Në Prishtinë, tri partitë opozitare, Lëvizja Vetëvendosje, Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës dhe Nisma për Kosovën bënë thirrje të mërkurën për mbajtjen e zgjedhjeve të reja, për shkak të siç u tha, mosrespektimit nga ana e institucioneve të vendit të rezolutës së Parlamentit të Kosovës për rrënimin e murit në cepin verior të urës kryesore mbi lumin Ibër, që shënon edhe vijën ndarëse të Mitrovicës, në veriun e banuar me shumicë serbe dhe jugun me shumicë shqiptare. Muri që është ngritur nga autoritetet lokale serbe në veriun e Mitrovicës, kishte nxitur reagime të shumta të autoriteteve dhe partive politike në Kosovë, të cilat thanë se ngritja e tij bie ndesh me marrëveshjen për lirinë e lëvizjes në qytetin e ndarë të Mitrovicës.
Autoritetet lokale serbe thonë se muri është pjesë e marrëveshjeve të arritura në bisedimet për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë dhe në funksion të rregullimit të mjedisit në atë zonë. Pas një takimi të mërkurën në Prishtinë, partitë opozitare bënë thirrje që të ndryshohet qeverisja e vendit.
“Si pasojë e mosrespektimit të vendimeve të Parlamentit të Kosovës dhe shkeljes së demokracisë në vend, e po ashtu për shkak të papërgjegjësisë në qeverisje që po i sjellë vendit dëme të konsiderueshme, zgjidhja më e mirë do të ishte dorëheqja e kësaj qeverie dhe shkuarja në zgjedhje”, thuhet në deklaratën e përbashkët e tri partive opozitare. Një ditë më parë, Presidenti i Kosovës Hashim Thaçi tha se çështja e afateve për rrënimin e murit duhet të respektohen nga institucionet e vendit ndërsa vuri në dukje që kjo çështje nuk do të diskutohet me autoritetet e Serbisë.
Opozita në Kosovë kërkon zgjedhje të reja
Trump si Ronald Regan?
“Defense Analysis”
Siç parashikohej, Donald Trump i prish digat dhe në javën e parë si banor i Shtëpisë së Bardhë konfirmon të gjitha objektivat e manifestuara në programin që e ka çuar të fitojë zgjedhjet presidenciale. Në politikën e jashtmë thekson aksin e rinovuar me Londrën në takimin me Theresa May, kryeministren britanike e lavdëruar për daljen nga Bashkimi Europian që Trump e quan publikisht një instrument të kontrolluar nga Gjermania dhe kundërshtar të Shteteve të Bashkuara. Nuk është rastësi që zonja May ka qenë kreu i parë shtetëror që ka takuar Trump pas hyrjes në Shtëpinë e Bardhë, si për të konfirmuar një çmarkim të mëtejshëm britanik nga Bashkimi Europian, liderët e të cilit vazhdojnë që të shprehin dyzime, në mos përbuzje (është rasti i Jean Claude Juncker dhe Francois Hollande) ndaj presidentit të ri amerikan. Rikonfirmimi i mirëkuptimit anglo – amerikan, që duket se do të rinovojë salltanetet e arritura në vitet Tetëdhjetë nga çifti Ronald Reagan – Margareth Thatcher, ka mundësi që do të ketë midis objektivave të tij frenimin e Kinës dhe kundërshtimin e Bashkimit Europian “gjermanocentrik”.
Objektiva që, megjithëse me “stil” dhe fjalor të ndryshëm, qenë ndjekur edhe nga Barack Obama, që jo rastësisht u hidhërua nga rezultati i referendumit britanik, duke vlerësuar se me daljen e Londrës do t’i merrte e pashqetësuar në dorë frenat e Europës falë një aksi me Francën, e cila, po të flasim ushtarakisht, është ende fuqia më e madhe e Kontinentit të Vjetër. Megjithëse pa përdorur retorikën e “ngjitjes shpejt” dhe një çikë prej kaubojsi të Trump, në shumë raste Obama e kishte kritikuar politikën ekonomike të bazuar mbi rreptësinë financiare që Berlini u ka imponuar partnerëve. Politikë funksionale për të zgjeruar doninimin gjerman mbi ekonomitë e vendeve të tjera të Bashkimit Europian, por që sipas Obamës pengonte gjallërimin ekonomik botëror pas krizës së shpërthyer në 2008.
Kërkesa për gjeneralin James Mattis, Sekretar i Mbrojtjes, që të hartonte një plan për ta rritur luftën ndaj Shtetit Islamik konfirmon vullnetin e Trump për ta fituar konfliktin e gjatë me xhihadizmin, i nisur zyrtarisht me 11 shtator 2001, por realisht në zhvillim qysh 10 vite më parë. Një luftë kundër ekstremizmit islamik që Trump mendon se mund të fitohet në fushat e betejës falë një mirëkuptimi me Rusinë të bazuar pikërisht mbi nevojën e luftimit të armikut të përbashkët. Një opsion që, në rast se konkretizohet, do t’i mundësojë aksit Moskë – Uashington që ta përballojë me kthjelltësi më të madhe luftën kundër xhihadit nga Siria në Afganistan, nga Iraku në Libi.
Masat në frontin e brendshëm të marra nga Trump shkojnë në të njëjtin drejtim. Ndalimi për hyrjen e shtetasve islamikë të ardhur nga vende me prani xhihadiste më të thellë dhe kapilare, përfshi Irakun dhe Sirinë, lë të kuptojet se tashmë është maturuar vetëdija e rrezikut që ndodhen në një emigracion islamik me potencialitete eksplozive në termat e terrorizmit dhe rekrutimit. Njoftimi i privilegjimit të mirëpritjes së refugjatëve kristianë shkon në këtë drejtim dhe dëshmon akoma më shumë diferencat me Europën, tashmë nën mëshirën e kërcënimit të brendshëm të markës islamike, por e paaftë që të marrë vendime politike efikase dhe me pasoja.
Rritja e luftës kundër emigracionit klandestin, e simbolizuar me rrugën e kompletimit të murit gjatë kufirit me Meksikën mund të duket si një simbol i dukshëm i racizmit të Trump vetëm atij që shtiret se nuk e di që ky mur u ngrit për pjesën tashmë të kompletuar nga shumë demokrati Bill Clinton, ndërsa nën administratën Obama Shtetet e Bashkuara kanë refuzuar mijëra kubanezë që tentonin të arrinin Floridan me varka e gomone dhe kanë përzënë pothuajse 3 milionë emigrantë klandestinë, në pjesën më të madhe meksikanë dhe qendroamerikanë.
Fakti që Trump dëshiron të vazhdojë në këtë rrugë, duke bllokuar hyrjet e ardhshme ilegale dhe duke përzënë të paktën të njëjtin numër klandestinësh të Obamës, ama të zgjedhur kryesisht midis atyre që kanë kryer shkelje dhe krime, mund të habisë vetëm një Europë që tashmë ka hequr dorë të ushtrojë çdo lloj sovraniteti, përfshi atë mbi kufijtë e saj. “Një vend pa kufij nuk është vend”, ka thënë presidenti amerikan. Një shprehje që do të tingëllonte banale në çdo epokë historike, por që është bërë revolucionare (apo reaksionare, sipas këndvështrimit) në Perëndimin e sotëm, sidomos në Europë. Një shprehje që u ofron një mbështetje, nga kjo anë e Atlantikut, lëvizjeve patriotike që u kundërvihen zbarkimeve të pambarimta të miliona aziatikëve dhe afrikanëve, pothuajse të gjithë të fesë islamike. Por më mirë të mos krijohen iluzione dhe të mos llogaritet shumë Trump si idhtar i partive të ashtuquajtura “sovraniste” apo populiste europiane. Ama kujdes në konsiderimin e Trump, si paraardhësit e tij, si “mik” apo “armik”. Presidenti i Shteteve të Bashkuara do të mbrojë gjithmonë interesat amerikane, qoftë kur e thotë hapur (America First!), qoftë kur e shpreh me koncepte të tilla si “multilateralizëm” apo “soft power” të shpallura në kohën e tij nga Obama.
Nuk mund të jetë rastësi që Trump po lidh sërish aleancën me Londrën, një “marrëdhënie speciale” me rrënjë shumë të largëta, e cila ishte zbehur shumë pas largimit të George W. Bush, por njëkohësisht synon edhe një mirëkuptim të gjerë strategjik me Moskën. Të bën pothuajse të qeshësh fakti kur mendon se të njëjtit aleatë të 70 viteve më parë janë sërish gati të mobilizohen kundër hegjemonisë gjermane në Europën kontinentale, një skemë historike që të sjell ndërmend fjalët e Uinston Çërçillit, i cili pas fitores së 1945 parafiguroi një përplasje të re në Europë “pas 50 vjetësh”, kur Gjermania do ta ringrejë kokën. Mund të mos jetë koinçidencë që Trump ka dashur që bustin e Çërçillit, të hequr nga Obama, ta rikthejë në vendin e tij në Sallën Ovale e Shtëpisë së Bardhë. Mundësia për të rihyrë në rrethin e fuqive të mëdha falë “paktit të çeliktë” me Trump nuk i ka shpëtuar qeverisë së Madhërisë së Saj, e gatshme që të bëjë një prapaktheu të bujshëm lidhur me Sirinë, duke pranuar tani që Bashar al Assaf të qëndrojë në postin e tij siç pretendon Moska. Përveç Gjermanisë, në shënjestrën e Trump është edhe Kina, kundër së cilës presidenti duket se do të përdorë dy instrumenta: fuqizimin ushtarak dhe sidomos detar në Paqësor dhe luftën tregtare me kufizimin e aksesit të mallrave kineze në tregun amerikan. Një vendim i gjykuar nga shumë si i guximshëm, por që po e vlerëson Trump edhe me një bum të paprecedent të Uoll Stritit.
Objektivi strategjik duket ai i futjes së Pekinit në një garë të mëtejshme armatimi që përkon me rënien apo të paktën me ndalimin e rritjes së ekonomisë së tij, gjë që mund të shkaktojë revolta dhe trazira të brendshme të mëdha në një vend ku mbi 1 miliard njerëz jetojnë në kushte të vështira, nën thundrën e një regjimi sa opresiv, aq edhe të korruptuar, dhe ushqejnë një mosbesim në rritje ndaj institucioneve lokale dhe qendrore. Trump duket se ka në mendje diçka të ngjashme me strategjinë e përdorur nga Ronald Regani kundër Bashkimit Sovjetik. Në fund të fundit, edhe ish aktori i Hollivudit që ndryshoi botën dhe hartën e saj në inaugurimin e tij u prit me marshime proteste, me fyerje dhe me përbuzjen e qarqeve intelektuale, radikal – shik dhe të majta. Në thelb, “kontinuitet” mund të nënkuptojë për Trump edhe që të konkludojë me regjimin kinez dhe koreanoverior veprën e shkatërrimit të komunizmit të nisur nga Regani me Bashkimin Sovjetik.
(nga Defense Analysis)
Përgatiti
ARMIN TIRANA
Mziu pret ambasadorin e Zvicrës, Christoph Graf: Garantoj mbështetje për Kamzën
Ambasadori Graf: Po përgatisim një program për 10 vite, që edhe Kamza të jetë përfituese. Garantoj se do të jemi të gatshëm për t’ju mbështetur dhe për të gjetur zgjidhje për të gjitha problematikat
Kryetari i Bashkisë Kamëz, z. Xhelal Mziu, pati një takim me ambasadorin zviceran në Shqipëri, z. Christoph Graf, takim i cili u zhvillua në mjediset e Ambasadës Zvicerane në Tiranë. Ambasadori Zviceran, pasi shprehu kënaqësinë për këtë takim, duke theksuar mbështetjen për pushtetin vendor, ndër të tjera, e përgëzoi kryebashkiakun Mziu për rolin që luan në Shoqatën e Bashkive të Shqipërisë. “Jam i kënaqur që keni ardhur këtu. Ne ofrojmë mbështetje për pushtetin vendor. Ju përgëzoj për rolin konstruktiv në Shoqatën e Bashkive”, u z. Graf.
Ndërkaq, kryetari i Bashkisë Kamëz, z. Xhelal Mziu, u shpreh se ndihej i privilegjuar që ndodhej në këtë takim, duke e njohur pastaj ambasadorin zviceran me zhvillimet e qytetit të Kamzës. “Ndihem shumë i privilegjuar që ndodhem këtu. Po shfrytëzoj rastin për të bërë një rezyme të vogël për qytetin e Kamzës. Të jesh kryetar Bashkie në Kamëz ka vështirësitë e veta. Dy gjëra janë sfidë për mua: 1-Infrastruktura (kalimi i saj nga rurale në urbane); 2-Menaxhimi dhe shërbimi ndaj qytetarëve. Situata më përpara ka qenë shumë e keqe, ndërsa tashmë ka ndryshuar, për shkak të punës që ka bërë Bashkia, si dhe falë bashkëpunimit me donatorë të huaj të ndryshëm. Gjej rastin t’ju falënderoj ju si ambasador, por edhe Zvicrën, pasi është financuese e projektit të ujësjellësit. Kamza ka shfrytëzuar partneritetin me të huajt për shumë projekte, jo vetëm në ujësjellës. Kemi pasur shumë partnerë, të cilët kanë dhënë kontribut të jashtëzakonshëm për nevojat e Kamzës”, u shpreh z. Mziu, i cili vijoi më tej: “Pavarësisht se Kamza dhe Paskuqani kanë dy plane sipas ligjit urbanistike, ato nuk janë aktive, për shkak të mosunifikimit. Nuk jemi pjesë e projektit të 26 bashkive, duke krijuar kështu edhe konflikte me qytetarët. Kërkoj mbështetjen tuaj, jo vetëm si ambasador, por edhe si vend mik, në zgjidhjen e këtij ngërçi për të eliminuar këto konflikte me qytetarët, por edhe për të pasur një barazi me njësitë e tjera vendore. Kërkoj influencën tuaj si ambasador për të shmangur këto diferencime krahasuar me njësitë e tjera vendore. Vlen të theksoj se kemi dërguar shumë projekte në qeveri për shumë fusha jetike për banorët, por kemi marrë 0 financime”, u shpreh z. Mziu, duke e informuar më tej ambasadorin Graf se për ndër të këtij vendi mik, siç është Zvicra, në Kamëz ka dy rrugë me emra nga ky shtet, rruga “Gjenevë” dhe rruga “Zyrih”.
Ambasadori Graf, pas këtij prezantimi, u shpreh: “Ju falënderoj për prezantimin, sfidat dhe problemet e Kamzës! Unë po e kuptoj qartë nga informacionet që ju më dhatë për diskriminimin e Kamzës dhe këto informacione në nivele politike sa të më jepet mundësi do t’i bëj të ditur, do t’i vë në dispozicion. Po përgatisim një program për 10 vite, që edhe Kamza të jetë përfituese. Garantoj se do të jemi të gatshëm për t’ju mbështetur dhe për të gjetur zgjidhje për të gjitha problematikat që ju ngritët. Ju garantoj se do t’ju ndihmoj për të bashkëpunuar”, kanë qenë fjalët e ambasadorit zviceran në Shqipëri, z. Cristoph Graf.
Efekti Trump në mediat shqiptare
Hamit TAKA
Në parantezë të këtij shkrimi duhet thënë se, ata apo pinjollët e atyre që dje anatemonin dhe mallkonin Shtetet e Bashkuara të Amerikës, si “xhandari ndërkomëtar” dhe presidentët e saj, si xhelatët e njerëzimit, ndërsa sot bëjnë sikur e duartrokasin, sikur e bekojnë për kapital politik dhe u lëpihen e u përgjërohen ambasadorëve të qeverisë amerikane për një vizitë në Tokën e Premtuar e për një foto me presidentët, nuk i rezistuan dot instinktit të tyre për të aplikuar edhe atje luftën e klasave. Media shqiptare në shërbim të qeverisë, reagoi ndaj fushatës së kandidatit për Presidentin e dyzetepestë të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, sot ligjërisht e zyrtarisht President në Shtëpinë e Bardhë, zotit Trump, ashtu siç sillej qeveria shqiptare dhe televizioni i vetëm shqiptar, TVSH, në kohën e regjimit të Hoxhës, i cili SHBA-në e quante “xhandari ndërkombëtar” i botës dhe presidentët e saj i quante xhelatë. Dhe aq entuziast ishin për punën e tyre pa sens me një zell e dashuri pasionante, sa drejtori i departamentit të informacionit të “Top Channel” shkoi me bujë e entuziazëm në Uashington, në pritje për të na dhënë sihariqin e madh të fitores së kundërshtares së Presidentit fitues, zonjës Hillari Klinton. Tashmë duket se qeveria dhe mediat shërbëtore të saj, ashtu si minjtë tërmetin, e kishin nuhatur se po shfaqej një lëvizje e fuqishme dhe tronditëse kundër establishmentit të politikave dhe mediave në shërbim të milionerëve dhe jo për qytetarët, që me gjasa do të ndryshojë botën. Por, nëse ndien elefanti frymën e miut, aq e ndien Amerika shfryrjen e mediave shqiptare.
Ndërkohë që mediat në shërbim të qytetarëve shqiptarë duhet të uronin: “Ardhsh i bardhë zoti Trump!” dhe të presim sa më parë në vizitën tuaj në Shqipëri.
Ajo që mendojnë shumë politikanë dhe analistë botërorë se lëvizja Trump mund të japë efektin “domino” në shumë vende të globit, duket se filloi të japë efektet e veta së mbari edhe në Shqipërinë tonë të vogël e të trazuar, në zemër të Ballkanit e të Europës. Ato kanë filluar të ndihen kudo tek ne, diku me drithërima paniku e diku me entuziazmin e ndryshimeve të nevojshme e të domosdoshme. Por ajo që i ndjeu e para lëkundjet sizmike të tërmetit me qendër në Uashington, është media.
Dikujt iu duk si rrufe në qiell të hapur, kur Prokuroria e Përgjithshme njoftoi një “të premte të zezë” se kishte nisur një hetim penal nën dyshimin e pastrimit të parave ndaj ish-gazetarit, sot deputet i Rilindjes, pas publikimit në media të një kontrate të vitit 2015, në të cilën bashkëshortja e Pezës ka blerë aksione me vlerë 113 milionë lekë në Bankën Credins. Mirëpo kjo ndodhi, mesa duket ua hoqi garzat plagëve të medias, nga shpërtheu qelbëzimi i pakënaqësive të gazetarëve ndaj padronëve të tyre, të cilët janë bërë me kioska, me firma ndërtimi, me akses emërimesh të miqve në administratën e shtetit, si shefat e kuadrit në kohën e diktaturës hoxhiste, politikanë e çfarë nuk janë bërë. Por dolën përsipër edhe mëritë, zilitë e xhelozitë mes gazetarëve elitarë e të mesëm, të cilët nxorën zbuluar makutërinë, hipokrizitë e pabesitë, mungesën e profesionalizmit e dhunimin e misionit të mediave. Me këtë rast gjetën kurajon edhe armata e gazetarëve të ndershëm apo pa kurajo, nga frika e humbjes së vendit të punës, të keqpaguarit, për të shprehur, ku me zë e ku pa zë, protestën e tyre të drejtë kundër oligarkëve të mediave, siç ishte edhe një zonjë, dikur studente dhe më pas punonjëse në televizionin e zotit Peza, ku pagat paguheshin pas tri muajve me thërrimet e mbetura nga orgjitë e padronit të saj.
Shkarkimet e fundit të disa gazetarëve, të njohur si kritikë me qeverinë, nga pronarët e mediave ku punonin, nuk duhet të jetë gjë tjetër, veçse lufta në frontin mediatik që qeveria ka shpallur, në kuadër të luftës së madhe të fushatës zgjedhore. Duke lënë mënjanë pajtimet e mospajtimet e analistëve që kanë folur për këtë gjëmë, që i bëhet medias së lirë në vendin tonë, në këtë pikë besoj se të gjithë duhet të biem dakord: në rrethana normale, besoj se edhe për çdo qeveri diktatoriale apo të korruptuar, kjo do të dukej tepër, por gjithë halli është te zgjedhjet, që po afrojnë. Dëshira dhe dëshpërimi për pushtetin, për ta mbajtur atë, është e papërmbajtur. Vendimi është marrë tani dhe për të ia vlen çdo çmim e çdo kosto, edhe çmimi i madh, si qeveri armike e medias së lirë. Është kjo arsyeja, se pse nuk ua ndien, si qeverisë ashtu edhe oligarkëve mediatikë, për ç’ka ndodh këtë kohë me mediat. Ata janë të vetëdijshëm për pasojat, por aq u bën.
Jo vetëm që janë të vendosur për kontrollin total të mediave, por e bëjnë këtë në mënyrë spektakolare e të bujshme, që të ketë efekt maksimal tek opinioni publik. Teksti është i qartë: ne kontrollojmë gjithçka; pushteti ynë është shumë i fuqishëm, është absolut, prandaj shpresa se mund të na e heqin atë me anë të votës, është iluzion; askush të mos guxojë të na e marrë pushtetin me votë.
Për qytetarët mendjeçelur e syhapur, që edhe kanë ca njohuri nga bota e qytetëruar e demokratike, lindin pyetje të tilla, si, ç’kuptim ka, kur thuhet për gazetarin: “e shkarkoi pronari”? Në botën demokratike ka filtra midis pronarit dhe gazetarëve, që do të thotë borde, të cilët bëjnë politika editorale, nuk ka pronar që të deklarojë publikisht, pa i bërë syri tërr, se politikat editoriale i bën ai vetë. Nuk duhet të ketë universitete private që të kenë gazeta të përditshme e televizione që bëjnë politikë, pasi e kupton gjithkush se ka konflikt interesi për pronarët e mediave. Një pyetje tjetër, që lind fare natyrshëm, mund t’i drejtohet Autoritetit të Mediave Audiovizive: si ka mundësi që askush nuk kujtohet t’u thotë mediave të mëdha në vend, se frekuencat kombëtare janë pronë publike, jo private, dhe nuk u janë dhënë për t’i keqpërdorur, duke dizinformuar publikun, por për ta informuar sa më drejt atë.
Fitorja e Donald Trump kundër gjithë dinozaurëve mediatikë dhe politikës që i ushqen, vetëm me komunikimin në Twitter, e ka bërë të vetëdijshme politikën globale se populli nuk u beson më mediave tradicionale që janë palë me këtë politikë si prostituta me tutorin, duke këmbyer rolet. Edhe në Shqipëri, ku ndodh e njëjta gjë me mediat e mëdha, nuk beson njeri. Kryeministri dhe qeveria e dinë këtë dhe kanë filluar të sulmojnë mediat on line. Kërkojnë t’i censurojnë se e kuptuan që ato janë përçuese të mendimit popullor. Pra, është çështje e politikës aktuale, e cila ka shkëputje nga interesat popullore, domethënë nuk përfaqëson më popullin dhe dëshiron t’u mbyllë gojën mediave on line, të cilat nuk mund t’i blejë.
Thellë-thellë, nga reminishencat e së shkuarës, kur s’i besonim as vetes, arsyeja jonë mosbesuese dyshon se disa prej këtyre oligarkëve e gazetarëve të pompuar në krye të mediave apo departamenteve të tyre, mund të jenë zgjedhur me kujdes në sitën e sigurimit më famëkeq, që mund të mburret sot se ”ka mundur popullin e tij”, për t’u çliruar nga diktatura edhe pse u ndihmua nga amerikanët dhe europianët. Unë nuk ndalem të analizoj konkretisht se çfarë kanë thënë e çfarë thonë, sepse këto janë aq të trasha sa edhe hienave do t’u vinte pështirë, por asnjë nga këta gazetarë të shumëpaguar e të promovuar nëpër panaire libri, me praninë e qeveritarëve e biznesmenëve më në zë, si korifejtë e letrave dhe mendimit për avancimin e demokracisë, ”trima me popullin e tyre”, s’është parë në ndonjë front lufte kundër korrupsionit galopant, kundër shkeljes së lirive e të drejtave të njeriut apo kundër krimit të organizuar, siç është kanabizimi i vendit, si gjithë gazetarët e botës, por i sheh kafeneve, në hijet e palmave të Rilindjes apo në resortet e pronave të vjedhura, ku mendueshëm, sipas modelit të ”kaut kuqalash”, që andej-këndej i thonë “kau balash”, flasin për ”shtetin ligjor”’ që po ndërton qeveria e Rilindjes.
Si po organizohet PD me emigrantët në Londër
Naim HASANI
Ditën e dielë 22 janar 2017 u zhvilluan zgjedhjet për kryetarin e degës së Partisë Demokratike në Londër, nën kujdesin e veçantë të liderit të Partisë Demokratike të Shqipërisë zotit Lulzim Basha. Puna për riorganizimin e degës së PD ka filluar që nga nëntori i vitit 2015, kur u ngrit një grup i posaçëm pune për organizimin e zgjedhjeve për kryetarin e degës në Londër.
Pas një pune 14 mujore dhe orientimit dhe përkujdesjes së veçantë të selisë qendrore të PD në Tiranë, të dielën u kurorëzua me sukses procesi e zgjedhjes së kryetarit të Degës së PD-së Londër. Fryma perëndimore që ka sjellë lideri i Partisë Demokratike është reflektuar gjerë në këto zgjedhje.
Shumë anëtarë të Partisë Demokratike ju drejtuan qendrës së votimit dhe kanë pritur në rradhë për orë të tëra në entuziazëm të paparë, për të hedhur votën e tyre në mënyrën më demokratike, siç ndodh gjithmonë në Britani, tempullin e demokracisë.
Gara për postin e kryetarit të PD ka qenë e gjatë dhe kam takuar shumë demokratë ose jo, të cilët jetojnë në Britani dhe në çdo rast na kanë përgëzuar PD për iniciativën e marrë për ngritjen dhe funksionimin e strukturave të saj në diasporë.
Unë e kam ndjerë veten mjaft të privilegjuar për kandidimin tim në emër të Partisë Demokratike, si forca e vetme me orientim të plotë europian, progresist dhe gjithpërfshirës.
Zgjedhjet u zhvilluan në mënyrë perfekte. Përshëndetjet e rastit nga unë dhe kandidati rival zoti Naim Hajdarmataj dhe shtrëngimi i duarve para nisjes së procesit të votimit në prezencën e Sekretarit të Përgjithshëm të Partisë Demokratike zoti Arben Ristani, i cili mbajti fjalën përshëndetëse, procesi mjaft i qetë i votimit, atmosfera e festës dhe vëllazërimit ku mbështetësit e të dy kandidatëve bisedonin me njëri-tjetrin dhe prisnin me durim në rradhë për të votuar, votimi individual dhe i pavarur i çdo anëtari që hidhte fletën e votimit me mjaft kënaqesi dhe pa asnjë lloj presioni, padyshim ishin arsyeja kryesore pse ky proces mund të quhet me plot gojë, një ndër proceset zgjedhore më demokratike, edhe pse i mbajtuar në diasporë.
Numërimi i votave ka përfunduar në kohë reale dhe me konsensusin e të gjithë anëtarëve të Komisionit Zgjedhor, të përbërë nga të dy palët kundërshtare është bërë shpallja e rezultatit nga zoti Arben Ristani.
Ndjehem mjaft i prvilegjuar që pas një procesi të tillë shumë transparent dhe të regjistruar në kamera televizive në çdo moment, unë u shpalla fitues i këtyre zgjedhjeve dhe Kryetar i Degës së Partisë Demokratike në Londër.
Ky proces historik që e nge lart emrin dhe vlerat e Partisë Demokratike, pranimi i rezulatit nga kundërshtari dhe urimi për fitoren, besoj se ishin veprime mjaft demokratike dhe qytetare që rradhë ndodhin në politikën shqiptare.
Procesi zgjedhor ishte padyshim një leksion demokracie që vjen nga shqiptarët e Britanisë. Ajo që është shumë domethënëse është fakti se pas festimeve të rastit për këtë proces unik dhe historik, të gjithë votuesit vazhduan jetën normale ditën tjetër, duke shkuar në punët e përditshme, siç ndodh gjithmonë këtu në Britani.
Partia Demokratike dhe lideri i saj zoti Lulzim Basha, i cili ka ndjekur hap pas hapi të gjithë procesin parazgjedhor dhe ka përshëndetur demokratët në ditën e votimit, kanë kaluar një provë të suksesshme të hapjes dhe gjithpërfshirjes dhe kanë dëshmuar se angazhimi është maksimal për t’u përgatitur dhe dalë fitues për zgjedhjet e ardhshme parlamentare që do të zhvillohen në Shqipëri.
Falënderoj zotin Lulzim Basha për gjithë kontributin e tij personal dhe të drejtpërdrejtë në ngritjen e degës së Partisë Demokratike në Londër dhe për rolin e tij udhërrëfyes dhe inspirues.
Patjetër, që ky proces nuk mund të ishte i suksesshëm pa punën e përditshme dhe të palodhshme të Sekretarit Organizativ të Partisë Demokratike të Shqipërisë zoti Eno Bozdo. Përkushtimi i tij në zbatim të orientimeve të liderit të Partisë Demokratike dhe rrjedha që mori ky proces, si rezultat i punës së tij të pamohueshme ka qenë unik dhe meriton vlerësimin maksimal dhe mirënjohjen e të gjithë Partisë Demokratike në Shqipëri e më gjerë.
E them me bindje se orientimi i qartë i zotit Basha dhe aftësia menazhuese e zotit Bozdo kanë qenë arsyeja kryesore e suksesit kaq unikal në zgjedhjet e organizuara në Londër të dielën e kaluar, duke përfshirë këtu edhe kontributin si katalizues i procesit të votimit nga zoti Arben Ristani.
Këto zgjedhje kanë pasur një jehonë të gjerë mes shqiptarëve në Britani dhe unë kam marrë falënderime dhe përgëzime të shumta me rastin e zgjedhjes time si Kryetar i Partisë Demokratike në Londër, mes të cilëve edhe kryetari i Partisë Socialiste, Dega Londër dhe eksponentë të tjerë të së djathtës e së majtës shqiptare, ku theksi kryesor është vënë tek procesi transparent dhe historik i votimit dhe zgjedhjes së Kryetarit të degës së PD.
Unë kam punuar dhe vazhdoj të punoj për një kohë të gjatë, duke përfaqësuar interesat e shqiptarëve në Britani, si avokat i Gjykatës Supreme të Anglisë dhe Wellsit, i specializuar në çështjet e azilit dhe emigracionit dhe të së drejtës publike dhe vlerësimi i demokratëve të Londrës më bën të ndjehem krenar që do të vazhdoj tju shërbej atyre dhe gjithë komunitetit shqiptar në Britani edhe në nivel politik.
Këtë sukses dua ta ndaj edhe me mikun tim të nderuar, ish-ambasadorin e Shqipërisë në Britani zotin Mal Berisha, të cilin e falënderoj për mbështetjen dhe inkurajimin e vazhdueshëm deri në fund të procesit.
Falënderoj miqtë e mi të cilët më kanë mbështetur hapur gjatë kandidimit tim dhe në veçanti Lutfi Vata, Artur Alia dhe Fatmir Terziu, të cilët vazhdimisht kanë ndarë me mua emocionet e kësaj gare dhe më kanë nxitur gjatë gjithë procesit, në një fushatë elektorale të emancipuar dhe thellësisht qytetare.
Dua të përshëndes drejtpërdrejtë rivalin tim në këto zgjedhje zoti Naim Hajdaramtaj për qytetarinë e treguar në vlerësimin e këtyre zgjedhjeve dhe urimin për fitore, e shtrëngimin e duarve në fund të procesit të votimit, çka ishte një sinjal i qartë edhe për gjithë politikën shqiptare, se mund të garohet e të pranohet rezultati demokratik, larg konfliktualitetit dhe me kulturë qytetare.
Falenderoj komisionerët për punën e tyre korrekte dhe integritetin e treguar gjatë procesit të votimit dhe në veçanti Kryetarin e Komisionit të Votimit zotin Shkëlzen Rrustemaj për organizimin dhe korrektësinë e treguar edhe për nxjerrjen e rezultatit në kohë reale.
I padituri si hajdut nga KLSH dhe avokat i Ervin Roshit do Drejtësinë
Një lëvizje e turpshme e Ramës, i cili ka detyruar Avokatin e Popullit që të propozojë Sekretarin e vet në Ministrinë e Arsimit për Këshillin e Lartë të Prokurorisë. Kjo është një farsë e turpshme e lojës me të ashtuquajturit të pavarur të Ramës. Plarent Ndreca, i cili aktualisht është në detyrën e Sekretarit të Përgjithshëm të Ministrisë së Arsimit është propozuar të jetë pjesë e Këshillit të Lartë të Prokurorisë, një institucion i krijuar me Reformën e re në Drejtësi. Po kush është Plarent Ndreca? Ndreca nën siglën e të ashtuquajturës Shoqëri Civile, ndërsa është një militant i së majtës në pushtet. Ndreca ka qenë në listat për deputetë të grupit G99 që në atë kohë drejtohej nga Veliaj. Dokumentat që paraqiten konfirmojnë këtë. Ai është angazhuar në detyrën e lartë në Ministrinë e Arsimit pas kontributit të dhënë në mbështetje të Ramës në zgjedhjet e vitit 2015. Për më shumë, Ndreca është një njeri me probleme dhe i denoncuar për afera korruptive nga Kontrolli i Lartë i Shtetit.
Kontrolli i Lartë i Shtetit ka paditur në Prokurori tre drejtues të lartë në Ministrinë e Arsimit me argumentin se i kanë shkaktuar shtetit një dëm financiar prej 108 milionë lekësh. Sekretari i Përgjithshëm, Plarent Ndreca, Drejtori Juridik dhe Përgjegjësi i Sektorit të Financave akuzohen për devijim të fondeve publike dhe ndjekjen e procedurave diskriminuese në prokurime. Pas një auditimi një vjeçar për periudhën shtator 2013-dhjetor 2014, KLSH ka konstatuar shkelje në procedurat e prokurimit të cilat kanë sjellë një dëm ekonomik në buxhetin e shtetit në masën 108 milionë lekë. Sakaq, sipas KLSH, zyrtarët e MAS kanë bllokuar dhe kuotat për doktoraturat në universitetin publik, duke sjellë orientimin e fondeve vetëm në një universitet privat. Universiteti privat që ka përfituar mbi 610 milionë lekë direkt nga bllokimi i doktoraturave për publikun është Universiteti Europian i Tiranës, të cilin e administron Henri Çili.
Abuzimi me tenderat
KLSH ka vërejtur gjithashtu mangësi dhe shkelje të rëndësishme të konsiderueshme në procedurat e prokurimeve publike, duke veçuar procedurën e prokurimit të zhvilluar me objekt “Ndërtimi i objektit “Tirana Olimpik Park”. Kështu nga auditimi është konstatuar se MAS ka dërguar në qeveri projektvendimin “Për miratimin e fondit limit për kompleksin sportiv Tirana Olimpik Park” së bashku me relacionin shpjegues dhe me VKM Nr. 560, datë 29.08.2014 “Për miratimin e preventivit paraprak për kompleksin sportiv “Tirana Olimpik Park”, është bërë miratimi i preventivit paraprak për efekt të llogaritjes së fondit limit. Sipas KLSH është prokuruar projekti i hartuar nga një shoqëri, që nuk rezulton të jetë kontraktuar nga Autoriteti Kontraktor apo njësitë e varësisë për kryerjen e këtij shërbimi. KLSH ka gjetur po ashtu se kriteret e veçanta të kualifikimit janë diskriminuese dhe të hartuara nga një grup pune që nuk është ngarkuar për kryerjen e këtij shërbimi dhe janë miratuar nga Sekretari i Përgjithshëm i MAS, në kundërshtim me Ligjin Nr. 9643, datë 20.11.2006 “Për prokurimin publik”, i ndryshuar, neni 1, pika 2 dhe nenin 20, pika 1.
Në vlerësimin e ofertave këtu konstatohet se kanë marrë pjesë 8 operatorë ekonomik, nga të cilët KVO ka skualifikuar 7 prej tyre dhe ka kualifikuar operatorin ekonomik me ofertën ekonomike më të lartë (99.2% e fondit limit). Burimet zyrtare nga KLSH thonë se, janë skualifikuar padrejtësisht 2 nga operatorët ekonomikë pjesëmarrës, me ofertë ekonomike më të ulët se oferta e operatorit fitues. Si pasojë e shkeljeve të mësipërme, është shkaktuar 78,745,737 lekë ose 562,000 euro dëm ekonomik në buxhetin e shtetit. Po kështu, nga vlerësimi i ofertave në procedurën e prokurimit me objekt “Blerje pajisje mobilierie për shkollat e sistemit arsimor pasuniversitar”, KLSH ka konstatuar se kanë marrë pjesë 8 operatorë ekonomikë, nga të cilët janë skualifikuar 5 dhe janë kualifikuar 3 operatorë ekonomikë. “Pas ankesës në Autoritetin Kontraktor të një operatori ekonomik të skualifikuar, është rrëzuar ankesa dhe është bërë rivlerësim i procedurës.
Ky operator ka bërë ankesë në Komisionin e Prokurimit Publik (KPP), i cili e ka pranuar këtë ankesë dhe ka marrë vendim për shpalljen fitues të këtij operatori. Edhe pas këtij vendimi, në përgjigje të ankesës së paraqitur në Autoritetin Kontraktor të një operatori tjetër ekonomik, zyrtari i autorizuar rekomandon pranimin e ankesës dhe lidhjen e kontratës, në kundërshtim me vendimin e Komisionit të Prokurimit Publik”, bënë me dije burimet zyrtare pranë KLSH, sipas të cilave, si pasojë e kësaj shkeljeje është shkaktuar 29,275,390 lekë ose 209,000 euro dëm ekonomik në buxhetin e shtetit.
Ndreca, avokat i Elvis Roshit
Plarent Ndreca, të vetmen eksperiencë pune shtetërore ka atë si oficer Policie, në fillim si oficer i Policisë Elektrike dhe më pas si oficer i Policisë Gjyqësore pranë Prokurorisë së Tiranës. Në 2007, fill pas hapjes së Universitetit të Henri Çilit, z. Ndreca shkoi të merrte një master atje. Mund të imagjinohet se çfarë niveli kishin masterat e Çilit, veçanërisht në atë kohë.
Pas largimit nga Policia, Ndreca punoi si avokat penalist. Ai ka qenë avokati i babait të ministrit të sotëm të Punëve të Brendshme, Saimir Tahiri, në çështjen e kontrabandës së ilaçeve. Avokat i Elvis Roshit, kryebashkiaku i Kavajës i akuzuar si i dënuar për trafik droge në Zvicër dhe për përdhunim në Itali. Për herë të parë në historinë e shtetit shqiptar, një zyrtar i lartë i Ministrisë së Arsimit, ka bërë njëkohësisht me këtë detyrë edhe atë të avokatit të kriminelëve.
Një oficer policie, i cili ka punuar për disa kohë si avokat penalist, qoftë edhe me diplomë juristi në Universitetin e Çilit, nuk mund të quhet ekspert. Për këtë duhet një jurist që të jetë ekspert i fushës. Po ashtu ish-polici Ndreca ka bërë avokatin mediatik të qeverisë për reformën arsimore.
Basha me Lu e Borchard: Votimi elektronik kthen besimin tek vota
“Votimi dhe numërimi elektronik, është e vetmja rrugë për kthimin e besimit tek vota e lirë”. Ky ka qenë mesazhi që kreu i PD, Lulzim Basha shprehu dje pas takimit me ambasadorin e SHBA, Donald Lu dhe atë të OSBE, Bernard Borchardt me të cilët diskutoi mbi zhvillimet më të fundit politike në vend dhe zgjedhjet parlamentare.
Zhvillimet e fundit, ku ministra të qeverisë kanë konfirmuar problemet e ngritura nga opozita për kriminalizimin e qeverisjes, të shtetit, të pushtetit lokal, të policisë në funksion të zgjedhjeve të ardhshme, faktet e dala për lidhjen e figurave kryesore të mazhorancës me kokat e krimit të organizuar, janë dëshmi e fuqizimit të krimit dhe mosshkëputjes së mazhorancës nga krimi.
Po ashtu, refuzimi për të pranuar votimin dhe numërimin elektronik, është provë e qartë e mungesës së vullnetit nga ana e mazhorancës për zgjedhje të lira e të ndershme.
Mobilizimi i kontigjentit kriminal të lidhur me trafikun e drogës me mbështetjen e krerëve të policisë, futja e parasë së krimit, moszbatimi i ligjit të dekriminalizimit, kapja dhe vënia e medias nën tutelën e qeverisë, janë shenjat e përpjekjes së qeverisë për të dhunuar zgjedhjet e ardhshme.
Kryetari i Partisë Demokratike, Lulzim Basha, u bëri të qartë ambasadorëve se opozita është e vendosur të bëjë gjithçka për të siguruar zgjedhje të lira e të ndershme.
Votimi dhe numërimi elektronik, tha Basha, është e vetmja rrugë për kthimin e besimit tek vota e lirë. Të njëjtën rëndësi për të siguruar zgjedhje të lira, shtoi Basha, ka edhe zbatimi i dekriminalizimit, liria e medias dhe transparenca mbi financat e fushatës zgjedhore. Zgjedhjet e lira e të ndershme janë një nevojë jetike për stabilitetin dhe të ardhmen e Shqipërisë, theksoi Basha.
Tjetër koncesion Vilmës, 1 miliard lekë për ortopedinë
Vilma Nushi, e cila ka fituar tenderin e check up-it dhe disa të tjerë, vazhdon të fitojë me sukses tendera të rinj në Ministrinë e Shëndetësisë. Tani afër, Nushi ka fituar edhe tenderin mbi 1 miliard lekë të vjetra, atë të furnizimit me materiale mjekësore për shërbimin e ortopedisë së spitaleve rajonale. Tenderi është fituar nga Nushi nëpërmjet kompanisë “TRIMED”, ku është 50% aksionere, së bashku me Shani Peposhin, 50% të tjera. Nushi e ka fituar këtë tender, në bashkëpunim me “Layo shpk”, të Vasil Llajos. Vlera e saktë e tenderit është 105.523.936 lekë. Por si ka ndodhur që këtë tender ta fitojë “TRIMED”? Fare thjeshtë: Edhe pse në garë kanë shfaqur interes edhe 4 kompani të tjera, ato janë tërhequr pasi nuk kanë paraqitur ofertë ekonomike dhe dokumentet e kërkuara. Mjetet e ortopedisë që do të lëvrohen brenda 2 vjetëve përfshijnë spitalet më të rëndësishëm në vend: Shkodër, Fier, Elbasan, Vlorë, Lezhë, Gjirokastër dhe Sarandë. Emri i Vilma Nushit përmendet shpesh vitet e fundit në media, që kur ministri Ilir Beqaj, i hapi rrugë garës për tenderin e një koncesioni të majmë, 120 milionë euro. Ky koncesion ishte i pari i dhënë për një shërbim bazik të shëndetësisë shqiptare. Parashikonte zgjedhjen e një kompanie që do të kryente kontrollin parësor shëndetësor për moshat 40-65 vjeç në të gjithë vendin. Vilma Nushi është një ortake e vjetër e Ramës, e lidhur fort me ish-nomenklaturën komuniste dhe përherë ka përfaqësuar një linjë biznesi gjysmë zyrtare të Partisë Socialiste. Bizneset e Nushit kanë njohur gjithnjë rritje të skajshme në përfitimin e fondeve publike, sa herë që kontrollin e qeverisë e merr Partia Socialiste.
Kështu ndodhi dhe me koncesionin e paprecedent të shërbimit parësor shëndetësor, i njohur ndryshe dhe si koncensioni i check up. Tenderi i Ministrisë së Shëndetësisë për ekzaminimet check up i dhënë përfshin në një megaskandal prej 120 milionë eurosh, Kryeministrin Rama, ministrin Beqaj dhe pronaren e kompanisë së favorizuar Vilma Nushi, sponsorizuese e Partisë Socialiste. Bëhet fjalë për fushatën e nisur në muajin shkurt të vitit 2015 prej Ministrisë së Shëndetësisë për check up-in (kontroll mjekësor), për të cilin ministria kishte shpallur një tender të posaçëm ku ftonte kompanitë e specializuara në fushën e shërbimeve shëndetësore që të bëheshin pjesë e tenderit për të paraqitur ofertat e tyre. Check up-i do të kushtojë rreth 120 milionë euro për 10 vjet. Kompania fituese rezulton të jetë e Vilma Nushit, e njohur si sponsore e Partisë Socialiste. Sipas buletinit të Agjencisë së Prokurimit Publik rezulton se fituese është kompania “Marketing&Distribution” që jo vetëm nuk ka lidhje me fushën e shëndetësisë, por që ka paraqitur edhe ofertën më të lartë ndaj këtij shërbimi. Ndërkohë që ministria ka skualifikuar kompani të tjera të specializuara në fushën e shëndetësisë dhe që kanë paraqitur një vlerë shumë herë më të vogël se sa ajo e kompanisë fituese, me një diferencë prej 120 milionë lekësh.
A.Shahini
Rama në Kryesi: Nuk na duhet LSI, fitojmë më Bamkën
Burime nga brenda mbledhjes së Kryesisë së Partisë Socialiste i thanë Top Channel se, për herë të parë kryeministri Rama ka folur hapur lidhur me situatën e krijuar në koalicion me partinë e Ilir Metës.
“LSI po luan taktikisht dhe është në të drejtën e saj ta bëjë këtë. Por pozicioni ynë, – citohet të ketë thënë kryeministri, – nuk ndryshon dhe ne nuk e kthejmë në një çështje taktike këtë partneritet strategjik. Natyrisht, LSI mund të vendosë të dalë vetëm, por kjo s’është arsye për t’u shpërqëndruar nga objektivi ynë”.
Por deklarimi më i rëndësishëm, në mbledhjen e Kryesisë socialiste, i kryeminitrit duket të ketë qenë pikërisht mbi shifrën 71, në të cilën mbështeti argumentin e tij më herët Ilir Meta. Sipas Edi Ramës, me votat e vitit 2013 dhe ndarjen aktuale të mandateve, “Partia Socialiste merr 69 deputetë po të jemi në koalicion me LSI, PDIU, FRD”.
Por sipas Edi Ramës, koalicioni merr 71 deputetë nëse LSI del veç, sepse e tillë është formula.
Sipas kryeministrit, aleanca me LSI-në krijon një mazhorancë solide reformash, jo thjesht një mazhorancë numrash, dhe reformat e jo numrat janë arsyet e koalicionit me Metën, citohet të ketë thënë Edi Rama.
Kryesore
Continue to the category
