Më 4 qershor 2017, Kryeministri Edi Rama dhe Kryebashkiaku Erion Veliaj inauguruan fazën e parë të rehabilitimit të Parkut Olimpik pranë Liqenit Artificial të Tiranës. Në fjalën e tij, Kryeministri Rama lajmëroi se në fazën e dytë të projektit, “një pishinë olimpike, fusha basketbolli, volejbolli dhe tenisi” do të ndërtohen.
Por në 10 prill 2017, Bashkia Tiranë firmosi kontratën e shërbimit të konsulencës me vlerë rreth 250 mijë euro. Kjo kontratë përfshin studimin e fazës së dytë të ndërtimit të Parkut Olimpik ku përfshihet dhe një “hotel olimpik, pishinë olimpike, dhe shërbime mbështetëse”.
Toka në të cilën supozohet të ndërtohet parku është pronë publike, ndaj nuk është e qartë përse do të ishte në interesin e Bashkisë të shpenzojë para për të projektuar një hotel, i cili është një biznes privat?
Vetëm nëse, sigurisht, Erion Veliaj privatizon tokën në të cilën do të ndërtohet hoteli me anë të partneritetit publik privat, si në rastin e Stadiumit “Qemal Stafa”. Një ndërtim i tillë do t’i “kalonte” tokën një entiteti privat për ta “zhvilluar”, për të mbuluar procedurat e mëtejshme të prokurimit nga sytë e publikut, dhe t’i hapë derën një tjetër rasti korrupsioni me paratë publike.
Për më tepër, ndërtimi i një “hoteli olimpik” është një tjetër projekt në hapësirën e gjelbërt të Parkut të Liqenit.
Kryebashkiaku Veliaj u zgjodh në 2015-ën me një platformë që do të ndalonte ndërtime të tjera në dhe përreth Parkut të Liqenit. Në 2016-ën, Bashkia u përpoq të bllokojë edhe ndërtimin e një kompleksi pallatesh në digën e liqenit, një projekt i planifikuar në Masterplanin e Parkut të Liqenit të miratuar nga ish-kryebashkiaku Rama.
Duke tenderuar projektimin e një hoteli olimpik, Bashkia e Tiranës qartazi tregon qëllimet e saj: të hedhë më shumë beton në të vetmin hapësirë të gjelbërt të mbetur në qytet, të thyejë premtimin e tij kundrejt qytetarëve të Tiranës, dhe të përdorë para publike për përfitime private.

Betonizimi, pafundësi ndërhyrjesh në Parkun e Liqenit

Qeveria aktuale ka ndërmend të kryejë një pafundësi ndërhyrjesh në Parkun e madh të Tiranës. Në vitin 2016, frekuentuesit e Parkut të madh të Tiranës u gjendën papritur përballë një rrethimi për një kantier ndërtimi në brendësi të tij, i cili më vonë u zbulua se ishte një park lodrash për fëmijë në ndërtim. Ndërtimi i parkut të lojërave u kundërshtua me forcë nga një grup aktivistësh dhe organizatash të Shoqërisë Civile, të cilat kundërshtonin betonizimin e zonës si dhe mungesën e konsultimeve me publikun nga Bashkia e Tiranës për projektin. Kompania e afërt me Ramës, Bolles-Wlson, kompania e projektimit, duket se ka një pasion të madh për ndërtimin e kullave. Pas kullës së kuqe në Korçë, ajo ka projektuar edhe një kullë të tillë te Parku i Liqenit Artificial, si dhe një kullë tjetër të quajtur “Kulla e Ujit”.
“Për të funksionuar elementët ujor të propozuar në park është e domosdoshme të ndërtohet një depozitë uji (Kullë Uji) në kuotën më të lartë të Parkut. Kjo kuotë është në thellësi të pyllit dhe e pozicionuar në cepin Veri-Perëndimor të zonës së Pallatit të Brigadave. Uji në kullë është në lartësinë+210 metra mbi nivelin e detit, që do të thotë që Kulla në vetvete duhet të jetë 45 metra e lartë, kjo gjithashtu për të siguruar që depozita/koka të rri pezull mbi pemët e larta eukalipt”, thuhet në projekt. Përveç kullës së ujit, në projekt flitet edhe për Kullën e Vrojtimit dhe stacionin e biçikletave me qira.
“Kulla e vrojtimit është një strukturë metalike (si një kullë e tensionit të lartë) – e bërë nga një strukturë standarde çeliku (afërsisht 10×10 cm) i veshur me zink”, shkruhet në projekt. Ndërtimi i këtyre projekteve bashkë me hotelin që është planifikuar të ndërtohet së fundmi tek Parku i Liqenit jo vetëm që do të shkatërrojnë të vetmen hapësirë të gjelbërt në kryeqytet, por përbëjnë sot një kauzë të fortë që gjithë qytetarët e Tiranës të ngrejnë zërin dhe të reagojnë sa nuk është vonë.

Në shtator pritet që Reforma në Drejtësi të hyjë në një fazë të re të zbatimit të saj, përmes nisjes së procesit të vetingut për gjyqtarët dhe prokurorët e Republikës së Shqipërisë.
E megjithatë, institucionet kyçe të sistemit të drejtësisë në Shqipëri po shkojnë drejt këtij procesi me stafe të përgjysmuara, një numër të madh dosjesh në pritje për t’u shqyrtuar dhe të paqartë se kur mund të rikthehen në shinat normale të funksionimit.
Të dhënat e siguruara nga BIRN tregojnë se vështirësitë më të theksuara gjenden te Gjykata e Lartë dhe Gjykata Kushtetuese në vend, të cilat ndonëse operojnë prej vitesh në mungesë të numrit të plotë të gjyqtarëve, gjatë muajit të fundit u përballën me një “eksod” të ri prej tyre.
Gjykata e Lartë, e cila duhej të kishte në organikën e saj 19 gjyqtarë, funksionon prej fillimit të gushtit me 10 gjyqtarë. Më 31 korrik, zyra e shtypit të Gjykatës së Lartë njoftoi mbarimin e mandatit të pesë gjyqtarëve të saj dhe ndonëse ligji u njeh të drejtën e vazhdimit të punës deri në zëvendësimin e tyre, katër gjyqtarë preferuan të dorëzonin menjëherë detyrën.
Më parë, gjyqtarja Mirela Fana kishte dhënë dorëheqjen, ndërsa gjyqtarja Majlinda Andrea e humbi punën, pasi u dënua për korrupsion.
Përgjysmimi i numrit të gjyqtarëve dhe pamundësia e zëvendësimit të tyre për shkak se institucioni i ri i emërimit-Këshilli i Lartë Gjyqësor ende nuk është krijuar, e ka futur në ngërç Gjykatën e Lartë dhe pritet ta përkeqësojë edhe më tej raportin e shqyrtimit të dosjeve prej saj.
BIRN mësoi se, aktualisht janë në pritje për t’u gjykuar 20 400 dosje, ndërkohë që numri i tyre shtohet për çdo ditë mesatarisht nga 40 rekurse të reja.
Nga ana e Gjykatës së Lartë vlerësohet se është e pamundur që të përballohet gjykimi i këtij fluksi dhe dhënia e shpejtë e drejtësisë për qytetarët, për shkak të përgjysmimit të korpusit të gjyqtarëve.
Ida Vodica, këshilltarja për median në Gjykatën e Lartë i tha BIRN se, momentalisht ka 3 kolegje gjyqësore dhe zgjidhja e vetme është plotësimi i të gjitha vendeve vakante me gjyqtarë dhe ndihmës ligjorë.
“Numri sigurisht është i pamjaftueshëm për të përballuar 20 400 çështje me vetëm 10 gjyqtarë. Zgjidhja e vetme është plotësimi i Gjykatës me gjyqtarë dhe ndihmësa ligjorë, që janë kompetencë vetëm e Këshillit të Lartë Gjyqësor”, tha Vodica për BIRN.
Njësoj si Gjykata e Lartë edhe Gjykata Kushtetuese në Shqipëri është e detyruar të funksionojë në mungesën e kuorumit kushtetues prej nëntë anëtarësh, pas dorëheqjes së Sokol Berberit dhe mbarimit të mandatit e dorëzimit të detyrës prej Vladimir Kristos.
Megjithatë, kryetari i Gjykatës Kushtetuese, Bashkim Dedja i tha BIRN se nuk mendon se “kjo situatë do ta fusë në kolaps Gjykatën Kushtetuese”.
“Largimi i gjyqtarëve solli dhe mungesën e tyre në plotësimin e kuorumit, që ka të përcaktuar me ligj kjo Gjykatë. Deri në zëvendësimin e tyre, kjo situatë do të sjellë vështirësi dhe ngarkesë për gjyqtarët që janë në punë, për shkak se dosjet do të shpërndahen”, tha Dedja për BIRN.
Momentalisht në Gjykatën Kushtetuese janë në pritje për t’u shqyrtuar rreth 250 çështje, ndërkohë që edhe kjo Gjykatë ka shënuar një rritje me 20 për qind të ankimimeve krahasuar me vitin 2016.
Kryetari i Kushtetueses, Dedja i tha BIRN-it se ata do të vijojnë punën normalisht, ndonëse ngarkesa është më e madhe.
“Ligji parashikon se Gjykata mbledh Kolegjin Kushtetues dhe shqyrton një dosje edhe në minimumin e mundshëm prej 6 gjyqtarësh. Ne aktualisht jemi 7 dhe nuk ka asnjë problem që mund të lindë kolaps, përveç faktit të shtimit të ngarkesës së punës”, nënvizoi Dedja.
Reforma në Drejtësi solli ndryshime drastike edhe në sistemin e emërimit të anëtarëve të Gjykatës së Lartë dhe Gjykatës Kushtetuese, duke tentuar të minimizojë rolin e politikës në këto emërime si dhe të vendosë kritere të qarta për kandidaturat.
Anëtarët e Gjykatës Kushtetuese zgjidhen aktualisht tre nga Presidenti, tre nga Kuvendi me 3/5 e votave dhe tre të tjerët mes anëtarëve të Gjykatës së Lartë. Ndërsa anëtarët e Gjykatës së Lartë emërohen nga Presidenti, vetëm mbi bazën e propozimeve të bëra nga Këshilli i Lartë Gjyqësor.
E ndërsa për Gjykatën Kushtetuese formula e emërimeve është më e thjeshtë, vonesa e konstituimit të Këshillit të Lartë Gjyqësor i zbeh shpresat për një zgjidhje të shpejtë në Gjykatën e Lartë.
Këshilli i Lartë i Drejtësisë, i cili po funksionon me kompetenca minimale deri në ngritjen e institucionit të ri nuk mund të bëjë emërimin e asnjë gjyqtari, ndërkohë që parashikon se edhe Këshillit të Lartë Gjyqësor do t’i duhet kohë derisa të trajtojë këtë çështje.
“Jemi në kushtet kur presim një vendimmarje nga një institucion që ekziston vetëm në letra. KLGJ nuk mund ngrihet dhe të diskutojë për emërime gjyqtarësh, pa kaluar vetë kandidatët e saj në Komisionin e Vettingut”, tha Elis Kuçi, këshilltari për mediat i Këshillit të Lartë të Drejtësisë.
Futjen në ngërç të institucioneve kyçe të drejtësisë, ekspertët e kësaj fushe ia faturojnë politizimit të procesit të së drejtës dhe mungesës së vullnetit politik në Shqipëri.
Juristi i njohur, Sokol Hazizaj tha për BIRN se pas ndryshimeve kushtetuese në korrik të vitit 2016, institucionet duhej të lëviznin në mënyrë të menjëhershme për plotësimin e vendeve vakante, por në mungesë të kësaj, ai parashikon që kjo çështje mund të marrë zgjidhje vetëm nga viti 2018.
“Gjykata Kushteuese duhet pranuar se sot është në kushtet e pamundësisë së marrjes së vendimeve, për shkak të mungesës së kuorumit të saj prej 9 anëtarësh. Në mënyrë lakonike duhet thënë se Gjykata Kushtetuese ka rënë”, tha Hazizaj për BIRN.
“Arsyet… gjenden te mungesa e vullnetit politik për të plotësuar atë në formatin ligjor të parashikuara në Kushtetutë dhe në ligjin organik të funksionimit të saj…” shtoi ai.
Hazizaj shpjegon se edhe Gjykata e Lartë ndodhet në risk ose në prag të pamundësisë për vendimarrje, duke sjellë si pasojë “vonesat deri në pafundësi të zhvillimit të proceseve gjyqësore”, ndërsa apeloi për lëvizje të shpejta në funksion të plotësimit të vendeve vakante.

Një nga portalet më të afërta me qeverinë ka postuar dje një denoncim të fortë për Gjiknurin, ministrin e afërt të Ramës në aferën e konsideruar si të shekullit atë të dosjes së CEZ. Portali në fakt nuk ka pasur në qendër këtë skandal, por një tjetër aferë me tokat në bregdet ku është i përfshirë direkt mnistri Gjiknuri. Bëhet fjalë për sipërfaqe të konsiderueshme tokash në Karaburun dhe Zvërnec dy perla të natyrës shqiptare tek të cilat kanë shtrirë tentakulat e tyre, ministra dhe deputetë të PS, si Gjiknuri dhe Fidel Ylli. Dosja është marrë në hetim nga Prokuroria dhe toka është sekuestruar, ndërsa kanë dalë edhe emrat që kanë përfituar këto toka me dokumenta të falsifikuara.
Kanë qenë dy lajme, në dukje të parëndësishme të emetuara nga media, referuar dhe vendimeve të organeve ligjzbatuese, ato që kanë nxjerrë në pah ndikimin e fortë të superministrit Gjiknuri në Karaburun dhe Zvërnec. Ndikim ky i përkthyer në pronësi, herë-herë të paligjshme dhe të falsifikuar, në publik e fshehur pas emrash të tjerë, por që në të vërtetë me hipotekë janë në pronësi të Gjiknurit apo xhaxhait të tij. Ku ka përfituar pronësi në Karaburun dhe Zvërnec me vlera fillestare dhe shtetërore në të dyja rastet mbi 210 milionë euro. Ndërkohë që tashmë vlera e saj është shumëfishuar, në tregun privat, sipas kërkesë-ofertës dhe jo sipas parametrave të shtetit. Kështu, Prokuroria e Vlorës ka vendosur masën e sekuestros për 89 hektarë tokë në bregdetin e Zvërnecit, me vlerë 110 milionë euro. Nga hetimet e Prokurorisë rezulton se, prona është tjetërsuar përmes një procesi zinxhir falsifikimesh në emër të personit që rezulton pronar edhe në rastin e truallit në Karaburun, sekuestruar nga Prokuroria e Vlorës rreth dy javë më parë.
Nga hetimet e Prokurorisë ka dalë dhe emri i gjyqtarit të ndjerë Skerdilajd Konomi, i cili rezulton se nuk ka qenë gjyqtar në datën kur rezulton vendimi i gjykatës për njohje pronësie. Ndërkohë që media thotë me zë dhe figurë se vijon sekuestrimi i pronave në qytetin bregdetar, të cilat dyshohen se janë përfituar në mënyrë të jashtëligjshme, por dhe janë vënë në pronësi në mënyrë të paligjshme.
Prokuroria e Vlorës ka sekuestruar 89 hektarë tokë në zonën e Zvërnecit, me vlerë rreth 110 milionë euro sipas çmimeve zyrtare, e dyshuar se është përfituar në mënyrë të paligjshme nga shtetasi Raimond Mëzi, të cilit disa ditë më parë iu sekuestruan 220 ha tokë në Karaburun me vlerë njëqind milionë euro. Skema e përdorur këtë rast sipas Prokurorisë është realizuar në të njëjtën mënyrë dhe nga të njëjtët persona, të cilët kanë regjistruar në mënyrë të paligjshme edhe 220 hektarë truall të sekuestruar tashmë, në zonën e Karaburunit.
Në vijim të hetimeve, Prokuroria ka kërkuar caktimin e sekuestros preventive mbi këtë sipërfaqe, kërkesë e cila është pranuar nga ana e Gjykatës së Rrethit Gjyqësor Vlorë. Në bazë të hetimeve të Prokurorisë së Vlorës, rezulton se trualli 89 hektarë në zonën e Zvërnecit është regjistruar në Hipotekën e Vlorës, në bazë të dokumentave të falsifikuar dhe nëpërmjet një procesi gjyqësor njohjeje prone, tërësisht fiktiv. Në kuadër të hetimit, Prokuroria e Vlorës ka sekuestruar praktikën e njohjes dhe më tej regjistrimit të kësaj prone. Prokuroria thotë se nga aktet hetimore, rezulton se shtetasi Raimond Mëzi është njohur me vendim gjyqësor si pronar i sipërfaqes 89 hektarë, në bazë të një vendimi gjyqësor të vitit 2003, dhënë nga gjyqtari Skerdilajd Konomi. Prokuroria e Vlorës e ka konstatuar tërësisht fiktiv këtë vendim, pasi, në kohën e dhënies së vendimit, i ndjeri Konomi nuk ka qenë gjyqtar. “Nga sekuestrimi i dosjes gjyqësore, që i përket Vendimit të mësipërm nr. 2217, datë 29.12.203 të Gjykatës së Rrethit Gjyqësor Vlorë, rezulton se kjo dosje, pasi është falsifikuar është bërë pjesë e arkivit të Gjykatës së Rrethit Gjyqësor Vlorë. Ky fakt provohet edhe nga sekuestrimi i numratorit civil të vitit 2003, ku duket qartë se janë shtuar në këtë libër të dhënat e vendimit të mësipërm gjyqësor. Pra, del qartë se është përdorur i njëjti mekanizëm që është përdorur për të falsifikuar dhe pastaj bërë pjesë të arkivit edhe dosjen gjyqësore, që i përket Vendimit nr. 1360, datë 29.12.2000 të Gjykatës së Rrethit Gjyqësor Vlorë, lidhur me sipërfaqen 220 ha tokë në Karaburun, si dhe nga të njëjtët persona”.
Gjithashtu rezulton se edhe Vendimi nr. 100, datë 19.04.1996 i ish-KKKP-së Bashkia e Qytetit Vlorë, në emër të subjektit të shpronësuar Jakup Mëzi (paraardhës i Raimond Mëzi), si dhe nota e transkriptimit, në favor të shtetasit Jakup Mëzi, që janë paraqitur në Gjykatën e Rrethit Gjyqësor Vlorë, janë dokumente të falsifikuara. Po ashtu, nga hetimi i Prokurorisë provohet se pasuria e përshkruar në vendimin e mësipërm të falsifikuar është regjistruar pranë ZVRPP Vlorë nga personi nën hetim Blerina Dhrami. Nga hetimi është provuar se pas regjistrimit të pasurisë së mësipërme mbi bazën e dokumenteve të falsifikuara, janë kryer veprime tjetërsimi, duke kaluar e gjithë pasuria në emër të personave të tretë. Nga hetimi i deritanishëm, rezulton qartë se pasuria e paluajtshme me sipërfaqe 89 hektarë, regjistruar fillimisht në emër të shtetasit Raimond Mëzi është produkt i veprave penale të parashikuara nga nenet 186/2 dhe 248 të Kodit Penal. Kjo pasuri është regjistruar mbi bazën e dokumenteve të falsifikuara, si dhe në kundërshtim me Ligjin Nr. 33/2012 “Për regjistrimin e pasurive të paluajtshme” e udhëzimet përkatëse. Rezulton se në lidhje me këtë pasuri janë kryer veprime juridike tjetërsimi, me qëllim fshehjen e origjinës së pasurisë, e cila është produkt i veprave penale të parashikuara nga nenet 186/2 dhe 248 të Kodit Penal.

Rajmond Mëzi, një ish-punëtor varrezash dhe i këputur del pronar tokash

Raimond Mëzi, një 55-vjeçar nga Vlora që ka punuar për vite të tëra në varrezat e qytetit dhe që jeton në një shtëpi të varfër në lagjen “Partizani” është sipas hetimit 1-vjeçar të Prokurorisë, përfituesi kryesor i tokës së tjetërsuar në bregdet. Mëzi akuzohet si autor i falsifikimit të dy dosjeve gjyqësore dhe dokumenteve shoqëruese me qëllim përfitimin e 309 hektarëve tokë-vepër të cilën sipas Prokurorisë e ka kryer në bashkëpunim me avokatin e tij, Enkes Hysendhima, arkivisten e Gjykatës së Vlorës, Donika Besimaj dhe punonjësen e Hipotekës, Blerina Dhrami. Ai është regjistruar si pronar i 220 hektarëve tokë në Karaburun dhe 89 hektarëve të tjerë në vendin e quajtur Shën Velash në Zvërnec, prona që sipas Prokurorisë kanë një vlerë tregu prej 210 milionë eurosh. Në zemër të falsifikimit të pronësisë qëndrojnë dy procese të pandodhura gjyqësore. Vendimi i parë gjyqësor që njeh Mëzin si pronar të tokës në Karaburun mban datën 29 dhjetor 2000, i nënshkruar nga gjyqtari Thoma Nika. Ndërsa vendimi i dytë gjyqësor që i njeh atij pronësinë e 89 hektarëve në Zvërnec mban datën 29 dhjetor 2003 dhe firmën e gjyqtarit Skerdilajd Konomi, i vrarë në një atentat me tritol në vitin 2011. Pas dhjetëra ekspertimeve grafike dhe dëshmive përkatëse, Prokuroria e Vlorës ka arritur në përfundimin se proceset gjyqësore nuk kanë ndodhur asnjëherë, firmat e gjyqtarëve janë falsifikuar dhe se dosjet përkatëse janë krijuar me dokumente të falsifikuara dhe janë futur në arkivën e Gjykatës së Vlorës nga personi përgjegjës i Arkivës, Donika Besimaj.

Prokuroria e detyruar “ngre” nivelin e hetimit…!

Prokuroria ka hetuar gjithashtu regjistrimin e dy pronave në Zyrën e Regjistrimit të Pasurive të Paluajtshme në Vlorë, ku rezulton se është përdorur aplikimi i një personi tjetër për të krijuar dokumente të reja të falsifikuara-përgjëgjësi që i ngarkohet të pandehurës Blerina Dhrami. Zanafilla e falsifikimeve të njëpasnjëshme ngrihet mbi një Vendim të vitit 1996 të Komisionit të Kthimit dhe Kompensimit në Vlorë, sipas së cilës Jakup Mëzit-baba i Raimond Mëzit i njihet një sipërfaqe prej 6600 metrash katrorë tokë. Mbi këtë dokument është prodhuar një tjetër i falsifikuar, që presupozon se familja Mëzi zotëron 220 hektarë. Në dëshminë e tij për Prokurorinë, Raimond Mëzi hedh poshtë akuzën se ai është përfituesi i 309 hektarëve tokë në Karaburun dhe Zvërnec. Mëzi ka deklaruar në Prokurori se nuk kishte dijeni për vendimin e falsifikuar të KKKP Vlorë që e bën atë pronar të 220 hektarëve tokë, ndërsa mohon të ketë ngritur padi në Gjykatën e Vlorës apo të ketë bërë aplikim për regjistrimin e tokës në Hipotekë. “Sipas tij, aplikimi mund të jetë bërë nga avokati i tij, Enkes Hysendhima, pasi ky i fundit duke vepruar në emrin e tij, ka shitur disa prona në Karaburun dhe i ka dhënë shumën prej 4 milionë lekësh me këste, si çmim për shitjen e kësaj prone”, citohet të ketë dëshmuar Mëzi në kërkesën për gjykim.
Mëzi ka pranuar në Prokurori se ka nënshkruar kontratatë që mbajnë firmën e tij, por ai ka shtuar se nuk ka asnjë dijeni mbi përmbajtjen e tyre, pasi ka nënshkruar në fletë të bardhë. “Ky shtetas ka deklaruar se është paraqitur tre herë pranë zyrës së noteres [Belona Seraj] dhe ka nënshkruar në të tre rastet fletë të bardha bosh. Pranë zyrës së noteres, ai është dërguar nga i pandehuri Enkes Hysendhima, i cili i ka telefonuar në të tre rastet që të paraqitej para noteres për të nënshkruar”, thuhet në kërkesën për gjykim.

Xhaxhai i ministrit, Thoma Gjiknuri, pronar në Karaburun dhe Zvërnec

Në kërkesën për gjykim të Prokurorisë dhe kontratat e shitjes tregojnë, se Mëzi u regjistrua si pronar në fund të vitit 2012 edhe pse nuk aplikoi asnjëherë në Zyrën e Regjistrimit të Pasurive. Menjëherë pas këtij akti, pronat u ndanë në sipërfaqe më të vogla dhe u shkëmbyen apo u shitën me pjesë. Në 2 tetor 2014, në Zyrën Vendore të Regjistrimit të Pasurive të Paluajtshme në Vlorë pasuria prej 220 hektarësh është ndarë në dy sipërfaqe, njëra 90 hektarë dhe tjetra 130 hektarë.
Një javë më pas, më 10 tetor 2014, përfaqësuesi me prokurë i Raimond Mëzit, avokati Enkes Hysendhima ka firmosur kontratën e shitjes së 90 hektarëve tokë në Karaburun me kompanitë “House of Arts” dhe “Digitalnetworks”-kontratë me vlerë 180 000 euro.
“House of Arts” është një kompani organizimi eventesh e deputetit socialist, Fidel Ylli, por që administrohet nga personi i besuar, Elida Heba.
Ndërsa “Digitalnetworks” zotërohet nga biznesmeni Gerian Kuka, njëherazi konsull nderi i El Salvadorit në Shqipëri. Pas shitjes së 90 hektarëve për 180 mijë euro, pjesa e mbetur prej 130 hektarësh në Karaburun i kalon përmes një kontrate shkëmbimi Artur Shehut, një personazh kontrovers i viteve të tranzicionit në Vlorë, i cili jeton prej dy dekadash në Florida të Shteteve të Bashkuara të Amerikës.
Në vjeshtën e vitit 2014, kur kulmuan transaksionet mbi 220 hektarët në Karaburun, Pullumb Petritaj dhe Enkes Hysendhima janë bërë ortakë në një shoqëri aksionere për ndërmjetësime dhe transaksione të pasurive të paluajtshme.
Sipas të dhënave në Qendrën Kombëtare të Bizneseve, kompania “Land and Property Development” u themelua më 27 tetor 2014 me një kapital fillestar prej 3.5 milionë lekësh. Kompania me administrator Pullumb Petritaj rezulton të jetë ende aktive. Petritaj dhe Hysendhima zotërojnë nga 33% të aksioneve, ndërsa 34 për qind e aksioneve zotërohen nga biznesmeni Gent Prizreni. Transaksioni është kryer më 4 dhjetor 2014, ndërsa kontrata e shkëmbimit mban firmat e Enkes Hysendhimës, përfaqësues me prokurë i Raimond Mëzit dhe Pullumb Petritajt, përfaqësues i Artur Shehut në të gjitha veprimet ligjore. Sipas Prokurorisë, përmes kontratës me nr: 1081 rep dhe nr: 613/1 kol Mëzi shkëmbeu 130 hektarë tokë në Karaburun me një sipërfaqe prej 19.9 hektarësh në pronësi të Artur Shehut. Pasi u bë pronar i 130 hektarëve në Karaburun, Artur Shehu përmes përfaqësuesit të tij me prokurë, Petritaj e ka ndarë pronën në 4 pjesë përgjatë periudhës mars-tetor 2015.
Në mars të vitit 2015, pesë hektarë i janë shitur biznesmenit Arian Laçi me një vlerë prej 9 milionë e 850 mijë lekësh. Ndërsa në janar 2016, Pullumb Petritaj ka firmosur gjithashtu shitjen e 20 hektarëve tokë te biznesmeni vlonjat Thodhori Gjiknuri dhe gruaja e tij për 39 milionë e 600 mijë lekësh. Përveç 130 hektarëve në Karaburun, Artur Shehu rezulton të jetë përfituesi kryesor edhe i sipërfaqes prej 89 hektarësh në Zvërnec, të cilën e ka përfituar gjithashtu përmes kontratës së shkëmbimit. Të gjitha kontratat për tokën në Zvërnec janë firmosur sërish nga përfaqësuesi Petritaj. Humbja e shumave të mëdha të parave për blerjen e tokave në bregdet ka zemëruar përfaqësuesit e kompanisë “House of Arts” dhe biznesmenin Thodhori Gjiknuri. Ata thanë se janë viktima të falsifikimeve dhe kanë paralajmëruar veprime të tjera ligjore kundër personave që u shitën pasuritë. “Në këto transaksione kemi humbur shuma të konsiderueshme parash, ndaj sigurisht që do ta ndjekim çështjen ligjërisht, pasi jemi viktima të kësaj skeme falsifikimi”, tha Elida Heba. Njësoj si Heba, edhe ndërtuesi Gjiknuri është duke pritur përfundimin e hetimeve për të ngritur padinë e tij. “Unë do të padis ata që më shitën këtë pronë. Por sigurisht që përgjegjësi duhet të mbajnë dhe ata përfaqësues së institucioneve shtetërore, të cilët çertifikojnë dokumentet zyrtare”, tha Gjiknuri. Pra, një lëmsh falsifikimesh, për përfitime të mëdha në zonën më të begatë turistike të bregdetit shqiptar kanë prapa superministrin Damian Gjiknuri, i cili përmes xhaxhait të tij përvetëson prona në bregdet. Të përzier në këto afera janë nivelet më të larta të politikës, por dhe të Prokurorisë dhe Gjykatës.

Në artikull janë përdorur edhe dokumente të botuara te rrjeti investigativ BIRN

Thirrje!

Shoqata Antikomuniste e te Përndjekurve Politikë të Shqipërisë organizon ditën e hapjes se Legjislaturës se re te Kuvendit te Shqipërisë një tubim proteste kundër rikthimit ne krye te Kuvendit te Shqipërisë  dhe te qeverise shqiptare  ish drejtuesve te larte te diktaturës komuniste dhe pinjollëve te tyre gjenetike e politike  si dhe pjesëtareve te policisë  politike te komunizmit Sigurimit te Shtetit.

Te përndjekurit politikë antikomunistë vlerësojnë zgjedhjen e ish-ministrit te fundit te brendshëm te diktaturës komunistë ne krye te parlamenti dhe pjesëtareve te Sigurimit te Shtetit dhe pinjollëve te Byrosë Politike te PPSH dhe institucioneve te tjera te diktaturës  si një kërcenim real për lirinë demokracinë dhe shtetin ligjor, fyeje për martiret dhe viktimat e  terrorit komunist  dhe rrezik për të gjithë shqiptarët që besojnë ende  tek lirinë ,demokracia, shati ligjor, prona, familja  dhe dinjiteti njerëzor.

Ne vlerësojmë se kjo situate është një rikthim mbrapa ne përpjekjet 27 vjeçare të e vendit dhe popullit tonë për tu shkëputura nga  komunizmi dhe pasojat e tij si një thike mbas shpine atyre qe luftuan e u sakrifikon për lirinë.

Me shume se një raport kriminal me te kallurën diktatoriale ky zhvillim negativ politik është një kërcenim real për të te sotmen dhe te ardhmen e vendit. Ata, kundër  rikthimit ne pushtet te të te cilëve ne protestojmë, janë  persona me precedentë te rrezikshëm kriminalë si vrasje, arrestime, torturime etje te kundërshtareve politike te komunizmit, qe kategorizohen si vepra penale te renda, krime kundër njerizimit gjenocid etje. Ne se këta persona marrin serish  p[pushtetin dhe mjetet e  duhura  mund te kryejnë serish  vepra  te ngjashme gjë qe  përben një kërcenim real për larine demokracinë dhe jetën e qytetareve.

Prandaj ne i bëjmë thirrje çdo te përndjekuri  politik te komunizmit, çdo qytetari që vlerëson  e  respekton lironte dhe të drejtat e tij, te familjes, të pronës te fjalës, te atdheut etje  ti bashkohet  protestës sonë paqësore.

Ju bëjmë thirrje deputeteve te  Kuvendit te Shqipërisë , atyre qe besojnë  tek liria e demokracia nuk ndjehen te kapur nga e kaluar komuniste te bashkojnë votat dhe veprimit be tjera ne Kuvend me protestën tone duke ndaluar, duke mos u bere pjese e  këtij rikthimi  te rrezikshëm te njerëzve te diktaturës ne krye  te shtetit dhe qeveri.

Bashkohuni me protestën tone tani  qe nesër te mos jete vonë . Nuk ka nevojë të mundoheni te merrni me mend se çfarë mund te ndodhe ne se Sigurimi i Shtetit kthehet ne krye te shtetit. Ktheni pak kokën mbrapa dhe kujtoni çfarë ka ndodhe ne ketë vend vetëm 27 vjet me pare.

Nen moton: Jo diktaturës!, Te protestojmë se bashku ne 09 shator ora 90.30 para Kuvendit te Shqipërisë.