Edhe pse Valdrin Pjetri ka dhënë dorëheqjen, Prefekti i Qarkut të Shkodrës ka thirrur mbledhjen për konstituimin e këshillit bashkiak. Sipas dokumentit të postuar, mbledhja synon ligjërimin e këtij këshilli të dalë nga zgjedhjet e 30 qershorit.

Burime bejne me dije se mbledhja e thërritur nga prefekti Cesk Millja, do të mbahet në ambientet e Rektoratit të Universitetit “Luigj Gurakuqi”, ditën e hënë në orën 11:00.

Sipas dokumentit, me firmen e prefektit, ne piken tre te tij theksohet se ne mbledhje do te behet edhe “Shpallja e vlefshmërisë së mandatit të kryetarit të Bashkisë Shkodër”.

Nderkohe qe ne kushtet e doreheqjes se Pjetrit, mesohet se ka nje skenar sipas te cilit PS-ja te marre bashkine e Shkodres pa e cuar me pare ate ne zgjedhje.

Konkretisht fjala eshte te behet emërimi nga këshilli i ri i një nënkryetari që do të ushtrojë kompetencat e kryetarit të dorëhequr.

Nderkohe qe Ligji për Vetëqeverisjen Vendore përcakton rastet, se kur mund të komandohet një nënkryetar në pozitat e kryetarit te bashkise.

Sipas Nenit 61, “kur kryetarit të bashkisë i mbaron mandati përpara kohe, për çfarëdo lloj arsye, vendin e tij, deri në zgjedhjen e një kryebashkiaku të ri, e zë një nga nënkryetarët:

“Me përfundimin para kohe të mandatit të kryetarit të bashkisë, sipas këtij neni, deri në zgjedhjen e kryetarit të ri, funksionet e tij i kryen zëvendëskryetari i bashkisë.”

Ligjerisht, komandimi mund të bëhet vetëm kur mandati mbaron “para kohe”. Kjo do të thotë; vetëm kur kryetari i bashkisë ndërron jetë, dorëhiqet apo pushohet pa plotësuar mandatin 4 vjeçar të përcaktuar nga ligji. /Panorama/

Ish-ministri socialist i Finacave, Arben Malaj ka shpërthyer me kritika ndaj kryebashkiakut Erion Veliaj pas tragjedisë së djeshme ku u shemb skela ku po riparohej fasada e një pallati dhe gjetën vdekjen dy punëtorë dhe tre të tjerë u plagosën.

Ai shkruan se asnjë leje për fillim punime nuk jepet nga investitori pa verifikuar certifikimet teknike të çdo punonjësi jo thjesht të administratorëve.

Malaj shprehet se duhet një hetim i shpejtë, efektiv dhe larg çdo deformimi ku pjesë e hetimeve të jetë dhe bashkia e Tiranës.

Reagimi i plotë

Kjo tragjedi ndodhi shume afer shtepise time. Me disa prej punonjesve pershendeteshim disa here gjate dites. Vdekja e dy prej tyre dhe plagosja e tre shokeve te tyre te dhemb ne shpirt. Bashkia bene mire qe stimulon investimet e perbashket me komunitetit, por kontrolli i pare per cdo punim eshte certifikimi i punonjesve sidomos ne ndertim kaq specifike deri ne 15 apo 20 kate.

Asnje leje per fillim punime nuk jepet nga investitori pa verifikuar certifikimet teknike te cdo punonjesi jo thjeshte te administratoreve.
Bashkia e Tiranes ka nje rregullore per keto punime dhe ngritjen e nje komisioni Mbikeqyres per keto punime.

Pas kesaj mbikeqyrja ne teren nga Bashkia eshte e qartesuar ne rregulloren perkates. Nje nga fitimet abuzive te kompanive ne Shqiperi eshte kostua e investimeve fizike dhe trajnuese e stafeve. Ata nuk paguajne per trajnimet dhe pajisjet teknike te dmd. Keto fitime abuzive shpesh perfundojne me vdekje dhe plagosje te punonjesve. Pra fitimet jane kriminale.

Hetimi duhet te jete i shpejte dhe efektiv. Larg cdo nderhyrje deformuese. Bashkia e Tiranes duhet te jete pjese e hetimeve. Ndersa aksioni i lyerjeve te pallatave duhet te mos nxitohet, te behet vetem kur kompanite por edhe cdo punonjes I tyre, kane trajnimet dhe certifikimet e detyrueshme te sigurise ne pune. U prefshin ne paqe viktimat e pafajshme te kesaj tragjedie. Ngushellime familjareve, miqeve dhe shokeve te tyre! Arbeni

Një pushues në Ksamil është larguar prej andej i hidhëruar dhe indinjuar pas një ditë që supozohej të ishte çlodhëse. Makinën e gjeti të dëmtuar rëndë, por ajo që e bënte më irrituese situatën ishte indiferenca dhe karshillëku i patrullës së Policisë që ishte në vendin e ngjarjes.

“Hajnat dhe shteti janë një”, ky qe konkluzioni në të cilin doli, qytetari në fjalë. Mesazhin e tij me fotot denoncuese i ka publikuar sot ish-kryeministri Sali Berisha, që e ka mbështetur plotësisht.

Postimi i ish-kryeministrit Berisha

Hajnat dhe shteti janë një! Lexoni denoncimin e qytetarit dixhital.

Z. Berisha, së pari ju uroj të jeni me shëndet të plotë.

Jam A.V.me nr tel ….

Po ju përshkruaj një ngjarje që më ndodhi sot në Ksamil, te Tre Ishujt. Parkoj 30 m larg resortit “Bianko” te Tre ishujt në Ksamil.

Nga ora 18.30 shkoj të marr makinën, e cila ishte e rrjepur. Përballë – patrulla e Policisë.

Ajo që më bën përshtypje, sa u drejtohem që të shohin makinën, më thonë se sa kishin marrë turnin.

Në mes të ditës dhe kamerave ndodh gjithçka. Nuk flas për vlerën e dëmit, por familjarisht jemi të indinjuar sepse hajnat dhe shteti janë një.

Në foto është numri i saktë i policit, që ruante hajdutët dhe për këtë jam i bindur! Me respekt!

Kreu i opozitës, Lulzim Basha përkujton 70 vjetorin e Masakrës së Qafë-Valmirit. “U varën e u pushkatuan 14 mirditorë, si pjesë e strategjisë së terrorit ndaj një zone që nuk i ishte nënshtruar asnjëherë diktaturës. Edhe sot shohim se si mundohen të mbajnë gjallë aparteidin ndaj kësaj zone, me mënyra të ndryshme, duke vënë në krye e si përfaqësues të saj zyrtarë gjakshprishur e përfaqësues të krimit”, shkruan ndër të tjera Basha.

Postimi i poltë i kryetarit Basha

70 vjet më parë diktatura komuniste e angazhuar në një betejë të egër për të thyer rezistencën e Mirditës, në një shfaqje publike të terrorit, vari në litar dhe pushkatoi 14 nga bijtë më të shquar të krahinës, në Masakrën e Qafës së Valmirit.

Duke ndjekur porositë e vetë diktatorit gjakatar, “kapni, arrestoni dhe ekzekutoni njerëz me ndikim që të bëhen shembull për të tjerët, këto bëjnë përshtypje në popull”, veglat e verbra të Sigurimit Komunist varën 4 mirditorë dhe pushkatuan 10 të tjerë 17 gushtin e 1949-s, si një akt raprezalje pas vrasjes së Bardhok Bibës, ku rezultoi se nuk ishte i përfshirë asnjëri prej tyre, dhe si pjesë e strategjisë së terrorit ndaj një zone që nuk i ishte nënshtruar asnjëherë diktaturës.

Masakra u krye në prani të mijëra banorëve, të cilët u detyruan përdhunshëm ta ndiqnin këtë makabritet. Në raportimet e Sigurimit të Shtetit, thuhet se bashkë me varurit dhe të pushkatuarit, ishte vënë në zbatim një valë e gjatë arrestimesh e internimesh, që do të përfshinin banorë të 24 fshatrave të Mirditës, nga rreth 32 që kishte zona në atë kohë.

Kështu Masakra e Qafës së Valmirit sëmboi drejtpërdrejt në familjet e rreth 90 % të fshatrave të zonës, dhe jehona e masakrës u përhap në të gjithë vendin. Me sjellje të pastra racizmi krahinor e fetar, vetë hierarkët komunistë e kishin deklaruar me dhjetëra herë se “të gjithë ata që kanë qenë kundërshtarë të politikës sonë, ne i konsideronim armiq dhe përpiqeshim t’i zhduknim nga faqja e dheut, edhe pse asnjë s’meritonte të vritej”.

Masakra e Qafës së Valmirit është një prej akteve më makabre terroriste që diktatura komuniste kreu ndaj Mirditës. Ata ju turrën asaj si bisha të tërbuara për ta gjunjëzuar, copëtuar, shpërbërë, e për t’ia thyer krenarinë që i buronte nga historia e saj e lavdishme.

Mirdita, kjo trevë vitale, kompakte, katolike e antikomuniste nuk nënshtrohej kollaj, prandaj edhe kjo zonë ka përqindjen më të lartë të të vrarëve, të burgosurve dhe të të internuarve nga diktatura. I gjithë vendi, por edhe vetë demokracia shqiptare i është borxh Mirditës për çmimin e lartë të sakrificës që ajo pagoi për 50 vjet që të mbahej gjallë ideali i lirisë dhe dinjitetit të njeriut.

Në këtë zonë duhet të kishte patur për 30 vjet me radhë politika të diskriminimit pozitiv, jo vetëm për të rehabilituar numrin e lartë të të persekutuarve nga diktatura, por edhe për investime që do të rrisnin numrin e të arsimuarve, një mollë e ndaluar për shumicën e popullsisë së zonës gjatë 50 viteve diktaturë, do të rrisnin numrin e bizneseve të reja, do të ndihmonin fshatrat të rimëkëmbeshin dhe zonën të rigjallëronte traditat e veta të shkëlqyera, por në fakt këto politika kanë munguar.

Masakra e Qafës së Valmirit ka 70 vjet që dëshmon për këtë aparteid që është një mëkat i shtetit shqiptar. Për ushtrimin e këtij aparteidi s’kemi dëgjuar asnjë ndjesë, përkundrazi, kemi parë se si mundohet të mbahet gjallë me mënyra të ndryshme, duke vënë në krye e si përfaqësues të zonave zyrtarë gjakshprishur e përfaqësues të krimit.

Megjithëkëto, Mirdita ka vijuar me stoicizëm të japë dëshmitë e saj se beteja me të keqen më në fund do të fitohet, se do të mposhten dishepujt e sotëm të tezave raciste e të aparteidit shtetëror ndaj pjesëve të ndryshme të vendit e ndaj Mirditës posaçërisht.

Nderim përjetë martirëve të Mirditës!
Zoti e bekoftë Shqipërinë!