Një nga hapat e rëndësishëm të ndërmarrë nga Bashkia Kamëz për vitin 2016 është rikuperimi dhe përmirësimi mjedisor i qytetit, me qëllim përmirësimin e dukshëm të mjedisit dhe për rrjedhojë edhe të jetesës së qytetarëve. Përmirësimi mjedisor është një nga objektivat themelorë të punës së Bashkisë Kamëz për të arritur standarde të qyteteve me një mjedis të pastër si brenda ashtu dhe jashtë vendit. Kështu, është përzgjedhur një zonë me shtrirje të konsiderueshme gjeografike për të zbatuar këtë vit një projekt-pilot për unazën e brendshme të qytetit të Kamzës.
Projekti për unazën e qytetit përfshin rrugët kryesore, rrugët dytësore si dhe një rikuperim të hapësirave publike për t’i kthyer në një mjedis të përshtatshëm për t’u frekuentuar. Zbatimi i këtij projekti-pilot do ta shndërrojë këtë zonë në një nga zonat më të frekuentuara, pasi do të kthehet në një shëtitore të vërtetë, jo vetëm për qytetarët që kanë afërsinë gjeografike me të, por edhe për cilindo që do të kishte dëshirën për të parë nga afër një nga ndryshimet e rëndësishme që do të pësojë infrastruktura dhe mjedisi në këtë zonë.
Kjo iniciativë e rregullimit urban, e cila do të diskutohet edhe me grupet e ndryshme të interesit, përfshin mbjelljen e pemëve dhe bimëve dekorative për të gjithë zonën; vendosjen e ndriçuesve në të gjitha segmentet rrugore; vendosjen e konteinerëve dhe koshave mbledhës të mbetjeve të ndryshme urbane. Gjithashtu do të ndërtohen rrugë për këmbësorët (pedonale), çezma uji dhe do të bëhet një rikuperim tërësor i mjedisit.
Kjo zonë pilot do të shërbejë si një nxitje për pjesën tjetër të zhvillimit të qytetit, ku do të tentohet për të harmonizuar në vijimësi raportin ndërtime urbane-gjelbërim mjedisor. Ky zhvillim sjell ndryshimet që pasqyrojnë punën që bëhet në Bashkinë Kamëz, duke ofruar kështu shërbime dhe investime me rëndësi jetike për banorët e qytetit.
Bashkia Kamëz, projekt për rikuperimin dhe përmirësimin e mjedisit në qytet
Shifrat e pikiatës ekonomike në 2015
Këto javë po publikohen, njëra pas tjetrës, disa të dhëna ekonomike për vitin e shkuar. Sipas këtyre të dhënave bëhet e ditur se eksportet në vitin 2015 kanë qenë në vlerën rreth 1,8 miliard euro, kanë pësuar rënie të ndjeshme dhe parashikohet të bien edhe më tej. Përsa i përket importeve, ato paraqiten me rreth 4 miliardë euro, janë të qëndrueshme pa patur ndryshime të ndjeshme. Defiçiti tregtar me 2,2 miliardë euro është rritur e pritet që do të rritet më tej përderisa pritet ulje e eksporteve. Të ardhurat nga emigrantët, me rreth 600 milionë euro, duken stabël në krahasim me dy vitet e fundit. Investimet e huaja janë deklaruar më shumë se 900 milionë euro, të rritura në krahasim me 2014, por nuk ka patur asnjë informacion mbështetës apo shenjë të dukshme që kjo të jetë e vërtetë. Borxhi i jashtëm, publik e privat, u rrit me 700 milionë euro gjatë vitit. Totali i borxhit të jashtëm në fund të 2015 arriti në rreth 7,6 miliardë euro. Totali i depozitave bankare në fund të 2015-ës ishte rreth 7,6 miliardë euro. Shifrat e mësipërme, në një shpjegim të thjeshtësuar do të thonë që: gjatë 2015-ës kemi konsumuar 2,2 miliardë euro mallra më shumë nga sa kemi eksportuar, të cilat i kemi paguar me ato pak të ardhura nga emigracioni (600 milionë), me investimentet e huaja (900 milionë) dhe pjesën tjetër me borxhe nga jashtë vendit (700 milionë). Kjo gjendje zgjat prej vitesh, në mënyrë të pandryshueshme. Kemi arritur në një situatë financiare, ku borxhi i jashtëm i kompanisë Shqipëria (shteti 43 për qind, bankat 18 për qind dhe privatët 22 për qind) është i njëjtë me depozitat ( kryesisht të privatëve) në bankat e vendit. Me pak fjalë, në qoftë se do shlyenim të gjitha borxhet, nuk do të mbetej asnjë gjë në bankë. Në realitet, nga 7,6 miliardë euro në depozita më tepër se gjysma janë angazhuar si kredi të dhëna ekonomisë shqiptare, ku rreth një e katërta janë, tashmë, borxh i keq. Përtej parashikimeve pompoze të qeverisë, ecuria e eksporteve dhe huave do të vazhdojë e tillë, në mos do të përkeqësohet këtë vit, në rastin që shteti do të ndërhyjë financiarisht për të shpëtuar nga falimentimi i paralajmëruar në kompanitë më të mëdha debitore. Investimet e huaja janë tepër të vështira për t’u matur dhe akoma më të vështira për t’u vlerësuar si parashikim—vetëm për projektet e mëdha shumëvjeçare si Hidrocentrali i Devollit apo TAP-i mund të bëhet ndonjë parashikim. Deri tani, përveç këtyre dy investimeve që do të përfundojnë relativisht shpejt, në horizont nuk duket asgjë tjetër. Natyrisht ka thashetheme që nuk bëhen asnjëherë realitet për konçesione që kërkojnë vite të tëra të fillojnë. Me pak fjalë, gjatë dy viteve të fundit ekonomia po mbahet me investimet e projektet e projektuara dhe vendosura në të shkuarën, ndërkohë që mungojnë projektet që duhet të garantojnë shëndetin ekonomik në të ardhmen.
Si po degradon ekonomia
• Eksportet, në vlerën rreth 1,8 miliard euro, kanë pësuar rënie të ndjeshme dhe parashikohet të bien edhe më tej.
• Importet, me rreth 4 miliardë euro, janë të qëndrueshme pa patur ndryshime të ndjeshme.
• Defiçiti tregtar me 2,2 miliardë euro është rritur e pritet që do të rritet më tej përderisa pritet ulje e eksporteve.
• Të ardhurat nga emigrantët, me rreth 600 milionë euro, duken stabël në krahasim me dy vitet e fundit.
• Investimet e huaja janë deklaruar më shumë se 900 milionë euro, të rritura në krahasim me 2014, por nuk ka patur asnjë informacion mbështetës apo shenjë të dukshme që kjo të jetë e vërtetë.
• Borxhi i jashtëm, publik e privat, u rrit me 700 milionë euro gjatë vitit.
• Totali i borxhit të jashtëm në fund të 2015 arriti në rreth 7,6 miliardë euro.
• Totali i depozitave bankare në fund të 2015-ës ishte rreth 7,6 miliardë euro.
Skandali i “Panama Papers”, dorëhiqet Kryeministri i Islandës
Pas presioneve të vazhdueshme nga deputetët e opozitës si dhe nga protestat masive të qytetarëve, Kryeministri i Islandës, Sigmundur David Gunlaugson, ka dhënë dorëheqjen. Megjithatë, dorëheqja e tij nuk është zyrtarizuar ende pasi ende nuk është bërë njohja nga Presidentit si dhe nga aleatët e koalicionit qeverisës. Gunlaugson dyshohet se ka fshehur miliona dollarë pasuri nëpërmjet kompanive off-shore me ndihmën e kompanisë ligjore Mosak Fonseka.
Kryeministri i Islandës, Sigmundur David Gunlaugson, ka dhënë dorëheqjen pas presionit të ushtruar nga deputetët e opozitës si dhe nga protestat masive të qytetarëve për shkak të dyshimeve mbi përfshirjen e tij në skandalin e kompanive off-shore. Megjithatë, pavarësisht vendimit të Kryeministrit, zyrtarizmi i dorëheqjes mund të bëhet vetëm pas njohjes nga aleatët e koalicionit qeverisës si edhe nga Presidenti i vendit.
Në bazë të materialeve të publikuara nga grupi investigativ i gazetarëve, Kryeministri i Islandës raportohet se kisthe në bashkë-pronësi një kompani off-shore me bashkëshorten e tij.
Sipas akuzave, ai dyshohet të ketë fshehur miliona dollarë nëpërmjet parajsave fiskale.
Dorëheqja e tij shënon pasojën e parë madhore të skandalit të Panamasë. Mediat kanë raportuar gjithashtu se postin e tij mund t’a zërë ministri i agrokulturës në qeverinë aktuale, Sigurður Ingi Jóhannsson.
Më herët, mijëra njerëz kanë protestuan përpara godinës së parlamentit, duke kërkuar dorëheqjen e kryeministrit Sigmundur Gunnlaugsson.
Mediat lokale thonë se në sheshin përpara parlamentit në Rejkjavik ishin mbledhur rreth 10 mijë persona, një shifër kjo që sipas policisë nuk ishte parë kurrë më parë në një demonstratë.
Vjedhje edhe me mirëmbajtjen e tuneleve, 2.2 milionë euro në vit
Mirëmbajtja e dy tuneleve, atij të Krrabës dhe Kalimashit kushtuan në vitin 2015 mbi 304 milionë lekë ose 2.2 milionë euro. Sipas të dhënave zyrtare nga Autoriteti Rrugor Shqiptar 134 milionë lekë ose pak më shumë se 1 milion euro janë shpenzuar për mirëmbajtjen e tunelit të Krrabës dhe pjesa tjetër prej 168 milionë lekësh ose 1.2 milionë euro u shpenzuan për mirëmbajtjen e tunelit të Thirrës pjesë e rrugës së “Kombit”. Ndërtimi i akseve të mëdha rrugore si autostrada e “Kombit” dhe ajo e Elbasanit e kanë rritur ndjeshëm koston e mirëmbajtjes së rrugëve, teksa përpjekjet e qeverisë shqiptare për dhënien me konsecion të këtij shërbimi kanë dështuar për rrugën e “Kombit”. Gjatë vitit 2015 janë shpenzuar për mirëmbajtjen e rrjetit rrugore në vend 2,2 miliardë lekë ose 16 milionë euro. Kjo shumë është sa 14 për qind e fondeve në dispozicion të rrugëve për 2015. Autoriteti Rrugor Shqiptar ka nën administrimin e tij 3947.51 km rrugë shtetërore të ndara sipas Drejtorive Rajonale. Rajoni Verior i Shkodrës ka në inventarin e rrjetit rrugor 1436.02 km. Ne vitin 2015 janë lidhur 23 kontrata mirëmbajtjeje nga 27 që janë gjithsej. Drejtoria e Rajonit Qendror Tiranë ka në inventarin e rrjetit rrugor 867.79 km. Në vitin 2015 janë lidhur 14 kontrata mirëmbajtje me bazë performance nga 14 që janë gjithsej. Drejtoria e Rajonit Jugor Gjirokastër ka në inventarin e rrjetit rrugor 1643.7 km. Në vitin 2015 janë lidhur 24 kontrata mirëmbajtje me bazë përformancë nga 34 që janë gjithsej. Në total të gjitha akset rrugore janë të grupuara në 71 kontrata mirëmbajtjeje me bazë performance nga të cilat 34 përfshijnë edhe mirëmbajtjen dimërore. Gjatë vitit 2015, janë realizuar në zërin “Investime” 2,232,869,725 lekë, të cilat në kuadër të mirëmbajtjes, konsistojne në; përmirësime të gjendjes së shtresave rrugore, për rritjen e sigurisë rrugore.
Mashtrimi i qeverisë me të dhënat ekonomike
Gjatë ditëve të fundit, qeveria ka publikuar një seri të dhënash “triumfale”, ndër të cilat bie në sy suksesi i të ardhurave fiskale në dy muajt e parë të vitit 2016, të cilat mund të sjellin një shtesë prej 4 milionë eurosh në krahasim me parashikimet e buxhetit për këtë vit.
Por, në periferi të lajmeve triumfuese për të ardhurat fiskale, ishte njoftimi se, shpenzimet për investimet publike nuk i kaluan 50 për qind të planit, i shoqëruar me një koment, i cili shpjegonte se kjo gjë konsiderohet normale në muajt e parë të vitit për shkak të një buxheti të ri.
Po këto ditë, raporti periodik i Fondit Monetar përsëriti vlerësimin se rritja reale e prodhimit për vitin 2016 pritet të jetë rreth 3,4 për qind, shifër e parashikuar më parë dhe e përllogaritur nga qeveria në buxhetin e vitit 2016. Kjo pritshmëri do të bëjë të mundur që totali i shpenzimeve publike, pa përfshirë pagesat e interesit të borxhit publik, do të jetë më i vogël se totali i të ardhurave, pra pritet të kemi (në gjuhën teknike) sufiçit parësor buxhetor.
Ndërkohë nga burime të Bankës Europiane për Rindërtim dhe Zhvillim (BERZH) bëhet e ditur se ajo po përgatitet të ofrojë një kredi për KESH-in prej afërsisht 218 milionë euro, për t’i lejuar kësaj të fundit për të zvogëluar kreditë afatshkurtra ndaj sistemit bankar vendas.
Toni i mediave gjatë përcjelljes së këtyre lajmeve nënkuptonte, se bëhej fjalë për informacione pozitive, madje në disa raste pati edhe deklarata se më në fund ekonomia shqiptare po shkonte “në drejtimin e duhur”: rriten të ardhurat fiskale, ngadalësohen shpenzimet, zvogëlohet borxhi dhe, së fundi, forcohen zërat e bilancit të kompanisë publike elektrike, pra e ardhmja ekonomike është më e mirë.
Më saktë në mënyrën e njoftimeve mediatike lexohet përpjekja e vazhdueshme e qeverisë për të manipuluar opinionin publik, ndihmuar nga zgjedhja që FMN ka bërë për të mos e përgënjeshtruar apo kundërshtuar qeverinë, që në fund të fundit është një nga aksionerët e saj, dhe në parim vendimmarrës dhe kontribues në emërimet dhe karrierat e burokratëve të FMN-së.
Si një vëzhgim i parë, borxhet e KESH dhe të gjithë sistemit elektrik publik kanë përmasa katastrofike, duke variuar nga 1,5 deri në 2 miliardë euro, por që falë trukeve kontabël dhe interpretimeve të qëllimshme nuk janë të përfshira në shumicën e tyre në përllogaritjen e borxhit publik. Por, nëse KESH i drejtohet BERZH-it për hua, kjo nuk është thjesht për të bashkuar borxhin afatshkurtër, por me shumë ngjasa për ta rinovuar dhe konsoliduar (që do të thotë për ta transformuar në një borxh afatgjatë) dhe, natyrisht, me kosto më të lartë financiare. Kjo gjë mund të jetë bërë e detyrueshme edhe për faktin se bankat vendase kanë vështirësi në rinovimin e overdraftit për klientë, aftësia paguese e të cilëve nuk përmbush kriteret e nevojshme për këtë lloj financimi.
Azilkërkuesit protestojnë kundër kthimit në Turqi
Duke parë se autoritetet kanë nisur procesin e kthimit pas të emigrantëve drejt Turqisë, azil-kërkuesit që ndodhen në ishullin grek Lezbos, kanë zhvilluar një protestë paqësore në shenjë kundërshtimi ndaj marrëveshjes së firmosur më herët mes qeverisë së Ankarasë dhe Bashkimit Europian. Ata kanë thirrur së bashku fraza të ndryshme ku kërkojnë liri në përzgjedhjen e vendit se ku duan të kërkojnë azil. Ndërkohë, vëzhguesit e të Drejtave të Njeriut japin alarmin se azil-kërkuesit nuk po trajtohen në një mënyrë të përshtatshme.
Emigrantët që ndodhen në ishullin grek Lezbos kanë zhvilluar një protestë paqësore duke kërkuar që autoritetet të mos i kthejnë pas në Turqi. Ata mbajtën në duar pankarta si dhe thirrën fraza të ndryshme ku kërkonin liri në përzgjedhjen e vendit se ku duan të kërkojnë azil.
Aktualisht në ishullin Lezbos ndodhen mbi 5.000 emigrantë. Ndërkohë, vëzhguesit e të Drejtave të Njeriut japin alarmin se azil-kërkuesit nuk po trajtohen në një mënyrë të përshtatshme.
“Shqetësimi ynë më i madh është se këtyre njerëzve nuk po u ofrohet një proces i drejtë për të kërkuar azil. Situata është mjaft e rënduar. Autoritetet po tregohen mos-kokëçarëse dhe asnjë prej emigrantëve nuk po dëgjohet në mënyrë individuale. Ata nuk kanë as të drejtë që të apelojnë mbi një vendim negative.” Janë fjalët e këtij vëzhguesi.
Një situatë problematike paraqitet edhe në kampin e Idomenit, ku të paktën 11.000 azil-kërkues ndodhen të bllokuar tashmë prej disa javësh. Vëzhguesit e Agjensisë së OKB-së për Refugjatët raportojnë se kampi është krejtësisht jashtë standarteve dhe se mungesa e kushteve higjenike mund të kontribojë në përhapjen e sëmundjeve epidemike.
Një tjetër fakt shqetësues është se rezervat ushqimore dhe medikamentet janë drejt fundit. Qeveria greke ka ndërtuar kampe të reja qëndrimi, por azil-kërkuesit refuzojnë të transferohen me shpresën për të vazhduar rrugëtimin e tyre drejt Europës Perëndimore.
Nga ana tjetër, edhe emigrantët që ndodhen në portin e Pireut kanë mbajtur një qëndrim të njëjtë duke refuzuar largimin. Ata thonë se nuk mund të kthehen pas pasi kanë sakfrikuar gjithcka dhe se nuk mund të kthehen pas.
Beteja për Gjykatën e Lartë në SHBA
Lufta partiake mbi emërimin e anëtarit të Gjykatës së Lartë amerikane do të përfshijë Kongresin, pas rikthimit të ligjvënësve sot nga një pushim dy javor. Korrespondenti i “Zërit të Amerikës”, Michael Bowman njofton se kjo betejë do të ndikojë në përbërjen ideologjike të Gjykatës së Lartë, pas vdekjes së gjykatësit konservator, Antonin Scalia:
Kongresi ishte në pushim javën e kaluar, por tre senatorë erdhën në Uashington për t’u takuar me kandidatin e emëruar nga Presidenti Obama për postin e anëtarit të Gjykatës së Lartë. Njëri prej tyre ishte senatori Mark Kirk, i pari republikan që takohet me gjykatësin federal Merrick Garland. Sen. Mark Kirk, republikan:
“Ndërkohë që presidenti emëroi gjyqtarin Garland, ne duhet t’i japim atij këshilla dhe pëlqimin. Ne duhet të kemi një shqyrtim racional, të pjekur, dhe me mendje të hapur të këtij procesi kushtetues”.
Ndërsa dhjetëra republikanë të tjerë thonë se, ata janë të gatshëm të takohen me gjykatësin Garland, vetëm dy prej tyre po bëjnë thirrje që Senati të marrë në shqyrtim emërimin e tij. Senatori i tretë, Jerry Moran, bëri thirrje për zhvillimin e një seance dëgjimore, por dy ditë më vonë, ndryshoi qëndrimin e tij.
Demokratët, ndërkohë, mbështesin zotin Garland. Sen. Kirsten Gillibrand, Demokrate:
“Ai është i kualifikuar dhe unë mendoj se është detyrim i Senatit që jo vetëm të zhvillojë një seancë, por edhe të votojë për emërimin e tij”. Sen, AL Franken, demokrat:
“Ne jemi duke konfirmuar, ose po vendosim nëse do të konfirmojmë një anëtar të Gjykatës së Lartë. Gjykata e Lartë nuk duhet të jetë politike”.
Por republikanët kontrollojnë Senatin. Nëse ata vendosin të mos e shqyrtojnë këtë, kandidatura e zotit Garland mund të mbetet në harresë.
Sen. Mitch McConnell, republikane:
“Duhet të lejojmë popullin amerikan të vendosë. Senati do ta rishqyrtojë çështjen në mënyrë të duhur, kur të marrë në konsideratë kualifikimet e kandidatit të emëruar nga presidenti i ardhshëm, kushdo që mund të jetë”.
Përbërja ideologjike e Gjykatës së Lartë është bërë pjesë e debatit në garën presidenciale.
Ted Cruz, kandidat presidencial:
“Nëse Hillary (Clinton) zgjidhet presidente, Gjykata e Lartë do të jetë e humbur për një brez, dhe Billi i të Drejtave do të jetë i humbur”.
Sondazhet tregojnë se, shumica e amerikanëve mbështesin shqyrtimin e plotë nga Senati të gjykatësit Garland. Demokratët besojnë se republikanët do të respektojnë vullnetin e publikut ose do të vuajnë pasojat në zgjedhjet e nëntorit. Megjithatë, shumica e senatorëve republikanë vazhdojnë të mbajnë një qëndrim të fortë në lidhje me këtë çështje.
Trump fiton mbështetje edhe në Moskën e Putinit
“Russia Direct”
Deri më sot nuk ka patur asnjë fushatë presidenciale amerikane që të ketë përmendur kaq shumë emrin e një lideri rus. Trump ka komentuar vazhdimisht lidhur me fjalët lavdëruese të Putinit. Gjatë një mitingu fushate në Iowa, ai tha se republikanët e tjerë janë “xhelozë” për faktin që Putini e lavdëron kaq shumë, megjithatë ka vendosur të mos t’i përmendë emrat e tyre. Trump deklaroi edhe një herë se është i gatshëm të bashkëpunojë me Putinin. “Të them të drejtën, kam mendim të mirë për të. Mendoj se mund të bashkëpunojnë shumë mirë me Rusinë dhe ta përdorim në avantazhin tonë… në avantazhin e të dyja palëve”, tha Trump.
Pavarësisht ndryshimeve të mëdha që ekzistojnë ndërmjet sistemit politik në Amerikë dhe Rusi, nëse Trump do të ishte politikan rus, ai do të kishte fituar një popullaritet të madh ndër publikun rus. Shkencëtari politik ukrainas, Ivan Siyak, ka mbajtur një sondazh interesant, në të cilin krahasoi platformën e Trumpit dhe rezultatet e opinioneve ruse në sondazhe.
Kandidati republikan shfaqet tepër i ashpër për çështjen e emigracionit, madje ka propozuar që t’i mohohet hyrja në Shtetet e Bashkuara të gjithë myslimanëve. Sipas sondazhit të Qendrës Levada të kryer në gusht të vitit 2015, 68 për qind e rusëve besonin gjithashtu se, qeveria duhet të frenojë drastikisht prurjen e emigrantëve. Trump gjithashtu mbështet dënimin me vdekje. Sipas një sondazhi të vitit 2015 të Fondacionit të Opinionit Publik, 60 për qind e rusëve janë dakort me të.
Trump bën thirrje edhe për ndërhyrje të kufizuar ushtarake jashtë kufijve të Shteteve të Bashkuara. Ai i referohet “çështjes së Krimesë” si një problem tërësisht europian, dyshon se përgjegjësit e rrëzimit të avionit të “Malaysian Airlines” në Donbas do të zbulohen ndonjëherë dhe sygjeron se Amerika duhet të tërhiqet nga Siria. Sondazhet e Qendrës Levada tregojnë se, shumica e popullsisë ruse (71 për qind) mendojnë se Shtetet e Bashkuara kanë patur një impakt negativ në problemet e botës.
Kandidati amerikan për president flet në favor të ndalimit të abortit, përveç rasteve kur shtatëzania është rezultat i një përdhunimi ose incesti, apo kur shëndeti i nënës është në rrezik. Sipas sondazhit, gjatë 17 viteve të fundit shumica e rusëve që mendonin se aborti duhet të jetë i ligjshëm dhe të kryhet sipas dëshirës së gruas është ulur nga 65 në 51 për qind. Për këto arsye, Trump do të ishte një kandidat ideal për presidencën e Rusisë.
Duket se mbështetja e Moskës për Trumpin është pjesë e një strategjie të unifikuar të krijimit të aleancës me këdo që kërkon të bashkëpunojë me Rusinë, bie në kundërshtim me politikën aktuale të izolimit dhe flet për kundërshtimin e sanksioneve ekonomike. Paradoksalisht, miqtë e Rusisë janë politikanë dhe parti të opozitës së polarizuar, siç është Fronti Kombëtar i Francës drejtuar nga Marinë Le Pen, e majta Syriza në Greqi dhe e majta Podemos, që arriti një fitore të madhe në zgjedhjet e fundit dhe u bë forca e tretë e madhe politike në Spanjë.
Çfarë kanë të përbashkët të gjithë këto grupe politike? Lideri i Podemos, Pablo Iglesias, është kundër sanksioneve të imponuara mbi Rusinë dhe mendon se Moska duhet të rianëtarësohet në G8 dhe në Këshillin Rusi-NATO. “Është mirë që europianët të ruajnë një marrëdhënie paqësore me Rusinë. Nuk është e nevojshme që të përfshihemi në përballje ushtarake me Rusinë, gjë që po ndodh në Ukrainë”, ka thënë Iglesias për “Die Zelt”.
“Rusia është pjesë integrale e hapësirës europiane që nga Atlantiku deri në malet Urale”, thekson Alexis Tsipras, lider i Syrizës. Ai thekson se, sanksionet kundër Rusisë janë kundërproduktive. “Europa është në telashe. Ne jemi kundër çdo ndërhyrje ushtarake dhe duam të lehtësojnë dialogun ndërkombëtar në mënyrë që të gjejmë një zgjidhje diplomatike”.
Putini si politikan nuk bën pjesë në asnjë ideologji të veçantë dhe është i gatshëm të përpunojë marrëdhëniet e Rusisë me këdo forcë politike që shfaqet si miqësore. Kështu, Kremlini duket i gatshëm të dobësojë Bashkimin Europian, duke mbështetur fuqimisht partitë rebele të Europës. Po kështu, duke mbështetur Donald Trumpin, përpiqet të aplikojë të njëjtën qasje edhe në Shtetet e Bashkuara.
Duke dalë në krah të forcave politike margjinale që papritur kanë fituar popullaritet, Kremlini po përpiqet të thyejë politikën e tij të izolimit dhe të kapërcejë një pjesë të komplekseve të Putinit, veçanërisht për faktin se, gjatë viteve të fundit, Presidenti rus ka humbur shumë miq të rëndësishëm europianë dhe simpatizantë që bëjnë pjesë në politikanët kryesorë të botës.
Megjithatë, shkencëtarët politikë rusë besojnë se, Putini dhe Trumpi do të përplaseshin për shkak të disa problemeve serioze psikologjike në rast se ky i fundit do të bëhej president i Shteteve të Bashkuara. Sipas një studimi të drejtuar nga Ekaterina Egorova, presidente e Agjensisë së Komunikacionit Strategjik, Niccolo M dhe nga Elizaveta Egorova, drejtuese e përgjithshme e “Politcal Prifiler”, “Putini i “lexon” lehtësisht partnerët e tij, duke vëzhguar mënyrën se si komunikojnë. Gjithçka që i është dashur të bëjë ka qenë të shikojë mënyrën se si kandidati republikan shfaqet në publik për të kuptuar se sa i dobët dhe i cenueshëm është Donald Trump. Më tej, sapo Putini të perceptojë dobësinë e tij, ka për ta lënë Trumpin mënjanë dhe ta përdorë në avantazhin e tij. Ky është thjesht një refleks politik i Putinit, asgjë personale”.
Studiueset besojnë se problemi më i madh i Trump është mungesa e tij e theksuar e eksperiencës në politikën e jashtme dhe më shumë akoma në politikën e mbrojtjes. Putini i sofistikuar, i cili ka mësuar gjithçka mundej nga kundërshtarët e tij politikë, nuk ka gjasa të lërë të ikë një pre kaq të lehtë. Ai ka për të kapitalizuar dhe shfrytëzuar maksimalisht çdo hap të gabuar dhe amator të Trumpit. Përsa i përket këtij të fundit, Trumpi duket se po i pëlqen të sillet si “fëmija i keq” i kësaj gare presidenciale. Ky është një qendrim që Putinit do t’i pëlqejë shumë, veçanërisht pjesa “fëminore”.
Pjesa më e madhe e dijetarëve amerikanë të politikës mendojnë se, Trump nuk ka asnjë shans të fitojë garën presidenciale dhe se mbështetja e tij do të ulet ndjeshëm. Egorova mendon se Jeb Bush, një tjetër kandidat i mundshëm republikan, do të ishte opsioni më i përshtatshëm në perspektivën ruse.
Sipas studimit të saj, Jeb është më i ngjashëm me të jatin se sa me vëllanë e tij. Ai mund të ishte një lider i vlefshëm dhe një partner i mirë ndërkombëtar për të gjithë krerët e shtetit, përfshirë këtu edhe Putinin. Megjithatë, mendohet se Jeb Bush, edhe pse i matur, i mirëshkolluar dhe një politikan i qetë, nuk ka për të qenë kandidati republikan.
Në ditët e sotme, Europa e Vjetër dhe Bota e Re preferojnë kandidatë republikanë, të cilët nuk janë pjesë e sistemit. Ata favorizojnë kandidatët që ofrojnë zgjidhje radikale për të gjitha problemet. Tani që bota është përfshirë në kaos, këto trende të reja mund të kthehen në dividente të mira për Kremlinin, i cili zakonisht “bezdiset” nga liderët e vjetër konservatorë dhe nga institucionalizimi i politikës globale.
Shansi i fundit për Sinisa Mihajloviç
Përballja me Juventusin në “San Siro” në kuadër të javës së 31-të të Serisë A, mund të jetë e fundit për trajnerin e Milanit, Sinisa Mihajloviç, i cili ka qenë disa herë “në fije të perit” gjatë këtij sezoni futbollistik. Presidentit Silvio Berlusconi duket se i ka sosur durimi dhe nuk do të presë finalen e Kupës së Italisë për ta shkarkuar serbin në rast se humbet ndaj bardhezinjve në fundjavë.
“Cavalieri” duket se e ka vendosur: një tjetër rezultat negativ, që me shumë mundësi do ta zbriste “Djallin” në vendin e 7-të do të thoshte shkarkim i menjëhershëm i trajnerit. Tekniku i ri pret te dera. Cristian Brocchi, i promovuar me skuadrën e të rinjve të Milanit, do të merrte menjëherë frenat e skuadrës. Ndeshjet e mbetura do t’i shërbenin për të krijuar një ide sa më të qartë për organikën kuqezi për sezonit e ri.
Është ai zgjedhja e Berluskonit për të ardhmen. Pas ndeshjes së radhës me Juventusin apo në fund të sezonit, largimi i Mihajloviç është vendosur. Milani edhe në rast se do të bëjë mrekullinë në Kupën e Italisë, duke siguruar pjesëmarrjen në Europa League, do të ketë një emër të ri në pankinë.
Silvio Berluskoni duket se e ka humbur durimin me skuadrën e tij. Presidenti i Milanit nuk e priti aspak mirë humbjen me Atalantën dhe tashmë paralajmëron trajnerin Sinisha Mihajloviç, për të cilin sfida me Juventusin bëhet jetikë. Sipas asaj që publikohet në median italiane, Berluskoni tashmë e ka marrë vendimin e tij, në rast se Milani humbet, atëherë Mihajloviç do të largohet nga pankina për t’u zëvendësuar nga Kristian Broki, për të cilin kjo fazë e sezonit mund të jetë një përgatitje për atë që do të vijë më pas, pasi është pikërisht ai emri i parë në listën e Berluskonit për të drejtuar “kuqezinjtë”.
Megjithatë te Milani që jo të gjithë mendojnë si Berluskoni. Adriano Galiani në të vërtetë thekson se zgjidhja më e mirë për skuadrën është vazhdimësia dhe se përgjegjësia më e madhe për rezultatet e ndeshjeve të fundit është pikërisht e lojtarëve. Por problemi qëndron se, Galiani këtë mbështetje ndaj Mihajloviç e shpreh vetëm me fjalë dhe jo me fakte.
Conte drejt Chelsea, por rrezikon 6 muaj pezullim
Edhe në ditën e zyrtarizimit të Chelsea, e kaluara e errët e ndoqi Antonio Conten. Trajneri i Italisë vazhdon të vuajë fantazmat e trukimeve në futbollin italian. Pasi shleu dënimin e Drejtësisë Sportive për moskallëzim të trukimeve disa vjet më parë, tashmë pritet vendimi i Gjykatës së Cremonas për të njëjtën çështje. Gjykimi i shkurtuar i kërkuar nga Conte hyri në fazën më të nxehtë, kur prokurori i çështjes, Roberto Di Martino kërkoi dënimin me 6 muaj pezullim me kusht për trajnerin, me akuzën e mashtrimit sportiv në ndeshjen Albinoleffe-Siena të vitit 2011.
Sentenca pritet të jepet në fund të muajit maj. Edhe në rast se dënohet nga drejtësia italiane, Antonio Conte nuk rrezikon për aventurën e tij të re te Chelsea. Kjo për faktin se klubi londinez e kishte studiuar me kujdes çështjen, përpara se palët të firmosnin kontratën. Natyrisht, që në radhët e bluve të gjithë urojnë të gjendet një zgjidhje e përshtatshme, ashtu si edhe vetë trajneri. Ndërkohë, tifozët në “Stamford Bridge” janë entuziazmuar nga emërimi i Conte-s. Ata i kanë uruar mirë se ardhjen, ndërsa e kanë etiketuar si një teknik me dorë të hekurt, madje edhe më të ashpër se Mourinho-n.
Mbështetësit e Chelsea-s kanë kujtuar gjithashtu se kujtimet e tyre më të bukura lidhen me trajnerët italianë, nga Vialli e Ranieri për të vazhduar me Ancelotti-n e Di Matteo-n, me këtë të fundit që fitoi edhe trofeun e Champions në vitin 2012.
Kryesore
Continue to the category
