Po shkon viti i vrasjes së shpresës, një vit i ri kalendarik po vjen

Bujar NISHANI

Viti 2019 që po shkon do të mbahet mend gjatë në memorien tonë kolektive si një prej viteve më dëshpërues që prej fillim viteve ‘90 kur shqiptarët besuan e shpresuan në ndërtimin e një realiteti mbi mundësitë, vlerat, normalitetin në jetën e tyre.

Dekadat e përshkuara deri në fundin e këtij viti kanë prodhuar plot realitete kontroverse, kanë sjellë zhvillime por dhe dështime, arritje por dhe ngecje, zhgënjime por edhe shpresë.

Viti që po lëmë pas qendërzoi gjithë mbrapshtinë e akumuluar në 6 vite prej revanshit që morën ; antivlerat ndaj vlerave, modeli i të ligut fuqizuar me pushtet ndaj dhunimit të qytetarit në mëshirën e fatit, të tradhëtisë maskuar ekranesh ndaj plagës ende pambyllur të genocidit, të makutërisë zhvatëse të xhahilëve ndaj nevojës për mbijetesë shqiptarësh në spitale skandaloze, shkolla e kopshte mjerane, rroga e pensione që rrudhen, të babëzisë së të ligut ndaj shpresës së vrarë.

Një vit i realitetit të trishtë, që si për ta “noterizuar” mbrapshtinë e tij konkludoi me pabesinë e natës së 26 nëntorit për mijëra familje shqiptare.

Ne po lëmë pas një vit ku shtetit ju ngjesh fort imazhi i gangsterrit që grabit, vret, gjobit, shantazhon, dhunon e trafikon me fuqinë e pushtetit që fytyra nuk i nxihet për asgjë.

2019-ta do të mbajë mbi vete shembullin e shëmtuar se si kërcënimi, mashtrimi, korrupsioni ndau, përçau, kompleksoi dhe rrënoi d’lirësinë, besimin dhe vizionin e protestës së rinisë studentore.

Megjithëse ky ishte viti i protestave në mbarë botën, në Shqipëri nxiu dhuna policore e gazit helmues mbi qytetarët dhe shtretërit e fëmijëve të parritur mu në mes të gjumit nën kulmin e shtëpive të tyre ngritur me dhimbje të gjakut e sakrificës.

2019-ta, na tregoi se si mund të degradojë pushteti më i lartë, Parlamenti, nga një drejtues, kontrollues e korrigjues i paudhësive qeveritare në një ombrellë dhe maskë e fshehjes së vjedhjeve që pushteti i bën popullit.

Viti i mbrapshtë që po lemë pas ishte radiografia e shtetit të shpartalluar kur mijëra qytetarë në administratën publike prej muajsh nuk ju paguheshin sigurimet shoqerore.

Vetëm në rregjimin e rilindasve ndodhi që shteti vjedh shtetin duke vjedhur dhe pleqërinë e qytetarëve të vet.
Me atë akt skandaloz nuk “shkëlqen” vetëm vjedhja e shtetit por dhe humbja e disa viteve të së drejtës për pensionin e pleqërisë atyre mijëra shqiptarëve.

Ky do të kujtohet përherë si viti i arrestimeve politike të deputetëve të opozitës dhe gazetarëve të medias prej prokurorëve xhahilë të gjyqeve politike në diktaturën hoxhiste që sot ngjiten përsëri në majat e gjoja drejtësisë.

Rasti kriminal i arrestimit policor të një besimtareje të devotëshme katolike pse përcillte rrjetet informative të Vatikanit mbi rreziqet e mundëshme të pas tërmetit, nuk do të mund të harrohet asnjëherë.

Ky ishte viti i shpërthimit të tradhëtisë kombëtare prej të kapurve peng nga qarqet më barbare shqiptarofobe, furia e urrejtjes së të cilëve ja fluturojë edhe maskën e kapur fort me thonjë korrupsioni mbi fytyrën e tradhëtarëve.

Po shkon viti i varfërisë, depersonalizimit, vrasjes së shpresës dhe përzënies masive të shqiptarëve prej votrës !
Një vit i ri kalendarik po vjen.

Shansi i tij i vetëm do të jetë; nëse paudhësitë, mbrapshtësitë, ligësitë që na shkaktuan barbarët vitin që po shkon, të na kthehen në mësime për të projektuar një rrugëtim ndryshe

Artikulli paraprakVideo/ Zhupa: Veliaj ve në dyshim autoritetin e Ramës, nuk zbaton VKM që ndalon…
Artikulli tjetërTërmeti zbardh korrupsionin, si u zhdukën 1 milionë euro në dy shkolla në Thumanë e Borizanë, zhduket dokumentacioni