Shqiptarët që pretendojnë azilin në Holandë, tashmë kryesojnë listën e azilkërkuesve në këtë shtet, duke zhvendosur të dytët edhe të ardhurit nga zona të konflitkit si sirianët. Mediat holandeze e kanë komentuar me habi fluksin e lartë të azilkërkuesve shqiptarë në këtë vend. Edhe pse shifrat zyrtare nuk qarkullojnë ende, vetë Ministria për Drejtësi dhe siguri, ka konfirmuar se shqiptarët janë të parët për kërkesa azili. Numri i kërkesave për azil nga shtetasit shqiptarë, ka mbetur në rritje që nga vera. Në 2014, figuronin një numër i pakonsiderueshëm i shqiptarëve azilkërkues, në 2015 numri arriti në 1010 kërkesa, ndërkohë që në muajt e parë të këtij, e sidomos në mars, kërkesat për azil, kaluan çdo pritshmëri. Ajo që vihet re, është se të ardhurit me shtetësi shqiptare kërkojnë azil, kryesisht për arsye ekonomike. Muajt e fundit, rritje e ndjeshme e numrit të azilkërkuesve shqiptarë është evidentuar edhe në Gjermani. Sipas të dhënave të Eurostat, numri i kërkesave për azil të shqiptarëve në vendet e Bashkimit Europian ka shënuar një rritje të frikshme në vitin 2015. Sipas Eurostat, numri i azilkërkuesve nga Shqipëria është rritur me 439%, duke arritur në gati 66 mijë në vitin 2015, nga 12.2 mijë që ishin një vit më parë. Këtu janë të përfshirë vetëm individët që janë regjistruar si azil kërkues në vendet e BE-së, ndërsa numri total i të larguarve (jo vetëm në BE, por dhe në SHBA) është vështirë të matet, por gjithsesi ai është më i lartë se 66 mijë. Në pjesën më të madhe janë të rinjtë ata që po ikin. Sipas të dhënave të detajuara të Eurostat, po për vitin 2014 (për 2015 nuk janë publikuar akoma), për Shqipërinë, grupmosha nga 18 deri në 34 vjeç përbënte gati 45% të totalit të azilkërkuesve për Shqipërinë. Shqipëria e ka shumë të lartë dhe përqindjen e fëmijëve që ikin me prindërit e tyre, teksa grupmosha 0-13 vjeç zinte 26% të totalit të azilkërkuesve. Rritja e numrit të të ikurve në 2015-ën pritet të japë ndikim të ndjeshëm në ekonomi, duke u bërë jo vetëm një element për uljen e potencialit të rritjes ekonomike të vendit dhe konsumit, por dhe një mungese direkte në ofertën e krahut të punës në Shqipëri. Bizneset, në fakt kanë filluar të ndjejnë pasojat e largimit të fuqisë punëtore, që në një pjesë të konsiderueshme ka qenë e kualifikuar.
