Nga Fitim Zekthi
Në 21 dhjetor të vitit 1989 ndodhi një nga ngjarjet politike më të pabesueshme të botës. Diktatori rumun Caushesku kishte thirrur një miting të madh në Bukuresht për tiu drejtuar popullit pas ndodhive të pak ditëve më parë në Timoshoara ku kishte ndodhur një protest kundër regjimit komunist. Sheshi ishte i mbushur plotësisht në çdo cep të tij si shumë herë të tjera kur kishte patur mitingje të tilla të thirrrura nga Caushesku dhe Partia Komuniste. Sapo doli Caushesku dhe e shoqja në ballkon për të folur nga turma filloi të kishte fishkëllima të cilat nisën të shtohen. Caushesku po vijonte të fliste dhe zhurmat në turmë u shtuan, filluan thirrje si “vrasës, maskarenj” etj. Gjendja u bë shpejt e padurueshme, turma e stërmadhe nisi të thërriste gati e gjitha. Ajo që dikur, deri pak kohë më parë ishte një turmë e bindur, brohoritëse, lëvduese dhe adhuruese deri në ekstrem e liderit të “pagabueshëm”, ajo që për liderin të vriste dhe shprehej se jepte jetën tani po shfrynte kundër tij. Caushesku ndryshoi mënyrën se si po fliste, nisi të bëjë premtime, të flasë për rritj pagash, për ekonominë etj por gjendja u acarua edhe më shumë. E shoqja e kapi shpejt që gjendja ishte shumë e rëndë dhe do shkonte keq. Shërbimi Secret dhe njeërzit e Sigurisë e morën Causheskun me të shoqen, i larguan nga aty me helikopter. Më pas ngjarjet dihen. Ajo që është e jashtëzakonshme në këtë ngjarje ëhstë habia, mosbesimi i thellë i Causheskut kur doli në ballkon dhe nisi të flasë. Ai nuk e besonte dot, nuk e kishte menduar kurrë që njerëzit mund të mos e donin, që njerëzit nuk e donin, që e kishin inat, që e urrenin. Kjo është nëj ngjarje e studiuar gjerësisht nga shkenca poliotike në shumë aspekte. Sipas shumë studiuesve të politikës ai u trondit thellë, ishte diçka që nuk e kishte menduar kurrë, ai kishte një besim dhe bindje të verbër se njerëzit e donin dhe kjo është gjëja më e veçantë e asaj ndodhie.
