Presidenti amerikan, Donald Trump bëri thirrje për hetim në shkallë të gjerë lidhur me atë që ai e quan manipulim votash në zgjedhjet presidenciale të nëntorit. Ai ritheksoi bindjen se votat e miliona imigrantëve pa dokumente i kushtuan atij fitoren në votën popullore. Zoti Trump i njoftoi planet për hetime dje në mëngjes në Twitter. Dje, zëdhënësi i Shtëpisë së Bardhë, Sean Spicer u përsëriti gazetarëve pretendimin se 3 deri në 5 milionë emigrantë votuan në mënyrë të paligjshme për rivalen demokrate Hillary Clinton, pohim që zoti Trump e përmendi gjatë një takimi të hënën me udhëheqësit e Kongresit. “Kjo është një bindje që ai ka”, tha zoti Spicer. I pyetur nga gazetarët se çfarë prova ka presidenti për një pohim të tillë, zëdhënësi tha se zoti Trump “ka kohë që e beson këtë, bazuar në studimet dhe informacionet që ka”.
Por, zyrtarët e zgjedhjeve që kanë analizuar votimet e 8 nëntorit thonë se nuk ka pasur pothuajse asnjë shenjë për manipulim votash, aq më pak në atë shkallë për të cilën flet zoti Trump. Disa gazetarë në konferencën e shtypit në Shtëpinë e Bardhë e pyetën zëdhënësin se përse administrata nuk ndërmerr një hetim, në qoftë se presidenti beson se ka pasur mashtrime në shkallë të gjerë.
Zoti Spicer tha se presidenti Trump është i bindur në fitoren e tij në Kolegjin Elektoral dhe synon të përqendrohet në përmbushjen e premtimeve të fushatës. Ai shtoi se një hetim i mëtejshëm është i mundur. Kryetari republikan i Dhomës së Përfaqësuesve, Paul Ryan, u tha gazetarëve se ai nuk ka parë ndonjë provë manipulimesh me votën në zgjedhjet e 2016-s. Ndërkohë, udhëheqësi republikan i shumicës në Senat, Mitch McConnell tha se mashtrime me votën edhe ndodhin. “Ka gjithmonë argumente nga të dyja palët lidhur me përmasat dhe shpeshtësinë me të cilën ato ndodhin”, u tha ai gazetarëve.
Senatori i Karolinës së Jugut, Lindsey Graham, një prej kandidatëve republikanë që u mund nga zoti Trump në zgjedhjet paraprake, i bëri thirrje presidentit të mos e përsërisë pretendimin e tij, duke thënë se në qoftë se zoti Trump ka prova, atëherë duhet të thotë se përse i beson ato. Zonja Clinton fitoi votën popullore me rreth 3 milionë më shumë. Por zoti Trump fitoi në votën e Kolegjin Elektoral, sistemi që përdoret në SHBA për të përcaktuar fituesin e zgjedhjeve presidenciale.

Pa vendimin e Parlamentit nuk ka Brexit vendosi Gjykata Supreme në Londër. Por polemika mbi vendimin tregon se në rrezik janë dhe parimet demokratike, mendon Barbara Wesel. Në fakt, ky proces nuk duhet të kishte qenë i nevojshëm. Sepse si mund të marrë guximin një qeveri që të nisë veprimet për daljen nga BE, pa marrë miratimin e përfaqësuesve të zgjedhur në lidhje me këtë gjë? Një gjë e tillë është antidemokratike dhe një sjellje që njihet përndryshe vetëm nga autokratët e tipit Putin apo Erdogan. Theresa May nuk i ka bërë mirë vetes dhe legjitimitetit të saj me përpjekjen për ta anashkaluar vendimin e Parlamentit dhe rezistencën politike për Brexit-in.
Mosmarrëveshja mbi Gjykatën e Lartë dhe vendimi i saj ka nxjerrë në pah pika të turpshme të verbra në demokracinë britanike. Kjo lidhet nga njëra anë me një klikë të brexit-sëve, të cilëve u duket çdo metodë e drejtë për të anashkaluar kundërshtarët e tyre politikë. Mosrespektimi nga ana e tyre i parimeve demokratike dhe mënyra e tyre e sjelljes tregon se konservatorët britanikë janë tashmë prej kohësh në rrugën e “trumpizimit” .
Puna ka shkuar aq larg, sa ministrja e Drejtësisë nuk i mori në mbrojtje gjykatësit më të lartë, kur shtypi i djathtë i akuzoi ata si “armiq të popullit”. Brexit-i duket se ka marrë tashmë karakterin e një politike shtetërore superiore, e cila justifikon çdo gjë. Dhe Brexit-i nuk po dëmton vetëm lidhjen me Evropën, por po dëmton seriozisht edhe vetë demokracinë britanike.

Ofendime të padurueshme ndaj ngritëses së padisë
Vërtet i pafalshëm dhe i neveritshëm është qëndrimi i përkrahësve të Brexit-it ndaj ngritëses së padisë, Gina Miller. Ajo i ka bërë vendit një favor me kërkesën në gjykatë për të zbatuar të drejtën e Parlamentit për këtë çështje të rëndësishme. Dhe ajo po paguan një çmim të lartë tani: ajo dhe familja e saj po marrin që prej asaj kohe kërcënime dhe po bombardohen me breshëri sharjesh. Gina Miller jo vetëm që u sulmua politikisht për nismën e saj, por edhe me fyerje të neveritshme seksiste dhe raciste. Dhe nga ana e Theresa May-t apo e ministrave të saj pro Brexit-it nuk pati paralajmërim që mosmarrëveshjet politike duhen të zgjidhen me forma civile dhe jo me anë të kërcënimeve me vdekje.
Boris Johnsonit, David Davisit dhe Liam Foxit, tri krerëve të grupit të Brexit-it u shkon për shtat çdo mjet për t’i mbyllur gojën opozitës. E në këtë mes nuk është ende vërtet e qartë se si do të funksionojë dalja nga BE-ja. Dhe përfitimi i Britanisë së Madhe dhe ekonomia e saj vihet në pikëpyetje edhe më tej nga shumë ekspertë. Por përkrahësit e Brexit-it vazhdojnë ta ndjekin qëllimin e tyre me një entuziazëm thuajse ndaj një feje dhe me të njëjtën mungesë arsyeje.

Politikani i BE-së, Martin Schulz sjell mjaft përvojë. Por deri më sot politikani socialdemokrat nuk ka qenë aktiv në politikën gjermane. Politika gjermane dhe Martin Schulz – deri më sot kjo mund të përmblidhej në një fjalë: Würselen. Qyteza Würselen me 38.000 banorë ndodhet në veri të qytetit të Ahenit. Këtu është rritur Martin Schulz, sot 62-vjeçar. Ai vazhdon të jetojë në këtë qytezë. Në Würselen ai ka qenë njëmbëdhjetë vjet kryetar bashkie nga viti 1987 deri më 1998. Këtu ai menaxhonte me të motrën një librari.

Nga librashitës president i Parlamentit Europian
Për më shumë se 20 vjet, Schulz me profesion librashitës ёshtё aktiv në Parlamentin Europian. Rritja e tij politike dhe dominimi i tij i madh janë të ndërthurura pazgjidhshmërisht me Bashkimin Evropian. Si asnjë tjetër ai e di se si për të dhënë apel publik dhe mendimin e fortë në Parlament në peshë gjithnjë politike në Strasburg dhe Bruksel. Schulz lufton me pasion kundër burokracisë monstruoze tё BE-sё, si dhe anijes kozmike Bruksel, qё ёshtё larguar gjithnjë e më shumë nga realiteti i jetës së shumë qytetarëve.
Schulz ishte ai që gjatё zgjedhjeve për Parlamentin Evropian më 2014 e solli nё vёmendjen e qytetarёve dhe siguroi akceptancёn pёr Parlamentin e BE-sё pothuajse tё padёshiruar në të gjitha 28 vendet anëtare. Përgjatё njё viti votuesit gjithashtu përcaktuan se cili do tё jetё kryetar i Komisionit të fuqishëm të BE-së. Mё parё kёtё e zgjidhnin kryetarёt e shteteve dhe tё qeverive pas dyerve të mbyllura. Vetë Schulz ishte kandidati kryesor i grupit socialist pёr postin e presidentit tё Komisionit, por atij iu desh tё pranojё humbjen kundrejt kandidatit tё grupit konservator Jean-Claude Juncker. Kësisoj Schulz për më shumë se dy vjet ka qenë në krye të Parlamentit Evropian, si president i tij. Ai e njeh mirë politikën evropiane dhe është mjaft bindës me deklarimet e tij. Për kontributin e tij të veçantë për Evropën në vitin 2015 Schulz u nderua me Çmimin prestigjioz të Karlit të Madh në Ahen. Qysh nga viti 1950 nderohen me kёtё ҫmim tё gjithё ata qё kanё merita tё posaҫme pёr Europёn. “Uniteti europian është arritja më e madhe që nga iluminizmi!”, është shprehur Schulz, duke marrë në dorëzim këtë çmim. Kjo është arsyeja, sipas tij, përse shumë vende e vlerёsojnё Europёn.

Fjalë të qarta për Rusinë, BE-në dhe Izraelin
Fakti që ai di t’i verë pikat mbi i në politikën ndërkombëtare, kjo do t’i vlejë atij edhe si politikan drejtues në Berlin. Lidhur me Rusinë nën presidentin Putin ai ka thekuar, se, “Ajo që bën Rusia është e papranueshme. Pas veprimeve agresive të Rusisë qëndron një koncept i shoqërisë, një botëkuptim, që nuk ka të bëjë me filozofinë tonë evropiane të respektit reciprok dhe të të qenit të hapur”. Lidhur me temën më të preferuar të tij, Bashkimin Evropian dhe forcimin e tij, Schulz është shprehur: “BE-ja ndodhet në një gjendje të mjerueshme. Forcat ekstreme centrifugale fitojnë zgjedhjet dhe referendumet. Nëse ne vemë tani në pikëpyetje thelbin e projektit evropian, atëherë ne rrezikojmë të ardhmen e brezave pasues”. Ai bëri bujë me fjalimin në Knesset, Parlamenti i Izraelit, në shkurt 2014, ku duke folur në gjermanisht kritikoi politikën e ngulimeve hebreje. Një sërë deputetësh si rrjedhojë u larguan nga salla plenare duke përplasur dyert.

Rezultat i shkëlqyer për socialdemokratët
Ndoshta mënyra e Schulz-it për t’i shprehur gjërat qartë është edhe arsyeja, përse atë e preferojnë shumë. Sipas sondazheve të fundit ai është ndër gjermanët po aq i preferuar sa edhe kancelarja kristiandemokrate Angela Merkel e shumë më i preferuar se kryetari i socialdemokratëve, Sigmar Gabriel. Në zgjedhjet për Parlamentin Evropian më 2014 ai si kandidati kryesor i socialdemokratëve fitoi në Gjermani për këtë parti 27,3 për qind, një rezultat shumë më i mirë krahasuar me atë të kandidatit socialdemokrat për kancelar një gjysmë viti më parë (2014) Peer Steinbrück (25,7 për qind).
E po ashtu edhe brenda partisë e duan Schulz-in. Në shtator 2013 ai u zgjodh me gati 98 për qind si i ngarkuari për Evropën. Me këtë ai arriti rezultatin më të mirë në kryesinë e socialdemokratëve. Mbetet të shihet nëse Schulz në zgjedhjet parlamentare 2017 do të ketë sukses kundrejt kristiandemokrates Angela Merkel.

Korrupsioni po përhapet në mbarë botën dhe pasojat janë dhe vdekjeprurëse.
Çfarë kanë të përbashkët kryebashkiaku i Regensburgut, Joachim Wolbergs, djali i presidentit të Guinesë Ekuatoriale, Teodoro (apo Teodorin) Obiangaus, ish-polici finlandez, Jari Aarnio dhe ish-presidentja e Koresë së Jugut, Park Geun-hye? Përgjigjja: Ata akuzohen për korrupsion. Sado të ndryshme që janë vendet, njerëzit dhe ngjarjet, ato konfirmojnë një prirje që ekziston në sektorin publik në gjithë botën. “Krahasuar me vitin e kaluar kemi më shumë vende që janë përkeqësuar se sa përmirësuar. Kjo më duket shqetësuese”, thotë drejtori i hulumtimeve të organizatës Transparency International, Finn Heinrich, në intervistë me “DW”-në.
Indeksi i ri i korrupsionit i organizatës Transparency International konfirmon edhe një prirje tjetër që i shqetëson ekspertët. Në të gjithë botën qeveritë shpallin që duan të luftojnë korrupsionin, por këto deklarata janë zakonisht fjalë boshe. Finn Heinrich thotë se gjithashtu bie në sy edhe një marrëdhënie mes pabarazisë sociale dhe korrupsionit. Kjo nuk është një tendencë që e vëzhgon vetëm në vende të veçanta, por një fenomen global:
“Për mua si studiues qe e habitshme lidhja e ngushtë ndërmjet pabarazisë dhe korrupsionit. Të dyja shkojnë dorë për dore dhe krijohet një rreth vicioz me më shumë korrupsion dhe më shumë pabarazi”.
Dy nga armët më të mira kundër korrupsionit janë vigjilenca e opinionit publik dhe shtypi i lirë, thotë Heinrich dhe sjell si shembull atë të qytetarëve brazilianë, të cilët dolën në rrugë vitin e kaluar, për të protestuar kundër korrupsionit në vend.
Korrupsioni mund të kushtojë edhe jetë njerëzish, thotë Finn Heinrich i Transparency International dhe sjell si shembuj ndërtimet gjoja të sigurta prej tërmetit në Itali, të cilat nuk qenë të tilla dhe u shembën gjatë tërmetit vitin e kaluar apo fabrikën e tekstilit Rana Plaza në Bangladesh, që u shemb, sepse tri kate shtesë qenë ngritur pa leje ndërtimi dhe kontrollin e statikës.

Rreth 200 policë gjermanë kanë bastisur dhjetëra shtëpi në gjashtë shtete federale të mërkurën në kuadër të hetimeve ndaj të paktën një grupi të ekstremit të djathtë, raporton “Reuters”.
Bastisjet janë kryer ndaj gjashtë personave që dyshohen se planifikonin sulme me armë ndaj policisë, hebrenjve dhe azilkërkuesve, njofton zyra e prokurorit.
Deri më tash nuk është thënë nëse është arrestuar ndokush gjatë këtyre operacioneve policore.
Prokuroria nuk e ka identifikuar as grupin pjesë e të cilit janë të dyshuarit, por mediat gjermane raportojnë se bastisjet janë kryer kundër pjesëtarëve të një grupi që e quan veten “Reichsbuerger” apo “Qytetarët e Rajhut”.
Grupi nuk e njeh Gjermaninë e sotme si shtet legjitim pasi mendon që “Rajhu gjerman” me më shumë territor është ende gjallë, megjithë humbjen e Gjermanisë naziste gjatë Luftës së Dytë Botërore.
Bastisjet e të mërkurës u kryen në Berlin, Baden-Wuerttemerg, Brandenburg, Saksoni të Ulët, Rhineland-Palatinate dhe Sachsen-Anhalt.