Artan FUGA
Jemi përpara ditës së zgjedhjeve për deputetë në Kuvendin e Shqipërisë. 25 qershori po afron. Ndërkaq sigurisht kemi edhe një vështrim pas nga koalicioni qeveritar për të bërë njëfarë bilanci të rezultateve të këtyre katër viteve në qeverisje.
T’i marrësh Shqipërisë katër vite kohë duhet guxim i madh moral. Shumëzoje për dhjetë dhe del gjithë periudha moniste pak a shumë. Shumëzoje edhe me dhjetë të tjera dhe kthehemi pas afërisht te shekulli i Skënderbeut.
Por, si ky bilanc nuk ka parë bota!!! As historia e tranzicionit shqiptar.
Pse?
E para, sepse derisa filloi fushata elektorale nga ana e përfaqësuesve të ndryshëm të koalicionit qeveritar kishim gjykimin se Shqipëria vërtet ishte futur në rrugën e bërjes të një fuqie ballkanike, me organizim urban cilësor, me shkolla të nivelit europian, me shëndetësi në lulëzim, me papunësi të ulur dhe me shqiptarë të pasur.
Ohhh!, sa bukuri ka tufa!!!
Pritej që gjatë fushatës boritë e sukseseve të binin si trompetat e një gjahu mbretëror, por në kundërshtim me normalitetin politik, pikërisht gjatë fushatës elektorale, partitë e koalicionit qeveritar po tregohen të pamëshirshme dhe po kritikojnë qeverisjen e tyre gjatë katër viteve të shkuara, aq sa edhe ne që nuk kemi qenë dakord në asnjë pikë strategjike me të, po çuditemi nga furia e autokritikës nga ana e koalicionit.
Koalicionit i ka dalë vetja qejfit.
Autokritikë vendçe!
E dyta, rezultate të papara në botë, sepse katër vite në koalicion, ishin bashkë, tani në fushatë dy partitë qeveritare i bëjnë opozitë njëra-tjetrës, kurse mes koalicionit qeverisës dhe opozitës që pothuajse nuk u bë gjatë katër viteve, duket se marrëveshja e arritur pak javë më parë funksionon.
Katër vite në opozitë mes PS dhe PD dhe tani gjatë fushatës elektorale, pikërisht në finish, dy partitë bëjnë marrëveshje midis tyre që ndikon jo pak fushatën e sotme elektorale.
Vërtet e pamendueshme nga pikëpamja e gjërave normale që mund të priteshin!
Së treti, njëra parti lavdëron ministritë që ka drejtuar ajo dhe kritikon ato që drejtonte tjetra dhe anasjelltas.
Nuk e paskemi ditur. Paskemi jetuar njëkohësisht në dy shtete. Një të LSI dhe një të PS!
PS thotë se taksat, patentat, doganat, bujqësia, madje edhe drejtësia, e ku e di unë tjetër paskan qenë për ibret.
Kurse LSI thotë se rendi, shkolla, reformat e arsimit të lartë, strategjia e vetingut, paskan qenë lemeri!
Pra, po t’i bashkojmë këto dy bilance del se paskemi jetuar nën një qeverisje beter!
Nuk e thotë opozita, sepse ajo është fort edukueshëm e artikuluar, por e thotë vetë koalicioni qeveritar!
Çfarë po bëhet kështu?
Kemi qenë mirë apo kemi qenë keq?
Jemi qeverisur mirë apo jemi qeverisur keq e burra?!
Kemi jetuar nën një qeveri apo nën dy qeveri?
Skizofreni politike që trullos mendjet e qytetarëve.
PS thotë se ka pranuar qeverisjen e keqe të LSI sepse përndryshe nuk merrte dot vota, nuk mbante pra, dot pushtet.
LSI thotë se ka pësuar keqqeverisjen e PS sepse donte stabilitetin e koalicionit, pra të pushtetit, donte pushtet.
Çfarë po bëhet kështu?!
Të dyja palët pranojnë se kanë pranuar keqqeverisjen e shkaktuar prej aleatit të tyre për shkaqe elektorale, për shkak të dëshirës për vota, për dëshirën për pushtet!!!
Pikërisht ky është problemi.
Kjo është përgjegjësia.
Për hir të pushtetit dhe të votave të keqqeverisësh Shqipërinë!!!
Kjo nuk është logjikë shfajësimi, kjo është fajësia vetë.
Dhe ata që duhet të bëjnë bilancin qeveritar e pranojnë këtë kaq hapur?!
Po ky është halli ynë o shokë!
Mos jemi vallë gjë idiotë dhe budallenj ne qytetarët çka u lejon partive qeverisëse të shfajësohen pikërisht me atë që është një akt vetakuzimi???
Se nuk shoh mundësi tjetër unë!
Çfarë duhet tjetër përtej kësaj???
Nëse rrethanat nuk të lenë të mirëqeverisësh vendin, qëndro në opozitë!
Ky është morali politik më elementar.
Mos kërko e mbaj pushtet kur paskesh qenë i ndërgjegjshëm se qeverisja jote do të jetë e keqe, duke mbajtur në pëqi dikë që të pengon pamjen, nuk të lejon të ndryshosh marshet apo t’i japësh gaz motorit.
Çfarë kulture politike!!!
