presidenti Trump i pati ftuar një grup të veteranëve afganë në Shtëpinë e Bardhë, për të diskutuar ide të ndryshme se si duhet fituar lufta.
Pentagoni është duke përgatitur një strategji të re në Afganistan dhe është thënë se Mattis, ka rekomanduar rritjen e numrit të trupave amerikane në Afganistan edhe për 4000, nga 8,400 sa i ka tani.
Asgjë nuk është miratuar deri më tash nga Presidenti Trump.

Rohani rizgjidhet president i Iranit

epa05764307 A handout photo made available by the presidential official website shows Iranian President Hassan Rouhani speaking during an event to mark National Day of Space Technology, in Tehran, Iran, 01 February 2017. According to official media sources, Rouhani described President Donald Trump's executive order barring US entry to refugees and citizens from seven Muslim-majority nations including Iran as 'wrong' and 'unfair'. EPA/PRESIDENTIAL OFFICIAL WEBSITE HANDOUT HANDOUT EDITORIAL USE ONLY/NO SALES

“Unë e konfirmoj votën dhe të emëroj si President të Republikës”, ka thënë lideri suprem i Iranit, Ayatollah Ali Khamenei, në një ceremoni në Teheran, ku ishin pjesëmarrës zyrtarë iranianë dhe personalitete të vendit e të jashtme.
Rohani, 68-vjeçar, e ka fituar mandatin e dytë gjatë muajit maj.
Ai pritet të kryejë betimin në Parlamentin iranian më 5 gusht.
Gjatë komenteve të tij Rohani ka bërë thirrje për unitet.
“Ua zgjas dorën të gjithë atyre që kërkojnë më të mirën për vendin”, ka thënë ai, duke premtuar se do të vazhdojë përpjekjet e tij për të rregulluar marrëdhëniet me botën.
“Nuk do ta pranojmë kurrë izolimin”, ka thënë Rohani.
“Marrëveshja bërthamore është shenjë e vullnetit të mirë të Iranit në skenën ndërkombëtare”, ka thënë ai duke iu referuar marrëveshjes me fuqitë botërore, përmes së cilës, Iranit i duhet të zvogëlojë aktivitetet bërthamore në këmbim të lehtësimit të sanksioneve.

Sanksionet e reja, si e dëmtojnë Gjermaninë

Kryeministri rus, Dmitry Medvedev, e ka dënuar ashpër nënshkrimin e legjislacionit nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara, Donald Trump që e sanksionon Rusinë, duke thënë se me këtë gjest i kanë humbur shpresat për rregullim të marrëdhënieve me këtë vend.
“Tashmë nuk ka shpresë se do të rregullohen marrëdhëniet me administratën e SHBA-së”, ka thënë Medvedev përmes rrjetit social Facebook.
Ai ka shtuar se Rusia do të përballet me sanksionet rreth supozimeve të ndërhyrjeve ruse në zgjedhjet presidenciale të vitit 2016 në SHBA dhe për agresionin e saj në Ukrainë dhe Siri, duke u bërë vetëm më e fuqishme si përgjigje ndaj amerikanëve.
“Ne do të vazhdojmë të punojmë qetësisht në sferën ekonomike dhe sociale, do të zgjedhim disa detyra të rëndësishme qeveritare, duke u nisur fillimisht nga vetja”, ka shtuar ai.
“Ne kemi mësuar se si të veprojmë nga e kaluara”, ka thënë më tutje Medvedev. Trump e ka kundërshtuar kthimin e sanksioneve kundër Rusisë në ligj, mirëpo ka thënë se e ka nënshkruar legjislacionin pavarësisht “të metave të konsiderueshme”, për “hir të unitetit kombëtar”.
Sipas Medvedev, qëndrimi i Trumpit ka treguar “dobësi”. “Kongresi amerikan e ka shënuar një fitore të madhe ndaj Trumpit. Presidenti nuk ishte i kënaqur me sanksionet e reja, mirëpo atij i është dashur ta nënshkruajë legjislacionin”, ka deklaruar Medvedev.
Sanksionet, të cilat tashmë do të fuqizohen në ligj, sipas Medvedev do të rëndojnë marrëdhëniet mes SHBA-së dhe Rusisë për vitet e ardhshme, duke i bërë gati të pamundshme për t’u kthyer mbrapa.
“Regjimi i sanksioneve është i kodifikuar dhe do të ruhet për dekada, përveç nëse ndodh ndonjë mrekulli”, ka thënë ai.
Ministria e Jashtme e Rusisë e ka cilësuar vendimin për sanksione si “shkurtpamës dhe të rrezikshëm”.
Sipas kësaj ministrie, një vendim i tillë i rezervon të drejtën Rusisë për t’u kundërpërgjigjur me sanksione të tjera, përveç zvogëlimit të stafit diplomatik amerikan në Rusi.
Mirëpo zëdhënësi i Kremlinit, Dmitry Peskov, ka thënë se nuk do të ketë masa hakmarrëse për momentin, pasi sipas tij “nuk ndryshohet asgjë”.
“Nuk ka asgjë të re. Ne i kemi marrë masat hakmarrëse”, ka thënë Peskov, sipas agjencive ruse të lajmeve.
Për më shumë, Ministria e Jashtme e Rusisë, ka thënë se, “mbetet e hapur për bashkëpunim me SHBA-në, në fushat që e sheh të arsyeshme për veten dhe sigurinë ndërkombëtare, duke përfshirë edhe zgjidhjen e konflikteve rajonale”.
Ministri i Jashtëm i Rusisë, Sergei Lavrov do të takohet me sekretarin e Shtetit të SHBA-së, Rex Tillerson, i cili ka thënë se është duke kërkuar mënyra për të bashkëpunuar me Rusinë dhe “nuk është i gëzuar” me legjislacionin e sanksioneve, gjatë një samiti në Azi, uikendin e kaluar.
Përmes një deklarate që shoqëron nënshkrimin e tij, Trump ka thënë se legjislacioni “ka të meta të konsiderueshme”, që do të pengonin aftësitë e administratës së tij për të negociuar me kundërshtarët e huaj.
“Administrata ime do të ketë konsideratë ndaj preferencave të shprehura nga Kongresi në këto dispozita dhe do t’i zbatojë ato në mënyrë që të përputhen me autoritetin kushtetues të Presidentit sa i përket marrëdhënieve të jashtme”, ka thënë ai përmes një deklarate të publikuar nga Shtëpia e Bardhë.
Ai ka thënë se pret nga Kongresi që me këtë ligj të mos pengojë punën e administratës së tij me aleatët evropianë, për të zgjedhur konfliktin në Ukrainë apo për çështje të tjera.
“Kjo prezanton dëshirën e popullit amerikan për të parë Rusinë drejt marrjes së hapave për të rregulluar marrëdhëniet me Shtetet e Bashkuara. Ne shpresojmë që do të ketë bashkëpunim në mes të dy vendeve në çështje globale, në mënyrë që sanksionet të mos jenë më të nevojshme”, ka thënë ai.
“Unë e kam ndërtuar një kompani që vlen shumë miliarda dollarë. Kjo është njëra prej arsyeve pse jam zgjedhur. Si president, unë mund të bëj marrëveshje më të mira me shtetet e jashtme se sa Kongresi”, ka thënë Trump.
Projektligji i nënshkruar nga Presidenti Trump i vazhdon sanksionet ndaj Rusisë, të vëna nga presidenti i mëparshëm Barack Obama, për ndërhyrjen e supozuar ruse në zgjedhjet presidenciale të vitit 2016 në SHBA, për aneksimin e paligjshëm të Krimesë dhe mbështetjen e separatistëve kundër qeverisë në lindje të Ukrainës.
Përveç të tjerash, sanksionet kanë në shënjestër disa kompani ruse të energjisë, për të cilat kanë qenë kundër disa aleatë evropianë të SHBA-së.
Shumë kompani gjermane mund të pengohen në punën e tyre gjatë ndërtimit të gazsjellësit në shtratin e Detit Baltik, për të dërguar drejtpërdrejt gazin natyror të Rusisë në Gjermani.
Ligjvënësit amerikanë e kanë modifikuar legjislacionin pas ankesave të liderëve evropianë, duke tentuar ta qetësojnë Brukselin.
Sidoqoftë, presidenti i Komisionit Evropian, Jean-Claude Juncker, ka paralajmëruar më 2 gusht se, “nëse shqetësimet tona nuk merren parasysh mjaftueshëm, ne do të jemi të gatshëm të veprojmë brenda disa ditësh”, sapo dispozitat të fuqizohen.
Ministrja gjermane e Ekonomisë, Brigitte Zypries, i ka bërë thirrje Bashkimit Evropian t’i luftojë sanksionet.
Në Kiev, presidenti i Ukrainës, Petro Poroshenko, e ka përshëndetur vendimin për sanksione, derisa projektin Rrjedha Veriore 2 e ka cilësuar “të motivuar politikisht”.
“Sanksionet do të jenë efektive në çlirimin e plotë të tokës ukrainase”, ka thënë Poroshenko përmes rrjetit social Facebook.
“Ky është një tjetër konfirmimi i drejtimit strategjik në marrëdhëniet mes Ukrainës dhe Shteteve të Bashkuara”, ka shtuar tutje ai.
Ligji i ri, u vë sanksione të reja edhe Iranit, Koresë Veriore për programet e tyre bërthamore.
Ligji parasheh sanksione dhe për abuzim me të drejta të njeriut nga Garda Revolucionare Islamike e Iranit, një nga organizatat ushtarake më të fuqishme në Iran.

Trump i ka kërkuar ish-gjeneralit John Kelly të rikthejë rregullin në Shtëpinë e Bardhë

Këtë javë Shtëpia e Bardhë e Presidentit Donald Trump ka një shef të ri personeli. Gjenerali në pension i Marinës amerikane, John Kelly, ka filluar detyrën e re në Shtëpinë e Bardhë, pasi shërbeu për 6 muaj në postin e sekretarit të Sigurisë Kombëtare. Përkrahësit e zotit Trump, sikurse edhe kritikët e tij, shtrojnë pyetjen nëse zoti Kelly do të arrijë që përmes përvojës së tij ushtarake të vendosë një lloj disipline në Shtëpinë e Bardhë, të përfshirë nga momente të shumta kaotike gjatë pjesës më të madhe të 6 muajve të parë në detyrë të Presidentit Trump:
Pas disa javësh kaotike, Presidenti Trump i ka kërkuar ish-gjeneralit John Kelly, që të rikthejë rregullin në Shtëpinë e Bardhë.
“Ne kemi për të punuar shumë dhe kemi për t’i kthyer madhështinë Amerikës. Gjithçka është me synimin për ta bërë Amerikën përsëri madhështore. Këtë do të bëjmë”, tha Presidenti.
Gjenerali Kelly zëvendëson Reince Priebus, i cili pati mosmarrëveshje me shefin e komunikimit Anthony Scaramucci.
“Unë e dua shumë Presidentin”, tha zoti Scaramucci më 21 korrik.
Por Scaramucci u pushua nga puna të hënën, po atë ditë që filloi punën gjenerali Kelly, një sinjal se zoti Trump e ka marrë seriozisht çështjen që t’i japë fund grindjeve në Shtëpinë e Bardhë.
Autori Chris Whipple ka shkruar një libër lidhur me rolin e rëndësishëm të shefit të personelit në Shtëpinë e Bardhë.
“Shtëpia e Bardhë nuk mund të drejtohet njëlloj sikurse një firmë familjare e pasurive të patundshme në Manhattan, ndërsa shkojnë e vijnë një numër këshilltarësh, pa patur një zinxhir komande dhe askush nuk ka mundësinë që të zbatojë axhendën e Presidentit”, shkruan ai.
Zoti Whipple thotë se suksesi i gjeneralit Kelly do të varet nga eksperienca e tij:
“Çdo president mëson, shpesh përmes një rruge të vështirë se nuk mund të qeverisë me efikasitet pa fuqizuar shefin e personelit, për të realizuar një sërë detyrash, por më e rëndësishmja është zbatimi i axhendës së Presidentit dhe ta informojë atë për gjithçka, qoftë e mirë apo e keqe”.
Presidenti këmbënguli në një tweet se në Shtëpinë e Bardhë nuk ka kaos. Por gjatë 6 muajve të tij të parë në detyrë, zoti Trump po përballet me nivel të ulët të mbështetjes në anketa, si dhe me hetimin për Rusinë. Ai po ashtu përballet me një axhendë që ka ngecur në Kongresit, pas dështimit të miratimit në Senat të planit për kujdesin shëndetësor.
Zoti Trump vazhdon të përpiqet të sigurojë mbështetjen e bazës dhe shumë nga përkrahësit e tij kryesorë mbeten besnikë ndaj tij.
“Ne duhet ta përkrahim Presidentin Trump. Ai bën më të mirën e mundshme”, tha një përkrahës.
Disa anlistë thonë se gjenerali Kelly mund të përpiqet ta frenojë Presidentin, sidomos zakonin e tij për shfaqur mendimet e tij në Twitter.
Niveli i miratimit për zotin Trump është rritur në periudha të qeta, thotë analisti Kyle Kondik:
“Nëse ai shfaq një lloj qetësie, unë mendoj se publiku do ta falte më tepër, por kjo gjë nuk ka ndodhur shumë gjatë presidencës së tij”.
John Kelly do të jetë në qendër të vëmendjes ditët e ardhshme, ndërsa presidenti i 45-të i Shteteve të Bashkuara po përpiqet të sigurojë mbështetje politike, pas 6 muajsh të vështirë në detyrë.

Letra e fundit e Mitrush Kutelit dërguar gruas

E dashur Efterpi,

Këtë letrë, që është, ndofta, e fundit, desha të ta shkruaj me dorë, po nuk mund. Sot nuk e kam dorën të sigurtë, më dridhet. Ti s’je këtu. Ke shkuar me Pandin në Rrushkull për të parë Poliksenin dhe Atalantën. Të nxita më shumë unë. Nga brenga, nga malli. Jam vetëm në shtëpi. Doruntina ka shkuar të lozë me vajzat e Bajramit.
Mendjen e kam të turbullt nga pagjumësia, nga ëndrrat e këqia. Sikur më ndiqnin gjermanët, që të më varnin. Iknja me vrap, hynja në gropa e puse, dilnja prapë. Ata më ndiqnin. Ment më kapnin. Iknja përsëri. Në një çast u gjende edhe ti pranë meje. Dhe iknim. Pastaj u ndamë. Fundja u gjenda i ndjekur nga njerëzit tanë. Prapë gropa, puse, gremina. Sikur isha në Berat, nën Kala. Në një sterrë të Kalasë, pranë Kishës. Më tej, në Fier. Kisha shpëtuar nga ndjekjet dhe kërkonja ndonjë shtëpi për t’u fshehur.
Isha i zbathur, i zveshur. Dikush më thirri: “Qëndro, Dhimitri! Të zumë”. Më rrethuan, më zunë dhe po më shpinin të më vrisnin. Unë qeshnja. Kisha qef të më vrisnin… Dhe ja, u gjenda në burg. Shumë njerëz. Midis tyre Sofo Çomorra, që ka vdekur. Më shikonte me dhembje. “Si u bë kështu, o Pasko? Ç’ke bërë?” –“S’di”. –“Shiko këtu”. Dhe më dha ca shkresa të shkruara bukur: një akt akuzë dhe ca lidhje të tjera. Më quanin bejtexhi. Më thoshin se kisha bërë një vjershë për glyrën me rima italiane. Pashë Andrean. I ardhi keq. U vendos të më vrasin. Prapë u gëzova. –“Fundja, do vdes, thashë. Do të shpëtoj. Do çlodhem. Jeta ime ka qenë shumë e turbullt, e ngatërruar, e mirë dhe e keqe. Sa mirë që mbaroi”. Kur u ngrita, ti po bëheshe gati për në Rrushkull. Kokën e kisha dhe e kam, të rëndë. Ti shkove më 7 e gjysmë. Pas 5 minutash ardhi Ilua i Sterjos e më solli lajmin: vdiq Thanas Cikuli… Sipas mendjes sime, shpëtoi. E kam zili. Vdekja është prehje e madhe, shkëputje nga dhembjet. Vërtet, edhe nga gazet, por në një kohë, kur njeriu është shumë i sëmurë, i mërzitur, vdekja është shpëtim: nga dhembjet fizike e shpirtërore. Që të dyja janë të rënda. Ti e di sa dhembje të tilla kam pasur në kohën e fundit. Njëra, që ti ma di, është se si pasojë e tyre nuk jam i zoti të punoj, të krijoj, të paguaj bukën që më jep shteti për vete e për fëmijët. Unë s’kam qënë e s’dua të jem kurrë parazit. Po ç’të bëj, grua? S’mund. Kokën e kam të turbullt…..
Letrën e nisa për tjetër gjë: të të përsërit porositë e mija të fundit. Më fal se të mërzit. Unë t’i kam thënë kaq herë. Të kam helmuar jetën, sepse edhe mua ma kanë helmuar të tjerët. Dhe s’kam qënë i zoti ta mbaj helmin për vete, siç më takon. Ky qoftë i fundit që po të sjell.
Ne u bashkuam, rrojtmë, dhe bëmë fëmijë në vjete stuhie: burg, urbanizëm, hotel. Po atëhere kisha shëndet dhe i kapërxeva të gjitha. Tani, ti e di… I di ditët e netet e mija. Sëmundjet dhe brengat më brehnë, më hëngërn. Unë e shoh tani vdekjen si një lirim nga dhembjet. Nuk e dua, po nuk e largoj dot. E shoh se afrohet, më çik. Më vjen keq se do t’i le fëmijët të vegjël, pa krah, mbase në vobekësi të madhe, në pamundësi për t’u arritur synimeve.
Pensioni im nuk do të mjaftojë. S’kam “vjete shërbimi”. Domosdo, 22 vjet jashtë. Edhe atje kam punuar sa jam shuar, por këta vjete pune nuk peshojnë për efekt pensioni. Fati im i keq, fati i tyre i keq. Ndofta, pas vdekjes, kur të pushojnë pasionet dhe urrejtjet, shteti ynë mund t’ju ndihmojë për hir të punës sime së kaluar: në gazetari dhe letërsi, që në moshë të njomë, dhe sidomos në fushën ekonomike. Një pjesë të shkrimeve të mija- shqip dhe rumanisht- janë aty, në Bibliotekën Kombëtare.
Disa njerëz i dinë përpjekjet e mija kundër kapitalit italian, kundër grabitjeve gjermane. Kam punuar pa interes vetiak, bile kundër interesit vetiak. Nuk kam ndjekur kurrë pasurimin tim, sepse ky pasurim mund të bëhej vetëm me dy mjete: me vjedhje (ka një mijë e një mënyra vjedhjeje dhe unë s’kam përdorur asnjërën) dhe me trathëti, duke u shërbyer të huajve për të grabitur vendin dhe duke marrë para për këtë shërbim. Zgjodha rrugën e kundërt: luftën kundër atyre që donin të grabisnin, atyre që grabisnin. Nuk i ndala dot të tëra, jo se s’desha, jo se kisha interes, po se s’munda. Kaq munda, kaq bëra. Kundër grabitjeve italiane, kundër grabitjeve gjermane, kundër grabitjeve jugosllave. Nuk zgjodha kurrë udhën e rehatit vetiak, udhën e “urtë e butë e lugën plot”. Kam punuar shumë, kam dashur shumë, kam gabuar shumë. Tani jeta shkoi, nuk kthehet dot, nuk ndreqet dot.
Të kam treguar se gjermanët do të më varnin përpara bashkisë, kur muarr vesh se kisha sabotuar nxjerrjen e monedhës së re që donin të bënin. Më shpëtoi fati. Nuk do të skuqem kurrë nga turpi as me veprimin tim në ditët e para të çlirimit. Punova si i marrë, luftova kundër grabitjeve jugosllave. Aq më fort nuk mund të skuqem nga turpi për veprimtarinë time praktike- në fushën ekonomike -në Rumani. Edhe atje kundër gjermanëve. Unë kam pasur gjithnjë, si bir i një populli të vogël, një urrejtje të madhe kundër idesë së zezë “popuj mbi popuj” ose “të mëdhenj mbi të vegjël”, por “popuj përkrah popujsh”. Ky parim ka ushqyer në mënyrë të vetëdijshme dhe të pavetëdijshme, automatikisht, veprimtarinë time.
Kam qënë kundër rusëve sepse ata mbajnë nënvete dhe shkombëtarizojnë popuj të tjerë; kundër gjermanëve sepse kanë shfrytëzuar dhe zhdukur popuj të tjerë, kundër anglezëve për të njëjtën arësye. Biri i një populli të vogël nuk mund të bënte ndryshe. Në Rumani kam luftuar, aq sa mund të luftojë një njeri i vogël, kundër shfrytëzimit të kapitalit vëndas dhe të huaj. Këtë qëndrim kam pasur edhe kur isha drejtor banke.
Një nga pasojet e para ka qënë një “skedë e zezë” në aparatin gjerman të Vjenës, më 1940-41. Për këtë “skedë të zezë” ardhi e më foli dikush në bankë: “Ç’po bën kështu? Nuk e di ç‘të pret? Pse kundërshton që vëndin e kapitalit çifut ta zerë kapitali mik gjerman?” Unë di një gjë: kapitali s’mund të jetë kurrë mik, po vetëm kapital. Ay ushqehet me fitime, mbahet me fitime, rron për fitime. Dhe fitimet s’kanë kurrë të mbaruar. Njëja kërkon të bëhet dy, dyja katër, katra tetë, mija dhjetë mijë, milioni qindmilion e kështu me radhë. Në dëm të njerëzve, të popujve. Si ish-drejtor tri bankash (gjithnjë i varfër) di se fitimi i vjetër nuk ngopet me fitim të ri, siç nuk ngopet deti me ujë.
Do të më njohë dhe do të më kuptojë dikush, të paktën pas vdekjes? Nuk di. Desha të më kuptonte dhe njihte jo për nder e lavdi, po që fëmijët e mij- të cilëve u le trashëgim punën dhe ëndrat e mija të mos vuajnë për bukë sa janë të vegjël, të ndjekin studimet dhe të gjejnë udhën e tyre në jetë.
Jam i sigurtë se po të vlerësohej në këtë drejtim puna dhe përpjekjet e mija në të kaluarën, fëmijët nuk do të vuanin.
Nisa të të shkruaj një letrë të shkurtër lamtumire, dhe u nxeva- ndonse më buçasin veshët e më dhemb koka prapa dhe shiko se ku arrita.
Dëgjo!
Shenjat nuk i kam të mira. Tensioni ngrihet e ulet, zemra ngec. Nisem për në zyrë a për shëtitje dhe më priten këmbët, më mbahet fryma. Ndalem e helmohem me ilaçe. Netet i kam skëterrë, siç e di vetë. Këto të gjitha thonë se nuk e kam të gjatë. Pra, mos u hidhëro se po të porosit edhe një herë.
Kur të vdes mos bëni lajmërime nga ato që ngjiten nëpër muret. Vdekja është një ngjarje që i takon atij që vdes dhe shtëpisë së tij. Pse ta dijë bota? S’dua! Nuk do të lajmëroni, para varrimit, asnjeri, me përjashtim të pesë a gjashtë njerëzve më të afërmë për të bërë formalitet e varrimit dhe varrimin. Kaq! S’kam qef të mërzit njeri. Sikush ka hallet e veta.
Dikur kisha dashur të varrosesha në Pogradec, pranë babajt e nënës ose lart në gështenjat, në Shën e Djelë. Tani e kam ndryshuar mendjen. Varrimi është një ngatërresë. Varrosmëni këtu, në Tiranë. Gjith Shqipëri është! Nuk dua asnjë shkrim mbi varr. Vetëm një kryq, si babaj, gjyshi, stërgjyshi.
Fëmijët i porosit ta duan vendin dhe gjuhën tonë gjer në vuajtje.
Të mos u shqasë zemra kundër Shqipërisë as kur do të vuajnë pa faj. Atdheu është atdhe, bile atëhere kur të vret. Këtu kanë lindur, këtu të rrojnë me mish e shpirt, qoftë edhe me dhembje. Atalanta dhe Pandeli kanë prirje për letërsi. Le të mbarojnë studimet në ndonjë degë praktike- ajo fizikë; ay, mjekësi ose ndonjë fakultet tjetër, fjala vjen, për arësimtar, -dhe le të merren edhe me letërsi. Por jo si profesjon kryesor. Profesionismi në letërsi, në vëndin tonë, është, hë për hë, një rrugë vuajtjesh, buka e tij është e hidhur. E hidhur, them, për atë që s’di marifete dhe hipokrizira. Tereni i letërsisë është një tokë tek gëlojnë gjerprinjtë. Të vrasin shokët, se ju bën hije. Dhe kur nuk u bën hije do të thotë se nuk je i zoti për letërsi. Dorëshkrimet ja u le atyre të dyve, sidomos Pandeliut. Të mos i prekë askush! Ay do të rritet, do të lexojë shënimet e parealizuara, do t’i përpunojë. Për këtë duhet të grumbullojë më parë shumë kulturë. Talenti, prirja nuk vlejnë asgjë pa punë, pa kulturë.
Askush të mos më prekë dorëshkrimet para se të më rritet djali! I vini në arkë, i mbyllni!
Polikseni dhe Atalantë! Pandeli dhe Doruntinë! Të doni njëri-tjetrin, të ndihmoni njëri-tjetrin, të duroni njëri-tjetrin! Mos vini re vogëlsirat, mos u grindni për vogëlsira, për asgjë. Hithni tutje inatin, se ay është burim i shumë të këqijave. Përpiqi të mos ju rritet mëndja. Inati dhe mendjemadhësia na kanë bërë dëme të mëdha. Na prishnë. Zemra juaj të mos njohë urrejtjen, grindjen, mërinë. Urtësi, butësi, zemërgjërësi! Hapni sytë për çdo hap që bëni në jetë. Jeta mund të prishet nga një hap i gabuar, vetëm nga një hap. Pastaj vinë greminat. Kur t’ju vijë koha, martohuni. Të dëgjoni zërin e zemrës, po edhe të arësyes. Shpesh, zemra të shpje në udhë të gabuar, në qoftë se nuk e drejton arësyeja. Mos i kërkoni shumë jetës, sepse jeta është koprace në mirësi. Mos ëndëroni ato që nuk realizohen dot. Mos u matni me hijen e mëngjezit, që sjell mëndjemadhësinë. Do t’i kërkoni jetës aq sa mund t’ju japë.
Ta doni dhe nderoni mamanë, se ka qënë trime në jetë, ka vojtur shumë. Të dy kemi vojtur. Embëlsojani pak pleqërinë pas kaq tufanesh. Ajo ka grumbulluar shumë përvoje nga jeta e hidhur, dhe kjo përvoje mund të jetë e dobishme për ju, që të mos vuani.
Doruntina është më e vogla. Ajo ka nevojë për mjaft vjet ndihme dhe drejtimi. Mos i kurseni ndihmën tuaj, që të mund të prehem i qetë në dhe.
Mos më qani! Mbahuni! Unë e rrojta jetën, mbarova qerthullin tim. Nuk dua t’ju shohin të tjerët kur qani. Më dëgjoni? Lotët janë të kotë. Kush vdes nuk ngjallet. Unë asqë dua të ngjallem, asqë dua ta filloj jetën përsëri. Mjaft! Këtë porosi mos e shkelni.
Efterpi, më fal për këtë mërzitje të fundit! Mbahu dhe jepu zemër fëmijëve. Bëj siç të porosita. Mos ndrysho asgjë. Nuk dua njerëz në varrimin tim. Më të shumtit vinë për sehir, për formë. Unë i kam urryer ngahera varrimet e bujëshme, me kallaballëk. Edhe disa fjalë: kuptohet se nuk do të lajmërosh as njerëzit e tu, këtu ose në Korçë, me përjashtim të Foqit dhe Nestit.
Të përqafoj, të lutem të më falësh dhe lamtumirë.

Yti
Dhimitraq.

Arsenali kërkoi talentin e Dortmundit, por mori një “jo”

Kjo ishte e papritur! Arsenali këtë verë duket se ka bërë një ofertë për mesfushorin e Dortmundit, Ousmane Dembele, por është refuzuar. Lajmi vjen nga e përditshmja sportive spanjolle “El Mundo Deportivo”, sipas së cilës trajneri Arsene Wenger është i magjepsur nga 19-vjeçari. Pavarësisht deklaratave se Alexis Sanchez nuk do të largohet nga Londra, “Topçinjtë” janë të vetëdijshëm se gjithçka mund të ndodhë dhe po përgatiten për çdo skenar të mundshëm. Sulmuesi kilian nuk ndihet rehat në “Emirates Stadium”, sepse do të luajë në Champions League. Dembele me të vërtet nuk është një golashënues si 28-vjeçari, por luan në krah dhe do t’i sillte shumë dinamikë dhe ide lojës së Arsenalit. Përveç londinezëve, interes për mesfushorin francez ka shprehur edhe PSG-ja, por përgjigjja e Dortmundit ka qenë e njëjta: “jo”. Në Spanjë, ndërkohë, ai po “programohet” si pasues i brazilianit Neymar.