Humbja dramatike e Partisë Demokratike, mesa duket nuk po lexohet si e tillë nga shumica e drejtuesve demokratë. Në analizën e Agim Baçit, nuk është thjesht Berisha ai që duhet të mbajë peshën e përgjegjësisë, por ka ardhur koha që drejtuesit, deputetët dhe anëtarët e forumeve drejtuese të marrin përgjegjësinë që u takon dhe të kenë kurajon për t’i thënë Berishës të vërtetat, pa u fshehur pas emrave të mëdhenj apo retorikës boshe.
Partia Demokratike nuk mund të pretendojë ringritje, nëse vijon të sillet si një grupim që mbrohet pas historisë.
“Nuk ka më justifikime që fshihen pas emrit të Berishës,” thotë Baçi, duke theksuar se Berisha ka qenë një figurë qendrore në historinë e demokracisë shqiptare, ka meritat e veta, dhe askush nuk mund t’ia mohojë rolin në pluralizëm, por koha kërkon ndryshim, dhe udhëheqësit e vërtetë dinë kur është momenti për të hapur rrugë.
Berisha duhet ta lërë të lirë Partinë Demokratike. Duhet të kuptojë se një lider nuk është i pavdekshëm politikisht – ai është i madh kur di të largohet në kohën e duhur, me dinjitet. Sepse nëse nuk fiton dot më besimin e shumicës, atëherë duhet të krijojë hapësirë për dikë tjetër, për një frymë të re, për një model tjetër komunikimi me qytetarët.
Nga ana tjetër, asnjë reformim nuk mund të ndodhë nëse pjesa tjetër e lidershipit nuk tregon kurajo për të folur hapur. Ata që sot heshtin, ose mbështesin verbërisht për shkak të llogarive personale politike, nuk janë pjesë e një zgjidhjeje. Një parti demokratike nuk ndërtohet mbi kultin e një njeriu, por mbi aftësinë për të krijuar një kulturë debati dhe reflektimi të brendshëm.
