20.5 C
Tirana
E premte, 9 Maj, 2025

Te Milani betohen

Zhgënjimi i Milanit në kampionat ka një rrugëdalje për t’u lënë në harresë. Kuqezinjtë mund të fitojnë Kupën e Italisë dhe lojtarët zotohen se do t’ia dalin mbanë. Shpërthimi i trajnerit Kristian Broki pas ndeshjes së fundit duket se ka shërbyer për të karikuar më tepër futbollistët, në pritje të duelit me Juventusin, më 21 maj.
Sulmuesi ka arritur të riaftësohet në kohë dhe do jetë në dispozicion për të luajtur ndaj Juves. “Dua të jem titullar dhe të ndihmoj Milanin që të fitojë Kupën e Italisë. Është mënyra më e mirë për të shpëtuar këtë sezon. Skuadra është e gjitha e motivuar. Mos harrojmë se në dy ndeshjet në kampionat, sidomos në “San Siro” e vumë shumë në vështirësi Juven. Prandaj, edhe finalen duhet ta luajmë me atë shpirt luftarak, nëse duam që të fitojmë. Broki? Kemi pasur një bisedë me të, por tani na takon neve që të reagojmë”, deklaroi Niang.
Mesfushori i Milanit Xhakomo Bonaventura u shpreh se, ndeshja me Juven është më shumë se një ndeshje. “Kemi në dispozicion vetëm 90 minuta, për të minimizuar disi gabimet që kemi bërë në kampionat. Ndeshja me Romën nuk ishte aspak pozitive dhe solli mjaft polemika. Gjithsesi, jemi përqendruar vetëm te përballja me Juventusin. Është më shumë se një ndeshje për ne. Duhet t’ia shpërblejmë si trajnerit tonë, ashtu edhe tifozëve. Jemi të aftë për t’ia dalë mbanë, ndaj nuk kemi pse të dështojmë. Unë po mendoj largimin? Për momentin jam i përqendruar vetëm tek e tashmja, ndërsa për të ardhmen kemi kohë për të menduar”, tha mesfushori i Milanit.
Ndërsa, Alesio Romanjoli tha se, grupi është më i bashkuar se kurrë. “E dimë që kemi qenë dobët, madje shumë dobët. Kemi edhe një mundësi të fundit, të cilën nuk duhet ta shpërdorojmë. Kam parë një grup më të bashkuar se kurrë dhe kjo më pëlqen”, deklaroi mbrojtësi. I pyetur mbi sulmin e Juventusit, ku luajnë emra si Dibala dhe Manxukiç, ai shtoi: “Janë futbollistë shumë cilësorë, por unë nuk u trembem individëve. Është e gjithë Juvja që të tremb, pasi kanë forcë të madhe si grup, kuptohen shkëlqyeshëm me njëri-tjetrin, janë të fortë psikologjikisht dhe bëhet fjalë për një trofe. Gjithsesi, për të gjithë ne te Milani do jetë emocionuese që ta mbyllim me festë. Në të kundërt, do ishte me të vërtetë një zhgënjim shumë i madh. Një edicion plotësisht i dështuar”, përfundoi ai.

Suarez: Neymar do të bëhet më i miri në botë

Luis Suarez foli me superlativa për Neymar në një intervistë të dhënë për mediat braziliane. Fituesi i Këpucës së Artë në Primera Division, siguroi se 24-vjeçari i ka të gjithë premisat për t’u bërë lojtari më i mirë në botë.
“Neymar është i përulur dhe një shok shumë i mirë. Unë dhe ai e kemi shpeshherë që Lionel Mesi mbetet më i miri në botë, por Neymar po e kupton se shumë shpejt do të jetë ai më i miri, sepse i ka të gjitha cilësitë. Ka mësuar shumë te Barcelona dhe kjo dallohet te ndryshimi që ka pësuar që nga dita e parë, kur u bë pjesë e klubit. Neymar është një futbollist i klasit botëror dhe ka mësuar shumë nga eksperienca në Europë”, u shpreh Suarez.
Por nuk janë vetëm cilësitë sportive të Neymar që i bëjnë përshtypje sulmuesit uruguajan. “Neymar bën gjithçka për ta shijuar jetën, është i qetë, hokatar në dhomat e zhveshjes, i lumtur dhe i shfrytëzon më së miri ato që i ofron jeta. Ai qesh me gjithçka. Nganjëherë nuk e kupton atë që themi dhe përsëri qesh. I ka shumë fiksim flokët, madje mund të them se është manjak në këtë aspekt”, tha ai.
Suarez tregon edhe sekretin e funksionimit në perfeksion me treshen sulmuese blaugrana. “Ndihemi mirë dhe nuk e kemi zili njëri-tjetrin. Unë erdha te Barcelona për të ndihmuar ekipin dhe jo për të bërë protagonistin. Besoj se edhe Neymar ka të njëjtin mendim”, përfundoi Suarez.

Rusia kërcënon me tërheqje nëse Kosova merr pjesë në kualifikime

Rusia ka paralajmëruar se do të tërhiqet nga kualifikimet për ‘Botërorin 2018’ nëse Kosova merr pjesë në kualifikime. Përfaqësuesja e Rusisë do të tërhiqet nga grupi kualifikues për Kupën e Botës 2018 në rast se Kosova dhe Gjibraltari marrin pjesë në kualifikimet për Kampionatin që do të mbahet në Rusi.
Rusët do të tërhiqen nga grupi kualifikues H, në të cilin do të marrë pjesë vetëm për lojërat miqësore, pasi Rusia kualifikohet drejtpërdrejtë si mirëpritëse e Kampionatit Botëror.
Grigory Surkis, njëri prej zëvendëspresidentëve të UEFA-s, ka konfirmuar se nëse Kosova dhe Gjibraltari marrin pjesë në këto kualifikime, atëherë Rusia nuk do të zhvillojë ndeshjet miqësore.
“Nëse Kosova dhe Gjibraltari përfshihen, atëherë Rusisë do t’i duhet të zhvillojë lojëra miqësore me njërën prej këtyre përfaqësueseve, pasi njëra prej tyre mund t’i bie në grup, në këtë rast UEFA-s do t’i duhet të gjejë rival për ekipin rus”, ka thënë Surkis.
Në grupin H së bashku me Rusinë janë edhe Belgjika, Bosnja, Greqia, Estonia dhe Qipro.

Skënderbeu kampion!

Skënderbeu vendos vulën e kampionit. Korçarët ngjiten për të gjashtin sezon rresht në majën e futbollit shqiptar, duke fituar titullin e shtatë në historinë e tyre. Në 90 minutëshin e fundit sezonal në Vlorë, kampionët fituan me rezultatin 2-0 për të mos i dhënë asnjë shans Partizanit që humbi 1-2 ndaj Teutës dhe nuk arriti të rikthente në shtëpinë e kuqe trofeun që mungon që prej 23 vjetësh.
Epitetet ndoshta kanë mbaruar për një skuadër që me hijen e rëndë të fituar nga eksperienca ndër vite, zgjoi nga gjumi i ëmbël të kuqtë që patën fatin e keq të luanin futbollin më të mirë të viteve të fundit në një sezon ku hapat falsë të Skënderbeut ishin vërtet pak.
Kampionët arritën të kthejnë në forcë atë disfatë të hidhur në Korçë kundër të kuqve, duke dominuar Flamurtarin falë eksperiencës, talentit dhe dëshirës së madhe për t’u konfirmuar në krye të Kategorisë Superiore në fund të një sezoni që do ta mbajnë mend gjatë, jo vetëm në Korçë, por anemabanë globit ku ka shqiptarë, pasi Kampionati i 70 i elitës së futbollit shqiptar dhuroi emocione deri në sekondat e fundit.
Një titull që ndryshe nga sezonet e shkuara u var në fije të perit deri në frymën e fundit të lojës. Aksi Vlorë-Tiranë tërhoqi gjithë vëmendjen më të madhe në javën e fundit ku ishin varur fatet e titullit që Skënderbeu e vendosi në kasafortë me një provë force dhe karakteri. Mirel Josa nuk u tradhëtua nga formacioni i tij, ku klasi i Latifit dhe eksperienca e Plakut bënë diferencën në një fushë të vështirë, ndërsa qindra kilometra më larg në “Qemal Stafa”, tifozët e Partizanit me veshët nga Vlora dorëzuan ëndrrën titull, por mbështetën fuqimisht skuadrën e tyre deri në vërshëllimën e fundit. Mbështetësit e kuq janë trofeu i vërtetë për Partizanin, ndërsa Skënderbeu shuan çdo zë skeptik për forcën e kësaj skuadre me një tjetër titull eklipson çdo kundërshtar në orbitën e futbollit shqiptar. Edhe pse pa njeriun simbol të këtij sezoni, Hamdi Salihi, trajneri Josa hodhi në fushë Sebino Plakun që bashkë me Xhejms dhe Latifin morën për dore skuadrën korçare në një moment shumë delikat. Takimi nisi menjëherë me një gol të Latifit që në minutën e 8 ku sulmuesi i kampionëve stopoi një top të lartë të dhuruar nga Jashanica. Pjesa tjetër është thjesht magji.
Në të njëjtën kohë në “Qemal Stafa”, goli i korçarëve dëshpëroi një popull të tërë që vazhdoi të mbështeste skuadrën kryeqytetase. Në të 14-ën, Plaku goditi shtyllën në Vlorë, duke drithëruar shpresat e të kuqve që në “Qemal Stafa” arritën ta japin sinjalin e parë në minutën e 22 me shtyllën e Ibrahimit. Ishte Sukaj që 10 minuta nga fundi i kësaj pjese hoqi një peshë të madhe nga supet e skuadrës, duke e vënë ndeshjen në rrugën e duhur me një gol që dhuroi shpresë.
Skënderbeu u rikthye në fushë më i karikuar dhe cinik, duke shënuar golin e qetësisë në minutën e 51. Xhejms fantastik me një triblim dhuroi për Plakun topin e rrjetës së sigurisë.
Skenari i një kampionati që ndoshta u shkrua pikërisht në këtë moment, Skënderbeu i luajti minutat deri në fund me sigurinë e kampionit të sezonit 2015-2016, ndërsa Flamurtari edhe pse i limituar në fushë për shkak të dëmtimeve, mbajti lart deri në fund nderin, duke luftuar në çdo centimetër të fushës. Në Tiranë, Partizani pa fuqinë e duhur në këmbë dhe i goditur moralisht nga ajo çfarë po ndodhte në Vlorë, pësoi golin e barazimit në minutën e 73 nga Eri Lamçja, ndërsa në sekondat e fundit u detyrua të ngrinte flamurin e bardhë. Tashmë të gjithë e dinin fundin e skenarit. Një kampionat thriller deri në javën e fundit, fantastik për rivalitetin mes dy ekipeve fantastike, por me një fitues, Skënderbeun që për një tjetër sezon do të reklamojë futbollin shqiptar në vitrinën e futbollit europian.

Mateo Kovaçiç, gati të kthehet në Milano

Mateo Kovaçiç është më shumë se një ide për të ardhmen e Milanit. Administratori i deleguar Adriano Galliani, ka bërë një sondazh për kroatin dhe ka kuptuar që ish-mesfushori i Interit do të të kthehej me shumë kënaqësi në Milani, sepse po kalon shumë vështirësi në klubin merengues ku nuk po gjen hapësirt e nevojshme. Kuqezinjtë janë gati të presin krahëhapur, por para se Galliani të nisë bisedimet me Perez, duhet të kuptojë të ardhmen e shoqërisë, që mund t’i besohet kinezëve, si dhe projektin teknik.
Burime shumë pranë mesfushorit konfirmojnë dëshirën e tij për t’u kthyer në Serinë A, i shtyrë edhe nga e fejuara, që kërkon të rikthehet në kryeqendrën italiane të modës.
Një javë më parë, 22-vjeçari është parë në Milano në shoqërinë e miqve të tij, një rast ideal ky për një bisedë pune me Adriano Gallianin.
Marrëveshja duket mëse e mundshme, nëse merren në konsideratë edhe marrëdhëniet e mira mes dy klubeve. Ideja e drejtuesve kuqezi është ta marrin kroatin në formën e huazimit me të drejtën e blerjes.
Ndërkohë, Cristian Brocchi vazhdon të vuajë humbjen me Romën në “San Siro”, por në shpirtin e tij ekziston një dëshirë e zjarrtë për të mposhtur Juventusin në finalen e Kupës së Italisë. I takon trajnerit të Milanit, që si futbollist ka ngritur disa trofe me fanellën kuqezi, të transmetojë te lojtarët motivimin e duhur para ndeshjes së fundit të sezonit. Sigurisht jo të gjithëve, sepse ndihet i tradhtuar nga disa prej tyre.
“Tani i kam idetë e qarta për lojtarët që nuk mund të më bëjnë asgjë. Shpresoj që çdo futbollist të ketë brenda tij dëshirën për të fituar. Nuk e pranoj idenë se ai që nuk ka fituar më parë, s’ka mentalitetin e duhur. Nga humbja me Romën kuptova që skuadra nuk ishte gati për finalen me Juventusin. Tani nuk dua asnjë alibi. Nëse do të luanin si ndaj Romës, do të zhdukesha larg”, u shpreh Broki.
Më pas një kritikë e Brocchit edhe për Shoqërinë kuqezi. “Skuadra e sotme është shumë larg Milanit të madh. Me sa duket hallkat e shoqërisë nuk funksionojnë si duhet”, tha ai.
Gjithsesi ish-mesfushori i Milanit, është i bindur për punën e tij. “Edhe nëse do të triumfojmë, pas euforisë fillestare, do të ndjeja të njëjtat gjëra. Nuk jemi në lartësinë e duhur. Nuk mendoj për të ardhmen. Çfarëdo që të ndodhë, do të kem bindjen se jam një trajner i zoti. Jam i sigurtë se puna ime, nëse do të më jepet koha e mjaftueshme, do të ketë rezultate. 35 ditë pas emërimit trajner i Milanit, kam karakter më të fortë”, përfundoi Broki.

Dybala refuzon Realin

Paolo Dybala refuzon një ofertë marramendëse të Realit të Madridit, duke i premtuar besnikëri Juventusit, që pagoi plot 40 milionë euro për ta rrëmbyer nga Palemro një vit më parë. Nga Spanja raportojnë se klubi merengues është gati të shpenzojë nga 70-80 milionë euro për kartonin e talentit argjentinas, që shkëlqeu që në sezonin e parë me fanellë bardhezi. Interesimit të presidentit Florentino Perez, Dybala i është përgjigjur negativisht, duke iu bashkuar qëndrimit të kampionëve të Italisë, që nuk dëshirojnë të privohen nga një lojtar që mund të bëjë diferencën jo vetëm në Serinë A. Dybala gjatë sezonit të parë me Juventusin ka mundur të shënojë 23 gola, 19 vetëm në Serinë A, 2 në Kupën e Italisë dhe nga një në Champions dhe në Superkupën e Italisë.
Jo keq për një 22-vjeçar, që ka vendosur të qëndrojë nën urdhrat e Massimiliano Alegrit.
Ndërkohë, drejtuesit e Juventusit po përpiqen të përforcojnë skuadrëm me elementë të rëndësishëm dhe një prej objektivave është Andre Gomes i Valencias. Javën e ardhshme pritet të formulohet një ofertë konkrete për mesfushorin që nuk do ta kalojë shifrën 30 milionë euro, edhe pse klubi spanjoll i ka vendosur një çmim fillestar prej 50 milionë eurosh.
Një tjetër synim i bardhezinjve është afrimi Diawara nga Bolonja, të cilin Marotta e vlerëson nga 10-12 milionë euro. Alternativë për mbrojtjen mbetet Medhi Benatia, për të cilin Bayerni kërkon 15 milionë euro, po drejtuesit e Juventusit dëshirojnë ta marrin fillimisht në formën e huazimit. Paulo Dibala, një lider i padiskutueshëm. Juventusi ka gjetur një tjetër yll për të synuar fronin europian nga sezoni i ardhshëm.
Juventusi ka gjetur pasardhësin e Pirlos. Transferimi i mesfushorit Miralem Pjaniç në radhët e bardhezinjve, do t’i japë një tjetër imazh mesfushës së kampionëve të Italisë. Kjo është pikërisht, ajo që do trajneri i Juves, Massimilianno Alegri për sezonin e ardhshëm, një mesfushë të konsoliduar dhe të fortë, ku sigurisht do të tentohet dhe fitimi i  Champions League. Përpara se tekniku toskan të firmoste rinovimin e kontratës, u kërkoi drejtuesve të klubit, që për sezonin  e ardhshëm të kryenin blerje cilësore. Realizimi i kërkesës së tij, nuk vonoi. Edhe pse merkato ende nuk ka nisur, Presidenti i Juventusit Agnelli, ka vendosur t’i bëjë dhuratën e parë trajnerit Alegri.
38 milionë është vlera e klauzolës së Pjaniç dhe duke parë aftësitë e mira që ka  mesfushori, mund të konsiderohet një goditje cilësore nga ana e drejtuesve të klubit bardhezi. Për trajnerin Alegri, boshnjaku është mesfushori ideal për skemat e tij, duke parë dhe cilësitë që ka futbollisti në kontrollin e topit. 26-vjeçari ndoshta do të marrë në skuadër vendin e lënë bosh nga Andrea Pirlo, i cili gjatë verës së vitit të kaluar u transferua te New York City në Major League Soccer. Statistikat e Pjaniç në këtë sezon të Serisë A janë të kënaqshme. Ai  ka arritur të realizojë 12 gola dhe 13 asisite. Karakteristikat e tij të lojës, janë ato të një mesfushori modern, pasi mund të luajë si organizator, si mesfushor krahu dhe si trekuartist.

Bayern kërkon Hysajn, e konfirmon babai i futbollistit

Elseid Hysaj ishte një nga zbulimet e këtij sezoni i Napolit të Maurizio Sarri. Futbollisti i përfaqësueses shqiptare ka qenë një lojtar i pazëvendësueshëm si në Serinë A ashtu edhe në Europa League, dhe paraqitjet e tij të mira kanë tërhequr vëmendjen edhe të disa klubeve europiane, mes të cilëve edhe të Bayern Munchen. Vetë babai i 22-vjeçarit, Gëzim Hysaj e konfirmoi këtë në një intervistë për të përditshmen gjermane TZ. “E dimë që klube të ndryshëm nga Italia, Gjermania e Spanja kanë shfaqur interes për Elseidin”, tha Gëzim Hysaj.
“Ne si prindër jemi krenarë që ai ka tërhequr vëmendjen e klubeve të rëndësishëm europianë. Persa i përket interesit konkret të Bayern-it, Elseid në këtë moment mendon vetëm për Napolin, por është një motiv krenarie që kjo skuadër mendon ta ketë në radhët e tij”, tha ai.

UEFA do të vendosë për Kosovën

Komiteti Ekzekutiv i Unionit Europian të Federatave të Futbollit (UEFA) ka vendosur këtë të mërkurë ngritjen e një komisioni special për të zgjidhur çështjen e pjesëmarrjes së Kosovës dhe Gjibraltarit në kualifikueset e Botërorit “Rusi 2018”. Lajmi është bërë i ditur nga vet zv.presidenti i UEFA-s, Grigoriy Surkis, teksa ka folur gjatë ditës së sotme për median ruse “TASS”. Komiteti Ekzekutiv do të zhvillojë këtë të mërkurë një sesion në qytetin veriperëndimor të Zvicrës, Bazel.
“Vendimi në lidhje me pjesëmarrjen e mundshme të Kosovës dhe Gjibraltarit në ndeshjet kualifikuese për Botërorin e 2018-ës nuk është marrë ende”, tha Surkis. “Ne thjesht kemi ngritur një komision special për ta shqyrtuar këtë çështje”.
Federatat e Futbollit të Kosovës dhe Gjibraltarit fituan të drejtën e anëtarësimit me të drejta të plota në FIFA javën e kaluar, gjatë Kongresit të zhvilluar në Meksiko Siti të Meksikës. E duke ditur që vendimi ende nuk është marrë, le të shqyrtojmë të gjitha mundësitë se ku mund të përfshihet Kosova në kualifikueset e Botërorit të ardhshëm.
Kosova pritet të vendoset në njërin prej grupeve H ose I të kualifikueseve të zonës së Europës, pasi këto të dyja janë të vetmet me nga 5 ekipe pjesëmarrëse, ndërkohë që të gjithë të tjerët kanë nga 6 të tillë.
Por, duke qenë se vendet pjesëmarrëse në grupin H, pikërisht Bosnje-Hercegovina, Greqia dhe Qiproja, ende nuk e kanë njohur Kosovën si një shtet sovran, pritet me të gjitha gjasat që Kombëtarja kosovare e futbollit të futet në grupin I, aty ku gjendet edhe Kroacia, ndërkohë që Gjibraltari pritet të vendoset në grupin H. Gjithsesi, për këtë pritet vendimi përfundimtar i UEFA-s, pasi edhe presidenti i FIFA-s, Gianni Infantino, pas anëtarësimit të FFK-së në organizimin më të lartë botëror të futbollit, deklaroi se i mbetet UEFA-s për të shqyrtuar dhe përcaktuar detajet mbi përfshirjen e Kosovës në kualifikueset e ardhshme të botërorit.

Klinton drejt zyrtarizimit

Ish-Sekretarja amerikane e Shtetit, Hillary Clinton dje hodhi një hap më pranë sigurimit të kandidaturës së demokratëve për president. Pas numërimit të shumicës së votave të zgjedhjeve paraprake në shtetin e Kentakit, zonja Clinton ka një epërsi prej rreth dy mijë votash ndaj rivalit të saj, senatorit Bernie Sanders. Zyrtarët e zgjedhjeve thanë se ende nuk do të shpallin fituesin, por zonja Clinton mbrëmë deklaroi fitoren.
Duke folur para mbështetësve dje, senatori demokrat Bernie Sanders e vlerësoi rezultatin e zgjedhjeve në Kentaki si një fitore për të.
“Më lejoni të falenderoj banorët e shtetit të Kentakit. Në këto zgjedhje të mbyllura, formë të cilën unë nuk e preferoj aq shumë, ku të pavarurit nuk lejohen të votojnë, ku Sekretarja Clinton në vitin 2008 mundi Barack Obamën me një epërsi prej 250 mijë votash, duket se ne sonte do të marrim rreth gjysmën e delegatëve nga Kentaki”.
Rezultati përfundimtar nuk do të ketë shumë rëndësi, pasi demokratët ndajnë delegatët në mënyrë proporcionale dhe të dy kandidatët do të përfundojnë me një numër pothuajse të barabartë të delegatëve nga Kentaki.
Senatori Sanders fitoi zgjedhjet në shtetin veriperëndimor të Oregonit.
Megjithatë, zoti Sanders do të duhet të fitonte rreth 85 për qind të delegatëve të mbetur për të kaluar në epërsi ndaj zonjës Clinton dhe për të marrë emërimin e Partisë Demokrate. Deri më tani, ai ka arritur të fitojë me një epërsi të tillë vetëm në shtetin e tij të Vermontit.
Demokratët më 4 dhe 5 qershor do të mbajnë zgjedhje paraprake në Ishujt Virgin dhe Porto Riko. Këto dy territore nuk kanë delegatë të mjaftueshëm për t’i siguruar zonjës Clinton kandidaturën, por ajo pritet ta arrijë këtë më 7 qershor, kur gjashtë shtete do të zhvillojnë zgjedhje paraprake.
Kandidati i Partisë Demokrate do të përballet me kandidatin republikan Donald Trump në zgjedhjet presidenciale të nëntorit.
Një anketë e kanalit NBC News e publikuar dje, tregon se zonja Clinton ka një epërsi të vogël ndaj zotit Trump, 48 me 45 për qind, duke shënuar një rënie në krahasim me anketat e mëparshme, ku ajo kishte një epërsi prej pesë pikësh.

Ja pse mund të fitojë Donald Trump

Gjashtë javë të kaluara në Universitetin e Cikagos, në kontakt me nxënësit dhe pedagogët e Institutit të Politikës, nënkuptojnë edhe një zhytje të plotë në fushatën zgjedhore amerikane. Nga pak e pranojnë të gjithë, nga Dejvid Akselrod, ish-strategu i dy fushatave fitimtare të Barak Obamës, tek Majk Mërfi, strateg i republikanëve, se fillimisht e patën nënvlerësuar fenomenin Tramp.
Ky i fundit jo vetëm ia doli të fitojë emërimin e Partisë Republikane, diçka për të cilën pak vetë do të kishin vënë bast, por rrezikon të jetë kandidati që do të shkojë në Shtëpinë e Bardhë, mbi të cilën do të diskutohet shumë nga tani deri në nëntor. Deri tani ka arsye të forta për të besuar në fitoren e tij.
Sikurse u shpreh profesor Lerri Sabato “nuk mund të shqitësh vëmendjen nga ai”. Donald Tramp ka pushtuar thuajse të gjithë skenën politike amerikane dhe tashmë edhe atë evropiane. Nuk ka ditë, madje do të thoja edhe orë, në të cilën mediat amerikane të privohen nga marka Tramp, të detyruara të përtypin lajme të përsëritura për të ndjekur Twitter dhe Facebook, të detyruar ta bëjnë këtë edhe kur nuk ka lajme.
Pra, arsyeja e parë e suksesit të manjatit njujorkez, pikërisht aftësia e tij për të shfrytëzuar urinë e mediave. Ditën kur nuk kishte asnjë lajm, asnjë  tubim elektoral, Tramp u ofronte të përditshmeve të mëdha dhe rrjeteve televizive në krizë, sasinë e duhur të postimeve të ashpra në rrjetin social. 140 gërma të gatshme për t’u bërë kryetitull.
Rregulli i parë që strategët amerikanë u shpjegojnë klientëve të tyre politikë, është se fyerja gjatë fushatës zgjedhore kushton. Vite më parë, ishte e mjaftueshme të sulmoje, befasoje. Funksionoi për Silvio Berluskoni: njoftoi se në Romë, mes Finit dhe Rutelit, do të votonte për të parin, trashëgimtarin e Lëvizjes Socialiste Italiane të Almirantes. Asokohe, në vitin 1993, kjo do të thoshte të shkelje një tabu.
Më shumë se 20 vjet më vonë, duhet diçka tjetër për të habitur, pikërisht komunikimi përmes fyerjeve. Terren mbi të cilin jo të gjithë mund të lëvizin lehtësisht. Për shembull në Itali po e provon Mateo Salvini, ndërsa në Shtetet e Bashkuara, Donald Tramp. Një mjeshtër. Një talent natyral. Një dallavere i lindur.
E filloi duke i rikujtuar Hillari Klintonit: “Si mund të pretendoni të respektoheni nga amerikanët, kur burri juaj ju tradhëtonte?” Dhe po vazhdon duke i mëshuar skandalit seksual Levinski. Në mes ishte përqindja imagjinare: “Në rast se Hillari nuk do të ishte grua, për të do të votonin vetëm 5 për qind e amerikanëve” dhe sulme të ndryshme kundër hispanikëve, grave dhe myslimanëve.
Në epokën e Snapchat, të qenit telegjinikë dhe komunikues nuk mjafton më. Lipset të kesh një personalitet.
Tramp ka zgjedhur fyerjen, teknikë e testuar në fillim për t’u bërë i njohur, vendosur në qendër të vëmendjes dhe tashmë e çuar përpara në faza të alternuara, kur nuk luhet pjesa e “kandidat për president”. Megjithatë teknika ka nevojë për origjinalitet: Tramp nuk reciton. Ai është fiks vetëvetja. Tek e fundit te shfaqja e njohur televizive “Talenti”, që e udhëhoqi për 11 vjet,  i pëlqente shumë fraza: “Jeni i pushuar!”.
Natyrisht kandidati Tramp e bazon suksesin e tij, edhe mbi nevojat reale të asaj që është bërë elektorati i tij. Nevoja më emergjente? Vetmia, ndjenja e të qenit “të lënë mënjanë”. Asnjë parti nuk mendon për ne. Kujdesen vetëm për punët e tyre. Siç shkruan Eduard Lumen në “Financial Times”, në artikullin e titulluar me vend “Fundi i meritokracisë amerikane”, në 60 vitet e fundit amerikanët kanë besuar tek ëndrra amerikane, tek ashensori social që do t’i lejonte fëmijët e tyre të bënin më mirë se prindërit.
Sot pjesa më e madhe e klasës së mesme të bardhë ballafaqohet me realitetin: në universitetet më të mira shkojnë Malia Obama (Harvard) dhe Celsi Klinton. Fëmijët e të rëndësishmëve e kanë rrugën e shtruar. Të tjerëve u rezervohet një e ardhme në të cilën siç më shpjegoi një pedagog nga Universiteti i Cikagos, “nëse je mashkull, i bardhë dhe pa arsimimin e mjaftueshëm, ke shumë mundësi të mbeteni të papunë përgjatë gjithë jetës”. Zezakët dhe hispanikët, nëse janë të aftë dhe ambiciozë, mund të shpresojnë tek kuotat. Të bardhët e Mesperëndimit të de-industrializuar, të zhgënjyer nga republikanët dhe demokratët, shpresojnë dhe votojnë Trampin.
Ekonomisti italian, Luixhi Zingales, profesor në “Chikago Booth Schol” shkroi së fundmi në të përditshmen “Chicago Tribune”: Për të kuptuar tërheqjen e amerikanëve ndaj Trampit, shikoni pse Italia zgjodhi Berluskonin. Krahasimin mes të dyve e përdora si temë të seminarit të parë që mbajta në Institutin e Politikës, dhe në fakt Tramp po përsërit (kopjon?) të gjitha lëvizjet, përmes së cilave në vitet 1993-1994 Berluskoni arriti të korrte suksesin e parë politik.
Asokohe në Itali ai dukej si një risi absolute. Dhe risi iu duket sot amerikanëve Tramp, të befasuar nga një personazh televiziv që i imponohet një partie (Berluskoni e krijoi partinë nga e para), një miliarder populist i aftë të bindë të papunët.
Kur Tramp thotë: “Jam vetë i pasur, s’kam nevojë të varem nga sistemi i donacioneve” të tjerët e besojnë. Përveç faktit që tani, në prag të konventës republikane, i njëjti Tramp po josh lidershipin republikan që mban fijet në çantë. Gara tashmë fillon të kushtojë, dhe pa investime të tjera nuk mund të rezistohet deri në nëntor. Por, dhe në fakt edhe ky është lajm. Edhe për këtë javë Tramp do të ushqejë mediat.
Për të qëndruar tek krahasimi Tramp-Berluskoni, në vitin 2016 Hilari Klinton ka gjasa që të përfundojë si Akile Oketo i kësaj fushate presidenciale amerikane. Nuk mund të përfitojë plotësisht nga efekti i “gruas së parë në Shtëpinë e Bardhë”, pasi Tramp është më i ri, tallës dhe shpotitës me të. Në këtë pikë, ajo vetëm mund të shpresojë që votuesit amerikanë do të zgjedhin njeriun e provuar si mënyra më e sigurtë. Por në këto kohë, përveç Gjermanisë, prirja nga Austria në Spanjë, shkon në drejtimin e kundërt.