Për fansat e tij Schulz duket si një popstar. Duket si një prijës që mund të fitojë në garën për kancelar. Në kongrese të partive tregohet zakonisht një unitet i madh me ceremoni festive. Muzikë triumfaliste, brohoritje, duartrokitje frenetike, fytyra që shkëlqejnë. Të gjitha i kemi parë edhe më parë. Por e jashtëzakonshmja e Kongresit të SPD ishte që Martin Schulz përjetoi diçka që nuk është përjetuar më parë. Euforia e 2500 delegatëve dhe mysafirëve në Kongres ishte e vërtetë dhe jo vetëm e aktruar. Schulzi është kryetari i parë i SPD, i cili në këtë post zgjidhet pa asnjë votë kundër!
Por a ka të bëjë kjo me politikë, me përbërje, substancë? Për këto gjëra Martin Schulz nuk ka ofruar tepër koncepte dhe do të zgjasë edhe të paktën tre muaj derisa ta paraqesë programin e plotë të partisë – në fund të qershorit. Ka shumë tema ku mund të shtrohen pikëpyetje, por kjo nuk është tema e tanishme.
Për momentin bëhet fjalë për fakte, program dhe angazhim në nivelin politik. Bëhet fjalë për simbole, projeksione dhe pritje. Martin Schulz shërben për ngritjen e ndjenjës dhe këtë e bën shumë mirë. Ai plotëson një vakum emocional me shumë lehtësi dhe entuziazëm. Shton krenarinë e të qenit socialdemokrat, që në 10 vitet e fundit nuk ka qenë fare e lehtë. SPD është kritikuar shpesh për tradhtimin e vlerave elementare socialdemokrate.
Kur Martin Schulz thotë se do të ndryshojë diçka, pavarësisht se çfarë – kjo shihet si një ilaç për zemrat socialdemokrate. Kjo është një ndjenjë shprese, sepse bëhet fjalë për “drejtësi”. Tani kujtohet shpesh koha e madhështisë së socialdemokratit Willy Brandt. Të tilla janë ndjenjat. Me mijëra persona janë kthyer në SPD. Partia ka fituar peshë. A thua Martin Schulz është vërtet një alternativë për Angela Merkel?

Politikani i ri
Një alternativë, sipas së cilës Martin Schulz shihet si “personi i ri”, pavarësisht se tingëllon paradoksale. Schulz ka qenë më parë kryetar i Parlamentit Evropian dhe nuk ka rënë prej qiellit. Por politikanët e nivelit evropian vërtet trajtohen shpesh si me pikë prej një planeti tjetër, sepse rrallë paraqiten në Gjermani, ndërsa Brukseli duket politikisht larg.
Nga kjo perspektivë Martin Schulz mund të shihet si një figurë e re. Në anën tjetër ai nuk e përsërit gabimin e ndonjë të riu në politikë, sepse ka profilin e vet politik, e di shumë mirë si të paraqitet dhe çfarë të thotë. Ai ka gjestikulimet e duhura, mimikën dhe e di se cili buton duhet shtypur në momentin e caktuar. Me këto gjëra ka një sukses shumë të madh në qytetet më të vogla dhe në fshatra, sepse njerëzve atje u jep ndjenjën se dikush vërtet po interesohet për ta dhe po i dëgjon mendimet e tyre. Jo si politikanët e tjerë që rrinë në Berlin dhe shkojnë në vendvotimet e tyre për vetëm disa orë.

Do të vazhdojë mbështetja deri në shtator?
Pyetja më e madhe është nëse kjo eufori do të zgjatë deri në shtator? Ai tani është kryetar partie dhe kandidat për kancelar. Ai është numri një i SPD, i cili duhet të caktojë drejtimin politik, por edhe të mbajë përgjegjësi. Schulz nuk është anëtar i qeverisë dhe nuk duhet të ketë shumë kujdes për kritika ndaj saj. Ai mund të sulmojë qeverinë dhe të profilohet. Ka një liri politike, që nuk e kanë të tjerët. Kjo i jep një përparësi të jashtëzakonshme. Fillimi është në rrugën e duhur, sepse njerëzit janë të interesuar për një botë me drejtësi. Kjo është një temë atraktive. Nëse Martin Schulz nuk bën shumë gabime në gjashtë muajt e ardhshëm, do të ketë shumë shanse që më 24 shtator vërtet të luajë një rol shumë të rëndësishëm.

Asnjë votë kundër kryetarit të ri

“Koha për më shumë drejtësi”, me këtë moto SPD do të fitojë zgjedhjet e ardhshme. Schulz premton se do të angazhohet që në Gjermani të ketë më shumë drejtësi. SPD i beson dhe e mbështet tërësisht në këtë garë. Në Kongres ka pasur gjatë votimit 608 vota. Tri prej tyre janë të pavlefshme. Kundër asnjë! 605 vota “për” Martin Schulzin. Për herë të parë në historinë e SPD është zgjedhur një kryetar partie pa asnjë votë kundër. Me këtë bilanc nuk ka llogaritur as vetë Schulz. “Besoj se ky votim është vetëm fillimi drejt marrjes së postit të kancelarit”, tha ai pas zgjedhjeve. SPD do të ketë në qershor edhe një Kongres. Ndërsa zgjedhjet e reja mbahen në shtator. Por edhe CDU/CSU dhe kandidatja e tyre Merkel me siguri që do t’i mobilizojnë të gjitha forcat.
Partia Socialdemokrate (SPD) zgjodhi kryetarin e ri: Martin Schulz fitoi të gjitha votat e vlefshme të delegatëve. Kjo e forcon atë në fushatën parazgjedhore kundër kancelares Merkel. Martin Schulz ishte për momentin i irrituar: gati gjysmë ore foli në Kongresin e jashtëzakonshëm të partisë dhe kërkonte më shumë vende në kopshte, shkolla dhe universitete, kur delegatët filluan të qeshin… “Çfarë po ndodh?”, pyeti. Sërish qeshje me zë. Në ekranin e madh pas shpinës së tij shihej Schulzi që mbante një fëmijë në dorë. Organizatorët e Kongresit tregonin pamje që vetë Schulz nuk mund t’i shihte.
“Këtu dukem shumë i lumtur”, tha 61-vjeçari. “Mendova se kam thënë diçka gabimisht”. SPD mbështet kandidatin e saj për kancelar, pavarësisht se çfarë thotë ai para 2500 delegatëve dhe mysafirëve. Brohoritjet janë të mëdha.

Në samitin e G20 në Baden-Baden është dërguar një mesazh i qartë: Në të ardhmen marrëveshjet me SHBA do të jenë shumë më të vështira! Wolfgang Schäuble e kishte paramenduar ndryshe. Kur nikoqiri i samitit të G20 hapi takimin e ministrave të Financave, ishte i bindur se do të arrihej një marrëveshje me SHBA-në. Në dokumentin përfundimtar ishte parashikuar të theksohet përkushtimi për tregti të lirë dhe heqja dorë nga politika e proteksionizmit. Por ministri gjerman i Financave nuk arriti të bindë homologun e tij amerikan Steven Mnuchin për kompromis. E vetmja, ku kanë rënë dakord ishte formulimi se po angazhohen për forcimin e kontributit të tregtisë mes vendeve. Një gjë e ditur më parë – asgjë tjetër.
Në Baden-Baden është qartësuar edhe një gjë: ekipi i ri në Shtëpinë e Bardhë duket se mendon seriozisht kur flet për zbatimin e premtimeve parazgjedhore. Presidenti Donald Trump ka deklaruar gjatë takimit me kancelaren Merkel se gjermanët kanë qenë deri tani negociues më të mirë, ndërsa amerikanët duan ta ndryshojnë këtë. Takimi në Baden-Baden ishte një dëshmi për këtë. As Wolfgang Schäuble nuk ia doli të bindë palën amerikane.
Por samiti nuk mund të konsiderohet i dështuar. Takimet e këtilla nuk kanë ndonjë karakter zyrtar, dokumentet përfundimtare nuk janë të detyrueshme, por vetëm bazë për bashkëpunim. Ndonëse ishte premtuar se do të largohen pengesat për tregti dhe do të përparohet tregtia e lirë, trendi i izolimit është evidentuar kaherë. Që në vitin 2008 janë numëruar nga Organizata Botërore e Tregtisë, mbi 2000 masa kufizimesh tregtare. Kur dihet që vendet e G20 përbëjnë gati 80% të tregtisë botërore, atëherë shihet se sa të mëdha janë pengesat dhe se premtimet nuk po realizohen.

Afrika dhe problemet atje
Problemet me marrëveshjen e tregtisë së lirë kanë hedhur nën hije arritje të tjera të G20. Për shembull sa i takon transparencës dhe tatimeve për koncernet e mëdha. Por edhe plani i Schäuble për Afrikën, ku duhet të ketë më shumë siguri për investorët. Kjo është mbështetur nga të gjitha qeveritë. Ndërsa pyetja që shtrohej tërë kohën ishte nëse tani do të ketë një luftë të re tregtare?
Kjo frikë nuk është e pabazë. Administrata e Trumpit tërë kohën thotë se SHBA importon tepër dhe eksporton pak, ndërsa stilin gjerman të eksportit të madh e quan “rrezik për sigurinë nacionale amerikane”. Kritika ndaj Gjermanisë  nuk është e re. Këtë e kanë thënë edhe Bushi dhe Obama, por është dëgjuar edhe në Bruksel. Përgjigjja gjermane ka qenë gjithmonë: “A thua duhet të prodhojmë mallra të dobëta, që nuk do t’i blejë askush?”

Shkaqet për optimizëm
Pohimet se tregtia e lirë është kompetencë e Brukselit nuk dëgjohen me dëshirë në Uashington. Nëse futen dënimet e para doganore ndaj prodhimeve gjermane, Berlini me siguri që do të përgjigjet. Në Berlin është përmendur edhe mundësia e nxjerrjes së çështjes para gjykatave të WTO. Por as në Uashington me siguri që nuk do të vdesin nga frika. WTO i intereson Trumpit vetëm nëse është në interesin amerikan. Qeveria amerikane po shikon mundësitë e dënimeve dhe evitimin e masave të WTO.
Por ka dhe një gjë, e cila ndoshta do të evitojë luftën tregtare – deklarata e G20 për politikën monetare dhe atë pa manipulime. Kjo jep shkas për optimizëm. Në Baden-Baden është parë se si mund të zhvillohen takimet e tjera. Në Hamburg do të mbahet samiti i G20 në nivelin e krerëve të këtyre vendeve. Ky samit do të jetë shumë domethënës, sepse në rend dite ka edhe shumë pika të tjera kontestuese.

Ministri i Mbrojtjes i Hungarisë, Istvan Simicsko, dje e ka inauguruar një bazë të vogël ushtarake në pjesën jugore të kufirit të Hungarisë, për ta parandaluar hyrjen e imigrantëve.
Ai tha se ushtarët po punojnë për t’i mbrojtur kufijtë “prandaj qindra mijëra nuk do të mund të marshojnë në këtë vend”, sikur në vitin 2015, raporton agjencia “AP”.
Javën e kaluar, kryeministri i Hungarisë, Viktor Orban, tha se një gardh i ri që po ndërtohet në kufirin me Serbinë, i pajisur me aparate për mbikëqyrje, mund ta bllokojë numrin e madh të migrantëve “prandaj në Austri dhe Gjermani, njerëzit mund të flejnë të qetë, meqë hungarezët do t’i mbrojnë kufijtë e jashtëm të BE-së”.
Në fund të vitit 2015, Hungaria pat ndërtuar barriera për migrantët në kufirin me Kroacinë dhe Serbinë.
Në bazën e re ushtarake në vendin Herceshanto, do të vendosen 150 ushtarë.

100 ditët e para në detyrë të një presidenti amerikan janë zakonisht një periudhë kur propozimet kryesore të administratës së tij dërgohen në Kongres ku ndeshin pak rezistencë mbi baza partiake. Madje disa prej propozimeve gjatë kësaj periudhe marrin formën e ligjeve të firmosura. Por siç njofton korrespondenti i “Zërit të Amerikës” Bill Gallo gjërat nuk po rrjedhin aq mirë për administratën Trump kur kanë kaluar pothuaj 50 ditë prej marrjes zyrtarisht të detyrës.
Gjatë kësaj periudhe presidenti Trump ka qenë shumë i zënë duke ndërmarrë veprime të ndryshme, nga nënshkrimi i urdhrave ekzekutivë tek takimet me ligjvënësit për të diskutuar rreth propozimeve të administratës së tij.
“Kemi bërë shumë më tepër, ndoshta më shumë se çdokush në këto 50 ditë në Shtëpinë e Bardhë”, thotë presidenti Donald Trump.
Por përpjekjet për zbatimin e axhendës së tij kanë ndeshur në pengesa. Zoti Trump është sprapsur në prioritetet kryesore të tij, duke nisur prej emigracionit, shërbimit shëndetësor e deri tek buxheti, thotë analisti republikan Evan Siegfried.
“Pas dy muajsh në detyrë kjo ende është një administratë që po përpiqet të gjejë ekuilibrin, si dhe të ndërmarrë veprime afatgjata që do ta bëjnë atë të suksesshme”.
Një prej pengesave më të fundit ndodhi kur dy gjyqtarë federalë bllokuan përpjekjen e zotit Trump për të ndalur përkohësisht udhëtimin drejt Shteteve të Bashkuara të vizitorëve nga 6 vende me shumicë myslimane.
Zoti Trump po ndeshet me probleme në Kongres edhe nga vetë partia e tij lidhur me planin për shërbimin shëndetësor. Analistë të qeverisë vlerësojnë se ky plan do të lërë dhjetëra milionë amerikanë të pasiguruar.
Shtëpia e Bardhë ka dalë në mbrojtje të buxhetit të presidentit Trump që do të shkurtojë programe federale me synimin për të paguar një nga rritjet më të mëdha që kanë patur ndonjëherë shpenzimet ushtarake.
“Kishim një kandidat që vendoste Amerikën të parën, tashmë një president që e bën këtë dhe nuk ka asnjë suprizë që do të kemi një buxhet që vendos Amerikës të parën”, thotë Mick Mulvaney, drejtori për buxhetin në Shtëpinë e Bardhë.
Zoti Trump thotë se propozimet janë faza e parë e negocimit dhe se ai pret mosmarrëveshje mes ligjvënësve derisa të mbërrihet tek një marrëveshje. Por deri tani, ish-biznesmeni miliarder, që e quan veten si mjeshtër të marrëveshjeve ka dështuar të kapërcejë shumë prej ndasive.