“Shqipëria fantastike” e artistit shqiptar Ibrahim Kodra. Stili i veprës është kubist ndërsa teknika është vaj në pëlhurë dhe media mikse, pikturuar në vitin 1997.
Piktura shfaq shumë elementë të jetës kulturore shqiptare, duke përfshirë një sfond malor mesdhetar me fshatra të vendosur në shpatin bregdetar. Ai gjithashtu nënvizon në mënyrë delikate tolerancën e përzier fetare të Shqipërisë duke treguar atë që duket të jetë një xhami dhe një kishë. Ai lë të kuptohet gjithashtu për elementë të tjerë të rëndësishëm arkitekturorë të trashëgimisë kulturore të Shqipërisë, si për shembull atë që mund të shihet si Kalaja e Krujës dhe tempulli në Apolloni.
Bregdeti shqiptar ka pamje nga perëndimi, piktura përshkruan një skenë mëngjesi – një kohë kur Shqipëria është shumë aktive – dhe mund të shihet si një simbol për një fillim të ri.
Në pikturë dallohet femra që luan lahutën duke qarë. Lahuta është simbol i muzikës dhe gëzimit, por në kontekstin shqiptar (që ka të bëjë me Lahutën e Malësisë së Gjergj Fishtës) është gjithashtu simbol i lirisë dhe lotët e saj janë një tregues i dëshirës për të qenë i lirë përballë një vend që po shkatërrohet.
Gjithashtu në pikturë shfaqen varkat me vela, të cilat janë simbole të eksitimit, lëvizjes dhe lëvizjes. Megjithatë, ato janë të prekshme ndaj elementeve dhe mund të shpërthehen. Prandaj, ato mund t’i referohen ndjenjës së pafuqisë ose mungesës së kontrollit në atë kohë dhe dëshirës për ndryshim në përgjithësi, si dhe përfaqësimit të eksodit të shqiptarëve në ’97 dhe më herët.
Shqipëria fantastike mund të shihet si ajo që ka qenë, ajo që është dhe ajo që mund të jetë. Ai paraqet bukurinë dhe trashëgiminë e Shqipërisë, të krahasuar pa probleme me një periudhë të tmerrshme të historisë shqiptare, por në një mënyrë të tillë që shikuesi shikon fillimisht vetëm një parajsë mesdhetare.
