Nga Frederik NDOCI
Ne, në femijeri kaluam kohen me perralla me princ e ishim perkrahes me hirushen, e jo me Ali Baba me 40 hajdut. U rritem me mujin e halilin dhe jo me xhindin qe dilte nga llampa magjike. U rritem me 10 urdherat e Moizes dhe jo me Nastradinin u rritem me vuajtjet dhe vetflijimin e jezuit, dhe jo me lakmine per monellat qe fitoi Juda Makabe, u rritem me dhimbjen e Gjerg Elez Alise, dhe jo me guret qe gjuajn nje femer qe burri nuk e do me.
U rritem me sanrremo e canconisima, e jo me harem e banjo turke, u rritem me ciao estate e hit parade. E jo me raxh kapur e tallava. U rritem me vdekjen parakohe te Elvis Presleyt, te Luçio Batistit, dhe jo me atentatorin e papa vojtila Ali Allça. U rritem me serialet e Çelentanos e me telenovelat e David Coperfild. Dhe jo me ertugul e bidai.
U rritem me shurup petale trendafili dhe jo me redbull. Kenaqeshim me Pagarusha dhe jo me unikatil. Ne pelqenim lodrat me lufta, por jo te perdornim kalleshnikov kunder shokut te femijeris Mesonim instrumenta muzikor dhe jo si pritet qafa me thike.
Puthnim edhe ne fshehurazi por nuk i kercenonim te dashurat hiq femijen tim nga barku. Ne i deshem dhe u martuam me motra shokesh e miqsh, por nuk i nxorrem ata neper trotuare si tutor per sex. Ne ziheshim me prinderit qe nuk kishin lek per te na bler libra, dhe jo kurr ti vrisnim si ju per droge dhe i phone11.
Ne villnim kumbulla e qershi ne kopshtet e komshiut, por nuk i vume tritol kush kishte biçiklet mifa. Ne mesonim qe te lumturonin prinderit qe na e varen çelsin ne qaf, ne fillim te javes, dhe jo ti vrasim prinderit se nuk na e japin kodin e kasafortes. Ishim pasardhes te qerosit qe humbi Rozafen por kurr pjese e dy vellezerve tradhetar.
Na ngallnjeu Gjergj Kastrioti dhe vazhdojne te na zhgenjejn Hamza Kastriotet. Prandaj sot per her te par qava pasi ne çdo shkrim tjeter me gajas me satiren e cinizmin mjeshteror qe perdor, qava se jam i bindur se kemi patur te njejtat fate femijerie Edison Ypi
