Një ngjarje e rëndë ka ndodhur në Vlorë në orët e fundit. Persona ende të paindetifikuar i kanë vendosur eksploziv një banese.

Nga shpërthimi i fuqishëm në këtë ngjarje ka mbetur i plagosur një persona. Policia nuk jep ende detaje lidhur mbi ngjarjen dhe objektivin e atentatit.

Ndërkohë që në vendngjarje kanë shkuar forca të shumta policie.

I plagosuri raportohet se është 30 vjeç, ndërsa eksplozivi ka ndodhur në një banesë në lagjen Centrale në qytet. 30 vjeçari mësohet se ka dëmtime serioze në gjymtyrë.

Ende nuk dihet nëse është një ngjarje aksidentale, apo është një shpërthim i komanduar.

Pastrimi i politikës nga individë me rekorde kriminale është rikthyer në ҫështje të nxehtë dite në Tiranë. 4 vjet pas hyrjes në fuqi të Ligjit të Dekriminalizimit të Politikës duket se ai nuk i ka plotësuar pritshmëritë.

Dy kryetarë socialistë bashkish, në Bashkinë e Shkodrës dhe atë të Vorës, të zgjedhur 2 muaj më parë në Lokalet 2019, sipas opozitës, janë me rekorde kriminale. Të dy i kanë fshehur ato në plotësimin e formularëve përkatës në zbatim të ligjit të dekriminalizimit.

Njëri, Valdrin Pjetri në Shkodër dha dorëheqjen, kur opozita publikoi dokumenta që vërtetonin dënimin e tij në Itali për shitje droge, në vitin 2003, kur ishte student. Tjetri, Agim Kajmaku, në Vorë, akuzohet nga opozita se po në vitin 2003, u arrestua në Greqi për përdorim dhe shpërndarje kartmonedhash të fallsifikuara. Ai u arratis nga burgu pa kryer dënimin, erdhi në Shqipëri, ndryshoi identitetin dhe u bë biznesmen i pasur. Sipas opozitës Kajmaku kërkohet edhe sot e kësaj dite nga drejtësia e Greqisë.

Të enjten, (29.08.2019) opozita publikoi dokumenta që sipas saj vërtetojnë sa më lart për Agim Kajmakun. Por ai i quan akuzat e opozitës “shpifje, sulm politik” dhe vazhdon të jetë kryetar i Bashkisë së Vorës. Dorëheqja ose jo e Agim Kajmakut, do të varet nga rezultatet e hetimit, që me kërkesën e opozitës po kryen për atë Prokuroria e Përgjithshme.

Të inkriminuarit në politikë – prurje nga biznesi

Dukuria e futjes në politikë të personave me rekorde kriminale u shfaq në Shqipëri për herë të parë në zgjedhjet parlamentare 2009, të fituara atëherë nga Partia Demokratike, (PD). Sistemi zgjedhor i centralizuar, që u përdor së pari në ato zgjedhje, bëri të mundur që të hynin në parlament persona me rekorde kriminale, gjë që vijoi edhe në zgjedhjet parlamentare 2013, të fituara nga Partia Socialiste, (PS). Të dyja palët brenda një dekade forcuan modelin politik të imunitetit, paprekshmërisë që individë/ biznesmenë të pasur me rekorde kriminale mund fitojnë përmes hyrjes në politikë.

Prof. Afrim Krasniqi, studiues, autor i librit,”Dekriminalizimi – Gjendja, Problematikat dhe Pritshmëritë ”, botuar me mbështetjen e fondacionit gjerman “Konrad Adenauer”, thotë për Deutsche Wellen, se të gjitha rastet e individëve të inkriminuar vijnë nga biznesi dhe jo politika. “Të gjithë të inkriminuarit e deritanishëm, deputetë në Parlament apo kryetarë bashkish, janë prurje aksidentale nga biznesi, lobimi dhe financimi elektoral. Asnjë prej tyre nuk është zgjedhur nga partitë politike përmes garës por janë diktuar nga lart, nga drejtuesit e partive”.

Partitë – pa vullnet politik

Kryetari i PS, kryeministri Rama tha ditët e fundit se Valdrin Pjetri, „doli mollë e kalbur”, për të cilën PS ” nuk mban përgjegjësi por reagon duke e flakur atë”. Rasti i flakjes së Valdrin Pjetrit shfaqet deri tani si i vetmi në spektrin politik të Tiranës. “As deputetët që humbën mandatin për shkak të rekordeve kriminale, as ndonjë prej tyre që sot ndodhet në burg, as ish-kryetarët e bashkive të dorëhequr apo në listën e zezë të SHBA nuk

janë përjashtuar nga partia e vet politike. Përkundrazi, ata janë deleguar në bazë dhe vijojnë të jenë aktivë në fushata elektorale , të ushtrojnë “de facto” më shumë ndikim në zonat e tyre lokale sesa ai që ushtronin kur ishin në parlament apo në vendimmarrjen politike. Ata vijojnë të jenë përfitues privilegjesh si ish-deputetë, ish kryetarë bashkish dhe në ndonjë rast edhe të rikandidojnë në zgjedhjet parlamentare apo lokale” thotë për DW, Prof. Krasniqi.

Ai mendon se kjo situatë i ka rrënjët tek financimi i partive politike nga burime private “që kanë aktivitete kriminale dhe korrupsion”. Dy rastet e fundit kanë nxjerrë në dritë mangësitë e ligjit të dekriminalizimit që bëri të mundur largimet daljen „de jure” nga politika por jo „de facto” të inkriminuarve, në 4 vitet e fundit të zbatimitt ë tij.

Ligj jo efikas, institucione të dështuara

Ligji i dekriminalizimitt të politikës hyri në fuqi në vitin 2015. Sistemi zgjedhor i centralizuar, me të cilin u zhvilluan për herë të parë zgjedhjet parlamentare 2009 hapi dritën e gjelbër për hyrjen në Parlament të personave të pasur, me rekorde kriminale. Dukuria vijoi edhe në zgjedhjet e vitit 2013, të fituara nga PS dhe u bë shqetësim i opozitës së kryesuar nga PD, që mori nismën për ligjin në fjalë.

Ligji, i miratuar nga dy palët ndalon “ҫdo individ, që në të kaluarën është dënuar nga gjykatat vendase apo të huaja, për t’u zgjedhur apo emëruar në funksione publike”. Pas hyrjes së tij në fuqi, pati largime dhe dorëheqje të figurave publike me rekorde kriminale nga PD dhe PS. Por rastet e freskëta të Shkodrës dhe Vorës tregojnë se ky ligj nuk po plotëson pritshmëritë për ҫrrënjosjen e hyrjes në politikë të inkriminuarve.

“Ligji ka mangësi. Ai penalizon ata që plotësojnë formularin e dekriminalizimit, në të cilin ka elementë kërkues që nuk janë në ligj. Rreth 40% e figurave publike që janë larguar për shkak të rekordeve kriminale, janë penalizuar jo nga ligji, por nga formulari, ” thotë për DW, Prof. Krasniqi. Rastet Pjetri dhe Kajmaku tregojnë edhe dështimin e institucioneve të verifikimit, përfshirë edhe Shërbimet Sekrete aq më tepër kur është fjala fjala për persona të pasur, që hyjnë në politikë nga biznesi.

SPAK – faktor kyҫ për ndryshim

Rastet e dy kryebashkiakëve socialistë, njëri i dorëhequr dhe tjetri në pritje të rezultatit të hetimeve nga Prokuroria e Përgjithshme, kanë ngjallur debat në PS. Kryetari i saj dhe kreu i qeverisë Rama flet për përgjegjësi të individit dhe jo të partisë. Ish-Ministri i Jashtëm, Ditmir Bushati, kundërshtoi Ramën, në mes të kësaj jave ( 28.08) kur në mbledhjen e kryesisë së PS tha, se ” PS ka përgjegjësi të madhe në shfarosjen e fenomenit të rikthimit në PS të njerëzve me të kaluar të dyshimtë dhe se duhet një reformë politike brenda partive politike, për të sjellë një kulturë të re politike.”

Prof. Krasniqi thotë për DW se “reformimi i partive politike duhet t’i detyrojë ato, përmes ligjit të partive, të bëjnë zgjedhje të brendshme konkurruese, të jenë transparente dhe të mbajnë përgjegjësi. “Krahas reformimit të partive, duhet reforma e sistemit zgjedhor për t’i dhënë fund modelit politik “i forti blen vota për të blerë më pas pushtetin”. Ligji duhet të detyrojë partite të bëjnë transparente burimet e tyre financiare dhe të ҫdo kandidati. Një faktor kyҫ pritet të jetë SPAK, që do të ushtrojë presion të vazhdueshëm ndaj kryetarëve të partive për ta bërë të pamundur hyrjen në politikë të individëve me rekorde kriminale, por me fuqi të mëdha financiare dhe lobuese në politikë”, thekson Prof. Krasniqi për DW. /DW/

Nga Erl KODRA

Të drejtat elementare të qenieve njerëzore në shoqëritë postdiktatoriale rezultojnë të mbeten një sfidë, ndërsa për vendin tonë këto të drejta nuk kanë arritur të konsiderohen ndonjëherë, domethënë, ato vazhdojnë të mbeten një fjalor i pakuptimtë, jo vetëm për shumicën e popullsisë, por edhe për institucionet e pavararura shtetërore, veçanarisht për Qeverinë. Analiza e mëposhtme është një përpjekje modeste për një shpjegim praktik se çfarë kuptimi ka e drejta e çdo njeriu për një jetë dinjitoze dhe pa frikë. Për më tepër, kur shkelja e të drejtave elementare rezulton se është kryer dhe kryhet në mënyrë masive kundër një numri të jashtëzakonshëm të popullsisë shqiptare.

Shqiptarët jetojnë në një realitet të deformuar nga ambiciet primitive të instinkteve ideologjike, ku mbizotërojnë modelet e dhunës ekstreme politike, ku shteti është thjesht një instrument për të shtypur shumicën, dhe jo një tërësi ligjesh themelore që mundëson zhvillim të qëndrueshëm të shoqërisë. Me instinkte ideologjike mund të përkufizojmë çdo lloj intepretimi i veshur me retorikë që deformon konceptet bazë të së drejtës universale, siç është e drejta për jetën dhe e drejta për pronën.

Në këto rrethana, nuk ka vend të konsiderohen të drejtat të tjera, që shoqëritë e zhvilluara i kanë kthyer në mënyrë jetese. Shoqëria jonë është shumë larg të kuptuarit se, ta zëmë, shteti është një etnitet ligjor i vullnetit të përbashkët, dhe si i tillë, çdo qeveri është një zgjedhje e përkohëshme, që e ka detyrim kushtetues të sigurojë dhe të garantojë për të gjithë shtetasit të drejtat themelore, përfshirë edhe detyrime dhe mundësi të barabarta para ligjeve kombëtare dhe ndërkombëtare.

***

Deklarata Universale për të Drejtat e Njeriut është një deklaratë e miratuar nga Asambleja e Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara më 10 dhjetor 1948 në Palais de Chaillot, Paris. Deklarata lindi si përgjigje ndaj tmerreve të Luftës së Dytë Botërore dhe përfaqëson përpjekjen e parë globale për të artikuluar mbrojtjen e atyre të drejtave që shumë njerëz besonin se ishin të drejta themelore që i takojnë të gjitha qenieve njerëzore.

Deklarata përbëhet nga tridhjetë artikuj, të cilët janë përpunuar gjatë viteve në vijim nga traktate ndërkombëtare, transformime ekonomike, instrumente rajonale të të drejtave të njeriut (ku spikat Konventa Evropiane për të Drejtat e Njeriut), kushtetutat kombëtare, dhe ligje të tjera. Karta Ndërkombëtare e të Drejtave të Njeriut përbëhet nga Deklarata Universale për të Drejtat e Njeriut, Konventa Ndërkombëtare mbi të Drejtat Ekonomike, Sociale dhe Kulturore, dhe Konventa Ndërkombëtare mbi të Drejtat Civile dhe Politike, me dy Protokolle opsionale. Këto dy Konventa, të cilat shtjellojnë më tej të drejtat e njeriut, u miratuan nga Asambleja e Përgjithshme e OKB në vitin 1966. Në vitin 1976, pasi Konventat ishin ratifikuar mjaftueshëm nga shtete anëtare për të hyrë në fuqi, dhe qysh nga ky moment Karta Ndërkombëtare e të Drejtave të Njeriut mori fuqi në ligjin ndërkombëtar.

Në kohën kur në Paris miratohej Deklerata Universale e të Drejtave të Njeriut, në Shqipëri po konsolidohej një rregjim terrorist, ku qeniet njerëzore shqiptare burgoseshin dhe vriteshin për shkaqe që nuk mund t’i rrokë arsyeja njerëzore. Përgjatë 45 vitesh, shqiptarët u zhytën në një periudhë të errët dhune makabre, të izoluar nga pjesa tjetër e botës së qytetruar, ku zhdukeshin rregullisht nga faqja e dheut, ku trajtoheshin si qenie që duhen shtypur, deperosonalizuar dhe vrarë, pa të drejtën që të reagojnë.

Kështu, “shteti” që ndërtoi Enver Hoxha u kthye në tmerrin e shqiptarëve dhe në turpin e njerëzimit. 6000 të zhdukurit e Enver Hoxhës akoma kërkojnë një varrë, ku pasardhësit e tyre të kenë mundësinë t’i përkujtojnë me respekt.

***

Të drejta të tjera themelore parashikohen në Kushtetutën e Republikës së Shqipërisë në një kapitull të veçantë. Pavarësisht këtij fakti, të drejta elementare njerëzore shkelen masivisht nga qeveria, që akoma vazhdon të trajtojë shtetin si një instrument represiv dhe selektiv dhune. Këtu duhet nënvizuar fakti se Gjykata Kushtetuese nuk është efektive, për shkak të harrnimeve kushtetuese që ndodhën në kuadër të një Reforme të ndërlikuar në sistemin e drejtësise.

Shkeljet e të Drejtave të Njeriut janë komplekse dhe shpesh herë masive, që janë të dënueshme nga instrumentat ndërkombëtar të së drejtës, siç është GjEDNj, që intepreton rastet që shkelin Konventën Europiane të Drejtave të Njeriut dhe Komiteti i OKB-së për të Drejtave e Njeriut, që intepreton rastet e shkeljeve të një serie Konventash Ndërkombëtare. Ndër të tjera, dy janë konventat që shkelen masivisht nga qeveria shqiptare, të cilat janë nënshkruar dhe ratifikuar nga shteti shqiptar;

a) Konventa Ndërkombëtare për të Drejtat Civile dhe Politike, dhe
b) Konventa Ndërkombëtare për të Drejtat Ekonomike, Sociale dhe Kulturore
Votimet e 30 Qershorit rezultojnë që kanë shkelur masivisht Artikullin 25 të Konventës Ndërkombëtare për të Drejtat Civile dhe Politike, i cili qartësisht thotë se:

Çdo qytetar do të ketë të drejtën dhe mundësinë, pa asnjë dallim të përmendur në nenin 2 dhe pa kufizime të paarsyeshme:
(a) Të marrë pjesë në sjelljen e punëve publike, drejtpërdrejt ose përmes përfaqësuesve të zgjedhur lirshëm;

(b) Të votojë dhe të zgjidhet në zgjedhje periodike origjinale, të cilat do të jenë me një të drejtë universale dhe të barabartë dhe do të mbahen me votim të fshehtë, duke garantuar shprehjen e lirë të vullnetit të zgjedhësve;
(c) Të ketë akses, me kushte të përgjithshme të barazisë, në shërbimet publike në vendin e tij.

Kjo është një shkelje e padenjë dhe e neveritshme, që ka ndodhur për mbi 85 % të popullsisë, në mënyrë hapur dhe brutale, nga një individ i veshur me një pushtet të vjedhur, që më herët në zgjedhjet e vitit 2017 ka uzurpuar me anë të vjedhjes dhe mashtrimit elektoral Qeverinë e Republikës së Shqipërisë. Populli i Shqipërisë nuk e meriton një trajtim të tillë të padenjë, pavarësisht çdo lloj retorike dhe deklerate, që mëton të relativizojë gjendjen e rëndë ku ndodhen të Drejtat e Njeriut në Shqipëri.

Rreth 20 % e popullsisë së Shqipërisë vuan nga mosushqyerja, dhe mungesa e proteinave dhe vitaminave të nevojshme për të patur një jetë të denjë, në përputhje me të drejtën universale për ushqim të mjaftueshëm dhe strehim adekuat. Këto të drejta mbrohen nga Konventa Ndërkombëtare për të Drejtat Ekonomike, Sociale dhe Kulturore, dhe është detyrim i shtetit shqiptar që të pëmbushë çdo nevojë, të çdo individi për ushqim dhe strehim, edhe nëpërmjet blerjeve financiare.

Ky detyrim i shtetit Shqiptar nuk po përmbushet nga qeveria, për shkak të vjedhjeve masive të Buxhetit të Shtetit nëpërmjet një skeme mashtruese, të ashtuquajturat “Partneriteti Publik Privat”, që i mundëson Kryeministrit dhe një grupi individësh të fortë, të akumulojnë direkt dhe në mënyrë ekstraligjore fonde nga financat publike.

Këto janë vetëm disa aspekte të shkeljeve masive të Drejtave të Njeriut në Shqipëri, situatë e cila ka sjellë braktisjen masive të vendit nga qytetarët, në kërkim të përmbushjes së nevojave elementare që mundësojnë jetën për qeniet njerëzore.

Fusha shpk i ka paguar nënkryetarit të Bashkisë së Tiranës, Arbi Maznikut,fatura me vlerë 900 euro nata.

Denoncimi është bërë nga një qytetar te redaksia JOQ Albania, ku provohet përmes faturave pagesat për Maznikun.

Fusha shpk është një nga kompanitë e favorizuara nga Bashkia e Tiranës, madje është kompania e vetëofruar për ndërtimin e godinës së re të Teatrit Kombëtar.

Denoncimi

Mirembrema JOQ! Meqe keto dite media ka folur shume per bileta avioni dhe hotele luksoze te ministrave tane te ndritur, une posedoj dicka edhe me skandaloze sesa faturat e hoteleve te Ministres se Drejtesise, qe jane paguar me paret e shtetit. Kam faturen qe FUSHA shpk i paguan ARBI MAZNIKUT, nenkryetarit te Bashkise se Tiranes, 900 euro nata. Ky eshte i njejti biznesmen qe merr tendera pa fund nga bashkia, qe vetem per sheshin Skenderbej ka marre 22 milione euro”.

Ish-kryeministri Sali Berisha, e ka quajtur një tjetër mashtrim aksionin e policisë për luftën antikanabis, në Krujë ku u arrestuan disa persona.

Në mesazhin dërguar ish-kryeministrit qytetari thekson se, pronari i vërtetë i plantacioneve të drogës është Ilir Bushi, vëllai i kryebashkikaut të Ramës, Artur Bushi.

Postimi i plotë i ish-Kryeministrit Berisha

Gjeneral Hashashi mashtroi!

Narkopolicia ne Kruje arrestoi puntoret medites te kanabisit por

ajo nuk preku boset dhe plantacionet e medha te mallit te pushtetareve.

Lexoni denoncimin e oficerit dixhital te antidroges. sb

Prsh z Berisha. Jam oficer i antidroges,operacioni djeshem ne malesin e Krujes u zhvillua gjat nates ndaj disa personave qe nuk jan kontigjent krimi ne fushen e kanabisit po punetor e punetor qe nuk u kapen ne flagrance ne parcelat me hashash. z Berisha ky aksion pasoj aksionin e para nje muaj ku u arrestuan nje grup dhe u liruan per munges provash.

Kemi arrestime hallexhijsh nje film video per te stimualuar 8 mije bime kanabisi mbi fshatin shkret tek dy liqejt. qe administrohet nga fisi sharra zogu me mbrojtje policore sepse kane hise te madhe pushtetaret kemi 1000 bime ne fshatin picrrag. kemi ne cudhi zall cudhi kam. bruz kemi ne fshatin gramez pergjate lumit zeze ishem. kemi financuesit. Fatmir durma me nipat e tij. nje ne burg e nje ne kerkim.

Kemi Ilir bushin vellain e kry te bashkis z Artur bushi kemi policet qe ju sigurojn mbrotje. per cudi nuk eshte prere asnje dege . cdo polic ne aksion habitet qe nuk preken parcelat me hashash. per mos te then qe z Berisha genjen mund te verifikohet me dron me elikopterr. ose era qe te zen frymen ne rtuget e malesise.

Çdo person qe udheton per qafshtame e kupton mire se ku eshte hashashi. ose mund te shohi kapanonet qe rrin punetoret.